Thanks Miss Kuda. I agree the whole

Thanks Miss Kuda. I agree the whole break up scene was done very well from watching Noh being concerned and worried to Phun letting go all that had built up inside of him in the elevator. I thought the playfulness between them beforehand led well into the more serious parts of the episode. I also liked the fact that Mark just didn’t come in and sweep Win away. When you have feelings like those of Win for Per a person coming along can help ease the pain but cannot take it away. At least we know Win is not easy and his feelings are genuine. Also it would appear he likes Win very much as he knows that he and Per use to walk home together everyday and now they don’t Can’t blame a guy for trying, huh. I especially like the scene where Mark goes from smiles and romance with Win immediately into disdain for Per. Well done I thought. The look on Per’s face i thought showed more anguish and being distraught than bad feelings towards Mark. Maybe I just wanted to see it that way. But as I have said before Per has such a great smile, it is tough for me not to see him smiling. I guess we can’t smile all the time can we.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขอขอบคุณนางสาวคุ ฉันยอมรับแบ่งทั้งค่าฉากทำดีชม Noh เป็นห่วง และกังวลกับฝันให้ไปทั้งหมดที่ได้สร้างขึ้นภายในของเขาในลิฟต์ คิด playfulness ระหว่าง led ไว้ล่วงหน้าเป็นส่วนของตอนรุนแรงมากขึ้น นอกจากนี้ผมยังชอบความจริงที่หมายเพียงไม่มา และกวาดชนะไป เมื่อคุณมีความรู้สึกเช่นผู้ชนะต่อคน มาพร้อมกันจะช่วยบรรเทาอาการปวด แต่ไม่สามารถพาไป อย่างน้อย เรารู้ชนะไม่ใช่เรื่องง่าย และความรู้สึกของเขาเป็นของแท้ นอกจากนี้ ก็จะปรากฏชอบเขามากมากเขารู้ว่าเขา และ ต่อใช้เดินทุกวันกันที่บ้าน และตอนนี้พวกเขาไม่ชนะไม่โทษผู้ชายพยายาม ฮะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งชอบฉากที่หมายไปจากรอยยิ้มและความโรแมนติก ด้วยการชนะทันทีเป็น disdain สำหรับต่อ ทำดีคิด ลักษณะบนต่อของหน้าคิดแสดงความปวดร้าวมากและจเป็นมากกว่าความรู้สึกที่ไม่ดีต่อเครื่องหมายถูก บางทีฉันแค่อยากจะเห็นวิธีการ แต่ผมได้กล่าวมาก่อนต่อได้ยิ้มดี มันยากสำหรับฉันเห็นเขายิ้ม ผมคิดว่า เราไม่ยิ้มเวลาเราสามารถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขอขอบคุณนางสาว Kuda ผมเห็นด้วยทั้งเลิกฉากก็ทำได้ดีมากจากการดูโนห์ถูกความกังวลและเป็นห่วงที่จะให้พูนไปทั้งหมดที่ได้สร้างขึ้นภายในของเขาในลิฟท์ ผมคิดว่าความสนุกสนานระหว่างพวกเขาก่อนที่นำเข้ามาในส่วนที่รุนแรงมากขึ้นของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ฉันยังชอบความจริงที่ว่ามาร์คก็ไม่ได้เข้ามาและกวาดออกไปชนะ เมื่อคุณมีความรู้สึกเหมือนพวก Win สำหรับต่อคนที่มาพร้อมสามารถช่วยบรรเทาอาการปวด แต่ไม่สามารถเอามันออกไป อย่างน้อยเราก็รู้ว่าชนะไม่ง่ายและความรู้สึกของเขาเป็นของแท้ นอกจากนี้ก็จะปรากฏว่าเขาชอบมากชนะมากที่สุดเท่าที่เขารู้ว่าเขาและต่อใช้ในการเดินกลับบ้านด้วยกันในชีวิตประจำวันและตอนนี้พวกเขาไม่ได้ไม่สามารถตำหนิคนที่พยายามฮะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผมชอบฉากที่มาร์คไปจากรอยยิ้มและความโรแมนติกกับ Win ทันทีในเหยียดหยามต่อ ทำได้ดีผมคิดว่า รูปลักษณ์บนใบหน้าของต่อฉันคิดว่าแสดงให้เห็นความเจ็บปวดมากขึ้นและเป็นความหวังกว่าความรู้สึกที่ไม่ดีต่อการทำเครื่องหมาย บางทีฉันแค่อยากจะเห็นมันเป็นอย่างนั้น แต่ที่ผมได้กล่าวว่าก่อนที่จะต่อได้เช่นรอยยิ้มที่ดีก็เป็นเรื่องที่ยากสำหรับผมที่จะไม่เห็นเขายิ้ม ผมคิดว่าเราไม่สามารถยิ้มได้ตลอดเวลาที่เราสามารถทำได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขอบคุณ คุณ คูดา ผมเห็นด้วยเรื่องเลิกฉากทำได้ดีมากครับ จากที่ดูเป็นกังวลและเป็นห่วงพูนโนปล่อยทั้งหมดที่สร้างขึ้นในตัวเขาในลิฟต์ ฉันคิดว่าความสนุกสนานระหว่างพวกเขาก่อนนำในส่วนที่ร้ายแรงมากในตอน ฉันยังชอบความจริงที่ว่า มาร์ค ก็ไม่ได้เข้ามากวาดชนะไปเมื่อคุณมีความรู้สึกเหมือนชนะต่อบุคคลมาช่วยบรรเทาความเจ็บปวด แต่ไม่สามารถเอาไปได้ อย่างน้อยเราก็รู้ว่าชนะไม่ง่ายและความรู้สึกของเขาอย่างแท้จริง ก็ปรากฏว่าเขาชอบชนะมากเท่าที่เขารู้ ที่เขา และต่อใช้เดินด้วยกันทุกวัน และตอนนี้ ก็อย่าโทษใคร พยายาม บ้านเหรอผมชอบฉากที่ มาร์ค ไปจากรอยยิ้มและความรักกับชนะทันทีในดูหมิ่นต่อ . ดีมากที่ฉันคิด ดูต่อหน้าฉันคิดว่าแสดงความเจ็บปวดมากขึ้น และเป็นกังวลมากกว่า ความรู้สึกที่ไม่ดีต่อ มาร์ค บางทีผมก็อยากเห็นนะ แต่เป็นฉันได้กล่าวก่อนที่จะต่อได้เช่น ยิ้มดี มันเป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะเห็นเขายิ้มฉันเดาว่าเราคงไม่สามารถยิ้มได้ตลอดเวลาที่เราสามารถ .