AbstractMilk, meat and eggs tend no

Abstract
Milk, meat and eggs tend not to be regarded as an important source of PUFA. They are disproportionally high in SFA compared with their PUFA content, especially those from cattle and sheep, since their rumen microbes are responsible for the loss of over 90% of PUFA intake by livestock. This need not necessarily be the case since the relative proportion of PUFA in these foods is dictated by livestock management, especially feeding, and this can be manipulated to boost their content of crucial long-chain n-3 fatty acids and conjugated linoleic fatty acids. The present paper considers the fatty acid composition in animal-derived foods and how these can be manipulated to be more conducive for consumers' health. The importance of recognising the effect of livestock production systems on fat composition is also highlighted along with the fact that we may have to compromise between intensive, high levels of production and this particular aspect of food quality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อนม เนื้อสัตว์ และไข่มักไม่ให้ถือเป็นแหล่งสำคัญของ PUFA พวกเขามี disproportionally สูงเมื่อเทียบกับเนื้อหา PUFA เฉพาะจากวัวและแกะ เนื่องจากจุลินทรีย์ต่อความรับผิดชอบการสูญหายกว่า 90% ของ PUFA บริโภคโดยปศุสัตว์ SFA นี้ไม่จำเป็นต้องกรณีเนื่องจากสัดส่วนสัมพัทธ์ของ PUFA ในอาหารเหล่านี้จะถูกควบคุม โดยการจัดการปศุสัตว์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาหาร และนี้สามารถจัดการกับการเพิ่มเนื้อหาสำคัญโซ่ยาว n-3 กรดไขมันและกรดไขมัน linoleic กลวง กระดาษนำเสนอพิจารณาองค์ประกอบกรดไขมันในอาหารที่สัตว์ได้รับและวิธีเหล่านี้สามารถจัดการกับจะเอื้อมากขึ้นเพื่อสุขภาพของผู้บริโภค ยังมีเน้นความสำคัญของการตระหนักถึงผลของระบบการผลิตปศุสัตว์ประกอบไขมันกับความจริงที่ว่าเราอาจจะประนีประนอมระหว่างระดับสูง เร่งรัดการผลิตและคุณภาพอาหารด้านนี้เฉพาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
นมเนื้อสัตว์และไข่มีแนวโน้มที่จะไม่ได้รับการยกย่องในฐานะที่เป็นแหล่งสำคัญของ PUFA พวกเขาเป็น disproportionally สูง SFA เมื่อเทียบกับเนื้อหาของพวกเขา PUFA โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มาจากวัวและแกะเนื่องจากจุลินทรีย์ในกระเพาะรูเมนของพวกเขามีความรับผิดชอบในการสูญเสียกว่า 90% ของการบริโภค PUFA โดยปศุสัตว์ ต้องนี้ไม่จำเป็นต้องเป็นกรณีตั้งแต่สัดส่วนญาติของ PUFA ในอาหารเหล่านี้จะกำหนดโดยการจัดการปศุสัตว์โดยเฉพาะอย่างยิ่งการให้อาหารและนี้สามารถจัดการเพื่อเพิ่มเนื้อหาของพวกเขาที่สำคัญของห่วงโซ่ยาวกรดไขมัน n-3 และกรดไขมันคอนจูเกตไลโนเลอิก กระดาษปัจจุบันพิจารณาองค์ประกอบของกรดไขมันในอาหารที่ได้จากสัตว์และวิธีการเหล่านี้สามารถจัดการให้มากขึ้นเอื้อต่อสุขภาพของผู้บริโภค ความสำคัญของการตระหนักถึงผลกระทบของระบบการผลิตปศุสัตว์กับองค์ประกอบไขมันเป็นไฮไลต์ยังพร้อมกับความจริงที่ว่าเราอาจจะต้องประนีประนอมระหว่างเข้มข้นระดับสูงของการผลิตและการด้านนี้โดยเฉพาะอาหารที่มีคุณภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นมนามธรรม
, เนื้อสัตว์และไข่มักจะไม่ถือเป็นแหล่งสำคัญของภูฟ้า . พวกเขาจะ disproportionally สูงใน SFA เมื่อเทียบกับเนื้อหา PUFA โดยเฉพาะผู้ที่มาจากวัวและแกะ ตั้งแต่กระบวนการของจุลินทรีย์เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการสูญเสียกว่า 90% ของการบริโภคภูฟ้า โดยปศุสัตว์ความต้องการนี้ไม่จำเป็นต้องเป็นกรณีเมื่อเทียบสัดส่วนของ PUFA ในอาหารเหล่านี้เป็น dictated โดยการจัดการปศุสัตว์ โดยเฉพาะการเลี้ยง และนี้สามารถจัดการเพื่อเพิ่มปริมาณของกรดไขมันโซ่ยาว เป็นสำคัญกรดไขมัน linoleic conjugated กรดไขมันกระดาษที่นำเสนอจะพิจารณาองค์ประกอบกรดไขมันในอาหารที่มาจากสัตว์และวิธีการเหล่านี้สามารถจัดการเพื่อจะเอื้ออำนวย เพื่อสุขภาพของผู้บริโภค ความสำคัญของการตระหนักถึงผลของระบบการผลิตปศุสัตว์ต่อองค์ประกอบไขมันยังเน้นพร้อมกับความจริงที่ว่าเราอาจประนีประนอมระหว่างที่เข้มข้นการผลิตระดับสูงและด้านนี้โดยเฉพาะ คุณภาพอาหาร