The relationship between innovation

The relationship between innovation and risk is a matter of some debate. Economists
like Schumpeter (1934) and Kirzner (1973) conceptually distinguish between
entrepreneurs and capitalists, and do not see risk-taking as an important issue in
innovation. Still they agree with Knight (1971) that innovation is risky in the sense
that innovative actions aimed at the future always confront uncertainty. In reality,
acting under conditions of uncertainty always entails more or less tangible risks, as
the innovator stands to gain or lose things like waged capital, corporate promotion,
social standing, or self-esteem (cf. Brockhaus, 1980; MacCrimmon and Wehrung,
1986).1 How risk is conceived will thus influence what innovative actions are
taken.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์ระหว่างนวัตกรรมและความเสี่ยงเป็นเรื่องของการอภิปรายบาง นักเศรษฐศาสตร์เช่น Schumpeter (1934) และ Kirzner (1973) ทางแนวคิดแยกระหว่างผู้ประกอบการและนาย และไม่เห็นจัดเป็นปัญหาสำคัญในนวัตกรรม ยัง เห็นพ้องกันกับอัศวิน (1971) ว่านวัตกรรมมีความเสี่ยงในแง่ว่า การดำเนินการที่นวัตกรรมมุ่งอนาคตเสมอเผชิญความไม่แน่นอน ในความเป็นจริงทำหน้าที่ภายใต้เงื่อนไขของความไม่แน่นอนมีความเสี่ยงน้อยที่จับต้องได้ เป็นเสมอเป็นผู้ริเริ่มที่หมายถึงการได้รับ หรือสูญเสียสิ่งที่ต้องต่อสู้ทุน ธุรกิจเสริมยืนสังคม หรือนับถือตนเอง (มัทธิว Brockhaus, 1980 MacCrimmon และ Wehrung1986) .1 วิธีรู้สึกเสี่ยงจะจึงมีอิทธิพลต่อการดำเนินการที่นวัตกรรมที่มีดำเนินการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ระหว่างนวัตกรรมและความเสี่ยงเป็นเรื่องของการอภิปรายบางส่วน นักเศรษฐศาสตร์
เช่นชัม (1934) และ Kirzner (1973) แนวคิดความแตกต่างระหว่าง
ผู้ประกอบการและนายทุนและไม่เห็นความเสี่ยงเป็นเรื่องที่สำคัญใน
การสร้างสรรค์นวัตกรรม พวกเขายังคงเห็นด้วยกับอัศวิน (1971) นวัตกรรมที่มีความเสี่ยงในแง่ที่
ว่าการกระทำของนวัตกรรมที่มุ่งเป้าไปที่อนาคตมักจะเผชิญหน้ากับความไม่แน่นอน ในความเป็นจริง
การทำหน้าที่ภายใต้เงื่อนไขของความไม่แน่นอนเสมอ entails ความเสี่ยงมากหรือน้อยมีตัวตนเป็น
ผู้ริเริ่มยืนที่จะได้รับหรือสูญเสียสิ่งที่ต้องการเงินทุนเข้าร่วมโปรโมชั่นของ บริษัท
สถานะทางสังคมหรือความนับถือตนเอง (cf Brockhaus 1980; MacCrimmon และ Wehrung,
1986) 0.1 วิธีมีความเสี่ยงจะรู้สึกจึงจะมีผลต่อการดำเนินการที่เป็นนวัตกรรมใหม่ที่จะ
นำมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ระหว่างนวัตกรรมและความเสี่ยงเรื่องของการอภิปราย นักเศรษฐศาสตร์
ชอบชัม ( 1934 ) และ kirzner ( 1973 ) แนวคิดที่แยกระหว่าง
ผู้ประกอบการและนายทุน และไม่เห็นความเสี่ยงเป็นปัญหาสำคัญใน
นวัตกรรม พวกเขายังคงเห็นด้วยกับอัศวิน ( 1971 ) นวัตกรรมที่เป็นความเสี่ยงในความรู้สึก
นวัตกรรมการกระทำที่มุ่งอนาคตมักจะเผชิญหน้ากับความไม่แน่นอน ในความเป็นจริง ,
ทำภายใต้เงื่อนไขของความไม่แน่นอนมักจะใช้มากหรือน้อยมีความเสี่ยง ในขณะที่
ผู้ยืนได้รับหรือสูญเสียสิ่งรุมเร้าทุนส่งเสริมองค์กร
ยืนทางสังคม หรือการเห็นคุณค่าในตนเอง ( CF . brockhaus , 1980 ; maccrimmon และ wehrung
, 1986 )1 วิธีที่มีความเสี่ยงตั้งครรภ์จึงจะมีผลต่อสิ่งที่การกระทำที่เป็นนวัตกรรมใหม่
.