3.1. The characteristics of the sub

3.1. The characteristics of the substrates used
The characteristics of the substrates (Poultry droppings, Cow
dung and Lemon grass), used for this study are as shown in Table 1.
Among these substrates, Cow dung was the densest followed by
Poultry dropping while Lemon grass has the lowest in terms of total
solid content. Also, great variation was found in the volatile solids
content of the three substrates; while Cow dung and Poultry
dropping have values close to each other, Lemon grass recorded
very low value. Nitrogen was highest in Poultry dropping with a
value of 72.2 ± 2.78 and lowest in Lemon grass with 12.0 ± 4.61
as value. Value recorded for phosphorus was highest in Poultry
dropping (5.10 ± 0.01) and lowest in Cow dung with value of
(3.50 ± 1.03). Calcium value was highest in Lemon grass with
51.22 ± 8.43 while it was lowest in Cow dung with 32.1 ± 2.13 as
the value. Sodium was highest in Poultry dropping (4.70 ± 0.02)
as it may have been included in the poultry feed during compounding
and lowest in Lemon grass (2.09 ± 0.13). For potassium, magnesium,
iron and zinc, highest values were recorded in Lemon grass
(31.4 ± 4.09; 5.21 ± 1.62; 0.99 ± 0.18 and 1.00 ± 0.08) because they
are all elements needed by the green plant in different quantities
and for different functions while their lowest values were found
in Cow dung (20.61 ± 2.13; 2.22 ± 0.02; 0.41 ± 0.01 and
0.02 ± 0.03) respectively possibly because most of them have
undergone modifications/reduction via digestion in the animal’s
alimentary canal prior to excretion. Also, for copper, lead and cadmium,
highest values were recorded in Poultry dropping
(92.6 ± 7.41; 36.21 ± 3.81 and 13.62 ± 1.80) probably due to the
presence of these metals in the poultry feed as different materials
are incorporated into such feeds during production. They were
however lowest in Lemon grass (67.4 ± 9.90; 27.7 ± 5.00 and
8.2 ± 2.06) respectively. For aluminium however, Lemon grass recorded
the highest value of 1.03 ± 0.09 while the lowest value
(0.62 ± 0.12) was recorded for Cow dung. E. coli and Enterobacteriaceae
counts were both highest in Poultry dropping and Cow dung
respectively (11.2  105 ± 3.23 and 1.21  104 ± 0.11) and lowest
in Lemon grass (3.2  105 ± 1.23 and 1.02  103 ± 0.01).
3.2. Gas production
The quantity of biogas produced from Poultry droppings, Cow
dung and Lemon grass over a period of 30 days SRT is shown in
Fig. 2. Biogas production was observed on the first day for reactor
B (Cow dung), on the second day for reactor C (Poultry droppings)
while production in rector A (Lemon grass) started on the third day
of loading the digesters and these increased gradually until the
maximum values were recorded on the 20th, 23rd and 16th day
respectively. Apart from the 22nd and 28th day when sudden increase
was observed, biogas production dropped progressively
after the day 16 for reactor A. In reactor B, production dropped progressively
after the 20th day except on the 22nd and 26th day
when sudden increase was observed while the production in reactor
C decreased progressively after the 23rd day with a little increase
on day 30. It was observed that the digester temperature
fluctuated between 28 C and 36.7 C while the pH of the medium
changed progressively from acidic to slightly alkaline fluctuating
optimally between 6.5 and 7.8 except for reactor C (Poultry droppings)
that recorded very alkaline pH (8.85) on the 9th day and
was maintained above 8.0 till the last day of the study (Fig. 3). This
could be attributed to the nature of feed materials used and agrees
with earlier submission of Ojolo et al. (2007) and Ahmadu et al.
(2009) that the organic matter content of the poultry wastes is a
factor that affects the digestion environment as well as the microbial
habitat. Also, the observed pH falls within the acceptable range
for anaerobic digestion (Abubakar and Ismail, 2012).
Fig. 4 shows the cumulative biogas production for the 30 days
SRT. The result shows that the Poultry droppings produced the
highest volume of biogas while Lemon grass produced the least.
A total of 1.25  101 m3
, 1.91  101 m3 and 2.11  101 m3 of
biogas were respectively produced from the Lemon grass, Cow
dung and Poultry droppings. The deviations in the volume of biogas
produced from reactors A, B and C were 2.34  103 m3
,
2.89  103 m3 and 4.84  103 m3 respectively (Table 1). The table
further shows the total biogas produced, the biogas yield per
day, the biogas yield per kg of slurry as well as the daily biogas
yield per kg slurry. The table also shows the estimate of the methane
content of the biogas produced on the basis of the decrease in
volume after removal of carbon dioxide which ranged between
61.71% and 71.95%. These results correspond with the values
stated in Sasse, 1988 for succulent grass and in Borowski and
Weatherley (2013) for animal manure.
The higher and faster biogas generation in reactor B (Cow dung)
and C (Poultry droppings) could be attributed to the faster rate of
decomposition of animal intestinal wastes which have already
undergone a form of digestion in the digestive system of the cows
and the birds respectively. Therefore, the action of bacteria on this
category of waste is fast relative to the Lemon grass which contains
fibrous tissues like lignin, suberin, cutin etc. which may not have
been completely degraded during the pre-fermentation stage prior
to anaerobic digestion.
On scrubbing the gas, the volume of biogas recorded for Lemon
grass, Cow dung and Poultry droppings were 9.0  102 m3
,
1.25  101 m3 and 1.3  101 m3 respectively (Table 2). The
methane contents were estimated to be 71.59%, 65.59% and
61.71% for Lemon grass, Cow dung and Poultry droppings respectively.
The fluctuations observed in the volume of biogas produced
may be attributed to the change in metabolism of the bacteria in
response to the fluctuations in the temperature and pH of the
digestion medium. Thus the drop observed after the 16th, 20th
and 23rd day for Lemon grass, Cow dung and Poultry droppings
could be attributed to the progressive fall in both the digester
and ambient temperatures observed during the second halve of
the digestion period especially from the 25th day towards the
end. Nevertheless, both the digester and ambient temperature remained
within the mesophilic range (20–40 C) throughout the
period of observation. Usually, biogas production rate in batch
condition is directly equal to specific growth of methanogens
(Nopharatana et al., 2007) (Tables 3 and 4).
Fig. 5 gives the result of the cooking test conducted with the
biogas before and after scrubbing. The result shows that the
scrubbed gas had higher cooking rates for water (0.12 L/min,
0
0.005

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1 ลักษณะของพื้นผิวที่ใช้ลักษณะของพื้นผิวที่(มูลสัตว์ปีกวัวมูลและตะไคร้) ที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้จะแสดงให้เห็นว่าในตารางที่ 1 ท่ามกลางพื้นผิวเหล่านี้มูลวัวเป็นรายเรียงตามมาด้วยการลดลงในขณะที่สัตว์ปีกตะไคร้มีต่ำสุดในแง่ของการรวมเนื้อหาที่เป็นของแข็ง นอกจากนี้การเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ที่พบในของแข็งระเหยเนื้อหาในสามของพื้นผิว; ในขณะที่มูลวัวและสัตว์ปีกลดลงมีค่าที่ใกล้เคียงกัน, ตะไคร้บันทึกค่าที่ต่ำมาก ไนโตรเจนที่สูงที่สุดในสัตว์ปีกลดลงมีค่าของ 72.2 ± 2.78 และต่ำสุดในตะไคร้กับ 12.0 ± 4.61 เป็นค่า บันทึกค่าฟอสฟอรัสเป็นที่สูงที่สุดในสัตว์ปีกลดลง (5.10 ± 0.01) และต่ำสุดในมูลวัวมีมูลค่า (3.50 ± 1.03) แคลเซียมเป็นมูลค่าที่สูงที่สุดในตะไคร้กับ51.22 ± 8.43 ในขณะที่มันเป็นที่ต่ำที่สุดในมูลวัวกับ 32.1 ± 2.13 เป็นค่า โซเดียมเป็นที่สูงที่สุดในสัตว์ปีกลดลง (4.70 ± 0.02) ในขณะที่มันอาจจะถูกรวมอยู่ในอาหารสัตว์ปีกในระหว่างการประนอมและต่ำสุดในตะไคร้ (2.09 ± 0.13) สำหรับโพแทสเซียมแมกนีเซียมเหล็กและสังกะสีค่าสูงสุดถูกบันทึกไว้ในตะไคร้(31.4 ± 4.09; 5.21 ± 1.62; 0.99 ± 0.18 และ 1.00 ± 0.08) เพราะพวกเขาเป็นองค์ประกอบทั้งหมดที่จำเป็นโดยพืชสีเขียวในปริมาณที่แตกต่างกันและฟังก์ชั่นที่แตกต่างกันในขณะที่ค่าต่ำสุดของพวกเขาถูกพบในมูลวัว (20.61 ± 2.13; 2.22 ± 0.02; 0.41 ± 0.01 และ 0.02 ± 0.03) ตามลำดับอาจจะเป็นเพราะส่วนใหญ่ของพวกเขาได้รับการปรับเปลี่ยน/ ลดผ่านการย่อยอาหารในสัตว์ทางเดินอาหารก่อนที่จะขับถ่าย นอกจากนี้สำหรับทองแดงตะกั่วและแคดเมียมค่าสูงสุดถูกบันทึกไว้ในสัตว์ปีกลดลง(92.6 ± 7.41; 36.21 ± 3.81 และ 13.62 ± 1.80) อาจเป็นเพราะการปรากฏตัวของโลหะเหล่านี้ในอาหารสัตว์ปีกเป็นวัสดุที่แตกต่างกันจะรวมอยู่ในฟีดดังกล่าวในระหว่างการการผลิต พวกเขาแต่ที่ต่ำที่สุดในตะไคร้ (67.4 ± 9.90; 27.7 ± 5.00 และ8.2 ± 2.06) ตามลำดับ อลูมิเนียม แต่ตะไคร้บันทึกค่าสูงสุด1.03 ± 0.09 ในขณะที่ค่าต่ำสุด(0.62 ± 0.12) ได้รับการบันทึกไว้สำหรับมูลวัว เชื้อ E. coli และ Enterobacteriaceae นับทั้งสองลดลงที่สูงที่สุดในสัตว์ปีกและมูลวัวตามลำดับ (11.2? 105 ± 3.23 และ 1.21? 104 ± 0.11) และต่ำสุดในตะไคร้(3.2? 105 ± 1.23 และ 1.02? 103 ± 0.01). 3.2 การผลิตก๊าซปริมาณของก๊าซชีวภาพที่ผลิตจากมูลสัตว์ปีกวัวมูลและตะไคร้ในช่วง30 วันที่รฟทจะแสดงในรูปที่ 2. การผลิตก๊าซชีวภาพพบว่าในวันแรกสำหรับเครื่องปฏิกรณ์B (วัวมูลสัตว์) ในวันที่สองสำหรับเครื่องปฏิกรณ์ C (มูลสัตว์ปีก) ในขณะที่การผลิตในอธิการ A (ตะไคร้) เริ่มในวันที่สามของการโหลดหมักและสิ่งเหล่านี้เพิ่มขึ้นค่อยๆจนถึงค่าสูงสุดที่ถูกบันทึกไว้ในวันที่ 20, 23 และ 16 วันตามลำดับ นอกเหนือจากวันที่ 22 และ 28 เพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันเมื่อพบว่าการผลิตก๊าซชีวภาพลดลงมีความก้าวหน้าหลังจาก16 วันสำหรับเครื่องปฏิกรณ์ A. ในเครื่องปฏิกรณ์ B, การผลิตลดลงมีความก้าวหน้าหลังจากวันที่20 ยกเว้นวันที่ 22 และวันที่ 26 เมื่อเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วพบว่าในขณะที่ การผลิตในเครื่องปฏิกรณ์C ลดลงมีความก้าวหน้าหลังจากวันที่ 23 มีการเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อยในวันที่30 มันถูกตั้งข้อสังเกตว่าอุณหภูมิหมักมีความผันผวนระหว่างวันที่28 C และ 36.7 องศาเซลเซียสในขณะที่พีเอชของสื่อการเปลี่ยนแปลงความก้าวหน้าจากความเป็นกรดด่างที่จะมีความผันผวนเล็กน้อยอย่างดีที่สุดระหว่าง6.5 และ 7.8 ยกเว้นสำหรับเครื่องปฏิกรณ์ C (มูลสัตว์ปีก) ที่บันทึกค่าความเป็นกรดเป็นด่างมาก (8.85) ในวันที่ 9 และถูกเก็บรักษาไว้ข้างต้น8.0 จนถึงวันสุดท้ายของการศึกษา (รูปที่. 3) นี้สามารถนำมาประกอบกับธรรมชาติของวัสดุที่ใช้ในอาหารสัตว์และเห็นด้วยกับการส่งก่อนหน้านี้Ojolo et al, (2007) และอะห์ et al. (2009) ว่าปริมาณสารอินทรีย์ของเสียสัตว์ปีกเป็นปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมที่การย่อยอาหารเช่นเดียวกับจุลินทรีย์ที่อยู่อาศัย นอกจากนี้ยังมีค่า pH สังเกตตกอยู่ในช่วงที่ยอมรับได้สำหรับการย่อยอาหารแบบไม่ใช้ออกซิเจน(Abubakar และอิสมาอิล 2012). รูป 4 แสดงให้เห็นถึงผลิตก๊าซชีวภาพที่สะสมสำหรับ 30 วันSRT ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่ามูลสัตว์ปีกที่ผลิตปริมาณสูงสุดของการผลิตก๊าซชีวภาพในขณะตะไคร้ผลิตน้อย. รวม 1.25 หรือไม่? 101 m3, 1.91? 101 m3 และ 2.11? 101 M3 ของก๊าซชีวภาพที่ผลิตตามลำดับจากตะไคร้, วัวมูลสัตว์และมูลสัตว์ปีก การเบี่ยงเบนในปริมาณของก๊าซชีวภาพที่ผลิตจากเครื่องปฏิกรณ์ A, B และ C เป็น 2.34? 103 m3, 2.89? 103 m3 และ 4.84? 103 m3 ตามลำดับ (ตารางที่ 1) ตารางต่อไปแสดงให้เห็นถึงการผลิตก๊าซชีวภาพรวมผลิตผลผลิตก๊าซชีวภาพต่อวันผลผลิตก๊าซชีวภาพต่อกิโลกรัมของสารละลายเช่นเดียวกับการผลิตก๊าซชีวภาพในชีวิตประจำวันผลผลิตต่อสารละลายกิโลกรัม ตารางยังแสดงให้เห็นการประมาณการของก๊าซมีเทนที่เนื้อหาของก๊าซชีวภาพที่ผลิตบนพื้นฐานของการลดลงของปริมาณหลังจากการกำจัดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ซึ่งอยู่ระหว่าง61.71% และ 71.95% ผลการศึกษานี้สอดคล้องกับค่าที่ระบุไว้ใน Sasse 1988 สำหรับหญ้าฉ่ำและ Borowski และ Weatherley (2013) สำหรับมูลสัตว์. ที่สูงขึ้นและการสร้างก๊าซชีวภาพได้เร็วขึ้นในเครื่องปฏิกรณ์ B (วัวมูลสัตว์) และ C (มูลสัตว์ปีก) สามารถนำมาประกอบกับ อัตราที่เร็วของการย่อยสลายของเสียในลำไส้ของสัตว์ที่มีอยู่แล้วรับรูปแบบของการย่อยอาหารในระบบย่อยอาหารของวัวและนกตามลำดับ ดังนั้นการกระทำของแบคทีเรียในนี้ประเภทของเสียที่เป็นญาติอย่างรวดเร็วไปยังตะไคร้ที่มีเนื้อเยื่อเส้นใยเช่นลิกนินsuberin, cutin ฯลฯ ซึ่งอาจจะไม่ได้รับการย่อยสลายอย่างสมบูรณ์ในระหว่างขั้นตอนก่อนการหมักก่อนที่จะใช้ออกซิเจนในการย่อยอาหาร. ในการขัดถู ก๊าซปริมาณของก๊าซชีวภาพที่บันทึกไว้สำหรับมะนาวหญ้ามูลวัวและมูลสัตว์ปีกเป็น9.0? 102 m3, 1.25? 101 m3 และ 1.3? 101 m3 ตามลำดับ (ตารางที่ 2) เนื้อหาก๊าซมีเทนที่ถูกคาดว่าจะ 71.59%, 65.59% และ61.71% สำหรับตะไคร้มูลวัวและมูลสัตว์ปีกตามลำดับ. ความผันผวนสังเกตปริมาณก๊าซชีวภาพที่ผลิตได้อาจนำมาประกอบกับการเปลี่ยนแปลงในการเผาผลาญอาหารของแบคทีเรียในการตอบสนองต่อความผันผวนของอุณหภูมิและพีเอชของสื่อการย่อยอาหาร ดังนั้นการลดลงสังเกตได้หลังจากวันที่ 16, 20 และในวันที่ 23 สำหรับตะไคร้มูลวัวและมูลสัตว์ปีกสามารถนำมาประกอบกับฤดูใบไม้ร่วงที่ก้าวหน้าทั้งในบ่อหมักและอุณหภูมิที่สังเกตได้ในช่วงลดลงครึ่งหนึ่งที่สองของรอบระยะเวลาการย่อยอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากวันที่25 ต่อท้าย อย่างไรก็ตามทั้งบ่อหมักและอุณหภูมิยังคงอยู่ในช่วงอุณหภูมิปานกลาง (20-40 C) ตลอดระยะเวลาของการสังเกต โดยปกติแล้วอัตราการผลิตก๊าซชีวภาพในชุดสภาพโดยตรงเท่ากับการเจริญเติบโตที่เฉพาะเจาะจงของ methanogens (Nopharatana et al., 2007) (3 ตารางและ 4). รูป 5 ให้ผลของการทดสอบการปรุงอาหารที่จัดทำกับก๊าซชีวภาพก่อนและหลังการขัดถู ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่าก๊าซขัดมีอัตราการทำอาหารสำหรับน้ำ (0.12 ลิตร / นาที, 0 0.005

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.1 . ลักษณะของพื้นผิวที่ใช้
ลักษณะของพื้นผิว ( มูลวัวและมูลไก่
ตะไคร้ ) ที่ใช้ศึกษาคือ ดังแสดงในตารางที่ 1 .
ระหว่างพื้นผิวเหล่านี้ ขี้วัวก็หนาแน่นตาม
สัตว์ปีกลดลงในขณะที่ตะไคร้มีถูกที่สุดในแง่ของปริมาณของแข็งทั้งหมด

นอกจากนี้ การเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่พบ
ของแข็งระเหยเนื้อหาของทั้งสามแผ่น ส่วน ขี้วัว และสัตว์ปีก
ลดลงได้ค่าใกล้เคียงกับแต่ละอื่น ๆ , ตะไคร้บันทึก
ค่าต่ำมาก ไนโตรเจนสูงสุดในสัตว์ปีกลดลงด้วยค่า
± 72.2 2.78 และต่ำสุดในตะไคร้กับ 12.0 ± 4.61
เป็นค่า ค่าอัดฟอสฟอรัสมีค่าสูงสุดในสัตว์ปีก
ลดลง ( 5.10 ± 0.01 ) และต่ำสุดในขี้วัวกับค่า
( 3.50 ± 1.03 )ค่าแคลเซียมสูงสุดในหญ้าด้วย
51.22 ± 8.43 มะนาวในขณะที่มันถูกที่สุดในขี้วัวกับ 32.1 ± 2.13 เป็น
ค่า โซเดียมสูงสุดในสัตว์ปีกลดลง ( 605 ± 0.02 )
มันอาจได้รับการรวมอยู่ในการผสมอาหารสัตว์ปีกใน
น้อยที่สุดในตะไคร้ ( 2.09 ± 0.13 ) โปรแตสเซียม แมกนีเซียม เหล็ก และสังกะสี มีค่าสูงสุด
, บันทึก
ตะไคร้ ( ร้อยละ± 4.09 ; 5.21 ± 1.62 ; 099 ± 0.18 และ 1.00 ± 0.08 ) เพราะพวกเขา
เป็นองค์ประกอบทั้งหมดที่จำเป็นโดยพืชเขียวในที่แตกต่างกันปริมาณ
และฟังก์ชันต่าง ๆในขณะที่พวกเขาพบต่ำสุดค่า
ในขี้วัว ( ±ประกอบด้วยร้อยละ 2.13 ; 2.22 ± 0.02 ; 0.41 ± 0.01 และ 0.02 ตามลำดับ
± 0.03 ) อาจจะเพราะส่วนใหญ่ของพวกเขามี
ก็ตาม การปรับเปลี่ยน / การการย่อยอาหารในทางเดินอาหารของสัตว์
ก่อนปัสสาวะ นอกจากนี้ทองแดง ตะกั่ว และแคดเมียม
ค่าสูงสุดที่ถูกบันทึกไว้ในสัตว์ปีกลดลง
( 92.6 ± 7.41 ; 36.21 ± 3.81 และ 13.62 ± 1.80 ) อาจจะเนื่องจาก
สถานะของโลหะเหล่านี้ในอาหารสัตว์ปีกเช่นวัสดุที่แตกต่างกัน
รวมอยู่ในฟีดเช่นในระหว่างการผลิต พวกเขา
แต่ถูกที่สุดในตะไคร้ ( สร้าง± 9.90 ; ราคา± 5.00 และ
8.2 ± 2.06 ) ตามลำดับ อลูมิเนียมสำหรับอย่างไรก็ตามตะไคร้บันทึก
มูลค่าสูงสุดของ 1.03 ± 0.09 ในขณะที่
ค่าต่ำสุด ( 0.62 ± 0.12 ) ถูกบันทึกไว้ในขี้วัว เชื้ออีโคไลและผิดเพี้ยน
นับทั้งคู่สูงสุดในสัตว์ปีกตก
มูลโคตามลำดับ ( 11.2  105 ± 3.23 และ 1.21  104 ± 0.11 ) และต่ำสุด
ในตะไคร้ ( 3.2  105 ± 1.23 และ 1.02  103 ± 0.01 )
2 . การผลิตก๊าซ
ปริมาณก๊าซชีวภาพที่ผลิตจากมูลไก่ มูลวัว
และตะไคร้ เป็นเวลา 30 วัน และจะแสดงใน
รูปที่ 2 การผลิตก๊าซชีวภาพพบว่าในวันแรกสำหรับเครื่องปฏิกรณ์
b ( ขี้วัว ) ในวันที่สองสำหรับเครื่องปฏิกรณ์ C ( มูลไก่ )
ในขณะที่การผลิตในอธิการบดี ( ตะไคร้ ) เริ่มวันที่ 3
โหลดเครื่องยนต์และเหล่านี้เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆจนกระทั่ง
บันทึกค่าสูงสุดในวันที่ 20 , 23 และ 16 วัน
ตามลำดับ นอกจากวันที่ 22 – 28 วันเมื่อมีการเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลัน
พบว่า การผลิตก๊าซชีวภาพลดลงทุกที
หลังจากวันที่ 16 ในเครื่องปฏิกรณ์ปฏิกรณ์ A B , การผลิตลดลงทุกที
หลังจาก 20 วัน ยกเว้นวันที่ 22 และ 26 วัน
เมื่อฉับพลันเพิ่มสูงขึ้น ขณะที่การผลิตในเครื่องปฏิกรณ์
C ลดลงทุกที หลัง 23 วันกับ
เพิ่มเล็ก ๆน้อย ๆในวันที่ 30 พบว่าอุณหภูมิที่ไม่แน่นอน โดย
ระหว่าง 28 C และ 36.7 องศาเซลเซียส ขณะที่ pH ของอาหาร
เปลี่ยนทุกที เป็นกรดและด่างเล็กน้อย ขณะที่
อย่างเหมาะสมระหว่าง 6.5 และ 7.8 ยกเว้นเครื่องปฏิกรณ์ C ( มูลไก่ )
ที่บันทึกไว้ด่างมาก pH ( 8.85 ) ในวันที่ 9 และ