Here, one may arguethat greed that—

Here, one may argue
that greed that—if not kept in check—which seems to afflict almost everyone, transcending social
class and status boundaries, may be a public issue—a structural problem—rather than a problem
within the character of the individual. Not to be greedy within the contemporary social and economic
system may be considered pathological, an instance of personal trouble.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่นี่ หนึ่งอาจโต้เถียง
ความโลภที่ที่ — ถ้าไม่เก็บไว้ในเครื่อง — ซึ่งดูเหมือนว่า afflict เกือบทุกคน transcending สังคม
ขอบเขตของคลาสและสถานะ อาจจะเป็นปัญหาสาธารณะ — ปัญหาโครงสร้าง — แทนปัญหา
ภายในตัวของแต่ละบุคคลได้ ไม่ต้องโลภภายในร่วมสมัยทางสังคม และเศรษฐกิจ
อาจจะเป็นระบบทางพยาธิวิทยา อินสแตนซ์ของปัญหาส่วนบุคคลได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี่หนึ่งอาจโต้แย้ง
ความโลภว่าถ้าไม่ได้เก็บไว้ในการตรวจสอบซึ่งดูเหมือนว่าจะประสบเกือบทุกคนเก็บกดทางสังคมที่
ชนชั้นและสถานะเขตแดนอาจจะเป็นประชาชนปัญหาโครงสร้างปัญหามากกว่าที่จะเป็นปัญหา
ในตัวของแต่ละบุคคล ที่จะไม่โลภในทางเศรษฐกิจและสังคมร่วมสมัย
ของระบบอาจได้รับการพิจารณาพยาธิวิทยาอินสแตนซ์ของปัญหาส่วนบุคคล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่นี่ หนึ่งอาจโต้แย้ง
ความโลภนั้นถ้าไม่เก็บไว้ในเครื่อง ที่ดูเหมือนจะทรมานเกือบทุกคน , transcending ชนชั้นทางสังคม
สถานะและเขตแดน อาจจะ issue-a สาธารณะโครงสร้างปัญหามากกว่าปัญหา
ภายในตัวของแต่ละบุคคล ไม่โลภในทางสังคมและเศรษฐกิจ
ระบบอาจจะพิจารณาทางพยาธิวิทยา เป็นตัวอย่างของปัญหาส่วนตัว