Function of rhyme[edit]Rhyme partly

Function of rhyme[edit]Rhyme partly seems to be enjoyed simply as a repeating pattern that is pleasant to hear. It also serves as a powerful mnemonic device, facilitating memorization. The regular use of tail rhyme helps to mark off the ends of lines, thus clarifying the metrical structure for the listener. As with other poetic techniques, poets use it to suit their own purposes; for example William Shakespeare often used a rhyming couplet to mark off the end of a scene in a play.

Evolutionary psychologist Geoffrey Miller hypothesizes that rhyme is a form of sexually selected handicap imposed on communication making poetry harder and more reliable as a signal of verbal intelligence and overall fitness.[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟังก์ชั่นสัมผัส [แก้ไข] สัมผัสส่วนหนึ่งที่ดูเหมือนว่าจะมีความสุขเป็นเพียงรูปแบบการทำซ้ำที่เป็นที่พอใจที่จะได้ยินเสียง มันยังทำหน้าที่เป็นอุปกรณ์ช่วยในการจำที่มีประสิทธิภาพอำนวยความสะดวกในการท่องจำ ใช้งานปกติของสัมผัสหางช่วยในการทำเครื่องหมายออกจากปลายของเส้นจึงชัดเจนโครงสร้างระบบเมตริกในการฟัง เช่นเดียวกับเทคนิคอื่น ๆ บทกวีกวีใช้เพื่อเหมาะกับวัตถุประสงค์ของตัวเองเช่นวิลเลียมเช็คสเปียร์มักจะใช้คู่กวีเพื่อทำเครื่องหมายปิดท้ายของฉากในการเล่น.

วิวัฒนาการจิตวิทยาเจฟฟรีย์มิลเลอร์ hypothesizes ที่สัมผัสเป็นรูปแบบของความพิการทางเพศที่เลือกกำหนดไว้ในบทกวีการสื่อสารทำให้ยากขึ้นและน่าเชื่อถือมากขึ้นเป็นสัญญาณของ ปัญญาวาจาและออกกำลังกายโดยรวม. [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟังก์ชันของสัมผัสที่ [แก้ไข] สัมผัสดูเหมือนชิเป็นรูปแบบซ้ำ ๆ กันที่น่าฟังเพียงบางส่วน นอกจากนี้ยังทำหน้าที่เป็นอุปกรณ์ mnemonic มีประสิทธิภาพ อำนวยความสะดวกที่สะท้อนด้วย ใช้ปกติหางสัมผัสช่วยทำเครื่องหมายปิดลง จึง ทำโครงสร้าง metrical สำหรับการฟัง เป็นเทคนิคบทกวี กวีใช้มันให้เหมาะสมกับวัตถุประสงค์ของตนเอง วิลเลียมเชกสเปียร์มักใช้ rhyming couplet เพื่อทำเครื่องหมายปิดท้ายของฉากในการเล่น

จิตวิทยาวิวัฒนาการนี่มิลเลอร์ hypothesizes ว่าสัมผัสแบบของแต้มต่อทางเพศเลือกเก็บสื่อสารที่ทำให้บทกวียาก และเชื่อถือได้มากขึ้นเป็นสัญญาณของปัญญาวาจาและออกกำลังกายโดยรวม[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟังก์ชันของกลอน[แก้ไข]กลอนบางส่วนก็ดูเหมือนว่าจะเป็นความเพลิดเพลินใจไปกับเป็นเพียงรูปแบบซ้ำที่มีความสวยงามในการฟัง นอกจากนั้นโรงแรมยังจัดให้บริการอุปกรณ์ตัวช่วยจำทรงพลังที่ให้ความสะดวกสมาชิก ใช้ตามปกติของกลอนหางจะช่วยในการทำเครื่องหมายปิดจะสิ้นสุดลงในบรรทัดดังนั้นวิธีการต่างๆโครงสร้าง metrical สำหรับผู้ฟัง เป็นกับเทคนิคอื่นๆของกวีนักกวีใช้มันเพื่อความเหมาะสมสำหรับวัตถุประสงค์ของตนเองตัวอย่างเช่นวิลเลียมเชคสเปียร์มักใช้พจนานุกรมบอกคำสัมผัสโคลงบทละสองบรรทัดในการทำเครื่องหมายปิดที่ด้านปลายของที่เกิดเหตุในที่เล่น.

วิวัฒนาการนักจิตวิทยาเวสต์มิลเลอร์ hypothesizes ที่เป็นรูปแบบหนึ่งของทางเพศที่เลือกสำหรับผู้พิการในการสื่อสารทำให้บทกวีมากขึ้นและเชื่อถือได้มากยิ่งขึ้นเป็นสัญญาณของความฉลาดด้วยวาจาและฟิตเน็สเซ็นเตอร์.[ 2 ]