n Silver Linings by W.T. Monaghan,

n Silver Linings by W.T. Monaghan, the author presents a tale in which the principal character, the Duke of Somerset, encounters great hardship and misfortune throughout his young life, until finally, he meets and is able to marry the young lady of his dreams. This essay contends that Monaghan extends the difficulties that befall the Duke to build a sense of sympathy in the reader through cultivating an emotional level which augments the emotional response experienced by the reader. It is through this clever layering, allied to the impression that the Duke endures his setbacks with such admirable fortitude, that the reader becomes ultimately delighted when the Duke’s luck changes with his marriage.

Monaghan opens with the death of the Duke’s mother while he was away at boarding school. The reader is first told of the Duke’s idyllic home life with his mother (pp.21-24) before they must part when he begins his education (p.30). The scene at the station when the Duke says goodbye to his mother for what will eventually be revealed to be the last time (p.30) is a poignant passage which the author uses to deepen the sense of loss when the Duke’s mother passes away shortly afterwards.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

N สีเงินซับโดย w.t. มอนาแฮน ผู้เขียนได้นำเสนอเรื่องราวที่ตัวละครหลัก ดยุคแห่งซัมเมอร์เซ็ทที่เผชิญหน้ากับความยากลำบากมาก และโชคร้ายตลอดชีวิตสาวของเขา จนในที่สุดเขาได้พบและได้แต่งงานกับสาวในฝันของเขาบทความนี้ระบุว่า โมนาแกนขยายปัญหาที่เกิดขึ้นกับดยุคเพื่อสร้างความรู้สึกของความเห็นอกเห็นใจในการอ่านผ่านการเพาะปลูกอารมณ์ระดับซึ่ง augments ตอบสนองอารมณ์ที่มีประสบการณ์โดยผู้อ่าน มันผ่านฉลาด layering พ้องกับความประทับใจที่ดยุคทนความพ่ายแพ้ของเขาอย่างน่าชื่นชมอดทนที่ผู้อ่านจะสุดปลื้มเมื่อการเปลี่ยนแปลงของดยุคโชคดีกับการแต่งงานของเขา

โมนาแฮนเปิดกับการตายของดยุคของแม่ตอนที่เขาไปเรียนที่ต่างประเทศ ผู้อ่านจะบอกชีวิตที่บ้านของดยุคที่งดงามกับแม่ของเขา ( pp.21-24 ) ก่อนที่พวกเขาต้องตอนที่เขาเริ่มการศึกษาของเขา ( ระวัง ! ! ! )ฉากที่สถานีรถไฟเมื่อดยุคกล่าวบอกลาแม่ของเขาสำหรับสิ่งที่จะถูกเปิดเผยในที่สุด เป็นครั้งสุดท้าย ( ระวัง ! ! ! ) คือ ข้อความที่ผู้เขียนใช้ฉุนลึกความรู้สึกของการสูญเสียเมื่อแม่ของดยุคเสียชีวิตไม่นานหลังจากนั้น