According to internal memos, Americ

According to internal memos, American Telephone & Telegraph discussed developing a wireless phone in 1915, but were afraid that deployment of the technology could undermine its monopoly on wired service in the U.S.[1]

Public mobile phone systems were first introduced in the years after the Second World War and made use of technology developed before and during the conflict. The first system opened in St Louis, Missouri, USA in 1946 whilst other countries followed in the succeeding decades. The UK introduced its 'System 1' manual radiotelephone service as the South Lancashire Radiophone Service in 1958.[2] Calls were made via an operator using handsets identical to ordinary phone handsets.[3] The phone itself was a large box located in the boot (trunk) of the vehicle containing valves and other early electronic components. Although an uprated manual service ('System 3') was extended to cover most of the UK, automation did not arrive until 1981 with 'System 4'. Although this non-cellular service, based on German B-Netz technology, was expanded rapidly throughout the UK between 1982 and 1985 and continued in operation for several years before finally closing in Scotland, it was overtaken by the introduction in January 1985 of two cellular systems - the British Telecom/Securicor 'Cellnet' service and the Racal/Millicom/Barclays 'Vodafone' (from voice + data + phone) service. These cellular systems were based on US Advanced Mobile Phone Service (AMPS) technology, the modified technology being named Total Access Communication System (TACS).

In 1947 Bell Labs was the first to propose a cellular radio telephone network. The primary innovation was the development of a network of small overlapping cell sites supported by a call switching infrastructure that tracks users as they move through a network and passes their calls from one site to another without dropping the connection. In 1956 the MTA system was launched in Sweden. The early efforts to develop mobile telephony faced two significant challenges: allowing a great number of callers to use the comparatively few available frequencies simultaneously and allowing users to seamlessly move from one area to another without having their calls dropped. Both problems were solved by Bell Labs employee Amos Joel who, in 1970 applied for a patent for a mobile communications system.[4] However, a business consulting firm calculated the entire U.S. market for mobile telephones at 100,000 units and the entire worldwide market at no more than 200,000 units based on the ready availability of pay telephones and the high cost of constructing cell towers. As a consequence, Bell Labs concluded that the invention was "of little or no consequence," leading it not to attempt to commercialize the invention. The invention earned Joel induction into the National Inventors Hall of Fame in 2008.[5] The first call on a handheld mobile phone was made on April 3, 1973 by Martin Cooper, then of Motorola[6] to his opposite number in Bell Labs who were also racing to be first. Bell Labs went on to install the first trial cellular network in Chicago in 1978. This trial system was licensed by the FCC to ATT for commercial use in 1982 and, as part of the divestiture arrangements for the breakup of ATT, the AMPS technology was distributed to local telcos. The first commercial system opened in Chicago in October 1983.[7][8] A system designed by Motorola also operated in the Washington D.C./Baltimore area from summer 1982 and became a full public service later the following year.[9] Japan's first commercial radiotelephony service was launched by NTT in 1978.

The first fully automatic first generation cellular system was the Nordic Mobile Telephone (NMT) system, simultaneously launched in 1981 in Denmark, Finland, Norway and Sweden.[10] NMT was the first mobile phone network featuring international roaming. The Swedish electrical engineer Östen Mäkitalo started to work on this vision in 1966, and is considered as the father of the NMT system and some consider him also the father of the cellular phone.[11][12]

The advent of cellular technology encouraged European countries to co-operate in the development of a pan-European cellular technology to rival those of the US and Japan. This resulted in the GSM system, the initials originally from the Groupe Spécial Mobile that was charged with the specification and development tasks but latterly as the 'Global System for Mobile Communications'. The GSM standard eventually spread outside Europe and is now the most widely used cellular technology in the world and the de facto standard. The industry association, the GSMA, now represents 219 countries and nearly 800 mobile network operators.[13] There are now estimated to be over 5 billion phone subscriptions according to the "List of countries by number of mobile phones in use" (although some users have multiple subscriptions, or inactive subscriptions), which also makes the mobile phone the most widely spread technology and the most common electronic device in the world.[14]

The first mobile phone to enable internet connectivity and wireless email, the Nokia Communicator, was released in 1996, creating a new category of multi-use devices called smartphones. In 1999 the first mobile internet service was launched by NTT DoCoMo in Japan under the i-Mode service. By 2007 over 798 million people around the world accessed the internet or equivalent mobile internet services such as WAP and i-Mode at least occasionally using a mobile phone rather than a personal computer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามบันทึกภายใน อเมริกันโทรศัพท์และโทรเลขกล่าวถึงการพัฒนาโทรศัพท์แบบไร้สายใน 1915 แต่กลัวว่า ใช้เทคโนโลยีสามารถทำลายการผูกขาดการบริการแบบมีสายใน U.S.[1]โทรศัพท์สาธารณะระบบแรกถูกนำในปีหลัง จากสงครามโลกครั้งที่สองและทำใช้เทคโนโลยีพัฒนาก่อน และใน ระหว่างความขัดแย้ง ระบบแรกที่เปิดในเซนท์ Louis มิสซูรี สหรัฐอเมริกาในปี 1946 ในขณะที่ประเทศอื่น ๆ ตามในทศวรรษที่ผ่านมาประสบความสำเร็จ สหราชอาณาจักรแนะนำบริการ radiotelephone ด้วยตนเอง 'ระบบ 1' เป็นบริการ Radiophone แลงคาเชอร์ใต้พ.ศ. [2] โทรได้ทำผ่านตัวดำเนินการใช้โทรศัพท์มือถือเหมือนกับโทรศัพท์มือถือโทรศัพท์ธรรมดา [3] โทรศัพท์ตัวเองเป็นกล่องขนาดใหญ่ที่อยู่ในเก็บ (ลำตัว) ของวาล์วที่มียานพาหนะและส่วนประกอบอิเล็กทรอนิกส์อื่น ๆ ก่อน แม้ว่าการบริการด้วยตนเอง uprated ('ระบบ 3') ได้ขยายครอบคลุมส่วนใหญ่ของสหราชอาณาจักร อัตโนมัติได้ไม่มาถึงจนกระทั่งปี 1981 กับ 'ระบบ 4' แม้ว่าบริการนี้ไม่ใช่มือถือ ตามเทคโนโลยีเยอรมัน B-Netz ถูกขยายอย่างรวดเร็วทั่วทั้งสหราชอาณาจักรระหว่างปี 1982 และ 1985 และอย่างต่อเนื่องในหลายปีก่อนที่จะปิดท้าย ในสกอตแลนด์ มันถูก overtaken โดยการแนะนำในเดือน 1985 มกราคมของโทรศัพท์มือถือสองระบบ - อังกฤษโทร คมนาคม/Securicor 'Cellnet' Racal/Millicom/บาร์ เคลย์ 'โฟน' (จากเสียง + ข้อมูล + โทรศัพท์) และบริการการบริการ ระบบโทรศัพท์มือถือเหล่านี้ก็ตามเราขั้นสูงโทรศัพท์บริการ (แอมป์) เทคโนโลยี เทคโนโลยีปรับเปลี่ยนการตั้งชื่อรวมถึงการสื่อสารระบบ (TACS)In 1947 Bell Labs was the first to propose a cellular radio telephone network. The primary innovation was the development of a network of small overlapping cell sites supported by a call switching infrastructure that tracks users as they move through a network and passes their calls from one site to another without dropping the connection. In 1956 the MTA system was launched in Sweden. The early efforts to develop mobile telephony faced two significant challenges: allowing a great number of callers to use the comparatively few available frequencies simultaneously and allowing users to seamlessly move from one area to another without having their calls dropped. Both problems were solved by Bell Labs employee Amos Joel who, in 1970 applied for a patent for a mobile communications system.[4] However, a business consulting firm calculated the entire U.S. market for mobile telephones at 100,000 units and the entire worldwide market at no more than 200,000 units based on the ready availability of pay telephones and the high cost of constructing cell towers. As a consequence, Bell Labs concluded that the invention was "of little or no consequence," leading it not to attempt to commercialize the invention. The invention earned Joel induction into the National Inventors Hall of Fame in 2008.[5] The first call on a handheld mobile phone was made on April 3, 1973 by Martin Cooper, then of Motorola[6] to his opposite number in Bell Labs who were also racing to be first. Bell Labs went on to install the first trial cellular network in Chicago in 1978. This trial system was licensed by the FCC to ATT for commercial use in 1982 and, as part of the divestiture arrangements for the breakup of ATT, the AMPS technology was distributed to local telcos. The first commercial system opened in Chicago in October 1983.[7][8] A system designed by Motorola also operated in the Washington D.C./Baltimore area from summer 1982 and became a full public service later the following year.[9] Japan's first commercial radiotelephony service was launched by NTT in 1978.The first fully automatic first generation cellular system was the Nordic Mobile Telephone (NMT) system, simultaneously launched in 1981 in Denmark, Finland, Norway and Sweden.[10] NMT was the first mobile phone network featuring international roaming. The Swedish electrical engineer Östen Mäkitalo started to work on this vision in 1966, and is considered as the father of the NMT system and some consider him also the father of the cellular phone.[11][12]The advent of cellular technology encouraged European countries to co-operate in the development of a pan-European cellular technology to rival those of the US and Japan. This resulted in the GSM system, the initials originally from the Groupe Spécial Mobile that was charged with the specification and development tasks but latterly as the 'Global System for Mobile Communications'. The GSM standard eventually spread outside Europe and is now the most widely used cellular technology in the world and the de facto standard. The industry association, the GSMA, now represents 219 countries and nearly 800 mobile network operators.[13] There are now estimated to be over 5 billion phone subscriptions according to the "List of countries by number of mobile phones in use" (although some users have multiple subscriptions, or inactive subscriptions), which also makes the mobile phone the most widely spread technology and the most common electronic device in the world.[14]
The first mobile phone to enable internet connectivity and wireless email, the Nokia Communicator, was released in 1996, creating a new category of multi-use devices called smartphones. In 1999 the first mobile internet service was launched by NTT DoCoMo in Japan under the i-Mode service. By 2007 over 798 million people around the world accessed the internet or equivalent mobile internet services such as WAP and i-Mode at least occasionally using a mobile phone rather than a personal computer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามบันทึกช่วยจำภายในอเมริกันโทรศัพท์และโทรเลขกล่าวถึงการพัฒนาโทรศัพท์ไร้สายในปี 1915 แต่ก็กลัวว่าการใช้งานของเทคโนโลยีที่สามารถทำลายการผูกขาดในการให้บริการสายในสหรัฐอเมริกา [1] ระบบโทรศัพท์มือถือของสาธารณะเป็นครั้งแรกในปีที่ผ่านมาหลังจากที่ สงครามโลกครั้งที่สองและการใช้ที่ทำจากเทคโนโลยีที่พัฒนามาก่อนและความขัดแย้งระหว่าง ระบบแรกที่เปิดในเซนต์หลุยส์รัฐมิสซูรีประเทศสหรัฐอเมริกาในปี 1946 ในขณะที่ประเทศอื่น ๆ ใช้ในทศวรรษที่ผ่านมาประสบความสำเร็จ สหราชอาณาจักรแนะนำบริการวิทยุคู่มือ 1 ระบบ 'ในฐานะที่เป็นภาคใต้แลงคาเชียร์ Radiophone บริการในปี 1958 [2] การโทรที่ถูกสร้างขึ้นผ่านทางผู้ประกอบการใช้โทรศัพท์มือถือจะเหมือนกับโทรศัพท์มือถือโทรศัพท์ธรรมดา. [3] โทรศัพท์ตัวเองเป็นกล่องขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ใน บูต (ลำ) ของยานพาหนะที่มีวาล์วและส่วนประกอบอิเล็กทรอนิกส์อื่น ๆ ในช่วงต้น แม้ว่าจะเป็นคู่มือการบริการ uprated (ระบบ 3) ได้รับการขยายให้ครอบคลุมมากที่สุดของสหราชอาณาจักรอัตโนมัติไม่ได้มาจนกว่าจะถึง 1981 ด้วย 'ระบบ 4' แม้ว่านี่จะให้บริการที่ไม่ใช่โทรศัพท์มือถืออยู่บนพื้นฐานของเยอรมันเทคโนโลยี B-Netz ได้รับการขยายตัวอย่างรวดเร็วทั่วสหราชอาณาจักรระหว่างปี 1982 และปี 1985 และต่อเนื่องในการดำเนินงานเป็นเวลาหลายปีก่อนที่จะปิดในสกอตแลนด์ก็ถูกครอบงำด้วยการเปิดตัวในเดือนมกราคม 1985 ของทั้งสองโทรศัพท์มือถือ ระบบ - อังกฤษเทเลคอม / Securicor 'Cellnet' บริการและ Racal / Millicom / บาร์เคลย์ 'โวดาโฟน (จากเสียง + ข้อมูล + โทรศัพท์) บริการ เหล่านี้ระบบเซลลูลาอยู่บนพื้นฐานของสหรัฐขั้นสูงบริการโทรศัพท์มือถือ (แอมป์) เทคโนโลยีเทคโนโลยีการปรับเปลี่ยนการตั้งชื่อโทเทิ่ลแอ็ระบบการสื่อสาร (TACS). ใน 1947 เบลล์แล็บเป็นคนแรกที่เสนอเครือข่ายโทรศัพท์วิทยุโทรศัพท์มือถือ นวัตกรรมหลักคือการพัฒนาของเครือข่ายของเซลล์ไซต์ที่ทับซ้อนกันขนาดเล็กได้รับการสนับสนุนจากโครงสร้างพื้นฐานโทรเปลี่ยนที่ติดตามผู้ใช้ที่พวกเขาย้ายผ่านเครือข่ายและผ่านสายของพวกเขาจากเว็บไซต์หนึ่งไปยังอีกโดยไม่ต้องวางการเชื่อมต่อ ในปี 1956 ระบบเอ็มทีเปิดตัวในสวีเดน ความพยายามในช่วงต้นของการพัฒนาโทรศัพท์มือถือที่ต้องเผชิญกับความท้าทายที่สำคัญสอง: ช่วยให้จำนวนมากของสายที่ใช้คลื่นความถี่ที่มีอยู่ไม่กี่เปรียบเทียบพร้อมกันและช่วยให้ผู้ใช้ต่อเนื่องย้ายจากพื้นที่หนึ่งไปยังอีกโดยไม่ต้องมีสายของพวกเขาลดลง ทั้งปัญหาได้รับการแก้ไขโดยเบลล์แล็บพนักงานเอมัสโจเอลที่ในปี 1970 นำมาใช้สำหรับสิทธิบัตรสำหรับระบบการสื่อสารเคลื่อนที่ได้. [4] อย่างไรก็ตาม บริษัท ที่ปรึกษาด้านธุรกิจคำนวณทั้งตลาดสหรัฐสำหรับโทรศัพท์มือถือที่ 100,000 หน่วยและตลาดทั่วโลกทั้งที่ ไม่เกิน 200,000 หน่วยขึ้นอยู่กับการเตรียมความพร้อมของโทรศัพท์จ่ายเงินและค่าใช้จ่ายสูงในการสร้างอาคารเซลล์ เป็นผลให้เบลล์แล็บได้ข้อสรุปว่าการประดิษฐ์คือ "ผลน้อยหรือไม่มีเลย" ชั้นนำไม่พยายามที่จะทำเป็นสิ่งประดิษฐ์ สิ่งประดิษฐ์ที่ได้รับการเหนี่ยวนำโจเอลเข้าไปในนักประดิษฐ์แห่งชาติฮอลล์ออฟเฟมในปี 2008 [5] สายแรกบนโทรศัพท์มือถือแบบใช้มือถือในวันที่ 3 เมษายน 1973 โดยมาร์ตินคูเปอร์แล้วของโมโตโรล่า [6] จำนวนตรงข้ามของเขาในเบลล์แล็บ ที่ยังแข่งเป็นครั้งแรก เบลล์แล็บไปในการติดตั้งการทดลองครั้งแรกเครือข่ายโทรศัพท์เคลื่อนที่ในชิคาโกในปี 1978 ระบบการพิจารณาคดีนี้ได้รับการอนุญาตจาก FCC จะ ATT สำหรับการใช้งานเชิงพาณิชย์ในปี 1982 และเป็นส่วนหนึ่งของการเตรียมการขายหุ้นสำหรับการล่มสลายของ ATT ที่เทคโนโลยีแอมป์ถูกเผยแพร่ การโทรคมนาคมในท้องถิ่น ระบบเชิงพาณิชย์แห่งแรกที่เปิดในชิคาโกในเดือนตุลาคมปี 1983 [7] [8] ระบบการออกแบบโดยโมโตโรล่ายังดำเนินการอยู่ในกรุงวอชิงตันดีซี / พื้นที่บัลติมอร์จากฤดูร้อนปี 1982 และกลายเป็นบริการสาธารณะเต็มรูปแบบต่อมาในปีต่อไป. [9] แรกของญี่ปุ่น บริการ Radiotelephony พาณิชย์เปิดตัวโดยเอ็นทีทีในปี 1978 เป็นครั้งแรกรุ่นแรกโดยอัตโนมัติอย่างเต็มที่ระบบโทรศัพท์มือถือเป็นนอร์ดิกโทรศัพท์มือถือ (NMT) ระบบเปิดตัวพร้อมกันในปี 1981 ในประเทศเดนมาร์กฟินแลนด์นอร์เวย์และสวีเดน. [10] NMT เป็นโทรศัพท์มือถือแรก มีเครือข่ายโรมมิ่งระหว่างประเทศ วิศวกรไฟฟ้าสวีเดน Osten Mäkitaloเริ่มต้นในการทำงานกับวิสัยทัศน์นี้ในปี 1966 และถือเป็นบิดาของระบบ NMT และบางคนคิดว่าเขายังเป็นพ่อของโทรศัพท์มือถือ. [11] [12] การกำเนิดของเทคโนโลยีโทรศัพท์มือถือได้รับการสนับสนุนยุโรป ประเทศที่จะร่วมมือในการพัฒนาเทคโนโลยีโทรศัพท์มือถือทั่วยุโรปที่จะเป็นคู่แข่งที่ของสหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่น นี้ส่งผลในระบบ GSM, ชื่อย่อเดิมจาก Groupe Spécialมือถือที่ถูกตั้งข้อหากับงานสเปคและการพัฒนา แต่ต่อมาเป็น 'Global ระบบการสื่อสารเคลื่อนที่' มาตรฐาน GSM แพร่กระจายในที่สุดนอกทวีปยุโรปและขณะนี้เทคโนโลยีโทรศัพท์มือถือที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในโลกและมาตรฐาน de facto สมาคมอุตสาหกรรม GSMA ในขณะนี้แสดงให้เห็นถึง 219 ประเทศและเกือบ 800 ผู้ประกอบการเครือข่ายโทรศัพท์เคลื่อนที่. [13] มีประมาณตอนนี้จะเป็นมากกว่า 5 พันล้านสมัครรับโทรศัพท์ตามที่เป็น "รายชื่อประเทศจากจำนวนโทรศัพท์มือถือในการใช้งาน" (แม้ว่าบางคน ผู้ใช้มีการบอกรับสมาชิกหลายหรือการสมัครสมาชิกไม่ได้ใช้งาน) ซึ่งยังทำให้โทรศัพท์มือถือเทคโนโลยีมากที่สุดแพร่กระจายอย่างกว้างขวางและอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่พบมากที่สุดในโลก. [14] โทรศัพท์มือถือครั้งแรกที่จะช่วยให้การเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตและอีเมล์ไร้สาย, Nokia Communicator, ได้รับการปล่อยตัวในปี 1996, การสร้างหมวดหมู่ใหม่ของอุปกรณ์การใช้งานหลายที่เรียกว่ามาร์ทโฟน ในปี 1999 การให้บริการอินเทอร์เน็ตบนมือถือเป็นครั้งแรกที่เปิดตัวโดย NTT DoCoMo ในประเทศญี่ปุ่นภายใต้การให้บริการของ i-โหมด 2007 โดยกว่า 798,000,000 คนทั่วโลกเข้าถึงอินเทอร์เน็ตหรือเทียบเท่าบริการอินเทอร์เน็ตบนมือถือเช่น WAP และฉันโหมดอย่างน้อยบางครั้งใช้โทรศัพท์มือถือมากกว่าคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามบันทึกภายใน , อเมริกันโทรศัพท์&โทรเลขกล่าวถึงการพัฒนาโทรศัพท์ไร้สายในอาชีพ แต่กลัวว่าการใช้งานของเทคโนโลยีที่สามารถทำลายการผูกขาดของสายการบริการในสหรัฐอเมริกา [ 1 ]

ข่าวโทรศัพท์มือถือระบบเป็นครั้งแรกในปีหลังสงครามโลกครั้งที่สอง และใช้เทคโนโลยีที่พัฒนาขึ้น ก่อนและระหว่าง ความขัดแย้งระบบแรกที่เปิดใน St Louis , Missouri , USA ในปี 1946 ขณะที่ประเทศอื่น ๆ ที่ใช้ในการประสบความสำเร็จทศวรรษ อังกฤษเปิดตัวของ ' ' คู่มือระบบ 1 radiotelephone บริการใต้แลงคาเชียร์เรดิโ ฟนบริการใน 1958 . [ 2 ] โทรศัพท์ผ่านโอเปอเรเตอร์ที่ใช้โทรศัพท์มือถือที่เหมือนกันกับโทรศัพท์มือถือโทรศัพท์ธรรมดา[ 3 ] โทรศัพท์ตัวเองเป็นกล่องขนาดใหญ่ตั้งอยู่ในบูต ( งวง ) ของรถที่มีวาล์วและชิ้นส่วนแรกอื่น ๆอิเล็กทรอนิกส์ แม้ว่า uprated คู่มือการบริการ ( 'system 3 ' ) ถูกขยายให้ครอบคลุมมากที่สุดของ UK อัตโนมัติไม่ได้มาถึง 1981 มี ' ระบบ ' แม้ว่านี้ไม่เซลล์บริการ บนพื้นฐานของเทคโนโลยี b-netz เยอรมันกำลังขยายตัวอย่างรวดเร็วทั่วทั้งสหราชอาณาจักรระหว่างปี 1982 และปี 1985 และต่อเนื่องในการดำเนินงานเป็นเวลาหลายปี ก่อนที่สุดท้าย ปิดในสกอตแลนด์ ถูกยึดครองโดยเบื้องต้นในเดือนมกราคม 1985 สองมือถือระบบ - อังกฤษ ) / securicor CELLNET ' บริการ ' และ racal / มิลลิค / บาร์เคลย์ ' Vodafone ' ( จากข้อมูลเสียงโทรศัพท์ ) บริการระบบมือถือเหล่านี้ขึ้นอยู่กับเราสูงบริการโทรศัพท์มือถือ ( แอมป์ ) เทคโนโลยี การปรับเปลี่ยนเทคโนโลยีการตั้งชื่อระบบสื่อสารทั้งหมดเข้า ( TACS ) .

ใน 1947 Bell Labs เป็นครั้งแรกที่จะนำเสนอโทรศัพท์มือถือ วิทยุ เครือข่ายโทรศัพท์นวัตกรรมหลักคือการพัฒนาเครือข่ายขนาดเล็กซ้อนเซลล์เว็บไซต์ได้รับการสนับสนุนโดยเรียกเปลี่ยนโครงสร้างพื้นฐานที่ติดตามผู้ใช้ตามที่พวกเขาย้ายผ่านทางเครือข่ายและผ่านสายของพวกเขาจากเว็บไซต์หนึ่งไปยังอีกโดยไม่ต้องวางการเชื่อมต่อ ในปี 1956 ระบบ MTA ถูกเปิดตัวในสวีเดน ความพยายามแรกที่จะพัฒนาโทรศัพท์มือถือเผชิญกับความท้าทายที่สำคัญสอง :ให้หมายเลขที่ดีของผู้ใช้ไม่กี่เปรียบเทียบของความถี่พร้อมกันและอนุญาตให้ผู้ใช้สามารถย้ายจากพื้นที่หนึ่งไปยังอีกโดยไม่ต้องมีการโทรลดลง ทั้งปัญหาได้ถูกแก้ไขโดย Bell Labs Amos Joel ที่พนักงานใน 1970 ขอรับสิทธิบัตรสำหรับระบบการสื่อสารเคลื่อนที่ [ 4 ] อย่างไรก็ตาม บริษัทที่ปรึกษาด้านธุรกิจคำนวณทั้งหมดสหรัฐอเมริกาตลาดสำหรับโทรศัพท์มือถือที่ 100000 หน่วยและทั้งตลาดทั่วโลกที่ไม่เกิน 200000 หน่วยพื้นฐานในการมีความพร้อมของโทรศัพท์จ่ายและค่าใช้จ่ายสูงในการสร้างอาคารเซลล์ ผลที่ตามมา , Bell Labs สรุปได้ว่าสิ่งประดิษฐ์ " เล็กน้อยหรือ ไม่มีสกุลรุนชาติ " นำมันไม่พยายามที่จะทำเป็นธุรกิจการประดิษฐ์สิ่งประดิษฐ์ที่ได้รับการคิดค้นในโจเอลแห่งชาติหอเกียรติยศใน 2008 . [ 5 ] โทรครั้งแรกบนมือถือโทรศัพท์มือถือถูกสร้างเมื่อ 3 เมษายน 2516 โดยมาร์ตินคูเปอร์แล้วของโมโตโรล่า [ 6 ] เขาตรงข้ามกับเลขใน Bell Labs ที่ยังแข่งเป็นครั้งแรก Bell Labs ไปในการติดตั้งเครือข่ายโทรศัพท์เคลื่อนที่ที่ใช้ในชิคาโกในปี 1978ทดลองระบบนี้ได้รับใบอนุญาตจาก FCC เพื่อ ATT สำหรับใช้ในเชิงพาณิชย์ในปี 1982 และเป็นส่วนหนึ่งของ divestiture การเตรียมการสำหรับการล่มสลายของ ATT , แอมป์เทคโนโลยีโทรคมนาคมกระจายไปยังท้องถิ่น ระบบเชิงพาณิชย์ครั้งแรกเปิดในชิคาโกในเดือนตุลาคม 1983 [ 7 ] [ 8 ] ระบบออกแบบโดยโมโตโรล่ายังคงดำเนินการใน วอชิงตัน ดี.ซี./ บัลติมอร์พื้นที่จากฤดูร้อนปี 1982 และเป็นเต็มรูปแบบการบริการสาธารณะ ต่อมาปีต่อไปนี้ . [ 9 ] ญี่ปุ่นแรก radiotelephony การค้าบริการถูกเปิดตัวโดย NTT ใน 1978 .

แรกอัตโนมัติรุ่นแรกมือถือระบบโทรศัพท์มือถือ Nordic ( NMT ) ระบบพร้อมเปิดตัวในปี 1981 ในเดนมาร์ก ฟินแลนด์ นอร์เวย์ และ สวีเดน[ 10 ] NMT เป็นครั้งแรกที่เครือข่ายโทรศัพท์มือถือที่มี อินเตอร์เนชั่นแนล โรมมิ่ง วิศวกรไฟฟ้า สวีเดน Öฟัง kitalo M และเริ่มทำงานในวิสัยทัศน์นี้ในปี 1966 และถือเป็นบิดาของระบบ NMT และพิจารณาเขา บิดาของโทรศัพท์มือถือ . [ 11 ] [ 12 ]