The consumption of glucose by baker

The consumption of glucose by baker’s yeast S. cerevisiae at various
overliming pHs is shown in Fig. 2b. After 24 h, glucose was
almost depleted when overliming was carried out at pHs 10, 11,
and 12. The trend indicates that overliming at pH 10 or higher
can effectively remove inhibitory products from the hydrolyzate,
enabling the yeast to immediately utilize the glucose, consistent
with the result in Fig. 2a showing the highest colony forming units
of yeast. In contrast, some glucose still remained within 24 h when
conditioning at pH 8–9, which signifies that some glucose was not
able to be utilized immediately by the yeast. This could possibly be
due to residual inhibitory compounds, such as furfural and hydroxymethylfurfural
in the hydrolyzate (Mohagheghi et al., 2006). Furfural
and hydroxymethylfurfural inhibit enzymes, such as alcohol
dehydrogenase, pyruvate dehydrogenase, aldehyde dehydrogenase,
and hexokinase, which are vital to glycolysis and metabolism
in yeast (Taherzadeh and Karimi, 2011). Moreover, furfural causes
damage in yeasts’ vacuoles, mitochondria, and cell membranes
(Almeida et al., 2007; Taherzadeh and Karimi, 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปริมาณของน้ำตาลกลูโคสโดยเบเกอร์ของยีสต์ S. cerevisiae ที่ต่าง ๆoverliming pHs แสดงใน Fig. 2b หลังจาก 24 ชม กลูโคสได้เกือบหมดเมื่อ overliming ถูกที่ pHs 10, 11และ 12 แนวโน้มบ่งชี้ว่า overliming ที่ pH 10 หรือสูงกว่ามีประสิทธิภาพสามารถเอาผลิตภัณฑ์ลิปกลอสไขจาก hydrolyzateยีสต์ใช้น้ำตาลกลูโคส สอดคล้องกันได้ทันทีที่เปิดใช้งานมีผลใน Fig. 2a แสดงอาณานิคมสูงขึ้นหน่วยของยีสต์ ในทางตรงกันข้าม น้ำตาลในบางอาคารภายใน 24 ชมเมื่อปรับที่ค่า pH 8-9 ซึ่งหมายถึงว่า น้ำตาลในบางงานไม่สามารถนำไปใช้ประโยชน์ทันที โดยยีสต์ นี้อาจจัดเป็นเนื่องจากเหลือสารลิปกลอสไข furfural และ hydroxymethylfurfuralใน hydrolyzate (Mohagheghi และ al., 2006) Furfuralและ hydroxymethylfurfural ยับยั้งเอนไซม์ เช่นแอลกอฮอล์dehydrogenase, pyruvate dehydrogenase แอลดีไฮด์ dehydrogenaseและ hexokinase ซึ่งมีความสำคัญการ glycolysis และเมแทบอลิซึมในยีสต์ (Taherzadeh และกะรีมีย์ 2011) นอกจากนี้ สาเหตุ furfuralความเสียหายของ yeasts vacuoles, mitochondria และเยื่อหุ้มเซลล์(Almeida et al., 2007 Taherzadeh และกะรีมีย์ 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การบริโภคของกลูโคสจากยีสต์ขนมปัง S. cerevisiae ที่ต่างๆ
overliming พีเอชจะแสดงในรูปที่ 2b หลังจาก 24
ชั่วโมงกลูโคสถูกหมดเมื่อoverliming ได้ดำเนินการที่พีเอช 10, 11,
และ 12 แนวโน้มบ่งชี้ว่า overliming ที่ pH 10 หรือสูงกว่ามีประสิทธิภาพสามารถลบผลิตภัณฑ์ยับยั้งจากไฮโดรไลที่ช่วยให้ยีสต์ทันทีใช้กลูโคสสอดคล้องกับผลที่อยู่ในรูป 2a แสดงอาณานิคมสูงสุดสร้างหน่วยของยีสต์ ในทางตรงกันข้ามน้ำตาลในบางส่วนยังคงยังคงอยู่ภายใน 24 ชั่วโมงเมื่อเครื่องที่pH 8-9 ซึ่งหมายความว่าระดับน้ำตาลในบางส่วนก็ไม่สามารถที่จะนำไปใช้ประโยชน์ได้ทันทีโดยยีสต์ นี้อาจจะเป็นเนื่องจากการยับยั้งสารตกค้างเช่นเฟอร์ฟูรัลและ hydroxymethylfurfural ในไฮโดรไลเสท (Mohagheghi et al., 2006) เฟอร์ฟูรัลและยับยั้งเอนไซม์ hydroxymethylfurfural เช่นแอลกอฮอล์ dehydrogenase, dehydrogenase ไพรู dehydrogenase ลดีไฮด์, และ hexokinase ซึ่งมีความสำคัญต่อ glycolysis และการเผาผลาญในยีสต์(Taherzadeh และ Karimi 2011) นอกจากนี้สาเหตุที่เฟอร์ฟูรัลความเสียหายใน vacuoles ยีสต์ 'mitochondria และเยื่อหุ้มเซลล์ (ไมย์ et al, 2007;. Taherzadeh และ Karimi 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การบริโภคน้ำตาลโดยยีสต์ขนมปัง S . cerevisiae ที่ PHS overliming ต่างๆ
จะแสดงในรูปที่ 2B หลังจาก 24 ชั่วโมง กลูโคส
เกือบหมดเมื่อ overliming ทำการที่ 5 10 11
12 . แนวโน้มบ่งชี้ว่า overliming ที่ค่าพีเอช 10 หรือสูงกว่า
ได้อย่างมีประสิทธิภาพสามารถลบสินค้าจาก hydrolyzate ยับยั้ง , ทำให้ยีสต์ทันที

ใช้กลูโคส ที่สอดคล้องกันที่มีผลในรูปที่ 2A แสดงสูงสุดอาณานิคมสร้างหน่วย
ของยีสต์ ในทางตรงกันข้าม , บางกลูโคสเหลืออยู่ภายใน 24 ชั่วโมงเมื่อ
ปรับ pH 8 – 9 ซึ่งหมายถึงว่ากลูโคสไม่ได้
สามารถใช้ทันทีโดยยีสต์ นี้อาจจะเนื่องจากสารตกค้าง
ยับยั้ง เช่น furfural และ hydroxymethylfurfural
ใน hydrolyzate ( mohagheghi et al . , 2006 )เฟอร์ฟูรัล
hydroxymethylfurfural และยับยั้งเอนไซม์ เช่น แอลกอฮอล์
ดีไฮโดรจีเนส ไพรู dehydrogenase อัลดีไฮด์ ดีไฮโดรจีเนส และ hexokinase
ซึ่งมีความสำคัญต่อไกลโคไลซิสและการเผาผลาญ
ในยีสต์ ( taherzadeh และ karimi , 2011 ) นอกจากนี้ เฟอร์ฟูรัลสาเหตุ
ความเสียหายในยีสต์ ' แวคิวโอล , ไมโตคอนเดรียและเยื่อหุ้มเซลล์
( อัลเมด้า et al . , 2007 ; taherzadeh และ karimi 2011 )