In a classic study on race, psychol

In a classic study on race, psychologists staged an experiment with two photographs that produced a surprising result.

They showed people a photograph of two white men fighting, one unarmed and another holding a knife. Then they showed another photograph, this one of a white man with a knife fighting an unarmed African-American man.

When they asked people to identify the man who was armed in the first picture, most people picked the right one. Yet when they were asked the same question about the second photo, most people -- black and white -- incorrectly said the black man had the knife.

Even before it was announced that a grand jury had decided not to indict a white police officer in the shooting death of an unarmed black teen in Ferguson, Missouri, leaders were calling once again for a "national conversation on race."

But here's why such conversations rarely go anywhere: Whites and racial minorities speak a different language when they talk about racism, scholars and psychologists say.

The knife fight experiment hints at the language gap. Some whites confine racism to intentional displays of racial hostility. It's the Ku Klux Klan, racial slurs in public, something "bad" that people do.

But for many racial minorities, that type of racism doesn't matter as much anymore, some scholars say. They talk more about the racism uncovered in the knife fight photos -- it doesn't wear a hood, but it causes unsuspecting people to see the world through a racially biased lens.

It's what one Duke University sociologist calls "racism without racists." Eduardo Bonilla-Silva, who's written a book by that title, says it's a new way of maintaining white domination in places like Ferguson.

"The main problem nowadays is not the folks with the hoods, but the folks dressed in suits," says Bonilla-Silva.

"The more we assume that the problem of racism is limited to the Klan, the birthers, the tea party or to the Republican Party, the less we understand that racial domination is a collective process and we are all in this game."

As people talk about what the grand jury's decision in Ferguson means, Bonilla-Silva and others say it's time for Americans to update their language on racism to reflect what it has become and not what it used to be.

The conversation can start, they say, by reflecting on three phrases that often crop up when whites and racial minorities talk about race.

'I don't see color'

It's a phrase some white people invoke when a conversation turns to race. Some apply it to Ferguson. They're not particularly troubled by the grand jury's decision to not issue an indictment. The racial identities of Darren Wilson, the white police officer, and Michael Brown, the black man he killed, shouldn't matter, they say. Let the legal system handle the decision without race-baiting. Justice should be colorblind.

Science has bad news, though, for anyone who claims to not see race: They're deluding themselves, say several bias experts. A body of scientific research over the past 50 years shows that people notice not only race but gender, wealth, even weight.

When babies are as young as 3 months old, research shows they start preferring to be around people of their own race, says Howard J. Ross, author of "Everyday Bias," which includes the story of the knife fight experiment.

Other studies confirm the power of racial bias, Ross says.

One study conducted by a Brigham Young University economics professor showed that white NBA referees call more fouls on black players, and black referees call more fouls on white players. Another study that was published in the American Journal of Sociology showed that newly released white felons experience better job hunting success than young black men with no criminal record, Ross says.

"Human beings are consistently, routinely and profoundly biased," Ross says.

The knife fight experiment reveals that even racial minorities are not immune to racial bias, Ross says.

"The overwhelming number of people will actually experience the black man as having the knife because we're more open to the notion of the black man having a knife than a white man, " Ross says. "This is one of the most insidious things about bias. People may absorb these things without knowing them."

Another famous experiment shows how racial bias can shape a person's economic prospects.

Professors at the University of Chicago and MIT sent 5,000 fictitious resumes in response to 1,300 help wanted ads. Each resume listed identical qualifications except for one variation -- some applicants had Anglo-sounding names such as "Brendan," while others had black-sounding names such as "Jamal." Applicants with Anglo-sounding names were 50% more likely to get calls for interviews than their black-sounding counterparts.

Most of the people who didn't call "Jamal" were probably unaware that their decision was motivated by racial bias, says Daniel L. Ames, a UCLA researcher who has studied and written about bias.

"If you ask someone on the hiring committee, none of them are going to say they're racially biased," Ames says. "They're not lying. They're just wrong."

Ames says such biases are dangerous because they're often unseen.

"Racial biases can in some ways be more destructive than overt racism because they're harder to spot, and therefore harder to combat," he says.

Still, some people are suspicious of focusing on the word bias. They prefer invoking the term racism because they say it leaves bruises. People claiming bias can admit they may have acted in racially insensitive ways but were unaware of their subconscious motivations.

"The idea of calling it racial bias lessens the blow," says Crystal Moten, a history professor at Dickinson College in Carlisle, Pennsylvania.

"Do you want to lessen the blow or do you want to eradicate racism? I want to eradicate racism," she says. "Yes I want opportunity for dialogue, but the impact of racism is killing people of color. We don't have time to tend to the emotional wounds of others, not when violence against people of color is the national status quo."

'But I have black friends'

In the movie "The Godfather," the character of Michael Corleone, played by Al Pacino, hatches an audacious plan to kill a mobster and a crooked cop who tried to kill his father. Michael's elders scoff at his plans because they believe his judgment is clouded by anger. But in a line that would define his ruthless approach to wielding power, Michael tells them:

"It's not personal. It's strictly business."

Ferguson has become a symbol of how some whites and racial minorities speak differently about racism, some say.

When some whites talk about racism, they think it's only personal -- what one person says or does to another. But many minorities and people who study race say racism can be impersonal, calculating, devoid of malice -- such as Michael Corleone's approach to power.

"The first thing we must stop doing is making racism a personal thing and understand that it is a system of advantage based on race," says Doreen E. Loury, director of the Pan African Studies program at Arcadia University, near Philadelphia.

Loury says racism "permeates every facet of our societal pores."

"It's about more than that cop who targets a teen while 'WWB' (walking while black) but the system that makes it OK to not only stop him but to put him in a system that will target and limit his life chances for life," she says.

Racial bias is so deeply engrained in people that it can manifest itself in surprising places, says Charles Gallagher, a sociologist at La Salle University in Philadelphia. He gave a hypothetical example:

"A white police officer in Ferguson may be married to a black woman and have black and Latino friends, but that doesn't mean the officer is above racial profiling," Gallagher says.

These old and new ways of talking about racism can be seen in how some whites and blacks perceive the events in Ferguson.

Many have already looked at them as something beyond a personal interaction between a white police officer and a young black man. They point out that two-thirds of Ferguson's population is black, yet the mayor, police chief and five of six city council members are white -- as are 50 of the 53 people in its Police Department.

Ferguson is like countless multiracial communities, they say: calm on the surface but seething with racial disparities beneath.

But those disparities are invisible to many whites, who often see themselves as victims of discrimination, writes Jamelle Bouie of Slate magazine in a recent essay, "The Gulf That Divides Us."

"Median income among black Americans is roughly half that of white Americans. But a narrow majority of whites believe blacks earn as much money as whites, and just 37% believe that there's a disparity between the two groups. Likewise, while 56% of blacks believe black Americans face significant discrimination, only 16% of whites agree," he writes.

"Many whites -- including many millennials -- believe discrimination against whites is more prevalent than discrimination against blacks."

But as Nicholas Kristof recently pointed out in The New York Times, the U.S. has a greater wealth gap between whites and blacks than South Africa had during apartheid.

Such racial inequities might seem invisible partly because segregated housing patterns mean that many middle- and upper-class whites live far from poor blacks.

It's also no longer culturally acceptable to be openly racist in the United States, says Bonilla-Silva, author of "Racism Without Racists."

Overt racism is so widely rejected in America that a white supremacist in Montana recently announced that he is creating a new inclusive Ku Klux Klan chapter that will not discriminate against people because of their color or sexual orientation. Instead, according to one report, the chapter's new mission will be to prevent a "new world order" where one government controls everything.

Another recent article

In a classic study on race, psychologists staged an experiment with two photographs that produced a surprising result.

They showed people a photograph of two white men fighting, one unarmed and another holding a knife. Then they showed another photograph, this one of a white man with a knife fighting an unarmed African-American man.

When they asked people to identify the man who was armed in the first picture, most people picked the right one. Yet when they were asked the same question about the second photo, most people -- black and white -- incorrectly said the black man had the knife.

Even before it was announced that a grand jury had decided not to indict a white police officer in the shooting death of an unarmed black teen in Ferguson, Missouri, leaders were calling once again for a "national conversation on race."

But here's why such conversations rarely go anywhere: Whites and racial minorities speak a different language when they talk about racism, scholars and psychologists say.

The knife fight experiment hints at the language gap. Some whites confine racism to intentional displays of racial hostility. It's the Ku Klux Klan, racial slurs in public, something "bad" that people do.

But for many racial minorities, that type of racism doesn't matter as much anymore, some scholars say. They talk more about the racism uncovered in the knife fight photos -- it doesn't wear a hood, but it causes unsuspecting people to see the world through a racially biased lens.

It's what one Duke University sociologist calls "racism without racists." Eduardo Bonilla-Silva, who's written a book by that title, says it's a new way of maintaining white domination in places like Ferguson.

"The main problem nowadays is not the folks with the hoods, but the folks dressed in suits," says Bonilla-Silva.

"The more we assume that the problem of racism is limited to the Klan, the birthers, the tea party or to the Republican Party, the less we understand that racial domination is a collective process and we are all in this game."

As people talk about what the grand jury's decision in Ferguson means, Bonilla-Silva and others say it's time for Americans to update their language on racism to reflect what it has become and not what it used to be.

The conversation can start, they say, by reflecting on three phrases that often crop up when whites and racial minorities talk about race.

'I don't see color'

It's a phrase some white people invoke when a conversation turns to race. Some apply it to Ferguson. They're not particularly troubled by the grand jury's decision to not issue an indictment. The racial identities of Darren Wilson, the white police officer, and Michael Brown, the black man he killed, shouldn't matter, they say. Let the legal system handle the decision without race-baiting. Justice should be colorblind.

Science has bad news, though, for anyone who claims to not see race: They're deluding themselves, say several bias experts. A body of scientific research over the past 50 years shows that people notice not only race but gender, wealth, even weight.

When babies are as young as 3 months old, research shows they start preferring to be around people of their own race, says Howard J. Ross, author of "Everyday Bias," which includes the story of the knife fight experiment.

Other studies confirm the power of racial bias, Ross says.

One study conducted by a Brigham Young University economics professor showed that white NBA referees call more fouls on black players, and black referees call more fouls on white players. Another study that was published in the American Journal of Sociology showed that newly released white felons experience better job hunting success than young black men with no criminal record, Ross says.

"Human beings are consistently, routinely and profoundly biased," Ross says.

The knife fight experiment reveals that even racial minorities are not immune to racial bias, Ross says.

"The overwhelming number of people will actually experience the black man as having the knife because we're more open to the notion of the black man having a knife than a white man, " Ross says. "This is one of the most insidious things about bias. People may absorb these things without knowing them."

Another famous experiment shows how racial bias can shape a person's economic prospects.

Professors at the University of Chicago and MIT sent 5,000 fictitious resumes in response to 1,300 help wanted ads. Each resume listed identical qualifications except for one variation -- some applicants had Anglo-sounding names such as "Brendan," while others had black-sounding names such as "Jamal." Applicants with Anglo-sounding names were 50% more likely to get calls for interviews than their black-sounding counterparts.

Most of the people who didn't call "Jamal" were probably unaware that their decision was motivated by racial bias, says Daniel L. Ames, a UCLA researcher who has studied and written about bias.

"If you ask someone on the hiring committee, none of them are going to say they're racially biased," Ames says. "They're not lying. They're just wrong."

Ames says such biases are dangerous because they're often unseen.

"Racial biases can in some ways be more destructive than overt racism because they're harder to spot, and therefore harder to combat," he says.

Still, some people are suspicious of focusing on the word bias. They prefer invoking the term racism because they say it leaves bruises. People claiming bias can admit they may have acted in racially insensitive ways but were unaware of their subconscious motivations.

"The idea of calling it racial bias lessens the blow," says Crystal Moten, a history professor at Dickinson College in Carlisle, Pennsylvania.

"Do you want to lessen the blow or do you want to eradicate racism? I want to eradicate racism," she says. "Yes I want opportunity for dialogue, but the impact of racism is killing people of color. We don't have time to tend to the emotional wounds of others, not when violence against people of color is the national status quo."

'But I have black friends'

In the movie "The Godfather," the character of Michael Corleone, played by Al Pacino, hatches an audacious plan to kill a mobster and a crooked cop who tried to kill his father. Michael's elders scoff at his plans because they believe his judgment is clouded by anger. But in a line that would define his ruthless approach to wielding power, Michael tells them:

"It's not personal. It's strictly business."

Ferguson has become a symbol of how some whites and racial minorities speak differently about racism, some say.

When some whites talk about racism, they think it's only personal -- what one person says or does to another. But many minorities and people who study race say racism can be impersonal, calculating, devoid of malice -- such as Michael Corleone's approach to power.

"The first thing we must stop doing is making racism a personal thing and understand that it is a system of advantage based on race," says Doreen E. Loury, director of the Pan African Studies program at Arcadia University, near Philadelphia.

Loury says racism "permeates every facet of our societal pores."

"It's about more than that cop who targets a teen while 'WWB' (walking while black) but the system that makes it OK to not only stop him but to put him in a system that will target and limit his life chances for life," she says.

Racial bias is so deeply engrained in people that it can manifest itself in surprising places, says Charles Gallagher, a sociologist at La Salle University in Philadelphia. He gave a hypothetical example:

"A white police officer in Ferguson may be married to a black woman and have black and Latino friends, but that doesn't mean the officer is above racial profiling," Gallagher says.

These old and new ways of talking about racism can be seen in how some whites and blacks perceive the events in Ferguson.

Many have already looked at them as something beyond a personal interaction between a white police officer and a young black man. They point out that two-thirds of Ferguson's population is black, yet the mayor, police chief and five of six city council members are white -- as are 50 of the 53 people in its Police Department.

Ferguson is like countless multiracial communities, they say: calm on the surface but seething with racial disparities beneath.

But those disparities are invisible to many whites, who often see themselves as victims of discrimination, writes Jamelle Bouie of Slate magazine in a recent essay, "The Gulf That Divides Us."

"Median income among black Americans is roughly half that of white Americans. But a narrow majority of whites believe blacks earn as much money as whites, and just 37% believe that there's a disparity between the two groups. Likewise, while 56% of blacks believe black Americans face significant discrimination, only 16% of whites agree," he writes.

"Many whites -- including many millennials -- believe discrimination against whites is more prevalent than discrimination against blacks."

But as Nicholas Kristof recently pointed out in The New York Times, the U.S. has a greater wealth gap between whites and blacks than South Africa had during apartheid.

Such racial inequities might seem invisible partly because segregated housing patterns mean that many middle- and upper-class whites live far from poor blacks.

It's also no longer culturally acceptable to be openly racist in the United States, says Bonilla-Silva, author of "Racism Without Racists."

Overt racism is so widely rejected in America that a white supremacist in Montana recently announced that he is creating a new inclusive Ku Klux Klan chapter that will not discriminate against people because of their color or sexual orientation. Instead, according to one report, the chapter's new mission will be to prevent a "new world order" where one government controls everything.

Another recent article

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

In a classic study on race, psychologists staged an experiment with two photographs that produced a surprising result.They showed people a photograph of two white men fighting, one unarmed and another holding a knife. Then they showed another photograph, this one of a white man with a knife fighting an unarmed African-American man.When they asked people to identify the man who was armed in the first picture, most people picked the right one. Yet when they were asked the same question about the second photo, most people -- black and white -- incorrectly said the black man had the knife.Even before it was announced that a grand jury had decided not to indict a white police officer in the shooting death of an unarmed black teen in Ferguson, Missouri, leaders were calling once again for a "national conversation on race." But here's why such conversations rarely go anywhere: Whites and racial minorities speak a different language when they talk about racism, scholars and psychologists say.The knife fight experiment hints at the language gap. Some whites confine racism to intentional displays of racial hostility. It's the Ku Klux Klan, racial slurs in public, something "bad" that people do. But for many racial minorities, that type of racism doesn't matter as much anymore, some scholars say. They talk more about the racism uncovered in the knife fight photos -- it doesn't wear a hood, but it causes unsuspecting people to see the world through a racially biased lens.It's what one Duke University sociologist calls "racism without racists." Eduardo Bonilla-Silva, who's written a book by that title, says it's a new way of maintaining white domination in places like Ferguson."The main problem nowadays is not the folks with the hoods, but the folks dressed in suits," says Bonilla-Silva."The more we assume that the problem of racism is limited to the Klan, the birthers, the tea party or to the Republican Party, the less we understand that racial domination is a collective process and we are all in this game."As people talk about what the grand jury's decision in Ferguson means, Bonilla-Silva and others say it's time for Americans to update their language on racism to reflect what it has become and not what it used to be.The conversation can start, they say, by reflecting on three phrases that often crop up when whites and racial minorities talk about race.'I don't see color'It's a phrase some white people invoke when a conversation turns to race. Some apply it to Ferguson. They're not particularly troubled by the grand jury's decision to not issue an indictment. The racial identities of Darren Wilson, the white police officer, and Michael Brown, the black man he killed, shouldn't matter, they say. Let the legal system handle the decision without race-baiting. Justice should be colorblind. Science has bad news, though, for anyone who claims to not see race: They're deluding themselves, say several bias experts. A body of scientific research over the past 50 years shows that people notice not only race but gender, wealth, even weight. When babies are as young as 3 months old, research shows they start preferring to be around people of their own race, says Howard J. Ross, author of "Everyday Bias," which includes the story of the knife fight experiment.Other studies confirm the power of racial bias, Ross says.One study conducted by a Brigham Young University economics professor showed that white NBA referees call more fouls on black players, and black referees call more fouls on white players. Another study that was published in the American Journal of Sociology showed that newly released white felons experience better job hunting success than young black men with no criminal record, Ross says."Human beings are consistently, routinely and profoundly biased," Ross says.The knife fight experiment reveals that even racial minorities are not immune to racial bias, Ross says."The overwhelming number of people will actually experience the black man as having the knife because we're more open to the notion of the black man having a knife than a white man, " Ross says. "This is one of the most insidious things about bias. People may absorb these things without knowing them."
Another famous experiment shows how racial bias can shape a person's economic prospects.

Professors at the University of Chicago and MIT sent 5,000 fictitious resumes in response to 1,300 help wanted ads. Each resume listed identical qualifications except for one variation -- some applicants had Anglo-sounding names such as "Brendan," while others had black-sounding names such as "Jamal." Applicants with Anglo-sounding names were 50% more likely to get calls for interviews than their black-sounding counterparts.

Most of the people who didn't call "Jamal" were probably unaware that their decision was motivated by racial bias, says Daniel L. Ames, a UCLA researcher who has studied and written about bias.

"If you ask someone on the hiring committee, none of them are going to say they're racially biased," Ames says. "They're not lying. They're just wrong."

Ames says such biases are dangerous because they're often unseen.

"Racial biases can in some ways be more destructive than overt racism because they're harder to spot, and therefore harder to combat," he says.

Still, some people are suspicious of focusing on the word bias. They prefer invoking the term racism because they say it leaves bruises. People claiming bias can admit they may have acted in racially insensitive ways but were unaware of their subconscious motivations.

"The idea of calling it racial bias lessens the blow," says Crystal Moten, a history professor at Dickinson College in Carlisle, Pennsylvania.

"Do you want to lessen the blow or do you want to eradicate racism? I want to eradicate racism," she says. "Yes I want opportunity for dialogue, but the impact of racism is killing people of color. We don't have time to tend to the emotional wounds of others, not when violence against people of color is the national status quo."

'But I have black friends'

In the movie "The Godfather," the character of Michael Corleone, played by Al Pacino, hatches an audacious plan to kill a mobster and a crooked cop who tried to kill his father. Michael's elders scoff at his plans because they believe his judgment is clouded by anger. But in a line that would define his ruthless approach to wielding power, Michael tells them:

"It's not personal. It's strictly business."

Ferguson has become a symbol of how some whites and racial minorities speak differently about racism, some say.

When some whites talk about racism, they think it's only personal -- what one person says or does to another. But many minorities and people who study race say racism can be impersonal, calculating, devoid of malice -- such as Michael Corleone's approach to power.

"The first thing we must stop doing is making racism a personal thing and understand that it is a system of advantage based on race," says Doreen E. Loury, director of the Pan African Studies program at Arcadia University, near Philadelphia.

Loury says racism "permeates every facet of our societal pores."

"It's about more than that cop who targets a teen while 'WWB' (walking while black) but the system that makes it OK to not only stop him but to put him in a system that will target and limit his life chances for life," she says.

Racial bias is so deeply engrained in people that it can manifest itself in surprising places, says Charles Gallagher, a sociologist at La Salle University in Philadelphia. He gave a hypothetical example:

"A white police officer in Ferguson may be married to a black woman and have black and Latino friends, but that doesn't mean the officer is above racial profiling," Gallagher says.

These old and new ways of talking about racism can be seen in how some whites and blacks perceive the events in Ferguson.

Many have already looked at them as something beyond a personal interaction between a white police officer and a young black man. They point out that two-thirds of Ferguson's population is black, yet the mayor, police chief and five of six city council members are white -- as are 50 of the 53 people in its Police Department.

Ferguson is like countless multiracial communities, they say: calm on the surface but seething with racial disparities beneath.

But those disparities are invisible to many whites, who often see themselves as victims of discrimination, writes Jamelle Bouie of Slate magazine in a recent essay, "The Gulf That Divides Us."

"Median income among black Americans is roughly half that of white Americans. But a narrow majority of whites believe blacks earn as much money as whites, and just 37% believe that there's a disparity between the two groups. Likewise, while 56% of blacks believe black Americans face significant discrimination, only 16% of whites agree," he writes.

"Many whites -- including many millennials -- believe discrimination against whites is more prevalent than discrimination against blacks."

But as Nicholas Kristof recently pointed out in The New York Times, the U.S. has a greater wealth gap between whites and blacks than South Africa had during apartheid.

Such racial inequities might seem invisible partly because segregated housing patterns mean that many middle- and upper-class whites live far from poor blacks.

It's also no longer culturally acceptable to be openly racist in the United States, says Bonilla-Silva, author of "Racism Without Racists."

Overt racism is so widely rejected in America that a white supremacist in Montana recently announced that he is creating a new inclusive Ku Klux Klan chapter that will not discriminate against people because of their color or sexual orientation. Instead, according to one report, the chapter's new mission will be to prevent a "new world order" where one government controls everything.

Another recent article

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

ในการศึกษาคลาสสิกในการแข่งขันนักจิตวิทยาฉากการทดสอบด้วยสองภาพที่ผลิตเป็นผลที่น่าแปลกใจ. พวกเขาแสดงให้เห็นว่าคนที่ถ่ายภาพของผู้ชายสองคนต่อสู้สีขาวซึ่งเป็นหนึ่งในอาวุธและอื่น ๆ ถือมีด แล้วพวกเขาก็แสดงให้เห็นภาพอีกหนึ่งในคนผิวขาวด้วยมีดต่อสู้กับคนแอฟริกันอเมริกันอาวุธ. เมื่อพวกเขาถามคนที่จะระบุตัวตนของผู้ชายคนหนึ่งที่มีอาวุธในภาพแรกที่คนส่วนใหญ่เลือกหนึ่งที่เหมาะสม แต่เมื่อพวกเขาถูกถามคำถามเหมือนกันเกี่ยวกับภาพที่สองคนส่วนใหญ่ - สีดำและสีขาว - ไม่ถูกต้องกล่าวว่าชายผิวดำมีมีด. แม้ก่อนที่จะมีการประกาศว่าคณะลูกขุนได้ตัดสินใจที่จะไม่ดำเนินคดีกับเจ้าหน้าที่ตำรวจสีขาว ตายยิงของวัยรุ่นสีดำอาวุธในเฟอร์กูสันมิสซูรีผู้นำถูกเรียกอีกครั้งสำหรับ "การสนทนาของชาติในการแข่งขัน." แต่ที่นี่เป็นเหตุผลที่การสนทนาดังกล่าวไม่ค่อยไปได้ทุกที่: ขาวและชนกลุ่มน้อยเชื้อชาติพูดภาษาที่แตกต่างกันเมื่อพวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับการเหยียดเชื้อชาติ นักวิชาการและนักจิตวิทยาบอกว่า. การทดลองมีดต่อสู้คำแนะนำที่ช่องว่างภาษา ผ้าขาวบางชนชาติ จำกัด การแสดงเจตนาของความเกลียดชังทางเชื้อชาติ มัน Ku Klux Klan, ใส่ร้ายป้ายสีเชื้อชาติในที่สาธารณะสิ่งที่ "เลวร้าย" ที่คนทำ. แต่สำหรับชนกลุ่มน้อยเชื้อชาติหลายประเภทของการเหยียดสีผิวที่ไม่สำคัญอีกต่อไปเท่าที่นักวิชาการบางคนบอกว่า พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับการเหยียดสีผิวเปิดในรูปมีดต่อสู้ - มันไม่สวมใส่เครื่องดูดควัน แต่มันก็ทำให้คนที่ไว้วางใจที่จะเห็นโลกผ่านเลนส์ลำเอียงเชื้อชาติ. มันเป็นสิ่งหนึ่งที่มหาวิทยาลัยดุ๊กสังคมวิทยาเรียกว่า "การเหยียดสีผิวโดยไม่ต้อง racists." Eduardo นิล-ซิลวาที่เขียนหนังสือโดยชื่อที่บอกว่ามันเป็นวิธีการใหม่ในการรักษาการปกครองขาวในสถานที่เช่นเฟอร์กูสัน. "ปัญหาหลักในปัจจุบันไม่ได้เป็นคนที่มีหมวก แต่คนที่แต่งกายในชุด" นิลกล่าวว่า -Silva. "ยิ่งเราคิดว่าปัญหาของการเหยียดสีผิวจะถูก จำกัด คลาน birthers, งานเลี้ยงน้ำชาหรือพรรครีพับลิน้อยกว่าที่เราเข้าใจว่าการปกครองเชื้อชาติเป็นกระบวนการส่วนรวมและเราทุกคนในเกมนี้ " ในฐานะที่เป็นคนพูดเกี่ยวกับสิ่งที่ตัดสินใจคณะลูกขุนในเฟอร์กูสันหมายความว่านิล-ซิลวาและคนอื่น ๆ บอกว่ามันเป็นเวลาสำหรับชาวอเมริกันที่จะปรับปรุงภาษาของพวกเขาในการเหยียดสีผิวเพื่อให้สอดคล้องกับสิ่งที่มันได้กลายเป็นและไม่ได้เป็นสิ่งที่เคยเป็น. การสนทนาสามารถเริ่มต้นพวกเขา พูดโดยสะท้อนให้เห็นถึงสามวลีที่มักจะปลูกขึ้นเมื่อคนผิวขาวและชนกลุ่มน้อยเชื้อชาติพูดคุยเกี่ยวกับการแข่งขัน. 'ฉันไม่เห็นสี' มันเป็นคำพูดที่บางคนเรียกสีขาวเมื่อการสนทนาหันไปแข่ง บางคนนำไปใช้กับเฟอร์กูสัน พวกเขาไม่ได้มีความสุขโดยเฉพาะอย่างยิ่งการตัดสินใจของคณะลูกขุนที่จะไม่ออกคำฟ้อง ตัวตนที่ผิวของคาร์เรนวิลสันเจ้าหน้าที่ตำรวจสีขาวและไมเคิลบราวน์คนดำเขาฆ่าไม่ควรเรื่องพวกเขากล่าวว่า ให้ระบบกฎหมายจัดการกับการตัดสินใจโดยไม่ต้องแข่งขันเหยื่อ ความยุติธรรมควรจะบอดสี. วิทยาศาสตร์มีข่าวร้าย แต่สำหรับใครก็ตามที่อ้างว่าไม่เห็นการแข่งขัน: พวกเขากำลังหลอกตัวเองกล่าวว่าผู้เชี่ยวชาญหลายอคติ เนื้อหาของการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ที่ผ่านมา 50 ปีแสดงให้เห็นว่าคนสังเกตเห็นไม่เพียง แต่การแข่งขันทางเพศ, ความมั่งคั่งแม้น้ำหนัก. เมื่อเด็กทารกเป็นสาวเป็น 3 เดือนการวิจัยแสดงให้เห็นว่าพวกเขาเริ่มต้นเลือกที่จะเป็นรอบคนของการแข่งขันของตัวเองกล่าวว่า ฮาวเวิร์ดเจรอสส์ผู้เขียน "อคติในชีวิตประจำวัน" ซึ่งรวมถึงเรื่องราวของการทดลองมีดต่อสู้. การศึกษาอื่น ๆ ยืนยันอำนาจของอคติทางเชื้อชาติ, รอสส์กล่าวว่า. ผลการศึกษาที่จัดทำโดยศาสตราจารย์เศรษฐศาสตร์มหาวิทยาลัยบริกแฮมหนุ่มสาวแสดงให้เห็นว่าผู้ตัดสินสีขาวเรียกเอ็นบีเอ กติกาเพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้เล่นสีดำ, สีดำและผู้ตัดสินเรียกกติกาเพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้เล่นสีขาว การศึกษาอื่นที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารอเมริกันสังคมวิทยาแสดงให้เห็นว่าอาชญากรออกใหม่สีขาวได้สัมผัสกับความสำเร็จของการล่าสัตว์งานดีกว่าผู้ชายหนุ่มผิวดำที่ไม่มีประวัติอาชญากรรม, รอสส์กล่าวว่า. "มนุษย์เป็นอย่างต่อเนื่องเป็นประจำและลำเอียงอย่างสุดซึ้ง" รอสส์กล่าว. การทดลองมีดต่อสู้แสดงให้เห็นว่าแม้ชนกลุ่มน้อยเชื้อชาติไม่ภูมิคุ้มกันอคติทางเชื้อชาติ, รอสส์กล่าวว่า. "จำนวนมากของผู้คนจะได้สัมผัสกับชายผิวดำที่มีมีดเพราะเราเปิดกว้างมากขึ้นความคิดของคนผิวดำมีด กว่าคนขาว "รอสส์กล่าวว่า "นี่เป็นหนึ่งในสิ่งที่ร้ายกาจมากที่สุดเกี่ยวกับอคติ. คนอาจจะดูดซับสิ่งเหล่านี้โดยไม่ทราบว่าพวกเขา." การทดลองที่มีชื่อเสียงอีกแสดงให้เห็นว่ามีอคติทางเชื้อชาติสามารถสร้างรูปร่างของบุคคลแนวโน้มเศรษฐกิจ. อาจารย์ที่มหาวิทยาลัยชิคาโกและเอ็มไอทีส่ง 5000 การดำเนินการต่อปลอมในการตอบสนอง 1,300 ความช่วยเหลือที่ต้องการโฆษณา แต่ละประวัติระบุไว้คุณสมบัติเหมือนกันยกเว้นสำหรับหนึ่งรูปแบบ - ผู้สมัครบางคนชื่อแองโกลที่ทำให้เกิดเสียงเช่น "เบรนแดน" ในขณะที่คนอื่น ๆ ที่มีชื่อสีดำที่ทำให้เกิดเสียงเช่น "ออสการ์". ผู้สมัครที่มีชื่อแองโกลที่ทำให้เกิดเสียงได้มากขึ้น 50% มีแนวโน้มที่จะได้รับสายสำหรับการสัมภาษณ์กว่าคู่สีดำที่ทำให้เกิดเสียงของพวกเขา. ส่วนใหญ่ของคนที่ไม่ได้เรียกว่า "ออสการ์" อาจจะไม่ทราบว่าการตัดสินใจของพวกเขาได้รับแรงบันดาลใจจากอคติทางเชื้อชาติ, แดเนียลกล่าวว่า L . อาเมสนักวิจัยยูซีแอลที่ได้ศึกษาและเขียนเกี่ยวกับอคติ. "ถ้าคุณขอให้คนที่อยู่ในคณะกรรมการการจ้างงานไม่มีของพวกเขาจะกล่าวว่าพวกเขาลำเอียงเชื้อชาติ" เอมส์กล่าวว่า "พวกเขากำลังไม่ได้โกหก. พวกเขากำลังผิดเพียง." เอมส์กล่าวว่าอคติดังกล่าวจะมีอันตรายเพราะพวกเขากำลังมองไม่เห็นมักจะ. "อคติทางเชื้อชาติในบางวิธีที่จะทำลายมากกว่าชนชาติโจ่งแจ้งเพราะพวกเขากำลังยากที่จะจุดและดังนั้นจึง ยากที่จะต่อสู้ "เขากล่าว. ยังคงมีบางคนที่น่าสงสัยของการมุ่งเน้นอคติคำ พวกเขาชอบเรียกชนชาติระยะเพราะพวกเขาบอกว่ามันออกจากแผล คนที่อ้างว่ามีอคติสามารถยอมรับพวกเขาอาจจะมีการดำเนินการในรูปแบบที่ตายเชื้อชาติ แต่ไม่รู้ว่าแรงจูงใจของพวกเขาจิตใต้สำนึก. "ความคิดของการเรียกมันว่าอคติทางเชื้อชาติลดระเบิด" คริสตัล Moten, ประวัติศาสตราจารย์ดิกคินสันวิทยาลัยใน Carlisle, เพนซิลกล่าวว่า. " คุณต้องการที่จะลดการระเบิดหรือคุณต้องการที่จะกำจัดชนชาติฉันต้องการที่จะกำจัดการเหยียดผิว "เธอกล่าว "ใช่ฉันต้องการโอกาสในการเจรจา แต่ผลกระทบของชนชาติที่มีการฆ่าคนที่มีสี. เราไม่ได้มีเวลาที่จะมีแนวโน้มที่จะมีบาดแผลทางอารมณ์ของคนอื่น ๆ ไม่ได้เมื่อใช้ความรุนแรงกับคนที่มีสีเป็นสถานะเดิมของชาติ." แต่ ฉันมีเพื่อนสีดำ ' ในภาพยนตร์เรื่อง "เจ้าพ่อ" ลักษณะของไมเคิลคอร์เลโอเนรับบทโดยอัลปาชิโน, ฟักแผนกล้าที่จะฆ่าอาชญากรและตำรวจคดเคี้ยวที่พยายามจะฆ่าพ่อของเขา ผู้เฒ่าผู้แก่ของไมเคิลเย้ยหยันที่แผนของเขาเพราะพวกเขาเชื่อว่าการตัดสินใจของเขาถูกล้อมไว้ด้วยความโกรธ แต่ในสายที่จะกำหนดวิธีการที่ไร้ความปรานีของเขาที่จะควงอำนาจไมเคิลบอกว่าพวกเขา: ".. มันไม่ได้ส่วนบุคคลมันเป็นธุรกิจอย่างเคร่งครัด" . เฟอร์กูสันได้กลายเป็นสัญลักษณ์ของวิธีการที่ผ้าขาวบางและชนกลุ่มน้อยเชื้อชาติพูดที่แตกต่างกันเกี่ยวกับการเหยียดสีผิวบางคนบอกว่าเมื่อบาง ขาวพูดคุยเกี่ยวกับการเหยียดสีผิวที่พวกเขาคิดว่ามันเป็นส่วนบุคคลเท่านั้น - สิ่งที่คนคนหนึ่งกล่าวหรือไม่ไปยังอีก แต่ชนกลุ่มน้อยจำนวนมากและคนที่ศึกษาการแข่งขันกล่าวว่าการเหยียดสีผิวสามารถเป็นตัวตนคำนวณไร้ความอาฆาตพยาบาท -. เช่นไมเคิลคอร์เลโอเนแนวทางสู่อำนาจ"สิ่งแรกที่เราต้องทำคือการหยุดการเหยียดสีผิวเป็นสิ่งที่ส่วนบุคคลและเข้าใจว่ามันเป็นระบบ ความได้เปรียบในการแข่งขันตาม "ถึงขนาดอี Loury ผู้อำนวยการโปรแกรมแพนแอฟริกันที่อาร์เคเดียการศึกษามหาวิทยาลัยที่อยู่ใกล้ฟิลาเดล. กล่าวว่าแทรกซึมแง่ของรูขุมขนสังคมของเราทุกคน. "Loury กล่าวว่าการเหยียดสีผิว" "มันเป็นอะไรที่มากกว่าตำรวจที่มีเป้าหมายว่า วัยรุ่นขณะที่ 'WWB' (เดินในขณะที่สีดำ) แต่ระบบที่ทำให้มันตกลงที่จะไม่เพียง แต่หยุดเขาจะทำให้เขาอยู่ในระบบที่จะกำหนดเป้าหมายและ จำกัด โอกาสในชีวิตของเขาไปตลอดชีวิต "เธอกล่าว. อคติทางเชื้อชาติจึงเป็นที่ฝังลึก คนที่จะสามารถประจักษ์เองในสถานที่ที่น่าแปลกใจชาร์ลส์กัลลาเกอร์นักสังคมวิทยาที่มหาวิทยาลัยลาซาลในฟิลาเดลกล่าวว่า เขาให้เป็นตัวอย่างสมมุติ: "เจ้าหน้าที่ตำรวจสีขาวในเฟอร์กูสันอาจจะแต่งงานกับผู้หญิงสีดำและมีเพื่อนสีดำและลาติน แต่ไม่ได้หมายความว่าเจ้าหน้าที่อยู่เหนือเชื้อชาติโปรไฟล์" กัลลาเกอร์กล่าว. เหล่านี้เก่าและวิธีการใหม่ของ พูดคุยเกี่ยวกับการเหยียดสีผิวสามารถมองเห็นได้ในวิธีการที่คนผิวขาวและคนผิวดำบางส่วนรับรู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเฟอร์กูสัน. หลายคนได้ดูแล้วที่พวกเขาเป็นสิ่งที่อยู่นอกเหนือการปฏิสัมพันธ์ส่วนตัวระหว่างเจ้าหน้าที่ตำรวจสีขาวและคนดำหนุ่ม พวกเขาชี้ให้เห็นว่าสองในสามของประชากรของเฟอร์กูสันเป็นสีดำ แต่นายกเทศมนตรีและหัวหน้าตำรวจห้าหกสมาชิกสภาเทศบาลเมืองเป็นสีขาว -. เช่นเดียวกับ 50 ของ 53 คนในกรมตำรวจของเฟอร์กูสันเป็นเหมือนชุมชนเชื้อชาตินับไม่ถ้วนพวกเขา กล่าวว่า. สงบบนพื้นผิว แต่เดือดกับความแตกต่างทางเชื้อชาติใต้แต่ความแตกต่างเหล่านี้จะมองไม่เห็นผิวขาวหลายคนที่มักจะเห็นว่าตัวเองเป็นผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของการเลือกปฏิบัติที่เขียน Jamelle Bouie นิตยสารชนวนในการเขียนเรียงความที่ผ่านมา "อ่าวที่แบ่งเรา." "รายได้เฉลี่ยในหมู่ชาวอเมริกันผิวดำคือประมาณครึ่งหนึ่งของอเมริกันผิวขาว. แต่ส่วนใหญ่แคบ ๆ ของคนผิวขาวเชื่อว่าคนผิวดำได้รับเงินมากที่สุดเท่าที่เป็นคนผิวขาวและเพียงแค่ 37% เชื่อว่ามีความแตกต่างระหว่างทั้งสองฝ่าย. ในทำนองเดียวกันในขณะที่ 56% ของคนผิวดำ เชื่อว่าชาวอเมริกันผิวดำต้องเผชิญกับการเลือกปฏิบัติอย่างมีนัยสำคัญเพียง 16% ของคนผิวขาวเห็นด้วย "เขาเขียน. "หลายคนผิวขาว - รวมทั้ง Millennials จำนวนมาก -. เชื่อว่าการเลือกปฏิบัติต่อคนผิวขาวเป็นที่แพร่หลายมากขึ้นกว่าการเลือกปฏิบัติต่อคนผิวดำ" แต่ในขณะที่นิโคลัส Kristof เมื่อเร็ว ๆ นี้ชี้ให้เห็นใน นิวยอร์กไทม์สของสหรัฐมีช่องว่างความมั่งคั่งมากขึ้นระหว่างคนผิวขาวและคนผิวดำกว่าแอฟริกาใต้ได้ในช่วงการแบ่งแยกสีผิว. inequities เชื้อชาติดังกล่าวอาจจะดูที่มองไม่เห็นส่วนหนึ่งเป็นเพราะรูปแบบที่อยู่อาศัยแยกหมายความว่ากลางและคนผิวขาวบนชั้นจำนวนมากอาศัยอยู่ห่างไกลจากคนผิวดำที่ไม่ดี. มัน ยังไม่ได้รับการยอมรับทางวัฒนธรรมที่จะเป็นชนชั้นอย่างเปิดเผยในประเทศสหรัฐอเมริกา, นิล-ซิลวากล่าวว่าผู้เขียน "เหยียดเชื้อชาติโดยไม่ต้อง Racists." ชนชาติแจ่มแจ้งถูกปฏิเสธอย่างกว้างขวางในอเมริกาที่สีขาว supremacist ในมอนแทนาเมื่อเร็ว ๆ นี้ประกาศว่าเขาคือการสร้างรวมใหม่ Ku Klux Klan บทที่จะไม่แตกต่างกับคนเพราะสีหรือรสนิยมทางเพศของพวกเขา แต่ตามรายงานภารกิจของบทใหม่จะได้รับการป้องกันไม่ให้ "ระเบียบโลกใหม่" ซึ่งเป็นหนึ่งในการควบคุมของรัฐบาลทุกอย่าง. อีกบทความล่าสุด

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

ในการศึกษาคลาสสิกในการแข่งขัน นักจิตวิทยา โดยการทดลองกับภาพที่สองที่ผลิตผลที่น่าแปลกใจ

มีคนรูปสีขาวสองคนทะเลาะกัน และอีกหนึ่งอาวุธ ถือมีด แล้วมีรูปอื่น อันนี้ของผู้ชาย สีขาว กับ มีด อาวุธต่อสู้ชายอเมริกันแอฟริกัน .

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.