Petroleum components have tradition

Petroleum components have traditionally been divided
into four fractions: saturated hydrocarbons,
aromatic hydrocarbons, nitrogen–sulphur–oxygen containing
compounds (NSO) and asphalthenes. The
relative proportions of these fractions vary from crude to crude, and the susceptibility of a specific crude to
microbial degradation can be predicted from its
composition. Normally, the fractions contain n-alkanes
and are mostly susceptible to biodegradation, whereas
saturated fractions containing branched alkanes are less
vulnerable to microbial attack. The aromatic fractions
are even less easily biodegraded, and the susceptibility
decreases as the number of aromatic or alicyclic rings in
the molecule increases [5].
Microbial degradation of PAHs is considered to
be the major decomposition process for these contaminants
in nature, and represents a potential solution
to the environmental problems posed by them [27].
It is difficult to elucidate the mechanisms that govern
the biodegradation of PAHs in complex media
containing mixtures of contaminant substrates and
heterogeneous microbial communities. To study
the composition of the natural populations contributing
to the biotransformation and biodegradation processes
in these complex systems, culture-independent approaches
have been successfully applied [22]. However,
bacteria naturally inhabiting contaminated sites are
of interest as potential agents for PAHs bioremediation,
and several papers have been focused on the isolation
and characterization of strains with the ability to grow
using PAHs, such as naphthalene, phenanthrene,
fluoranthene and pyrene, as sole carbon and energy
sources [1,4,7,32]. The degrading strains that have been
characterized so far in the literature are taxonomically
diverse, and mainly belong to the genera Pseudomonas,
Alcaligenes, Sphingomonas, Bacillus and Mycobacterium
[1,3,4,9].
In the present study, we describe the characterization
of microbial strains with capacities to remove naphthalene,
phenanthrene, fluoranthene or pyrene, and also to
produce biosurfactants. The growth characteristics and
emulsifying activity of these bacterial strains, as well as
their identification by analysis of the sequence of the
gene encoding 16S rDNA, are reported.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบ่งส่วนประกอบของน้ำมันซึ่งในส่วนที่สี่: อิ่มตัวไฮโดรคาร์บอนประกอบด้วยหอมไฮโดรคาร์บอน ไนโตรเจน – ซัลเฟอร์ – ออกซิเจนสาร (NSO) และ asphalthenes ที่สัดส่วนสัมพันธ์ของเศษส่วนเหล่านี้แตกต่างจากน้ำมันดิบ และไก่ดิบเฉพาะเพื่อจุลินทรีย์ย่อยสลายสามารถคาดการณ์จากความบทประพันธ์ โดยปกติ เศษส่วนประกอบด้วย n-alkanesและส่วนใหญ่มีความไวต่อ biodegradation ในขณะที่ไม่อิ่มตัวส่วนประกอบด้วย alkanes แบบแยกสาขาเสี่ยงต่อการโจมตีที่จุลินทรีย์ เศษหอมมีแม้แต่น้อยได้ biodegraded และไก่ลดลงเป็นจำนวนหอม หรือ alicyclic แหวนในโมเลกุลเพิ่มขึ้น [5]จุลินทรีย์ย่อยสลายของ PAHs ถือเป็นกระบวนการแยกส่วนประกอบที่สำคัญสำหรับสารปนเปื้อนเหล่านี้ธรรมชาติ และการแก้ไขปัญหาที่อาจเกิดขึ้นปัญหาสิ่งแวดล้อมโดยเหล่านั้น [27]Elucidate กลไกที่ควบคุมยากbiodegradation ของ PAHs ในสื่อที่ซับซ้อนประกอบด้วยส่วนผสมของพื้นผิวของสารปนเปื้อน และชุมชนจุลินทรีย์ต่างชนิดกัน เพื่อศึกษาองค์ประกอบของประชากรธรรมชาติที่เอื้อต่อกับกระบวนการ biotransformation และ biodegradationในระบบที่ซับซ้อนเหล่านี้ วัฒนธรรมอิสระยื่นได้รับเรียบร้อยแล้วใช้ [22] อย่างไรก็ตามเป็นแบคทีเรียที่อาศัยอยู่อเมริกาปนเปื้อนตามธรรมชาติน่าสนใจเป็นตัวแทนที่มีศักยภาพสำหรับววิธี PAHsและเอกสารต่าง ๆ ได้ถูกเน้นที่แยกและคุณสมบัติของสายพันธุ์สามารถเจริญเติบโตใช้ PAHs เช่นแนฟทาลีน ฟีแนนทรีนfluoranthene และไพรีน คาร์บอนแต่เพียงผู้เดียวและพลังงานแหล่ง [1,4,7,32] สายพันธุ์ degrading ที่ได้เพื่อให้ห่างไกลในลักษณะวรรณคดีมี taxonomicallyหลากหลาย และส่วนใหญ่อยู่ในสกุลลีAlcaligenes, Sphingomonas คัด และมัยโคแบคทีเรีย[1,3,4,9]ในการศึกษาปัจจุบัน เราอธิบายการจำแนกของสายพันธุ์จุลินทรีย์ด้วยการเอาแนฟทาลีนฟีแนนทรีน fluoranthene หรือไพรี น และยังผลิต biosurfactants ลักษณะการเจริญเติบโต และสกัดการสายพันธุ์แบคทีเรียเหล่านี้ เป็นรหัสของพวกเขา โดยการวิเคราะห์ลำดับของการยีนที่เข้ารหัส 16S rDNA รายงานการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนประกอบปิโตรเลียมมีประเพณีที่แบ่งออก
เป็นสี่เศษส่วน: ไฮโดรคาร์บอนอิ่มตัว
ไฮโดรคาร์บอนไนโตรเจนกำมะถันออกซิเจนที่มี
สารประกอบ (สสช.) และ asphalthenes
สัดส่วนญาติของเศษส่วนเหล่านี้แตกต่างจากน้ำมันดิบน้ำมันดิบและความไวของน้ำมันดิบที่เฉพาะเจาะจงเพื่อ
การย่อยสลายของจุลินทรีย์สามารถคาดการณ์จากของ
องค์ประกอบ ปกติเศษส่วนประกอบด้วย n-alkanes
และส่วนใหญ่จะเป็นความเสี่ยงที่จะย่อยสลายทางชีวภาพในขณะที่
เศษส่วนอิ่มตัวที่มีแอลเคนกิ่งน้อย
เสี่ยงต่อการโจมตีของจุลินทรีย์ เศษส่วนหอม
จะถูกย่อยสลายแม้แต่น้อยได้อย่างง่ายดายและความไวต่อการ
ลดลงตามจำนวนของแหวนหอมหรือ alicyclic ใน
การเพิ่มขึ้นของโมเลกุล [5].
การย่อยสลายของจุลินทรีย์ของสาร PAHs จะถือ
เป็นกระบวนการย่อยสลายที่สำคัญสำหรับการปนเปื้อนเหล่านี้
ในธรรมชาติและแสดงให้เห็นถึง วิธีการแก้ปัญหาที่อาจเกิดขึ้น
กับปัญหาสิ่งแวดล้อมที่เกิดจากพวกเขา [27].
มันเป็นเรื่องยากที่จะอธิบายกลไกที่ควบคุมการ
ย่อยสลายทางชีวภาพของสาร PAHs ในสื่อที่ซับซ้อน
ที่มีส่วนผสมของสารปนเปื้อนพื้นผิวและ
กลุ่มจุลินทรีย์ที่แตกต่างกัน เพื่อศึกษา
องค์ประกอบของประชากรธรรมชาติที่เอื้อต่อ
การเปลี่ยนรูปทางชีวภาพและกระบวนการย่อยสลายทางชีวภาพ
ในระบบที่ซับซ้อนเหล่านี้วิธีการเพาะเลี้ยงที่เป็นอิสระ
ได้รับการใช้ประสบความสำเร็จ [22] แต่
เชื้อแบคทีเรียที่อาศัยอยู่ตามธรรมชาติพื้นที่ปนเปื้อนเป็น
ที่น่าสนใจเป็นตัวแทนที่มีศักยภาพสำหรับการบำบัดทางชีวภาพพีเอเอช,
และเอกสารหลายได้รับการมุ่งเน้นไปที่การแยก
และลักษณะของสายพันธุ์ที่มีความสามารถที่จะเติบโต
โดยใช้พีเอเอชเช่นเหม็นฟีแนนทรี,
ออแรนทีนและไพรีเป็น แต่เพียงผู้เดียว คาร์บอนและพลังงาน
แหล่งที่มา [1,4,7,32] สายพันธุ์ย่อยสลายที่ได้รับการ
ที่โดดเด่นเพื่อให้ห่างไกลในวรรณคดีที่มี taxonomically
หลากหลายและส่วนใหญ่เป็นจำพวก Pseudomonas,
Alcaligenes, Sphingomonas, Bacillus และเชื้อ
[1,3,4,9].
ในการศึกษาปัจจุบันเราจะอธิบายลักษณะ
สายพันธุ์จุลินทรีย์ที่มีความจุในการลบเหม็น
ฟีแนนทรีออแรนทีหรือไพรีและยัง
ผลิต biosurfactants ลักษณะการเจริญเติบโตและ
กิจกรรมผสมสายพันธุ์แบคทีเรียเหล่านี้เช่นเดียวกับ
การระบุตัวตนของพวกเขาโดยการวิเคราะห์ลำดับของ
ยีน 16S rDNA จะมีการรายงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนประกอบของปิโตรเลียมมีประเพณีที่ถูกแบ่งออกเป็นสี่ส่วน :

หอมไฮโดรคาร์บอนอิ่มตัวไฮโดรคาร์บอน , ไนโตรเจนและออกซิเจนที่ประกอบด้วยสารประกอบกำมะถัน )
( N ) และ asphalthenes .
เมื่อเทียบสัดส่วนของเศษส่วนเหล่านี้แตกต่างจากดิบดิบ และความไวของการย่อยสลายเฉพาะดิบ

สามารถทำนายได้จากองค์ประกอบของมัน

โดยปกติเศษส่วนประกอบด้วย n-alkanes
และเป็นส่วนใหญ่อ่อนแอต่อการย่อยสลาย ส่วนไขมันอิ่มตัวที่มีกิ่งอัลเคนเป็นเศษส่วน

มีความเสี่ยงน้อยที่จะโจมตีของจุลินทรีย์ เศษส่วนหอม
แม้แต่น้อย biodegraded ได้อย่างง่ายดายและไว
ลดลงเป็นหมายเลขของหอมหรืออะลิไซคลิกแหวน
โมเลกุลเพิ่ม [ 5 ] .
การย่อยสลายสารถือว่า
เป็น กระบวนการย่อยสลายที่สำคัญสำหรับสิ่งปนเปื้อนเหล่านี้

ในธรรมชาติ และแสดงถึงศักยภาพที่จะแก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อมที่เกิดจากพวกเขา [ 27 ] .
มันเป็นเรื่องยากที่จะอธิบายกลไกที่ควบคุมการย่อยสลายสารซับซ้อน

สื่อสารผสมที่มีพื้นผิวที่ปนเปื้อนและ
ประชากรจุลินทรีย์ที่แตกต่างกัน เพื่อศึกษา
องค์ประกอบของประชากรธรรมชาติเพื่อการบริจาค
และกระบวนการในการย่อยสลาย
เหล่านี้ซับซ้อนระบบ วัฒนธรรมอิสระวิธี
ได้รับสมัครเรียบร้อยแล้ว [ 22 ] แต่แบคทีเรียตามธรรมชาติที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ปนเปื้อนอยู่

สนใจเป็นตัวแทนที่มีศักยภาพสำหรับสารชีวภาพ
และเอกสารหลาย , ได้รับการมุ่งเน้นในการแยก
และศึกษาลักษณะของสายพันธุ์ที่มีความสามารถในการเติบโต
โดยใช้สารเช่นแนพทาลีน ฟีแนนทรีนและไพรีน
อะโครโพลิส , , , แต่เพียงผู้เดียวและเป็นแหล่งพลังงานคาร์บอน
[ 1,4,7,32 ] สายพันธุ์ที่ย่อยสลายได้
ลักษณะเพื่อให้ห่างไกลในวรรณคดีมี taxonomically
หลากหลาย และส่วนใหญ่เป็นของสกุล Pseudomonas , Alcaligenes sphingomonas
, ,
[ 1,3,4,9 เชื้อ Bacillus และ
]ในการศึกษา เราอธิบายลักษณะของสายพันธุ์จุลินทรีย์มีความสามารถ

เอาแนฟทาลีนฟีแนนทรีนไพรีน , หรือ , อะโครโพลิส และผลิต biosurfactants

. ลักษณะการเจริญเติบโตของเชื้อแบคทีเรียและ
emulsifying กิจกรรมเหล่านี้เช่นเดียวกับ
ประชาชนของพวกเขาโดยการวิเคราะห์ลำดับของยีน 16S rDNA
รวดเร็วรายงาน