Recent efforts to revive this feder

Recent efforts to revive this federal role have been seriously flawed. Take the Obama administration's attempt at a national plan of proposed intercity rail investments in 2009.

For starters, the map's proposed routes were vague, a number of important connections were not identified, and some routes appeared to have been chosen at random—simply the consequence of previous state studies with no national outlook. Funding had been dedicated through an initial $8 billion included in the stimulus bill, but there was certainly no guarantee that railways on that map would be built in the long term. The definition of "high-speed rail" was not applied universally; the administration proposed some links at 90 m.p.h. and others at more than 250 m.p.h., with no explanation for why some would be fast and others not. Finally, many of the states that were supposed to be implementing these projects were woefully unprepared for the task, having made few such investments in the past. None had the experience of building 200 m.p.h. electric railways to the international standard.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ล่าพยายามฟื้นบทบาทของรัฐบาลกลางนี้มีการข้อบกพร่องอย่างจริงจัง ใช้ความพยายามของ Obama บริหารที่แผนชาติรถไฟระหว่างเมืองที่เสนอเงินลงทุนในปี 2552สำหรับการเริ่ม เส้นทางบนแผนที่เสนอได้คลุมเครือ ไม่มีระบุจำนวนของการเชื่อมต่อที่สำคัญ และบางเส้นทางที่ปรากฏให้เลือกสุ่ม — เพียงผลมาจากการศึกษารัฐก่อนหน้านี้กับ outlook ชาติไม่ เงินทุนได้รับโดยเฉพาะผ่านการเริ่มต้น $8 พันล้านรวมอยู่ในเงินกระตุ้นเศรษฐกิจ แต่มีแน่นอนรับประกันว่ารถไฟแผนที่ที่สร้างในระยะยาว คำนิยามของ "รถไฟความเร็วสูง" ถูกนำไปใช้อย่างกว้างขวาง การนำเสนอการเชื่อมโยงไปที่ 90 m.p.h. และอื่น ๆ ที่มากกว่า 250 m.p.h. ไม่มีคำอธิบายสำหรับเหตุผลบางจะรวดเร็ว และอื่น ๆ ไม่ดูแล ในที่สุด หลายรัฐที่ควรจะได้ดำเนินการโครงการเหล่านี้มีโพแทสเซียม woefully สำหรับงาน มีผู้ลงทุนดังกล่าวน้อยในอดีต ไม่มีประสบการณ์ของอาคาร 200 m.p.h. รถไฟไฟฟ้ามาตรฐานสากล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความพยายามล่าสุดที่จะรื้อฟื้นบทบาทของรัฐบาลกลางได้รับข้อบกพร่องอย่างจริงจัง ใช้ความพยายามในการบริหารงานของโอบามาในแผนแห่งชาติเสนอลงทุนรถไฟระหว่างเมืองในปี 2009

สำหรับการเริ่มของแผนที่เส้นทางที่นำเสนอมีความคลุมเครือจำนวนการเชื่อมต่อที่สำคัญไม่ได้ถูกระบุและบางเส้นทางที่ดูเหมือนจะได้รับการสุ่มเลือกเพียงแค่ผล การศึกษาก่อนหน้านี้รัฐไม่มีแนวโน้มแห่งชาติ เงินทุนที่ได้รับการอุทิศตนผ่านการเริ่มต้น $ 8 พันล้านรวมอยู่ในการเรียกเก็บเงินกระตุ้นเศรษฐกิจ แต่มีแน่นอนรับประกันได้ว่ารถไฟบนแผนที่ที่จะถูกสร้างขึ้นในระยะยาว ความหมายของ "รถไฟความเร็วสูง" ไม่ได้นำไปใช้อย่างกว้างขวาง; การบริหารงานที่นำเสนอการเชื่อมโยงบางที่ 90 ไมล์ต่อชั่วโมงและอื่น ๆ กว่า 250 ไมล์ต่อชั่วโมงไม่มีคำอธิบายใดว่าทำไมบางคนจะได้อย่างรวดเร็วและคนอื่น ๆ ไม่ได้ สุดท้ายหลายรัฐที่ถูกควรจะได้รับการดำเนินการโครงการเหล่านี้เป็นละห้อยไม่ได้เตรียมตัวไว้สำหรับงานที่ได้ทำเงินลงทุนดังกล่าวไม่กี่คนในอดีตที่ผ่านมา ไม่มีเคยมีประสบการณ์ในการสร้าง 200 ไมล์ต่อชั่วโมงรถไฟไฟฟ้ากับมาตรฐานสากล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความพยายามล่าสุดที่จะรื้อฟื้นบทบาทของรัฐบาลกลางได้รับอย่างจริงจังข้อบกพร่อง ใช้ Obama ที่พยายามวางแผนแห่งชาติเสนอ โดยไม่แยกการลงทุนในปี 2552สำหรับ starters , ของแผนที่นำเสนอเส้นทางนั้นไม่ชัดเจน ตัวเลขของการเชื่อมต่อที่สำคัญไม่ได้ระบุ และบางเส้นทางที่ดูเหมือนจะได้รับการสุ่มเลือกเพียงผลการศึกษาเดิมที่ไม่มีชาติ Outlook การระดมทุนได้เฉพาะผ่านการเริ่มต้น $ 8 พันล้าน รวมอยู่ในบิลกระตุ้น แต่แน่นอนมีการรับประกันว่ารถไฟบนแผนที่จะสร้างขึ้นได้ในระยะยาว ความหมายของคำว่า " รถไฟความเร็วสูง " ไม่ใช้เป็นที่แพร่หลาย ; การบริหารเสนอการเชื่อมโยงที่ 90 คำย่อของ miles per hour และคนอื่น ๆที่มากกว่า 250 คำย่อของ miles per hour ด้วย ไม่อธิบาย ทำไมจะต้องรวดเร็วและคนอื่นไม่ได้ ในที่สุด หลายประเทศที่ถูกควรจะใช้โครงการเหล่านี้ยังเสียใจที่ไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลยสำหรับ งานมีทำไม่กี่เช่นการลงทุนในอดีต ใครมีประสบการณ์ของอาคาร 200 คำย่อของ miles per hour รถไฟฟ้าสู่มาตรฐานสากล