The first human cases of Opisthorch

The first human cases of Opisthorchis viverrini infection
were reported in Thailand nearly 100 years ago.1 O. viverrini
is endemic in the Lower Mekong Basin, including Thailand,
Lao People’s Democratic Republic (Lao PDR), Cambodia,
and central Vietnam.1 Specifically, O. viverrini and other
fluke infections (i.e., minute intestinal flukes [MIFs] and the
blood fluke Schistosoma mekongi) and soil-transmitted helminths
are endemic.


The adult worm of O. viverrini inhabits the intra- and extrahepatic
biliary system. The embryonated eggs containing a
miracidium released from the gravid worm are discharged
with the bile and eventually passed into environment in the
fecal stream. After reaching freshwater, the egg is ingested by
snails of the genus Bithynia. The snails are abundant in water
reservoirs with shallow water, rice fields, and wetlands.
Within the snail, eggs hatch to release miracidia, which transform
to sporocysts. Then, sporocysts undergo asexual reproduction
to give rise to rediae and finally, cercariae. After the
cercariae are released from snails, they attach to and penetrate
the skin of freshwater fish (belonging to 1 of 20 susceptible
species of cyprinids) from infective stage, the metacercaria.
Humans are the major definitive host. People become
infected when they ingest raw or inadequately cooked fish,
such as koi pla (fish salad) and pla som (short fermented fish),
particularly in Lao PDR. After ingestion of fish flesh, the
encysted metacercariae are digested by gastric and intestinal
juices, and excysted juvenile flukes migrate through the ampulla
of Vater into the common bile duct and the intrahepatic bile
duct, where they mature and sexually reproduce. Some flukes
can be found in the common bile duct, cystic duct, and even
the gallbladder.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรณีที่มนุษย์คนแรกของการติดเชื้อพยาธิใบไม้ตับ Opisthorchis viverrini
ได้รับรายงานในประเทศไทยเกือบ 100 ปี ago.1 O. viverrini
เป็นโรคประจำถิ่นในลุ่มน้ำโขงตอนล่างรวมทั้งประเทศไทยประชาชนลาวสาธารณรัฐประชาธิปไตย (ลาว) กัมพูชาและVietnam.1 กลางโดยเฉพาะ O. viverrini และอื่น ๆ ที่ติดเชื้อพยาธิใบไม้(เช่นพยาธิใบไม้ลำไส้นาที [MIFs] และพยาธิใบไม้เลือดSchistosoma mekongi) และพยาธิดินส่งเป็นถิ่น. หนอนผู้ใหญ่ O. viverrini ประกาย intra- และ extrahepatic ระบบทางเดินน้ำดี ไข่ embryonated มีmiracidium ปล่อยออกมาจากหนอนตั้งครรภ์จะถูกปล่อยออกด้วยน้ำดีและในที่สุดก็ผ่านเข้ากับสภาพแวดล้อมในกระแสอุจจาระ หลังจากที่ไปถึงน้ำจืดไข่กินโดยหอยทากชนิดไบทิเนีย หอยทากที่มีความอุดมสมบูรณ์ในน้ำอ่างเก็บน้ำที่มีน้ำตื้นนาข้าวและพื้นที่ชุ่มน้ำ. ภายในหอยทากไข่ฟักที่จะปล่อย miracidia ซึ่งเปลี่ยนไปsporocysts จากนั้น sporocysts รับการสืบพันธุ์แบบไม่อาศัยเพศที่จะก่อให้เกิดrediae และสุดท้าย cercariae หลังจากที่cercariae ถูกปล่อยออกมาจากหอย, พวกเขาแนบไปและเจาะผิวหนังของปลาน้ำจืด(ที่เป็น 1 ใน 20 ไวต่อชนิดcyprinids) จากเวทีเชื้อ metacercaria ได้. มนุษย์เป็นเจ้าภาพหลัก กลายเป็นคนที่ติดเชื้อเมื่อพวกเขาเข้าไปในร่างกายปลาดิบหรือปรุงสุกอย่างไม่พอเพียงเช่นก้อยปลา(สลัดปลา) และปลาโสม (ปลาร้าสั้น) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศลาว หลังจากที่การบริโภคของเนื้อปลาที่metacercariae encysted จะถูกย่อยโดยในกระเพาะอาหารและลำไส้น้ำผลไม้และexcysted flukes เยาวชนอพยพผ่าน ampulla ของพุ่งเข้าไปในท่อน้ำดีที่พบบ่อยและน้ำดี intrahepatic ท่อที่พวกเขาเติบโตและทำซ้ำทางเพศ พยาธิใบไม้บางคนสามารถพบได้ในท่อน้ำดีร่วม, ท่อเรื้อรังและแม้กระทั่งถุงน้ำดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มนุษย์รายแรกของ Opisthorchis viverrini พบการติดเชื้อ
มีรายงานในไทยเกือบ 100 ปีมาแล้ว ที่ 1 O . viverrini
ถิ่นในลุ่มแม่น้ำโขงตอนล่าง ได้แก่ ไทย ,
สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ( สปป.ลาว ) , กัมพูชา และเวียดนาม โดยเฉพาะ
1 O . viverrini และการติดเชื้อพยาธิใบไม้ อื่น ๆ ,
( เช่น นาที ] และ [ mifs พยาธิใบไม้ลำไส้
พยาธิใบไม้เลือด schistosoma mekongi ) และดินส่งหนอนพยาธิ
เป็นถิ่น


ผู้ใหญ่หนอนของ O . viverrini อาศัยอยู่ภายในและนอกตับ
น้ำดีระบบ มีผู้รบกวนประกอบด้วย
ไมราซิเดียมออกจากหนอนตั้งครรภ์ถูก
กับน้ำดีและในที่สุดก็ผ่านในสภาพแวดล้อมใน
กระแสอุจจาระ . หลังจากถึงจืด ไข่จะถูกกลืนกินโดย
หอยทากในจีนัสบิธิเนีย . หอยทากมีชุกชุมในแหล่งน้ำ
ที่มีน้ำตื้น ทุ่งนาและชายเลน .
ภายในหอย ไข่ฟักออกแรงโน้มถ่วงซึ่งแปลง
เพื่อ sporocysts . แล้ว sporocysts ผ่านการสืบพันธุ์แบบไม่อาศัยเพศ
ให้สูงขึ้นเพื่อเรเดีย และสุดท้าย การทอดผ้าป่า . หลังจาก
การทอดผ้าป่าออกจากหอย เขาแนบและเจาะ
ผิวของปลาน้ำจืด ( ที่ 1 จาก 20 ชนิด เสี่ยง
ของ cyprinids ) จากระยะการติดเชื้อและเมตาเซอร์คาเรีย .
มนุษย์เป็นเจ้าบ้านขาดตัวหลัก คนกลายเป็นติดเชื้อเมื่อพวกเขากินดิบ

หรือ ไม่เพียงพอที่จะต้มปลา เช่น ก้อยปลา ( สลัดปลา ) และปลาส้ม ( สั้นปลาหมัก ) ,
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในลาว หลังจากกินปลา ,
พระเวสสันดรเมตาเซอร์คาเรียจะย่อยกระเพาะและลำไส้
การทํานาย และ excysted เยาวชนฟลุคอพยพผ่าน ampulla
ของฟาเตอร์เข้าไปในท่อน้ำดี และท่อไบล์แอซิดซี
intrahepatic ที่พวกเขาเป็นผู้ใหญ่และเพศสืบพันธุ์ มีฟลุค
สามารถพบได้ในท่อ น้ำดีร่วมกันอบรมสั่งสอน และแม้แต่
ถุงน้ําดี