This model, further, is usually con

This model, further, is usually contrasted to the parliamentary model, such as is found in Britain. It is argued that party plays a much more important role there because is party discipline in the House of Commons, there is centralized party leadership which determines the party’s position on policy questions, there is no dispersion of power as in the American constitutional system (Parliament is supreme), and external pressures play no such negative role (indeed constituency influences facilitate the relevance of party in the policy process). The majority in the party caucus (Labour, Conservative, or Liberal) in the House of Commons selects its leadership, together they decide on policy, defections from these majority decisions are not sanctioned but punished, and thus normally the party as an organization makes policy. There is, thus, theoretically a sharp contrast between the United States “fragmentation of party power” model and the parliamentary (British) “party dominance” model.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รุ่นนี้ต่อไปมักจะเทียบกับรูปแบบรัฐสภาเช่นที่พบในสหราชอาณาจักร มันเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าบุคคลที่มีบทบาทสำคัญมากขึ้นเพราะเป็นบุคคลที่มีระเบียบวินัยในสภาที่มีผู้นำพรรคส่วนกลางซึ่งเป็นตัวกำหนดตำแหน่งของพรรคในคำถามนโยบายคือมีการกระจายตัวของพลังงานที่ไม่มีในระบบรัฐธรรมนูญอเมริกัน (คือรัฐสภาสูงสุด), และแรงกดดันภายนอกไม่เล่นบทบาทเชิงลบดังกล่าว (ที่จริงมีอิทธิพลต่อการเลือกตั้งอำนวยความสะดวกในความเกี่ยวข้องของบุคคลในกระบวนการนโยบาย) เสียงส่วนใหญ่ในพรรคคองเกรส (แรงงานอนุรักษ์นิยมหรือเสรีนิยม) ในสภาจะเลือกผู้นำของพวกเขาช่วยกันตัดสินใจเกี่ยวกับนโยบายการละเลยจากการตัดสินใจเหล่านี้ส่วนใหญ่จะไม่ได้ตามทำนองคลองธรรม แต่การลงโทษและทำให้ได้ตามปกติบุคคลที่เป็นองค์กรที่ทำให้นโยบาย มีดังนั้นในทางทฤษฎีคมชัดระหว่างสหรัฐอเมริกา "การกระจายตัวของพรรคพลัง" และรัฐสภา (อังกฤษ) "บุคคลที่มีอำนาจเหนือ" รูปแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รุ่นนี้ ต่อไป โดยปกติต่างกับแบบที่รัฐสภา เช่นพบในสหราชอาณาจักร มันจะโต้เถียงว่า พรรคมีบทบาทสำคัญมากมีเนื่องจากเป็นฝ่ายวินัยในสภา มีแกนนำพรรคส่วนกลางซึ่งกำหนดตำแหน่งของบุคคลในคำถามนโยบาย มีเธนไม่อำนาจในระบบรัฐธรรมนูญอเมริกัน (รัฐสภาเป็นสุดยอด), และความดันภายนอกเล่นไม่โกงดังกล่าว (อันที่จริงอิทธิพลซึ่งตนช่วยความสำคัญของบุคคลในกระบวนนโยบาย) ส่วนใหญ่ในคอคัสปาร์ตี้ (แรงงาน ความคิดอนุรักษ์นิยม หรือเสรี) ในสภาเลือกผู้นำ เข้าด้วยกันจะเลือกนโยบาย defections จากการตัดสินใจเหล่านี้ส่วนใหญ่จะอนุมัติ แต่โทษ และดังนั้น โดยปกติบุคคลเป็นองค์กรทำนโยบาย ได้ ดังนั้น ตามหลักวิชาความคมชัดคมแบบ "กระจายตัวของพลังงาน" ของสหรัฐอเมริกาและรัฐสภา (อังกฤษ) "ฝ่ายปกครอง" แบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รุ่นนี้ต่อไปคือตัดกับรุ่นของ รัฐสภา เช่นพบได้ในประเทศอังกฤษโดยปกติแล้ว มันเป็นเหตุผลของผู้ผลิตรายอื่นที่มีบทบาทสำคัญมากขึ้นเพราะมีการมีวินัยมีบุคคลในบ้านของ สภา มีความเป็นผู้นำของผู้ผลิตรายอื่นแบบรวมศูนย์ซึ่งจะเป็นตัวกำหนดตำแหน่งของบุคคลอื่นที่อยู่ในคำถามเกี่ยวกับนโยบายไม่มีการกระจายอำนาจในระบบรัฐธรรมนูญอเมริกัน( รัฐสภา เป็นศาลปกครองสูงสุด)และแรงกดดัน ภายนอก การเล่นไม่มีบทบาทด้านลบนั้น(จริงๆแล้วมีอิทธิพลต่อเขตเลือกตั้งการอำนวยความสะดวกความสัมพันธ์ของบุคคลในกระบวนการนโยบาย) คนส่วนใหญ่ที่อยู่ใน ภาคี รัฐสภา (แรงงานมีความระมัดระวังหรือเสรีนิยม)ที่อยู่ในบ้านของ สภา เลือกผู้นำร่วมกันจึงตัดสินใจที่จะใช้นโยบายdefections จากการตัดสินใจโดยส่วนใหญ่เหล่านี้จะไม่ได้รับอนุมัติจากรัฐบาลแต่ความผิดต้องระวางโทษตามปกติของผู้ผลิตรายอื่นและในฐานะที่เป็นองค์กรที่ทำให้นโยบาย มี,ทำให้ในทางทฤษฎีที่มีความคมชัดความเข้มระหว่างที่ประเทศสหรัฐอเมริกา"การแบ่งแยกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยของพลังงาน"รุ่นและที่ รัฐสภา (อังกฤษ)"ของผู้ผลิตรายอื่นเป็นส่วนสำคัญ"รุ่น.