The most radical changes occurred i

The most radical changes occurred in the agricultural sector. The aim to collectivize agriculture, resisted by peasant households in South Vietnam, was suspended. More importantly, Directive No. 100 of the party, famously known as Contract 100 (Khoan 100) or output contract (Khoan san pham), was issued on January 13, 1981 to present tactical concessions to cooperative members and therefore prevent the spontaneous breakdown of the unpopular agricultural cooperatives. The output contract system decentralized control over much of the labor process, benefiting the cooperative members, consisting of mostly peasant households. A cooperative thus distributed land to each household. The responsibility for production shifted down from the level of the cooperatives to the production brigades and from the brigades to the peasant households, which, in principle, took over the tasks that were formerly performed by the cooperative, namely, the tasks of growing plants, weeding, applying fertilizer, and harvesting. This output contract system provided incentives for increased output by setting a production quota for the households, a quota that was determined on the basis of productivity of the land during the previous three years. Peasant households were allowed to keep or sell surpluses on the private markets or to the state trading agencies at “negotiated prices” (Vo 1990). In mid-1981, along with drastic price regulation measures, procurement prices for agricultural goods were increased to the same level as market prices (Beresford and Fforde 1996). In addition, control stations that were established along main transportation routes in order to check illegal circulation of state-controlled goods, which led to the situation of ngan song, cam cho (river damming and market banning), were abolished

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงที่สุดเกิดขึ้นในภาคการเกษตร จุดมุ่งหมายเพื่อการเกษตร การต่อต้านจากครอบครัวชาวนาในประเทศเวียดนาม collectivize ถูกระงับไว้ สำคัญ ออกคำสั่งหมายเลข 100 พรรค ชื่อเสียงเป็นสัญญา 100 (Khoan 100) หรือสัญญาออก (ฟาม Khoan ซาน), บน 13 มกราคม 1981 นำเสนอยุทธวิธีสัมปทานให้สมาชิกสหกรณ์ และป้องกันการแบ่งธรรมชาติของสหกรณ์การเกษตรกฏหมายดังนั้น ระบบการทำสัญญาออกแบบกระจายศูนย์ควบคุมของกระบวนการแรงงาน ประโยชน์สมาชิกสหกรณ์ ประกอบด้วยครัวเรือนชาวนาส่วนใหญ่ นอกจากนี้สหกรณ์จึงแจกจ่ายที่ดินให้แต่ละครัวเรือน ความรับผิดชอบสำหรับการผลิตเลื่อนขึ้นลง จากระดับของสหกรณ์ให้กองพันผลิต และกองพันที่ไปชาวครัวเรือน ซึ่ง หลัก เอามากกว่างานที่เคยดำเนินการ โดยสหกรณ์ คือ งานของพืชเจริญเติบโต กำจัดวัชพืช การใช้ปุ๋ย และเก็บเกี่ยว สัญญาของระบบนี้ให้สิ่งจูงใจสำหรับการส่งออกเพิ่มขึ้น โดยการกำหนดโควตาการผลิตสำหรับครัวเรือน โควต้าที่กำหนดบนพื้นฐานของประสิทธิภาพการทำงานของแผ่นดินในช่วง 3 ปีก่อนหน้านี้ ครัวเรือนที่ชาวนาได้รับอนุญาตให้เก็บ หรือขาย surpluses ตลาดส่วนตัว หรือการค้าหน่วยงานที่ "เจรจาราคา" (Vo 1990) ในช่วงกลาง-1981 พร้อมกับมาตรการควบคุมราคาอย่างมาก ราคาจัดซื้อสำหรับสินค้าเกษตรได้เพิ่มขึ้นเป็นระดับเดียวกันตามราคาตลาด (Beresford และ Fforde 1996) นอกจากนี้ สถานีควบคุมที่กำหนดเส้นทางขนส่งหลักการไหลเวียนของกฎหมายของรัฐควบคุมสินค้า ซึ่งนำไปสู่สถานการณ์ของงานเพลง โจแคม (damming แม่น้ำและตลาดห้าม), ถูกยกเลิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงที่สุดที่เกิดขึ้นในภาคเกษตรกรรม โดยมีจุดมุ่งหมายที่จะ collectivize การเกษตร resisted โดยครัวเรือนชาวนาในภาคใต้ของเวียดนามถูกระงับ ที่สำคัญกว่าคำสั่งเลขที่ 100 ของพรรคที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันในสัญญา 100 (สว่าน 100) หรือสัญญาการส่งออก (สว่านซาน Pham) ได้ออกเมื่อวันที่ 13 มกราคม 1981 ที่จะนำเสนอสัมปทานยุทธวิธีให้กับสมาชิกสหกรณ์และดังนั้นจึงป้องกันไม่ให้สลายโดยธรรมชาติของ สหกรณ์การเกษตรไม่เป็นที่นิยม ระบบการทำสัญญาการส่งออกการกระจายอำนาจการควบคุมมากกว่ามากของกระบวนการแรงงานได้รับประโยชน์สมาชิกสหกรณ์ประกอบด้วยผู้ประกอบการส่วนใหญ่เป็นชาวนา สหกรณ์กระจายจึงที่ดินให้แต่ละครัวเรือน ความรับผิดชอบในการผลิตขยับลงมาจากระดับของสหกรณ์ที่จะกองพันผลิตและจากกองพันเพื่อครัวเรือนชาวนาซึ่งในหลักการเอาไปงานที่ได้ดำเนินการก่อนโดยสหกรณ์คืองานของพืชที่กำลังเติบโต การกำจัดวัชพืช, ปุ๋ยใช้และเก็บเกี่ยว ระบบสัญญาผลลัพธ์นี้มีให้แรงจูงใจสำหรับการส่งออกที่เพิ่มขึ้นโดยการตั้งค่าโควต้าการผลิตสำหรับผู้ประกอบการที่โควต้าที่ได้รับการพิจารณาบนพื้นฐานของการผลิตของแผ่นดินในช่วงก่อนหน้านี้สามปี ครัวเรือนชาวนาได้รับอนุญาตให้เก็บหรือขายส่วนเกินในตลาดภาคเอกชนหรือหน่วยงานของรัฐในการซื้อขาย "ราคาต่อรอง" (Vo 1990) ในช่วงกลางเดือน 1981 พร้อมกับมาตรการควบคุมราคาที่รุนแรง, ราคาจัดซื้อจัดจ้างสำหรับสินค้าเกษตรเพิ่มขึ้นเป็นระดับเดียวกับราคาในตลาด (Beresford และ Fforde 1996) นอกจากนี้สถานีควบคุมที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นตามแนวเส้นทางขนส่งหลักในการสั่งซื้อเพื่อตรวจสอบการไหลเวียนของสินค้าที่ผิดกฎหมายของรัฐควบคุมซึ่งนำไปสู่​​สถานการณ์ของเพลงงานลูกเบี้ยว Cho (ล้วนแล้ว แต่แม่น้ำและตลาดห้าม) ถูกยกเลิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงที่สุดที่เกิดขึ้นในภาคเกษตรกรรม จุดมุ่งหมายเพื่อ collectivize การเกษตร , resisted โดยครัวเรือนชาวนาในภาคใต้เวียดนาม ถูกพักงาน ที่สำคัญ คำสั่งฉบับที่ 100 ของพรรค ที่มีชื่อเสียงที่รู้จักกันเป็นสัญญา 100 ( โคน ) หรือสัญญาออก ( โคน San Pham ) ออกเมื่อวันที่ 13 มกราคม 2524 ถึงปัจจุบันสัมปทานทางยุทธวิธีให้กับสมาชิกสหกรณ์และดังนั้นจึงป้องกันการสลายตามธรรมชาติของนักเรียนเกษตรสหกรณ์ ระบบสัญญาออกกระจายควบคุมมากของกระบวนการแรงงานให้แก่สมาชิกสหกรณ์ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นครอบครัวชาวนา สหกรณ์จึงกระจายที่ดินให้แต่ละครัวเรือน รับผิดชอบในการผลิตปรับลงจากระดับของสหกรณ์ให้กลุ่มการผลิต และจากกลุ่มในครัวเรือนให้กับชาวบ้าน ซึ่งในหลักการ ยึดงานที่เคยทำ โดยสหกรณ์ คือ การปลูกพืช วัชพืช การใช้ปุ๋ย และการเก็บเกี่ยว ระบบสัญญาน output ให้สิ่งจูงใจสำหรับการเพิ่มผลผลิตโดยการตั้งค่าโควต้าการผลิตในครัวเรือน โควต้าที่กำหนดบนพื้นฐานของการผลิตของที่ดินในช่วง 3 ปี ครอบครัวชาวนาได้รับอนุญาตให้เก็บหรือขายส่วนเกินในตลาดเอกชน หรือ รัฐการซื้อขายหน่วยงานที่ " ต่อรองราคา " ( VO 1990 ) ใน mid-1981 พร้อมกับมาตรการควบคุมราคารุนแรง ราคาจัดซื้อสำหรับสินค้าเกษตรเพิ่มเป็นระดับเดียวกับราคาตลาด ( เบเรสฟอร์ด และ fforde 1996 ) นอกจากนี้ การควบคุมสถานีที่ขึ้นตามเส้นทางคมนาคมหลักเพื่อตรวจสอบการไหลเวียนสินค้าผิดกฎหมายของรัฐ ซึ่งทำให้สถานการณ์ของงานเพลง แคม โช ( แม่น้ำ damming และตลาดห้าม ) , ถูกยกเลิก