Four Generations of Global Imbalanc

Four Generations of Global Imbalanc
The introduction provides an overview of four generations of global imbalances among the USA, East Asia, the oil exporting countries, and within Europe. It presents an asymmetry matrix of global current accounts, and presents a survey over the papers in the special issue on Intra-European Imbalances, Global Imbalances, Interna- tional Banking, and International Financial Instability.
Japan continues to suffer from two lost decades of sluggish growth and ever-rising government debt. Europe and its common currency are drawn into lasting distress linked to the threatening default of a set of southern European crisis countries. The US Federal Reserve has announced several rounds of quantitative easing, which are not only expected to sustain employment, but also contribute to rising macroeco- nomic instability in the emerging world, including the new economic giant China. In many oil and raw material exporting countries hiking oil and raw material prices have triggered government spending driven consumption and speculation booms heralding future crises. All these crisis events were and are linked to structural current account deficits or surpluses and have in most cases triggered various forms of monetary expansion as crisis therapy.
Since in the early 1980s the current account imbalance between the USA and Japan emerged, four generations of global imbalances have come into existence. As in the case of the USA and Japan, hysteresis prevails. All four generations of global imbal- ances persist up to the present. Although in many cases current account imbalances were addressed by macroeconomic policy interventions to forestall future crises, none of these interventions—in particular exchange rate adjustment, monetary expansion, and hesitant structural reforms—has succeeded in bringing global current account imbalances down to sustainable levels.
The first generation of global imbalances emerged between Japan and the USA after Japan had liberalized international capital flows and the USA pursued a mon- etary tightening in the early 1980s. While net capital outflows from Japan pushed the Japanese current account into surplus, the US current account balance moved deeply into deficit. All attempts to realign the US–Japanese trade by rigorous yen apprecia- tion (Plaza Agreement of September 1985) or macroeconomic expansion in Japan (Louvre Accord of February 1987) failed (McKinnon and Ohno 1997). Instead, Japa- nese monetary expansion, which aimed to slow down post-Plaza yen appreciation pressure, contributed to the Japanese bubble economy. The bursting of the bubble set the stage not only for two decades of economic stagnation but also for the persistence of the Japanese current account surplus up to the present.
* Schnabl: Leipzig University, Department of Economics and Business Administration, Grimmaische Straße 12, 04109 Leipzig, Germany. Tel: [phone]; Fax: [phone]; E-mail: [e-mail]- leipzig.de. Belke: University of Duisburg-Essen, Department of Economics and Business Administration, Universitätsstr. 12, 45117 Essen, Tel: [phone]; Fax: [phone]; E-mail: ansgar.belke@ wiwinf.uni-due.de.
© 2013 Blackwell Publishing Ltd
2 Ansgar Belke and Gunther Schnabl
Japan was joined by China and a group of smaller East Asian economies (Hong Kong, Indonesia, Malaysia, Philippines, Singapore, South Korea, Taiwan, Thailand) to finance the US current account deficit (second generation of global imbalances). The Asian crisis transformed the East Asian current account deficit countries (Indonesia, Malaysia, Philippines, South Korea, Thailand) into structural current account surplus countries. Economic liberalization and an export-oriented growth strategy put the stage for China’s current account surplus after the turn of the millennium.
Between China and the USA an economic conflict about the Chinese dollar peg emerged, which is widely seen as the main driving force of the bilateral trade imbal- ance (Cheung et al., 2009). In contrast to Japan, China only allowed for controlled nominal appreciation of the Chinese yuan in response to external pressure. Similar to Japan, appreciation of the Chinese yuan vs the dollar could not reverse the current account surplus (as the real exchange rate remained widely stable). Instead one-way bets on yuan appreciation were invited, which accelerated the unprec- edented foreign reserve accumulation by the Peoples Bank of China (McKinnon and Schnabl 2012).
The third generation of global imbalances is driven by fast rising oil and raw mate- rial prices since the year 2003. In particular oil-exporting countries generated huge windfall profits from a rapid oil price increase. The resulting twin surpluses in net exports and government budgets were matched by a rising current account deficit of the USA and a set of southern European countries. In contrast, export-oriented economies in East Asia and northern Europe tended to profit from buoyant import demand from the oil producing rentier states (Belke and Gros 2010).
In contrast to the first and second generation of global imbalances no economic conflict arose concerning the tight dollar pegs of oil economies. Attempts to sterilize the monetary effects of fast rising windfall profits contributed to the growth of Sover- eign Wealth Funds, which could only partially prevent boom and crisis events as they occurred in Dubai or Russia. Sovereign Wealth Funds assumed a pivotal role in indus- trial policy strategies for instance in Saudi Arabia and Russia, thereby contributing to growing structural distortions in the oil producing world.
The fourth generation of global imbalances finally emerged in Europe. Starting from the turn of the millennium, diverging fiscal policy stances and diverging trends in unit labor costs led to diverging current account positions. Whereas Germany and some smaller northern European countries generated on the back of public and private austerity rising current account surpluses, many countries at the southern, eastern, and western periphery of Europe exhibited rising deficits. The different paths of unit labor costs, real exchange rates, current account balances, and net international debt and liability positions finally culminated—starting from 2007—in crises in Central and Eastern Europe, and in the euro area (Lane and Milesi-Ferretti 2011). As in most other cases of previous crisis events monetary expansion is seeking to contain contagion.
The history of four generations of global imbalances shows that despite various approaches to tackle the imbalances, in particular in form of nominal exchange rate adjustment and monetary expansion, they have continued to grow both with respect to the scope of current account imbalances and the number of countries being involved. Figure 1 shows the asymmetry matrix of global current accounts as put forward by Schnabl and Freitag (2012). It matches on the upper horizontal axis the US current account with the aggregated current account position of the two largest country groups pegging their exchanges rates to the dollar (East Asia and the net oil

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รุ่นที่สี่ของโลก Imbalanc
บทนำให้ภาพรวมของรุ่นที่สี่ของความไม่สมดุลของโลก ระหว่างสหรัฐอเมริกา เอเชียตะวันออก ส่งออกประเทศน้ำมัน และยุโรป แสดงเมตริกซ์ asymmetry การบัญชีปัจจุบันทั่วโลก และนำเสนอการสำรวจผ่านเอกสารในฉบับพิเศษบน Intra-European สมดุล สมดุลโลก Interna tional ธนาคาร และความไม่มีเสถียรภาพทางการเงินระหว่างประเทศ.
ยังทรมานจากสองทศวรรษหายซบเซาและการขยายตัวเพิ่มขึ้นเคยหนี้รัฐบาลญี่ปุ่น ยุโรปและสกุลเงินของทั่วไปออกเป็นยาวนานทุกข์กับเริ่มคุกคามชุดประเทศวิกฤตยุโรปใต้ ธนาคารกลางสหรัฐฯ ได้ประกาศหลายรอบผ่อนคลายเชิงปริมาณ เท่านั้นซึ่งไม่คาดว่าจะรักษางาน แต่ยัง มีส่วนร่วมเพิ่มขึ้น macroeco - nomic ความไม่แน่นอนในโลกเกิดขึ้น รวมถึงจีนยักษ์เศรษฐกิจใหม่ น้ำมันและวัตถุดิบที่ส่งออกประเทศเดินป่าน้ำมันและวัตถุดิบหลาย ราคามีทริกเกอร์การใช้ขับเคลื่อนการใช้จ่ายรัฐบาล และเก็งกำไรบอมส์ heralding วิกฤตในอนาคต ทุกเหตุการณ์วิกฤตเหล่านี้ถูกเชื่อมโยงกับโครงสร้างปัจจุบันขาดดุลหรือ surpluses และมีใหญ่ทริกเกอร์แบบฟอร์มต่าง ๆ ของทางการเงินขยายตัวเป็นวิกฤตบำบัด
เนื่องจากในต้นทศวรรษ 1980 ความไม่สมดุลบัญชีระหว่างสหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่นเกิด รุ่นสี่ของความไม่สมดุลของโลกมาเป็นชาติ ขณะที่ในกรณีของสหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่น สัมผัสชัย ทั้งหมดสี่รุ่น ances imbal โลกคงอยู่จนถึงปัจจุบัน แม้ว่าในหลายกรณี ความไม่สมดุลของบัญชีถูกส่ง โดยการแทรกแซงนโยบายเศรษฐกิจมหภาคเพื่อคลุมวิกฤตในอนาคต ไม่มีการแทรกแซงเหล่านี้ — อัตราปรับปรุง การขยายตัวทางการเงิน ที่แลกเปลี่ยนโดยเฉพาะ บว่าการปฏิรูปโครงสร้างและตัวประสบความสำเร็จในการนำบัญชีปัจจุบันโลกสมดุลลงไประดับยั่งยืน.
รุ่นแรกของโลกสมดุลเกิดระหว่างญี่ปุ่นและสหรัฐอเมริกาหลังจากที่ญี่ปุ่นได้เสรีอย่างมากกระแสเงินทุนต่างประเทศ และสหรัฐอเมริกาติดตามเป็นจันทร์-etary ขันในต้นทศวรรษ 1980 ในขณะที่กระแสเงินทุนสุทธิจากญี่ปุ่นผลักดันบัญชีปัจจุบันญี่ปุ่นเป็นส่วนเกิน ดุลบัญชีปัจจุบันสหรัฐฯ ย้ายไปลึกยังขาดดุล ความพยายามทั้งหมดเพื่อจัดการค้าสหรัฐญี่ปุ่นเข้มงวดเย็น apprecia-สเตรชัน (ข้อตกลงพลาซาของ 1985 กันยายน) หรือการขยายตัวของเศรษฐกิจมหภาคในญี่ปุ่น (แอคคอร์ดลูฟของ 1987 กุมภาพันธ์) ล้มเหลว (McKinnon และ Ohno 1997) แทน Japa nese เงินขยาย ซึ่งมุ่งจะชะลอตัวลงหลังพลาซ่าเย็นเพิ่มค่าแรงดัน ส่วนเศรษฐกิจญี่ปุ่น ชีวิตชีวาฟองตั้งเวที สำหรับสองทศวรรษของการชะงักงันทางเศรษฐกิจไม่เพียง แต่ การมีอยู่ของส่วนเกินบัญชีปัจจุบันญี่ปุ่นถึงปัจจุบัน
* Schnabl: มหาวิทยาลัยไลพ์ซิก ภาควิชาเศรษฐศาสตร์ และ บริหารธุรกิจ Grimmaische Straße 12, 04109 ไลพ์ซิก เยอรมนี โทร: 49 341 9733561 โทรสาร: 49 341 9733569 อีเมล์: [e-mail] Belke: มหาวิทยาลัยของวิทยาลัยดุยส์บูร์กเอสเซน ภาควิชาเศรษฐศาสตร์ และ บริหารธุรกิจ Universitätsstr 12, 45117 เอสเซน Tel: [phone] โทรสาร: 49 201 1834181 อีเมล์: ansgar.belke@ wiwinf.uni-due.de.
© 2013 Blackwell Publishing จำกัด
2 Ansgar Belke และ Gunther Schnabl
ญี่ปุ่นเข้าร่วม โดยจีนและกลุ่มประเทศเอเชียตะวันออกมีขนาดเล็ก (ฮ่องกง อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ เกาหลีใต้ ไต้หวัน ไทย) เงินดุลบัญชีปัจจุบันสหรัฐฯ (รุ่นที่สองของความไม่สมดุลของโลก) วิกฤตเอเชียเปลี่ยนประเทศ (อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ ดุลบัญชีปัจจุบันเอเชียตะวันออก เกาหลีใต้ ประเทศไทย) เป็นโครงสร้างบัญชีส่วนเกินประเทศ เปิดเสรีทางเศรษฐกิจและการส่งออกเติบโตใส่ระยะสำหรับดุลบัญชีปัจจุบันของจีนหลังจากเปิดของมิลเลนเนียม
ระหว่างจีนและสหรัฐอเมริกาที่เกิดการขัดแย้งทางเศรษฐกิจเกี่ยวกับการตรึงดอลลาร์จีน กันอย่างแพร่หลายซึ่งถูกมองว่าเป็นแรงผลักดันหลักของการค้าทวิภาคี imbal-ance (จาง et al., 2009) ตรงข้ามญี่ปุ่น จีนเท่าควบคุมเพิ่มค่าที่ระบุของหยวนจีนตอบสนองต่อความกดดันภายนอก ญี่ปุ่น ชื่นชมกับหยวนจีนกับดอลลาร์อาจไม่ย้อนกลับเกินบัญชีปัจจุบัน (ตามอัตราแลกเปลี่ยนแท้จริงยังคงแพร่หลายมั่นคง) แทน หยวนเพิ่มเดิมพันทางเดียวได้รับเชิญ ซึ่งเร่งสะสมทุนสำรองต่างประเทศ unprec edented ธนาคารประชาชนจีน (McKinnon และ Schnabl 2012) .
รุ่นที่สามของความไม่สมดุลของโลกขับเคลื่อนโดยยลคู่ดิบราคาน้ำมันเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วตั้งแต่ปี 2003 โดยเฉพาะ ประเทศที่ส่งออกน้ำมันสร้าง windfall มากกำไรจากการเพิ่มขึ้นของราคาน้ำมันอย่างรวดเร็ว Surpluses คู่ผลลัพธ์ในการส่งออกสุทธิและงบประมาณของรัฐบาลถูกจับคู่ โดยดุลบัญชีปัจจุบันการเพิ่มขึ้นของสหรัฐอเมริกาและประเทศในยุโรปใต้ชุด ในทางตรงกันข้าม ส่งออกประเทศในเอเชียตะวันออกและยุโรปเหนือมีแนวโน้มทำ กำไรจากอุปทาน buoyant จากน้ำมันผลิตอเมริกา rentier (Belke และ gros 2010) .
ตรงข้ามความไม่สมดุลของโลกรุ่นหนึ่ง และสอง ไม่มีความขัดแย้งทางเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับครูดอลลาร์แน่นของเศรษฐกิจน้ำมัน พยายามทำให้เป็นหมันผลเงินของรวดเร็วเพิ่มขึ้นกำไร windfall ส่วนการเจริญเติบโตของ Sover eign มั่งคั่งเงิน ซึ่งเพียงบางส่วนไม่บูมและวิกฤตจะเกิดขึ้นในดูไบหรือรัสเซีย กองทุนมั่งคั่งอธิปไตยสันนิษฐาน pivotal role ในกลยุทธ์นโยบายเอยูรเวทดลองเช่นในซาอุดีอาระเบียและรัสเซีย การเจริญเติบโตบิดเบือนโครงสร้างในน้ำมันการผลิตโลก.
รุ่นที่สี่ของความไม่สมดุลของโลกในที่สุดเกิดในยุโรป เริ่มจากเปิดการันตี เถรนโยบายทางการเงินขยายตัวและแนวโน้มเถรในต้นทุนต่อหน่วยแรงงานนำไปสู่ตำแหน่งบัญชีเถร ในขณะที่เยอรมนีและบางประเทศในยุโรปเหนือขนาดเล็กสร้างบนหลังของความเข้มงวด และเอกชนที่ขึ้นบัญชี surpluses ที่ยสปริงใต้ ตะวันออก ตะวันตก และยุโรปหลายประเทศจัดแสดงเพิ่มขึ้นขาดดุล เส้นทางแตกต่างของต้นทุนแรงงานต่อหน่วย อัตราแลกเปลี่ยนจริง บัญชีดุล สุทธิระหว่างประเทศหนี้สินและความรับผิดชอบตำแหน่งสุดท้าย culminated — ตั้งแต่ 2007 — ในกรณีเกิดอุบัติภัย ในกลางและยุโรปตะวันออก และ ในเขตยูโร (เลนและ Milesi Ferretti 2011) ในกรณีอื่น ๆ ส่วนใหญ่ของเหตุการณ์วิกฤติก่อนหน้านี้ กำลังขยายตัวทางการเงินมีการแพร่กระจาย
ประวัติของรุ่นที่สี่ของความไม่สมดุลของโลกแสดงว่า แม้ มีวิธีการต่าง ๆ เล่นงานสมดุล โดยเฉพาะในรูปแบบของการระบุอัตราแลกเปลี่ยนและขยายตัวทางการเงิน พวกเขามีต่อการเติบโตทั้ง เกี่ยวกับขอบเขตของความไม่สมดุลของบัญชีและจำนวนประเทศที่มีส่วนร่วม รูปที่ 1 แสดงเมตริกซ์ asymmetry สากลปัจจุบันบัญชีย้ายไปข้างหน้าอย่างไร Freitag (2012) โดย Schnabl มันตรงกับบนแกนแนวนอนด้านบนบัญชีปัจจุบันสหรัฐอเมริกา มีตำแหน่งบัญชีปัจจุบันรวมที่ใหญ่ที่สุดประเทศสองกลุ่มโยงของอัตราแลกเปลี่ยนเป็นเงินดอลลาร์ (เอเชียตะวันออกและน้ำมันสุทธิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สี่รุ่นของโลก imbalanc
เบื้องต้นจะให้ภาพรวมของสี่รุ่นของโลกความไม่สมดุลระหว่างสหรัฐอเมริกา เอเชียตะวันออก ประเทศที่ส่งออกน้ำมัน และในยุโรป มันนำเสนอความไม่สมดุลเมทริกซ์ของบัญชีปัจจุบันทั่วโลกและนำเสนอการสำรวจผ่านเอกสารในปัญหาพิเศษภายในยุโรป imbalances interna tional ความไม่สมดุลของโลก - ธนาคารและความไร้เสถียรภาพทางการเงินระหว่างประเทศ .
ญี่ปุ่นยังคงทุกข์ทรมานจากหลงทาง สองทศวรรษของการเจริญเติบโตชะลอตัวและเคย Rising หนี้รัฐบาล ยุโรปและสกุลเงินทั่วไปจะวาดเป็นถึงความทุกข์ที่เชื่อมโยงกับการคุกคามเริ่มต้นของชุดของยุโรปตอนใต้วิกฤตประเทศ สหรัฐได้ประกาศหลายรอบของการผ่อนคลายเชิงปริมาณซึ่งไม่เพียง แต่คาดว่าจะหนุนการจ้างงาน แต่ยังสนับสนุนเพิ่มขึ้น macroeco - nomic ความไม่แน่นอนในโลกที่เกิดขึ้นใหม่รวมถึงเศรษฐกิจใหม่ยักษ์จีน ในน้ำมันและวัตถุดิบส่งออกประเทศไต่เขาน้ำมันและราคาวัตถุดิบได้กระตุ้นการใช้จ่ายของรัฐบาล ผลักดันการบริโภคและการเก็งกำไร Booms กันวิกฤตในอนาคตทั้งหมดเหล่านี้เป็นวิกฤตและเหตุการณ์เชื่อมโยงกับการขาดดุลบัญชีโครงสร้างปัจจุบันหรือส่วนเกิน และในกรณีส่วนใหญ่เรียกรูปแบบต่างๆของการบำบัดวิกฤตการเงิน .
ตั้งแต่ในช่วงต้นทศวรรษ 1980 บัญชีปัจจุบันความไม่สมดุลระหว่างสหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่น ออกมา สี่รุ่นของความไม่สมดุลของโลกได้เข้ามาในการดำรงอยู่ เช่นในกรณีของอเมริกาและญี่ปุ่น แบบชนะใจทั้งหมดสี่รุ่นของโลกไม่สมดุล - กันคงอยู่จนถึงปัจจุบัน แม้ว่าในหลายกรณีกระแสรายวันความไม่สมดุล addressed โดยการแทรกแซงนโยบายเศรษฐกิจมหภาค เพื่อป้องกันวิกฤติในอนาคต ไม่มีการแทรกแซงเหล่านี้ในการปรับอัตราแลกเปลี่ยน โดยเฉพาะการขยายตัวทางการเงินและการปฏิรูปโครงสร้างลังเลได้สำเร็จทำให้ไม่สมดุลของดุลบัญชีเดินสะพัดทั่วโลกลงสู่ระดับที่ยั่งยืน
รุ่นแรกของความไม่สมดุลของโลกเกิดขึ้นระหว่างญี่ปุ่นและอเมริกา หลังจากที่ญี่ปุ่นได้เปิดเสรีเงินทุนเคลื่อนย้ายระหว่างประเทศสหรัฐอเมริกาและติดตามจันทร์ - etary ขันในต้นทศวรรษ 1980ขณะที่เงินลงทุนไหลออกจากญี่ปุ่นผลักดันบัญชีปัจจุบันญี่ปุ่นเป็นส่วนเกินดุลบัญชีปัจจุบันเราย้ายลึกเข้าไปในการขาดดุล ความพยายามทั้งหมดเพื่อปรับเรา–การค้าญี่ปุ่นโดยเคร่งครัดเยน apprecia - tion ( พลาซ่าข้อตกลงกันยายน 1985 ) หรือเศรษฐกิจขยายตัวในญี่ปุ่น ( Louvre Accord กุมภาพันธ์ 1987 ) ล้มเหลว ( McKinnon โอโนะและ 1997 ) แทน- การเงินขยายตัว NESE Japa ซึ่งมีวัตถุประสงค์ที่จะชะลอตัวลงหลังพลาซ่า ค่าเงินเยนกดดัน ส่วนเศรษฐกิจฟองสบู่ในญี่ปุ่น ระเบิดของฟองตั้งเวทีไม่เพียง แต่สำหรับสองทศวรรษของความซบเซาทางเศรษฐกิจ แต่ยังสำหรับการคงอยู่ของญี่ปุ่นเกินดุลบัญชีเดินสะพัดถึงปัจจุบัน .
* schnabl : มหาวิทยาลัยไลพ์ซิก ภาควิชาเศรษฐศาสตร์ และบริหารธุรกิจgrimmaische เß E 12 , 04109 Leipzig , เยอรมนี โทร : 49 341 9733561 ; โทรสาร : 49 341 9733569 ; อีเมล์ : [e-mail] - leipzig.de . belke : มหาวิทยาลัยยูทาห์เซน ภาควิชาเศรษฐศาสตร์ และบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยและ tsstr . 12 , 45117 ) Tel : 49 , 201 1832277 ; โทรสาร : 49 201 1834181 ; e-mail : ที่ . belke @ wiwinf . หนึ่งเนื่องจาก . .

© 2013 Blackwell สำนักพิมพ์จำกัด2 และที่ belke กุนเธอร์ schnabl
ญี่ปุ่นเข้าร่วม โดย จีน และกลุ่มประเทศเอเชียตะวันออก ขนาดเล็ก ( ฮ่องกง , อินโดนีเซีย , มาเลเซีย , ฟิลิปปินส์ , สิงคโปร์ , เกาหลีใต้ , ไต้หวัน , ไทย ) การเงินบัญชีปัจจุบันเราขาดดุล ( รุ่นที่สองของความไม่สมดุลของโลก ) วิกฤติเศรษฐกิจเปลี่ยนเอเชียตะวันออก การขาดดุลบัญชีเดินสะพัด ได้แก่ อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์เกาหลี , ไทย ) เป็นโครงสร้างการเกินดุลบัญชีเดินสะพัดของประเทศ การเปิดเสรีทางเศรษฐกิจและกลยุทธ์การเจริญเติบโตที่มุ่งเน้นการส่งออกใส่เวทีสำหรับจีนเกินดุลบัญชีเดินสะพัดหลังจากช่วงเปลี่ยนสหัสวรรษ
ระหว่างจีนและสหรัฐอเมริกาเป็นเศรษฐกิจ ความขัดแย้งเกี่ยวกับหมุดดอลลาร์จีนออกมาซึ่งถูกมองว่าเป็นแรงผลักดันหลักของทวิภาคีการค้าไม่สมดุล - ance ( Cheung et al . , 2009 ) ในทางตรงกันข้าม ญี่ปุ่น จีนได้รับอนุญาตเท่านั้นเพื่อควบคุมการแข็งค่าของหยวนในจีนในการตอบสนองต่อแรงกดดันจากภายนอก คล้ายกับญี่ปุ่น การแข็งค่าของหยวนจีน VS ดอลลาร์ไม่สามารถย้อนกลับการเกินดุลบัญชีเดินสะพัด ( ตามอัตราแลกเปลี่ยนที่แท้จริงยังคงอยู่กันอย่างแพร่หลายมั่นคง )แทนการเดิมพันเดียวบนหยวนแข็งค่า ได้รับเชิญ ซึ่งเร่ง unprec - edented สะสมสำรองต่างประเทศ โดยธนาคารประชาชนจีน ( McKinnon และ schnabl 2012 ) .
รุ่นที่สามของความไม่สมดุลของโลกจะถูกขับเคลื่อนโดยน้ำมันดิบเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วและคู่ - ราคาเรียลตั้งแต่ปี 2003โดยเฉพาะน้ำมันส่งออกประเทศสร้างขนาดใหญ่ลาภผลกำไรจากราคาน้ำมันที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้ดุลการค้าแฝดในการส่งออกสุทธิ และรัฐบาลมีงบประมาณเพิ่มขึ้น โดยการจับการขาดดุลบัญชีเดินสะพัดของสหรัฐฯ และชุดของประเทศในยุโรปตอนใต้ ในทางตรงกันข้ามเศรษฐกิจของประเทศในเอเซียตะวันออกและภาคเหนือของยุโรปมีแนวโน้มที่จะได้กำไรจากราคาลอยตัวจากการผลิตน้ำมันผู้มีรายได้ประจำ ( และรัฐ belke Gros 2010 ) .
ในทางตรงกันข้ามกับรุ่นแรกและสองของความไม่สมดุลทางเศรษฐกิจโลก ไม่มีความขัดแย้งเกิดขึ้นเกี่ยวกับแน่นตอกดอลลาร์ประหยัดน้ํามันพยายามที่จะฆ่าเชื้อผลกระทบทางการเงินที่รวดเร็วเพิ่มขึ้นลาภผลกำไรสนับสนุนการเจริญเติบโตของ sover - eign ทรัพย์สมบัติทุน ซึ่งอาจเพียงบางส่วนเท่านั้นที่ป้องกันไม่ให้บูมและเหตุการณ์วิกฤติเป็นพวกเขาเกิดขึ้นในดูไบ หรือรัสเซีย กองทุนความมั่งคั่งแห่งชาติถือว่าเป็น pivotal บทบาทในแม่น้ำสินธุ - ทดลองใช้กลยุทธ์นโยบายเช่นในซาอุดิอาระเบีย และรัสเซียเพื่อให้เกิดการบิดเบือนในโครงสร้างการผลิตน้ำมันของโลก
รุ่นที่สี่ของความไม่สมดุลของโลกก็เกิดขึ้นในยุโรป เริ่มจากเปิดของสหัสวรรษ การใช้นโยบายการคลังสถานการณ์แนวโน้มการแยกในแรงงานและต้นทุนที่นำไปสู่การตำแหน่งบัญชีปัจจุบันส่วนเยอรมนีและบางขนาดเล็กทางภาคเหนือของยุโรป ประเทศที่สร้างขึ้นบนหลังของภาครัฐและเอกชน เพิ่มความเข้มงวดการเกินดุลบัญชีเดินสะพัด หลายประเทศที่ภาคใต้ ตะวันออก และตะวันตกของยุโรปมีการวางขึ้น เส้นทางที่แตกต่างกันของต้นทุนแรงงานต่อหน่วย อัตราแลกเปลี่ยนจริง ดุลบัญชีเดินสะพัดและตำแหน่งหนี้ต่างประเทศสุทธิ และรับผิดในที่สุด culminated ตั้งแต่ 2007 ในวิกฤตการณ์ในภาคกลางและยุโรปตะวันออก และในเขตยูโร ( เลน และ milesi เฟอเรตติ 2011 ) ในขณะที่ในกรณีอื่น ๆส่วนใหญ่ของเหตุการณ์วิกฤตการเงินการขยายตัวก่อนหน้านี้คือการแสวงหาที่จะมีการแพร่กระจาย .
ประวัติความเป็นมาของสี่รุ่นของความไม่สมดุลของโลกแสดงให้เห็นว่าแม้จะมีวิธีการหลากหลายในการแก้ไขปัญหาความไม่สมดุล โดยเฉพาะในรูปแบบของการปรับอัตราแลกเปลี่ยนตราสารและการขยายตัวทางการเงิน พวกเขามีการเติบโตทั้งเทียบกับขอบเขตของการไม่สมดุลของดุลบัญชีเดินสะพัด และจำนวนของประเทศที่เกี่ยวข้องรูปที่ 1 แสดงให้เห็นความไม่สมดุลเมทริกซ์ของบัญชีปัจจุบันในระดับโลก เช่น ใส่ไปข้างหน้า โดย schnabl และ ฟรายเทิ่ก ( 2012 ) มันตรงกับในแนวนอนบนเราปัจจุบันบัญชีที่มีการรวมบัญชีปัจจุบันตำแหน่งของทั้งสองประเทศที่ใหญ่ที่สุดของกลุ่มอัตราแลกเปลี่ยนอัตราเงินดอลลาร์ ( East Asia และน้ำมันสุทธิ