Once upon a time, there lived a pre

Once upon a time, there lived a pretty little girl who was smaller than any girl you have ever seen. Her mother said, “Look, she is no bigger than my thumb! I shall call her Thumbelina!”

One day, an ugly frog saw her and thought, “What a cute little girl! I shall make her my wife!” And as Thumbelina slept, he carried her away to the pond and placed her on a lotus lead.

When she woke up, Thumbelina saw she was alone in the middle of the pond. She began to cry. A little fish took pity on her and decided to save her from the frog. She carefully pulled the leaf to the bank and left Thumbelina there.

Then, a beautiful, big butterfly saw her and said, “Ride on my back. I will take you to a beautiful valley full of flowers.” Thumbelina agreed and was very happy to live there with the butterflies, insects and birds.

One day, Thumbelina found a blue bird who had hurt a wing and had fallen in the valley. The kind girl looked after the bird till he was strong enough to fly again. “Thank you Thumbelina, what a kind girl you are!” said the bird and flew away.

Soon, winter came. All the flowers dried up and the birds went away to warmer places. Poor Thumbelina was all alone. It was so cold that the little girl nearly froze to death and lay shivering on the ground.

Luckily, a kind field mouse saw her and took her to her home. She gave Thumbelina some hot soup and slowly, Thumbelina became strong again.

That whole winter, Thumbelina stayed with the field mouse. Then, one day, the field mouse said, “Thumbelina, you must marry our neighbor, Mr. Mole.”

But Thumbelina did not want to marry Mr. Mole at all! “He may be wise, but he lives in an underground house. If I marry him, I shall never see the sun, the flowers and the birds again!” she thought unhappily.

As Thumbelina sat worrying she suddenly saw her old friend, the blue bird. “Why are you looking so sad?” he asked her, and she told him her problem. “Come with me, I’ll take you far away from here!” he replied.

The blue bird took Thumbelina to a beautiful little kingdom full of little people who were no bigger than a thumb. The warmly welcomed her to their land and she lived there for many years. How happy she was to finally find a home with friendly people who were just like her!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาลครั้งหนึ่ง อาศัยผู้หญิงเล็ก ๆ ที่มีขนาดเล็กกว่าสาวใด ๆ ที่คุณเคยเห็น กล่าวว่า แม่ของเธอ "มอง เธอจะไม่ใหญ่กว่านิ้วหัวแม่มือของฉัน ฉันจะเรียกวีรบุรุษของเธอ"วันหนึ่ง กบเกลียดเห็นเธอ และคิด ว่า "สิ่งสาวน้อยน่ารัก ฉันจะทำให้เธอภรรยาของฉัน" และเป็นวีรบุรุษนอน เขาเพลินเธอเพื่อบ่อ และวางเธอบนโลตัสลูกค้าเป้าหมายเมื่อเธอตื่นขึ้นมา Thumbelina เห็นเธอเป็นคนเดียวอยู่กลางบ่อ เธอเริ่มร้อง ปลาเอาสงสารเธอ และตัดสินใจที่จะช่วยเธอจากกบ เธอดึงใบที่ธนาคาร และเหลือ Thumbelina มีอย่างระมัดระวังแล้ว ผีเสื้อสวยงาม ใหญ่เห็นเธอ และกล่าว ว่า "นั่งบนหลังของฉัน ฉันจะนำคุณไปหุบเขาสวยงามของดอกไม้" วีรบุรุษที่ยอมรับ และมีความสุขมากที่มีอยู่กับผีเสื้อ แมลง และนกวันหนึ่ง วีรบุรุษพบนกสีฟ้าที่มีปีกที่ทำร้าย และได้ลดลงในหุบเขา สาวประเภทดูแลนกจนเขาก็แข็งแรงพอที่จะบินอีก ขอบคุณวีรบุรุษ อะไรเป็นประเภทสาวคุณ "กล่าวว่า นก และบินไปฤดูหนาวมา ดอกไม้แห้งและนกออกไปยังสถานที่อบอุ่น ทัมเบลินาอพาร์ทเมนท์ไม่ดีถูกคนเดียว ดังนั้นเย็นที่สาวน้อยเกือบ froze ตาย และวางบนพื้นดินสั่นได้โชคดี เมาส์ฟิลด์ชนิดที่เห็นเธอ และพาเธอไปที่บ้านของเธอ เธอให้วีรบุรุษบางซุปร้อน ๆ และช้า วีรบุรุษกลายเป็นแข็งแกร่งอีกครั้งฤดูหนาวที่ทั้งหมด วีรบุรุษอยู่กับหนูนา จากนั้น วันหนึ่ง หนูนากล่าวว่า "Thumbelina คุณต้องแต่งงานกับเพื่อนบ้านของเรา นายตุ่น"แต่วีรบุรุษไม่ต้องแต่งงานกับนายตุ่นเลย "เขาอาจฉลาด แต่เขาอยู่บ้านใต้ดิน เธอถ้าฉันแต่งงานกับเขา ฉันจะไม่เคยเห็นดวงอาทิตย์ ดอกไม้ และนกอีกครั้ง "ความคิด unhappilyเป็นวีรบุรุษนั่งกังวล เธอก็เห็นเพื่อนเก่า นกสีฟ้า "ทำไมคุณกำลังเศร้า" เขาถามเธอ และเธอบอกเขาว่า ปัญหาของเธอ "มากับฉัน ฉันจะให้คุณห่างไกลจากที่นี่! " เขาตอบว่านกสีฟ้าเอาวีรบุรุษไปอาณาจักรเล็ก ๆ สวยงามเต็มไปด้วยคนที่ไม่ใหญ่กว่านิ้วหัวแม่มือ การต้อนรับอย่างอบอุ่นเธอให้ที่ดินของพวกเขาและเธออาศัยอยู่ที่นั่นหลายปี ความสุขเธอก็ พบบ้านผู้คนเป็นมิตรที่เหมือนเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ยังมีสาวน้อยสวยที่มีขนาดเล็กกว่าสาวใด ๆที่คุณเคยเห็น แม่ของเธอกล่าวว่า " นี่ เธอจะไม่ใหญ่กว่านิ้วหัวแม่มือของฉัน ! ผมจะโทรหาทัมเบลิน่าเธอ "วันนึงกบน่าเกลียดเห็นเธอ และคิดว่า " สิ่งที่สาวน้อยน่ารัก ! ผมจะทำให้เธอเป็นเมีย ! " และ ทัมเบลิน่าหลับ เขาอุ้มเธอไปวางไว้ในบ่อและนางบัวนำเมื่อเธอตื่นขึ้นมา ทัมเบลิน่าเห็นเธอโดดเดี่ยวอยู่กลางบ่อ เธอเริ่มร้องไห้ ปลาน้อยเห็นใจเธอ และตัดสินใจที่จะช่วยเธอจากกบ เธอค่อย ๆดึงใบไปธนาคาร ไปทัมเบลิน่านั้นจากนั้น , สวยงาม , ผีเสื้อใหญ่ เห็นเธอแล้วบอกว่า " นั่งบนหลังของฉัน ผมจะพาคุณไปที่หุบเขาสวยงาม เต็มไปด้วยดอกไม้ " ทัมเบลิน่าตกลง และมีความสุขมากที่อาศัยอยู่ที่นั่นกับผีเสื้อ แมลงและนกวันหนึ่ง ทัมเบลิน่าเจอนกสีฟ้าที่เคยเจ็บปีกและได้ลดลงในหุบเขา ชนิดสาวดูแลนกจนเขาแข็งแรงพอที่จะบินได้อีกครั้ง " ขอบคุณนะ ทัมเบลิน่า อะไรชนิดคุณเป็นสาว ! " นกพูด และบินออกไปเร็ว ๆ นี้ ฤดูหนาวมา ดอกไม้ทุกดอกแห้งและนกไปสถานที่ที่อบอุ่น ทัมเบลิน่าน่าสงสารอยู่คนเดียว หนาวมากจนสาวน้อยเกือบแข็งตาย นอนตัวสั่นอยู่บนพื้นโชคดีที่เป็นหนูนาที่เห็นเธอและพาเธอกับบ้านเธอ เธอให้ทัมเบลิน่าซุปร้อนและค่อยๆ ทัมเบลิน่าแข็งแรงขึ้นอีกครั้งตลอดฤดูหนาว ทัมเบลิน่าอยู่กับหนูนา . แล้ววันหนึ่งหนูนากล่าวว่า " ธัมเบลิน่า คุณต้องแต่งงานกับเพื่อนบ้านของเรา คุณหนอน . . . "แต่ทัมเบลิน่า ไม่ได้อยากแต่งงานกับนายตุ่นเลย " เขาอาจจะฉลาด แต่เขาอาศัยอยู่ในบ้านใต้ดิน ถ้าฉันแต่งงานกับเขา ผมจะไม่เคยเห็นดวงอาทิตย์ ดอกไม้และนกอีกครั้ง " เธอว่าอย่างไม่มีความสุขทัมเบลิน่านั่งเป็นกังวลทันทีที่เธอเห็นเพื่อนเก่าของเธอ นกสีฟ้า " ทำไมคุณดูเศร้าจัง ? " เขาถามเธอ และเธอบอกว่าเธอมีปัญหา . " ตามฉันมา ฉันจะพาคุณไปให้ไกลจากที่นี่ " เขาตอบนกสีฟ้าเอาทัมเบลิน่าให้สวยงามเล็ก ๆน้อย ๆอาณาจักรเต็มไปด้วยน้อยคนที่ไม่ใหญ่กว่าหัวแม่มือ การต้อนรับอย่างอบอุ่นของเธอในดินแดนของพวกเขาและเธออาศัยอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายปี เธอมีความสุขแค่ไหนก็พบบ้านที่เป็นมิตรกับคนที่เหมือนเธอ