Anxiety managementThe prevalence of

Anxiety management
The prevalence of phobic disorders is higher than might be expected,
with a one month prevalence of 10% (Lindesay, 1991). Disability from
phobias can be significant but specific treatment is rare. The majority of
these patients suffer from a late-onset agoraphobia following a traumatic
experience, typically an episode of serious physical illness. They have a
higher than average contact with primary care services but tend not to
be referred for specialist treatment (see Chapter 9)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การจัดการความวิตกกังวลความชุกของโรค phobic คือสูงกว่าอาจคาดหวังมีความชุกเดือนหนึ่ง 10% (Lindesay, 1991) พิการจากphobias สามารถสำคัญ แต่รักษาเฉพาะหายาก ส่วนใหญ่ผู้ป่วยเหล่านี้ต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคกลัวที่ชุมชนเริ่มล่าช้าต่อการเจ็บปวดประสบการณ์ โดยทั่วไปเป็นตอนของโรคร้ายแรงทางกายภาพ พวกเขามีความติดต่อกับบริการหลัก แต่มักไม่สูงกว่าค่าเฉลี่ยอ้างอิงสำหรับผู้เชี่ยวชาญ (ดูบทที่ 9)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจัดการความวิตกกังวล
ความชุกของความผิดปกติขี้สูงกว่าอาจจะคาดหวัง
กับความชุกเดือนหนึ่ง 10% (Lindesay, 1991) พิการจาก
โรคอย่างมีนัยสำคัญ แต่การรักษาที่เฉพาะเจาะจงเป็นของหายาก ส่วนใหญ่ของ
ผู้ป่วยเหล่านี้ต้องทนทุกข์ทรมานจากอาทิเช่นปลายเริ่มมีอาการดังต่อไปนี้บาดแผล
ประสบการณ์โดยทั่วไปตอนของการเจ็บป่วยทางร่างกายอย่างรุนแรง พวกเขามีความ
สูงกว่าค่าเฉลี่ยของการติดต่อกับบริการระดับปฐมภูมิ แต่มีแนวโน้มที่จะไม่
ได้รับการส่งต่อเพื่อการรักษาผู้เชี่ยวชาญ (ดูบทที่ 9)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจัดการความวิตกกังวล
ความชุกของความผิดปกติ phobic ที่สูงกว่าอาจจะคาด
กับหนึ่งเดือนจำนวน 10 % ( lindesay , 1991 ) ความพิการจาก
phobias สามารถอย่างมีนัยสำคัญ แต่การรักษาที่เฉพาะเจาะจง หายาก ส่วนใหญ่ของผู้ป่วยที่ทุกข์ทรมานจาก late-onset
อาการกลัวที่โล่งตามประสบการณ์ที่เจ็บปวด
โดยปกติตอนของการเจ็บป่วยทางกาย . พวกเขามี
โดยเฉลี่ยสูงกว่าติดต่อกับการบริการปฐมภูมิ แต่มักจะไม่
จะเรียกว่าผู้เชี่ยวชาญรักษา ( ดูบทที่ 9 )