› General considerations in pain ma

› General considerations in pain management include the following:
• Effective pain assessment is essential. The patient’s pain should be assessed preoperatively, then at regular intervals after
surgery to allow planning and revision of the pain management plan. These assessments may be based on the patient’s
self-report of pain and/or clinician observation of the patient’s facial expression, body positioning, and physical and vocal
behavior (e.g., in patients who are nonverbal or otherwise incapable of reporting pain)
• A preventive approach (i.e., treatment of pain before it becomes severe) is most successful in managing postoperative
pain. In most cases, regularly-scheduled administration of analgesics is preferable to as-needed dosing because scheduled
administration can prevent or alleviate pain before it becomes intense. This preventive approach can also promote early
recovery by easing movement and participation in treatments such as physical therapy
• It is important to consider individual and cultural differences in pain expression and treatment when assessing pain
–People of some ethnic groups are less likely to report pain because of a high cultural value on stoicism, while members of
other cultural backgrounds may talk freely about their pain experiences
–Individuals and families of some cultural groups may be likely to use complementary medical interventions such as
meditation or herbal treatments to manage pain
• For patients with chronic pain, postoperative pain is only one part of an ongoing pain experience. Chronic pain can
cause long-term changes in patients’ neural physiology that cause them to feel pain more intensely. Patients with chronic
pain may therefore experience more intense pain after surgery and require higher doses of analgesics for effective pain
management
› Tolerance to opioids reduces their analgesic effectiveness. Opioid analgesics can, however, be used safely and effectively to
treat pain in patients who are physically or psychologically dependent on them
• It is important for clinicians to understand the difference between opioid tolerance, physical dependence, and addiction to
these drugs
–Tolerance to a drug is defined as the failure of a steady dose of the drug over time to sustain the desired pharmacologic
effect. A patient who has developed tolerance to opioid analgesics will therefore require larger doses of opioids over time
to reach the same analgesic effect
–Physical dependence is a normal physiological response in which a patient treated with an opioid analgesic experiences
physical withdrawal symptoms when doses are reduced or when a narcotic antagonist such as naloxone is administered.
Physical withdrawal symptoms include, but are not limited to, depression, anxiety, panic attacks, leg cramps, abdominal
cramps, vomiting, diarrhea, insomnia, and muscles aches
–Physical dependence on opioid analgesics should not be confused with addiction. A person who is addicted to
(psychologically dependent on) drugs experiences both physical dependence and a strong psychological craving for the
drug. Drug addicts make obtaining and using drugs a primary focus of their lives. This situation is quite different from
that of a cancer patient who seeks drugs for the relief of chronic pain
• All patients who are physically dependent on or addicted to opioids will develop tolerance to these drugs. To effectively
relieve acute postoperative pain in a patient with opioid tolerance, the patient should be restarted on the original opioid
analgesic but at a higher dose. After the postoperative recovery period, the patient’s physical dependence on the medication
can be treated by gradual reduction of opioid doses with gradual addition of nonopioid analgesic doses to the treatment
regimen. This approach will likely reduce physical dependence on opioids while minimizing withdrawal symptoms
–Patients who are addicted to opioids should be treated with the above approach. Treatment for addiction may additionally
be prescribed
› The appropriate analgesic medication is chosen in part based on the patient’s level of pain as follows:• Mild to moderate pain: Nonopioid medications (e.g., acetaminophen, NSAIDs). Opioid analgesics (e.g., morphine) may be
added if pain persists
• Moderate to severe pain: Opioid and nonopioid analgesics in combination
–Limited evidence suggests that combining opioid and nonopioid medications may be more effective than administering
either drug type alone (see Facts and Figures, above)
• If moderate to severe pain persists, the following adjuvants may be prescribed:
–Muscle relaxants (if patient is experiencing muscle spasms after orthopedic surgery
–Antianxiety agents
–In addition to or in place of some of the above interventions, the patient may be prescribed patient-controlled analgesia
(PCA)
› Nonpharmacologic interventions that may be implemented with the cooperation of the patient/family include the following:
• Comfort measures such as repositioning, propping with pillows, and applying warm and/or cool packs
• The presence of family members and/or other support persons
• Visits from a cleric of the patient’s faith, and/or the presence of religious objects or symbols, if requested by the patient
• Environmental comfort measures such as privacy, dimmed lights, soft music, and a quiet room of appropriate temperature,
if desired by the patient
• Additional interventions, as appropriate, such as hypnotherapy, meditation, acupuncture, and herbal remedies
–Herbal remedies should be used only after consulting with the treating clinician, as some of them may interact with
medications
› During the preoperative period, it is important to assess the patient and family for knowledge deficits and anxiety regarding
surgery and the potential for pain during recovery; assess their coping ability and beliefs regarding postoperative pain
› Clinicians involved in postoperative pain management should have knowledge of the following six “rights” of medication
administration:
• Right patient
• Right medication
• Right time
• Right dose
• Right route of administration
• Right documentation following administration
› Preliminary steps that should be performed before implementing postoperative pain management interventions include the
following:
• Review the facility/unit specific protocol for postoperative pain management, if one is available
• Review the treating clinician’s orders for postoperative pain management
• Review the patient’s medical history/medical record for
–surgical history
–any allergies (e.g., to latex, medications, or other substances); use alternative materials, as appropriate
–chronic use of opioids, which can lead to tolerance and the need for higher doses for effectiveness
• Assemble supplies, including the following:
–Personal protective equipment (PPE, e.g., nonsterile gloves) as necessary depending on the patient’s infection status and
risk of exposure to body fluids
–A facility-approved, clinically-validated pain assessment tool appropriate for the patient’s individualized characteristics
(e.g., literacy level, primary language used, and ability to communicate verbally)
–Analgesic medications, as prescribed by the treating clinician
–Supplies for nonpharmacologic pain management appropriate to the patient’s needs and personal/family beliefs
–Written teaching materials to reinforce verbal instruction

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

›ทั่วไปพิจารณาในการจัดการความเจ็บปวดรวมถึงต่อไปนี้:•ประเมินความเจ็บปวดที่มีประสิทธิภาพเป็นสิ่งจำเป็น อาการปวดของผู้ป่วยควรได้รับการประเมิน preoperatively แล้วอย่างสม่ำเสมอหลังจากการผ่าตัดเพื่อให้การวางแผนและปรับปรุงแผนการจัดการความเจ็บปวด ประเมินความพร้อมอาจจะยึดของผู้ป่วยรายงานตนเองเจ็บปวดหรือ clinician เก็บข้อมูลของผู้ป่วยสีหน้า การวาง ตำแหน่งร่างกาย กายภาพ และเสียงลักษณะการทำงาน (เช่น ในผู้ป่วยที่ nonverbal หรือมิฉะนั้นไม่สามารถรายงานความเจ็บปวด)•วิธีป้องกัน (เช่น รักษาอาการปวดก่อนจะกลายเป็นรุนแรง) จะประสบความสำเร็จมากที่สุดในการจัดการในการผ่าตัดความเจ็บปวด ในกรณีส่วนใหญ่ กำหนดการเป็นประจำบริหารกันเป็นกว่าต้องเป็นกระบวนการเนื่องจากการจัดกำหนดการบริหารสามารถป้องกัน หรือบรรเทาความเจ็บปวดก่อนจะกลายเป็นรุนแรง วิธีการป้องกันนี้สามารถส่งเสริมยังก่อนกู้คืน โดยการผ่อนคลายการเคลื่อนไหวและมีส่วนร่วมในการรักษาเช่นกายภาพบำบัด•จะต้องพิจารณาความแตกต่างของวัฒนธรรม และแต่ละนิพจน์ความเจ็บปวดและรักษาเมื่อประเมินอาการปวด– คนบางชนมีแนวโน้มการรายงานอาการปวดเนื่องจากลัทธิสโตอิก ในขณะที่สมาชิกของวัฒนธรรมค่าสูงภูมิหลังทางวัฒนธรรมอื่น ๆ สามารถพูดคุยได้อย่างอิสระเกี่ยวกับประสบการณ์ความเจ็บปวดของพวกเขา-บุคคลและครอบครัวของกลุ่มวัฒนธรรมบางอย่างอาจจะใช้เสริมการรักษาทางการแพทย์เช่นทำสมาธิหรือสมุนไพรรักษาการจัดการอาการปวด•สำหรับผู้ป่วยที่มีอาการปวดเรื้อรัง ปวดในการผ่าตัดเป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์ความเจ็บปวดอย่างต่อเนื่อง อาการปวดเรื้อรังสามารถทำให้การเปลี่ยนแปลงระยะยาวในสาขาสรีรวิทยาประสาทผู้ป่วยที่ทำให้พวกเขารู้สึกเจ็บปวดมากเจี๊ยบ ผู้ป่วยเรื้อรังอาการปวดดังนั้นอาจพบอาการปวดที่รุนแรงมากขึ้นหลังการผ่าตัด และต้องสูงปริมาณยาแก้ปวดอาการปวดที่มีประสิทธิภาพจัดการ›ค่าเผื่อ opioids ลดประสิทธิภาพการระงับปวด ยาแก้ปวด opioid อย่างไรก็ตาม สามารถใช้ได้อย่างปลอดภัย และมีประสิทธิภาพเพื่อรักษาอาการปวดในผู้ป่วยที่ร่างกาย หรือ psychologically ขึ้นอยู่กับพวกเขา•เป็นสิ่งสำคัญสำหรับ clinicians เข้าใจความแตกต่างระหว่างค่าเผื่อ opioid พึ่งพาทางกายภาพ และยาเสพติดยาเหล่านี้– ค่าเผื่อยาถูกกำหนดให้เป็นความล้มเหลวของยามั่นคงของยาช่วงเวลาที่ต้องพยุง pharmacologicผลการ ผู้ป่วยที่มีพัฒนาการยอมรับยาแก้ปวด opioid จะดังนั้นต้องมีปริมาณขนาดใหญ่ของ opioids ช่วงเวลาถึงผลการระงับปวดเหมือนกัน– พึ่งพาจริงคือ คำตอบสรีรวิทยาปกติในที่ที่ผู้ป่วยรักษาด้วยโอปิออยด์มี ประสบการณ์ยาระงับปวดจริงถอนอาการเมื่อปริมาณจะลดลง หรือเมื่อเป็นศัตรู narcotic เช่น naloxone จัดการอาการถอนจริงรวมถึง แต่ไม่จำกัด ซึมเศร้า วิตกกังวล การ โจมตีเสียขวัญ ปวดขา หน้าท้องปวด อาเจียน ท้องเสีย นอนไม่หลับ และปวดกล้ามเนื้อ– ไม่ควรสับสนจริงพึ่งยาแก้ปวด opioid กับยาเสพติด บุคคลที่ติด(psychologically พึ่ง) ยาประสบการณ์พึ่งพาทางกายภาพและความเข้มแข็งทางจิตใจอยากจะยาเสพติด ยาเสพติดติดยาเสพติดให้ยาเสพติดที่ได้รับ และใช้โฟกัสหลักของชีวิต สถานการณ์นี้จะค่อนข้างแตกต่างจากของผู้ป่วยโรคมะเร็งที่ค้นหายาสำหรับบรรเทาอาการปวดเรื้อรัง•ผู้ป่วยทั้งหมดที่ขึ้นอยู่กับร่างกาย หรือติด opioids จะพัฒนายอมรับกับยาเหล่านี้ ไปอย่างมีประสิทธิภาพบรรเทาอาการปวดเฉียบพลันในการผ่าตัดที่ผู้ป่วยมี opioid ผู้ป่วยที่ควรเริ่มในโอปิออยด์เดิมแต่ระงับปวดในปริมาณสูง หลังจากรอบระยะเวลาการกู้คืนในการผ่าตัด ผู้ป่วยของจริงพึ่งยาสามารถรักษา โดยลด opioid ปริมาณสมดุลกับปริมาณ nonopioid ระงับปวดในการรักษาสมดุลแห่งระบบการปกครอง วิธีนี้จะลดลงจริงพึ่ง opioids ในขณะที่ลดอาการถอน-ผู้ป่วยจะติด opioids ควรจะรักษา ด้วยวิธีข้างต้น รักษายาเสพติดนอกจากนี้อาจสามารถกำหนด›ยาระงับปวดที่เหมาะสมคือเลือกบางส่วนขึ้นอยู่กับระดับอาการปวดของผู้ป่วยดังนี้: •ไมลด์ปวดปานกลาง: Nonopioid ยา (เช่น acetaminophen, NSAIDs) Opioid ยาแก้ปวด (เช่น มอร์ฟีน) อาจเพิ่มถ้า ปวดยังคงมีอยู่•ปานกลางถึงปวดอย่างรุนแรง: Opioid และ nonopioid กันในชุด– หลักฐานจำกัดแนะนำว่า รวมยา opioid และ nonopioid อาจจะมีประสิทธิภาพมากกว่าการจัดการยาทั้งสองชนิดเดียว (ดูข้อเท็จจริงและตัวเลข เหนือ)•ถ้าปานกลางถึงปวดอย่างรุนแรงยังคงอยู่ อาจกำหนด adjuvants ดังต่อไปนี้:– กล้ามเนื้อ relaxants (ถ้าผู้ป่วยพบกล้ามเนื้อกระตุกหลังจากศัลยกรรม-ตัวแทน antianxiety-ในนอกไป หรือ แทนของมาตรการข้างต้น ผู้ป่วยอาจสามารถกำหนดควบคุมผู้ป่วย analgesia(PCA)›งาน nonpharmacologic ที่อาจดำเนินการ ด้วยความร่วมมือของผู้ป่วย/ครอบครัว มีดังนี้:•มาตรการจึงให้ propping กับหมอน และใช้ชุดอุ่น หรือเย็น•สถานะของสมาชิกในครอบครัวหรือบุคคลอื่นสนับสนุน•เข้าชมจาก cleric ของความเชื่อของผู้ป่วย และ/หรือสถานะการออนไลน์ของวัตถุทางศาสนาหรือสัญลักษณ์ ถ้าผู้ป่วยร้องขอ•มาตรการสิ่งแวดล้อมเช่นความเป็นส่วนตัว ทึบแสง เพลงเพราะ ๆ และห้องพักเงียบสงบอุณหภูมิที่เหมาะสมถ้าต้องการ โดยให้ผู้ป่วย•เพิ่มเติมแทรกแซง ตามความเหมาะสม เช่นแพทย์พรรษ นั่งสมาธิ ฝังเข็ม สมุนไพรเยียวยา– เยียวยาสมุนไพรควรใช้หลังจากปรึกษากับ treating clinician เป็นบางส่วนอาจโต้ตอบกับยา›ช่วง preoperative มันเป็นสิ่งสำคัญในการประเมินผู้ป่วยและครอบครัวขาดดุลการคลังความรู้และความวิตกกังวลเกี่ยวกับผ่าตัดและโอกาสที่เจ็บปวดในระหว่างการกู้คืน ประเมินความสามารถในการเผชิญและความเชื่อเกี่ยวกับความเจ็บปวดในการผ่าตัดของพวกเขา› Clinicians เกี่ยวข้องกับการจัดการความเจ็บปวดในการผ่าตัดควรมีความรู้ต่อไปนี้ 6 "สิทธิ" ของยาการจัดการ:•ผู้ป่วยที่เหมาะสม•เหมาะสมยาเวลาที่เหมาะสม••เหมาะสมยา•เส้นทางขวาของบริหาร•เอกสารเหมาะสมต่อการจัดการ›ขั้นตอนเบื้องต้นที่ควรทำก่อนที่จะดำเนินงานวิจัยการจัดการความเจ็บปวดในการผ่าตัด ประกอบด้วยการต่อไปนี้:•ตรวจสอบโพรโทคอเฉพาะหน่วยสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับการจัดการความเจ็บปวดในการผ่าตัด ใช้•ทบทวนของ clinician treating ใบสั่งสำหรับการจัดการความเจ็บปวดในการผ่าตัด•ทบทวนบันทึกประวัติการรักษาทางการแพทย์ของผู้ป่วยใน-ประวัติการผ่าตัด-อาการแพ้ใด ๆ (เช่น การยาง ยา สารอื่น ๆ), ใช้วัสดุอื่น ตามความเหมาะสม– เรื้อรังใช้ opioids ซึ่งสามารถนำไปสู่การยอมรับและความจำเป็นในปริมาณสูงเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพ•รวบรวมอุปกรณ์ รวมถึงต่อไปนี้:-อุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล (บริษัทพีพีอี เช่น nonsterile ถุงมือ) ตามความจำเป็นตามสถานะของผู้ป่วยติดเชื้อ และความเสี่ยงของการสัมผัสกับของเหลวในร่างกาย– A ได้รับการอนุมัติสินเชื่อ เครื่องมือตรวจสอบทางคลินิกปวดประเมินความเหมาะสมกับลักษณะของผู้ป่วยเป็นรายบุคคล(เช่น วัดระดับ หลักภาษา และความสามารถในการสื่อสารถึง)– ยาระงับปวด เป็นกำหนดโดย treating clinician– อุปกรณ์สำหรับการจัดการอาการปวด nonpharmacologic เหมาะสมกับความต้องการของผู้ป่วยและความเชื่อส่วนบุคคล/ครอบครัว– เขียนสอนหนุนคำสั่งด้วยวาจา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

> การพิจารณาทั่วไปในการจัดการความเจ็บปวดดังต่อไปนี้
•การประเมินความเจ็บปวดที่มีประสิทธิภาพเป็นสิ่งจำเป็น ความเจ็บปวดของผู้ป่วยควรได้รับการประเมินก่อนผ่าตัดแล้วในช่วงเวลาปกติหลังจาก
การผ่าตัดเพื่อช่วยให้การวางแผนและการแก้ไขของแผนจัดการความเจ็บปวด การประเมินเหล่านี้อาจจะอยู่บนพื้นฐานของผู้ป่วย
รายงานตนเองของความเจ็บปวดและ / หรือการสังเกตแพทย์ของการแสดงออกทางสีหน้าของผู้ป่วย, การวางตำแหน่งของร่างกายและทางกายภาพและแกนนำ
พฤติกรรม (เช่นในผู้ป่วยที่เป็นอวัจนภาษาหรือมิฉะนั้นจะไม่สามารถเจ็บปวดรายงาน)
•ป้องกัน วิธีการ (เช่นการรักษาอาการปวดก่อนที่มันจะกลายเป็นความรุนแรง) เป็นที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในการจัดการหลังการผ่าตัด
อาการปวด ในกรณีส่วนใหญ่การบริหารอย่างสม่ำเสมอกำหนดของยาแก้ปวดเป็นที่นิยมในการใช้ยาตามที่จำเป็นเพราะกำหนดเวลา
การบริหารสามารถป้องกันหรือบรรเทาความเจ็บปวดก่อนที่มันจะกลายเป็นความรุนแรง วิธีนี้ยังสามารถป้องกันส่งเสริมต้น
การกู้คืนโดยการผ่อนคลายการเคลื่อนไหวและการมีส่วนร่วมในการรักษาเช่นการบำบัดทางกายภาพ
•มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องพิจารณาความแตกต่างของแต่ละบุคคลและวัฒนธรรมในการแสดงออกของความเจ็บปวดและการรักษาเมื่อมีการประเมินความเจ็บปวด
ผู้คนของกลุ่มชาติพันธุ์บางคนมีโอกาสน้อยที่จะรายงานความเจ็บปวดเพราะ ของคุณค่าทางวัฒนธรรมอดทนสูงในขณะที่สมาชิกของ
ภูมิหลังทางวัฒนธรรมอื่น ๆ ที่อาจจะพูดได้อย่างอิสระเกี่ยวกับประสบการณ์เจ็บปวดของพวกเขา
-Individuals และครอบครัวของกลุ่มวัฒนธรรมบางอย่างอาจจะมีแนวโน้มที่จะใช้การแทรกแซงทางการแพทย์เสริมเช่น
การทำสมาธิหรือการบำบัดด้วยสมุนไพรในการจัดการความเจ็บปวด
•สำหรับผู้ป่วยที่มี อาการปวดเรื้อรังปวดหลังการผ่าตัดเป็นเพียงส่วนหนึ่งของประสบการณ์ความเจ็บปวดอย่างต่อเนื่อง อาการปวดเรื้อรังสามารถ
ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในระยะยาวในสรีรวิทยาของระบบประสาทของผู้ป่วยที่ทำให้พวกเขารู้สึกเจ็บปวดมากขึ้นอย่างเข้มข้น ผู้ป่วยที่มีโรคเรื้อรัง
อาการปวดจึงอาจพบอาการปวดรุนแรงมากขึ้นหลังการผ่าตัดและต้องมีปริมาณที่สูงขึ้นของยาแก้ปวดสำหรับอาการปวดที่มีประสิทธิภาพ
การจัดการ
> ความอดทนที่จะ opioids ยาแก้ปวดลดประสิทธิภาพของพวกเขา ยาแก้ปวด Opioid สามารถ แต่ถูกนำมาใช้อย่างปลอดภัยและมีประสิทธิภาพในการ
รักษาอาการปวดในผู้ป่วยที่มีร่างกายหรือจิตใจขึ้นอยู่กับพวกเขา
•มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับแพทย์ที่จะเข้าใจความแตกต่างระหว่างความอดทน opioid พึ่งพาทางกายภาพและการติดยาเสพติด
ยาเสพติดเหล่านี้
จะ -Tolerance ยาเสพติดที่ถูกกำหนดให้เป็นความล้มเหลวของปริมาณคงที่ของยาเสพติดในช่วงเวลาที่จะรักษายาที่ต้องการ
ผลกระทบ ผู้ป่วยที่ได้มีการพัฒนาความทนทานต่อยาแก้ปวด opioid ดังนั้นจึงจะต้องมีปริมาณขนาดใหญ่ของ opioids เมื่อเวลาผ่าน
ไปถึงยาแก้ปวดผลเช่นเดียวกัน
พึ่งพากายภาพคือการตอบสนองทางสรีรวิทยาปกติในผู้ป่วยที่รับการรักษาด้วยยาแก้ปวดประสบการณ์ opioid
อาการถอนทางกายภาพเมื่อปริมาณจะลดลงหรือ เมื่อศัตรูยาเสพติดเช่นเป็นยา naloxone.
อาการถอนทางกายภาพรวมถึง แต่ไม่ จำกัด เฉพาะภาวะซึมเศร้าวิตกกังวลการโจมตีเสียขวัญ, ปวดขา, หน้าท้อง
ตะคริวอาเจียนท้องเสียนอนไม่หลับและปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ
พึ่งพากายภาพในยาแก้ปวด opioid ควร ไม่สับสนกับยาเสพติด บุคคลที่ติดยาเสพติด
(ขึ้นอยู่กับจิตใจ) ประสบการณ์การพึ่งพายาเสพติดทั้งทางกายภาพและความอยากทางจิตวิทยาที่แข็งแกร่งสำหรับ
ยาเสพติด ติดยาเสพติดให้ได้รับและการใช้ยาเสพติดเป้าหมายหลักของชีวิตของพวกเขา สถานการณ์นี้จะค่อนข้างแตกต่างจาก
ยาเสพติดที่ของผู้ป่วยโรคมะเร็งที่พยายามเพื่อบรรเทาอาการปวดเรื้อรัง
•ผู้ป่วยทุกรายที่มีร่างกายขึ้นอยู่กับการติดยาเสพติดหรือ opioids จะมีการพัฒนาความทนทานต่อยาเสพติดเหล่านี้ เพื่อประสิทธิภาพในการ
บรรเทาอาการปวดเฉียบพลันหลังการผ่าตัดในผู้ป่วยที่มีความอดทน opioid ผู้ป่วยควรจะเริ่มต้นใหม่ใน opioid เดิม
ยาแก้ปวด แต่ในปริมาณที่สูงขึ้น หลังจากระยะเวลาการกู้คืนหลังการผ่าตัด, การพึ่งพาทางกายภาพของผู้ป่วยในการใช้ยา
ที่สามารถรักษาได้โดยการค่อยๆลดลงของปริมาณ opioid ด้วยการเพิ่มทีละน้อยของปริมาณยาแก้ปวด nonopioid การรักษา
ระบบการปกครอง วิธีการนี้มีแนวโน้มที่จะลดการพึ่งพาทางกายภาพใน opioids ในขณะที่ลดอาการถอน
ผู้ป่วยที่ที่ติด opioids ควรจะได้รับการรักษาด้วยวิธีการดังกล่าวข้างต้น สำหรับการรักษาติดยาเสพติดนอกจากนี้ยังอาจ
จะกำหนด
> ยายาแก้ปวดที่เหมาะสมได้รับการแต่งตั้งในส่วนหนึ่งขึ้นอยู่กับระดับของผู้ป่วยมีอาการปวดดังนี้•เล็กน้อยถึงความเจ็บปวดในระดับปานกลาง: ยา Nonopioid (เช่น acetaminophen, NSAIDs) ยาแก้ปวด Opioid (เช่นมอร์ฟีน) อาจจะ
เพิ่มถ้ายังคงมีอาการปวด
•ปานกลางถึงปวดรุนแรง: ยาแก้ปวด Opioid และ nonopioid ร่วม
-Limited หลักฐานแสดงให้เห็นว่าการรวมยา opioid และ nonopioid อาจจะมีประสิทธิภาพมากกว่าการบริหารจัดการ
อย่างใดอย่างหนึ่งเพียงอย่างเดียวพิมพ์ยาเสพติด (ดูข้อเท็จจริงและตัวเลข , ด้านบน)
•หากปานกลางถึงปวดรุนแรงยังคงมีอยู่ต่อไป adjuvants
อาจจะกำหนด: -Muscle ผ่อนคลาย (ถ้าผู้ป่วยกำลังประสบกับกล้ามเนื้อกระตุกหลังจากการผ่าตัดกระดูก
-Antianxiety ตัวแทน
-In นอกจากหรือในสถานที่ของบางส่วนของการแทรกแซงดังกล่าวข้างต้นของผู้ป่วย อาจจะกำหนดความรู้สึกเจ็บปวดของผู้ป่วยที่มีการควบคุม
(PCA)
> แทรกแซงวิธีที่ไม่ใช่ยาที่อาจจะดำเนินการด้วยความร่วมมือของผู้ป่วย / ครอบครัวรวมถึงต่อไปนี้:
•มาตรการความสะดวกสบายเช่นท่ายันพร้อมหมอนและการประยุกต์ใช้อย่างอบอุ่นและ / หรือแพ็คเย็น
• การแสดงตนของสมาชิกในครอบครัวและ / หรือบุคคลอื่น ๆ ที่สนับสนุน
•การเข้าชมจากพระของความเชื่อของผู้ป่วยและ / หรือการปรากฏตัวของวัตถุทางศาสนาหรือสัญลักษณ์หากมีการร้องขอโดยผู้ป่วย
•มาตรการความสะดวกสบายสิ่งแวดล้อมเช่นความเป็นส่วนตัวจางไฟเพลงนุ่ม และห้องพักที่เงียบสงบของอุณหภูมิที่เหมาะสม
หากต้องการโดยผู้ป่วย
•การแทรกแซงเพิ่มเติมตามความเหมาะสมเช่นการสะกดจิต, สมาธิ, การฝังเข็มและสมุนไพร
เยียวยา -Herbal ควรใช้เฉพาะหลังจากปรึกษากับแพทย์รักษาเป็นบางส่วนของพวกเขาอาจจะ โต้ตอบกับ
ยา
> ในช่วงระยะเวลาก่อนการผ่าตัดเป็นสิ่งสำคัญในการประเมินผู้ป่วยและครอบครัวสำหรับการขาดดุลความรู้และความวิตกกังวลเกี่ยวกับ
การผ่าตัดและศักยภาพในการเจ็บปวดระหว่างการกู้คืน; ประเมินความสามารถในการเผชิญปัญหาของพวกเขาและความเชื่อเกี่ยวกับการระงับปวดหลังผ่าตัด
> แพทย์มีส่วนร่วมในการจัดการความเจ็บปวดหลังการผ่าตัดควรมีความรู้ต่อไปนี้หก "สิทธิ" ของยา
การบริหาร:
•ผู้ป่วยขวา
•ยาขวา
•เวลาที่เหมาะสม
•ปริมาณขวา
•เส้นทางขวาของการบริหาร
•เอกสารขวา ต่อไปนี้การบริหาร
> ขั้นตอนเบื้องต้นที่ควรจะดำเนินการก่อนที่จะดำเนินการแทรกแซงการจัดการความเจ็บปวดหลังการผ่าตัดรวมถึง
ต่อไปนี้:
•ตรวจสอบสถานที่ / หน่วยโปรโตคอลที่เฉพาะเจาะจงสำหรับการจัดการความเจ็บปวดหลังการผ่าตัด, ถ้ามี
•ตรวจสอบคำสั่งแพทย์การรักษาสำหรับการจัดการความเจ็บปวดหลังการผ่าตัด
•สอบทานของผู้ป่วย ประวัติทางการแพทย์ / เวชระเบียนสำหรับ
ประวัติศาสตร์ -surgical
อาการแพ้ใด ๆ ที่ (เช่นน้ำยางที่จะใช้ยาหรือสารอื่น ๆ ); ใช้วัสดุทางเลือกตามความเหมาะสม
ของการใช้ -chronic opioids ซึ่งสามารถนำไปสู่ความอดทนและความจำเป็นในปริมาณที่สูงขึ้นสำหรับประสิทธิภาพ
•อุปกรณ์ประกอบรวมถึงต่อไปนี้:
อุปกรณ์ป้องกันภัยส่วนบุคคล (PPE เช่นถุงมือ nonsterile) ตามความจำเป็นทั้งนี้ขึ้นอยู่กับ ผู้ป่วยที่ติดเชื้อสถานะและ
ความเสี่ยงจากการสัมผัสกับของเหลวในร่างกาย
-A สิ่งอำนวยความสะดวกได้รับการอนุมัติทางคลินิกการตรวจสอบเครื่องมือการประเมินความเจ็บปวดที่เหมาะสมสำหรับผู้ป่วยลักษณะรายบุคคล
(เช่นระดับความรู้ภาษาหลักที่ใช้และความสามารถในการสื่อสารด้วยวาจา)
ยา -Analgesic, ตามที่กำหนดไว้ โดยการรักษาแพทย์
-Supplies สำหรับการจัดการความเจ็บปวดวิธีที่ไม่ใช่ยาที่เหมาะสมกับความต้องการของผู้ป่วยและส่วนบุคคล / ความเชื่อครอบครัว
สื่อการสอน -Written เพื่อเสริมสร้างการเรียนการสอนด้วยวาจา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

›ทั่วไปข้อควรพิจารณาในการจัดการความเจ็บปวดรวมถึงต่อไปนี้ :
- การประเมินความเจ็บปวดที่มีประสิทธิภาพเป็นสิ่งจำเป็น ความเจ็บปวดของผู้ป่วยควรได้รับการประเมิน preoperatively แล้วในช่วงเวลาปกติหลังการผ่าตัดเพื่อให้
วางแผนและแก้ไขของการจัดการความเจ็บปวดที่แผน การประเมินเหล่านี้จะขึ้นอยู่กับคนไข้
รายงานของอาการปวดและ / หรือแพทย์สังเกตการแสดงออกของใบหน้า ร่างกายของผู้ป่วยและการวางตำแหน่งทางกายภาพและเสียงพฤติกรรม ( เช่น ในผู้ป่วยที่เป็นอวัจนภาษาหรือมิฉะนั้นไม่สามารถรายงานความเจ็บปวด )
- วิธีการป้องกัน ( เช่น การรักษาอาการปวดก่อนที่จะกลายเป็นรุนแรง ) ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในการจัดการความเจ็บปวด

ในกรณีส่วนใหญ่ตารางสม่ำเสมอการบริหารยาระงับปวดที่เป็นที่นิยมในการเป็นยา เพราะกำหนดการ
การบริหารสามารถป้องกันหรือบรรเทาความเจ็บปวดก่อนจะกลายเป็นรุนแรง วิธีการป้องกันโรคนี้ยังสามารถส่งเสริมการกู้คืนโดยเร็ว
ลดการเคลื่อนไหวและการมีส่วนร่วมในการรักษาเช่นกายภาพบำบัด
- มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องพิจารณาความแตกต่างของแต่ละบุคคล และวัฒนธรรมในการแสดงออกและการรักษาความเจ็บปวดเมื่อประเมินความเจ็บปวด
–คนกลุ่มชาติพันธุ์บางกลุ่มมีโอกาสน้อยที่จะรายงานความเจ็บปวดเพราะค่าสูง 4 รอย ฮอดจ์สัน ในขณะที่สมาชิกของภูมิหลังทางวัฒนธรรมอื่น ๆอาจจะพูดได้อย่างอิสระ

เกี่ยวกับประสบการณ์ความเจ็บปวดสำหรับบุคคลและครอบครัวของกลุ่มวัฒนธรรมบางอย่างอาจจะมีโอกาสที่จะใช้การแทรกแซงทางการแพทย์ผสมผสาน เช่น การทำสมาธิ หรือการรักษาสมุนไพรเพื่อการจัดการ
-
สำหรับผู้ป่วยที่มีอาการปวดเรื้อรัง อาการปวดหลังผ่าตัดเป็นเพียงส่วนหนึ่งของอาการปวดอย่างต่อเนื่อง อาการปวดเรื้อรังสามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในผู้ป่วยระยะยาว
สรีรวิทยาประสาทที่ทำให้พวกเขารู้สึกเจ็บปวดมากขึ้นอย่างเข้มข้นผู้ป่วยที่มีอาการปวดเรื้อรัง
จึงอาจปวดรุนแรงมากขึ้นหลังการผ่าตัด และต้อง doses สูงของยาแก้ปวดที่มีประสิทธิภาพการจัดการความเจ็บปวด

›ต่อยาที่ใช้ลดประสิทธิผลของพวกเขา โอปิออยด์ยาบรรเทาปวด อย่างไรก็ตาม สามารถใช้อย่างปลอดภัย และมีประสิทธิภาพเพื่อ
รักษาอาการปวด ในผู้ป่วยที่มีร่างกายหรือขึ้นอยู่กับจิตใจนั้น
- มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับแพทย์ที่จะเข้าใจความแตกต่างระหว่างความอดทน opioid ทางกายภาพการพึ่งพาและติด

) ยาเหล่านี้สามารถเป็นยา หมายถึง ความล้มเหลวของการคงตัวของยาตลอดเวลาเพื่อรักษาทางเภสัชวิทยาที่ต้องการผล . ผู้ป่วยที่ได้พัฒนาความอดทน opioid analgesics ให้จึงจะต้องมีขนาดใหญ่ปริมาณของยาตลอดเวลา
ถึงได้รับผลเดียวกัน
–การตอบสนองทางสรีรวิทยาร่างกายเป็นปกติ ซึ่งในผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยยาแก้ปวด opioid ทางกายภาพเป็นประสบการณ์
อาการถอนเมื่อปริมาณจะลดลง หรือเมื่อยาเสพติดปฏิปักษ์ เช่นระบบจัดการ .
อาการทางกายภาพรวมถึง แต่ไม่ จำกัด ซึมเศร้า ความวิตกกังวล , การโจมตีเสียขวัญ , ขา ตะคริว , ปวดท้อง
,อาเจียน ท้องเสีย นอนไม่หลับ และกล้ามเนื้อปวด opioid analgesics
–ทางกายภาพพึ่งพาไม่ควรจะสับสนกับการติด คนที่ติด
( ทางจิตวิทยาขึ้นอยู่กับ ) ทั้งการพึ่งพาทางกายภาพและจิตอยากเข้มแข็ง
ยาประสบการณ์ยา ติดยาเสพติดให้การขอรับ และการใช้ยาเป็นเป้าหมายหลักของชีวิต สถานการณ์นี้จะค่อนข้างแตกต่างจาก
ของผู้ป่วยมะเร็งที่ต้องการยาเพื่อบรรเทาความเจ็บปวด
- ผู้ป่วยเรื้อรังที่มีร่างกายขึ้นอยู่กับ หรือติดเพื่อ opioids จะพัฒนาความอดทนของยาเหล่านี้ ได้อย่างมีประสิทธิภาพบรรเทาความเจ็บปวด
เฉียบพลันในผู้ป่วยที่มีความอดทน opioid ผู้ป่วยควรจะเริ่มต้นใหม่บนต้นฉบับโอปิออยด์
ยาแก้ปวดแต่ในขนาดยาที่สูงขึ้น หลังจากระยะเวลาผ่าตัดของผู้ป่วยทางกายภาพพึ่งพายา
สามารถรักษาได้โดยค่อยๆลดลงของยา opioid ด้วยนอกจากนี้ยาแก้ปวดซึ่งจะค่อยๆ nonopioid regimen รักษา

วิธีการนี้จะช่วยลดการพึ่งพาทางกายภาพในขณะที่การลดอาการถอนยา
) ผู้ป่วยที่ติดยา ควรรักษาด้วยวิธีข้างต้นการรักษาติดยาเสพติดอาจนอกจากนี้ได้ กำหนด›

ยายาแก้ปวดที่เลือกในส่วนที่ขึ้นอยู่กับระดับของความเจ็บปวดของผู้ป่วยดังนี้ : - อ่อนปวดปานกลาง : nonopioid โรค ( เช่น acetaminophen NSAIDs ) opioid analgesics ( เช่น มอร์ฟีน ) อาจจะเพิ่มความเจ็บปวดยังคงอยู่
-
ถ้าปานกลางเพื่อความเจ็บปวดรุนแรง : opioid analgesics และในการรวมกัน
nonopioidและหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าการ จำกัด การโคลน และ nonopioid โรคอาจจะมีประสิทธิภาพมากกว่าการจัดการ
ทั้งชนิดยาอย่างเดียว ( ดูข้อเท็จจริงและตัวเลขข้างต้น )
- ถ้าความเจ็บปวดที่รุนแรงยังคงมีอยู่ ปานกลาง เพื่อต่อไปนี้อาจจะกำหนด :
–กล้ามเนื้อ relaxants ( ถ้าผู้ป่วยมีประสบกล้ามเนื้อกระตุกหลังศัลยกรรมกระดูก

( ปลากริม ตัวแทน- นอกจากหรือแทนของบางส่วนของมาตรการข้างต้น ผู้ป่วยอาจจะกำหนด patient-controlled ด้วย

( PCA ) › nonpharmacologic การแทรกแซงที่อาจจะดำเนินการโดยความร่วมมือของผู้ป่วยและครอบครัวรวมถึงต่อไปนี้ :
- สบายมาตรการเช่นการ propping กับ , หมอน , และใช้อุ่นและ / หรือ
แพ็คเย็น- การแสดงตนของสมาชิกในครอบครัวและ / หรืออื่น ๆ สนับสนุนคน
- ชมจากนักบวชแห่งความเชื่อของผู้ป่วย และ / หรือการปรากฏตัวของศาสนาวัตถุหรือสัญลักษณ์ หากมีการร้องขอ โดยผู้ป่วย
- สบาย สิ่งแวดล้อม มาตรการเช่นความเป็นส่วนตัว สีจาง ไฟ เพลงนุ่มและเงียบในห้องของอุณหภูมิที่เหมาะสม
ถ้าต้องการ โดยผู้ป่วย
- การแทรกแซงเพิ่มเติมตามความเหมาะสมเช่น hypnotherapy , สมาธิ , ฝังเข็มและสมุนไพร
–สมุนไพรควรใช้เฉพาะหลังจากที่ได้ปรึกษากับทีมแพทย์ เป็นบางส่วนของพวกเขาอาจโต้ตอบกับยา

›ในช่วงระยะเวลาก่อนผ่าตัด มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะประเมินผู้ป่วยและครอบครัวเพื่อเกิดความรู้และความวิตกกังวลเกี่ยวกับ
ศัลยกรรมและศักยภาพสำหรับความเจ็บปวดในระหว่างการกู้คืนข้อมูลประเมินความสามารถในการเผชิญปัญหาของตนเองและความเชื่อเกี่ยวกับความเจ็บปวด
›แพทย์ที่เกี่ยวข้องในการจัดการความปวดหลังผ่าตัดควรมีความรู้ของหก " สิทธิ " ของการบริหารยา

ต่อไปนี้ : - -

- ยาผู้ป่วยขวาขวาขวาเวลา
-
- ( ขวา - เส้นทางของการบริหารงานเอกสาร ดังต่อไปนี้

ใช่›เบื้องต้นขั้นตอนที่ควรปฏิบัติก่อนการใช้ความเจ็บปวดการจัดการการแทรกแซงรวมต่อไปนี้ :
-
รีวิวสถานที่ / หน่วยโปรโตคอลที่เฉพาะเจาะจงสำหรับการจัดการความเจ็บปวดหลังผ่าตัดได้ ถ้าสามารถใช้ได้ตรวจสอบ
- ทีมแพทย์ก็สั่งให้ทบทวนการจัดการความเจ็บปวด -
ประวัติทางการแพทย์ของผู้ป่วย / แพทย์บันทึกประวัติศาสตร์
–ศัลยกรรม
และ allergies ใด ๆ ( เช่น ยาง ยา หรือสารอื่น ๆ ) ; ใช้วัสดุทางเลือกตามความเหมาะสม
–เรื้อรังใช้ยา ซึ่งสามารถนำไปสู่การยอมรับ และต้องการปริมาณสูง - ประสิทธิภาพ
ประกอบวัสดุรวมถึงต่อไปนี้ :
- อุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล ( PPE เช่น nonsterile ถุงมือ ) เท่าที่จำเป็น ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับภาวะการติดเชื้อของผู้ป่วยและ
ความเสี่ยงของการสัมผัสกับของเหลวในร่างกาย
–สถานที่อนุมัติ , ตรวจสอบเครื่องมือทางการแพทย์ประเมินความปวดที่เหมาะสมสำหรับคนไข้แต่ละลักษณะ
( เช่น ระดับความรู้พื้นฐานการใช้ภาษา และความสามารถในการสื่อสารด้วยวาจา )
) ยาแก้ปวดยาตามที่กำหนดโดยแพทย์
รักษาและอุปกรณ์สำหรับการจัดการความเจ็บปวด nonpharmacologic เหมาะสมกับความต้องการของผู้ป่วยและครอบครัว และความเชื่อส่วนบุคคล /
สอนเขียนสอนเสริมทางวาจา