There are four main pigment groups

There are four main pigment groups that give color to skin and
tissues of animals and plants, namely: melanines, purines, pteridiums
and carotenoids (Kop and Durmaz, 2008). Carotenoids are responsible
for red, orange, and yellow colors of fish and crustaceans (Kop and
Durmaz, 2008). A distinguished feature of salmonids is their ability
to deposit ingested carotenoids in their muscle. Nowadays muscle
pigmentation imparted by these lipophilic compounds has become an
important quality criterion for the consumers (Page and Davies,
2006). Salmonids like other animals cannot synthesize carotenoids de
novo; therefore, they depend entirely on dietary supplements to
achieve their natural pigmentation (Barbosa et al., 1999).
About 90% of carotenoids found in tissues are located in flesh in their
free form, but large amounts are also found in the skin and ovaries in
maturing fish (Torrissen and Naevdal, 1988). Skin color is primarily
dependent on the presence of chromatophores, which are large,
star-shaped, pigment-containing cells located in the skin. Fish have
multiple chromatophores:melanophores, xanthophores, erythrophores,
iridophores, leucophores, and cyanophores. Colors in the yellow-to-red
range are produced by xanthophores and erythrophores (Colihueque,
2010).
Carotenoids such as astaxanthin and canthaxanthin are commonly
used in aquaculture as pigmentation sources (Mora et al., 2006).
However, recent efforts have focused on natural compounds as alternatives
to synthetic carotenoids because of concerns about the use of
synthetic additives and their high cost. Natural sources of carotenoids
such as Xanthophyllomyces dendrorhous (Storebakken et al., 2004),
Haematococcus pluvialis (Barbosa et al., 1999), and Capsicum annuum
(Mora et al., 2006) have been tested on the pigmentation of salmonids;
however, the low digestion of plant matters by fish may reduce
the availability of pigments by digestive tract of fish (Barbosa et al.,
1999).
Unlike these organisms, Spirulina platensis does not have cellulose
cell wall. Its cells have mucopolymer murein that is easily digested by
the digestive enzymes secreted by fish (Beresto, 2001). S. platensis is a
photosynthetic, filamentous, blue–green microalgae and is generally
regarded as a rich source of vitamins, essential amino acids, minerals,
essential fatty acids (γ-linolenic acid), and antioxidant pigments
such as carotenoids and phycocyanin (Jaime-Ceballos et al., 2006).
S. platensis can enhance the natural mucous layer of the skin resulting
in a shiny appearance of the fins and skin (Vasudhevan and James,
2011). As a pigmentation additive, S. platensis was found to enhance
the color of red tilapia (Lu and Takeuchi, 2002), Mekong giant catfish

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีรงควัตถุหลักสี่กลุ่มที่ให้สีผิว และ
เนื้อเยื่อของสัตว์และพืช ได้แก่: melanines, purines, pteridiums
และ carotenoids (กอบและดูร์มาส 2008) Carotenoids มีหน้าที่
สำหรับสีแดง สีส้ม และสีเหลืองของปลาและครัสเตเชีย (กอบ และ
ดูร์มาส 2008) ความสามารถในการมีคุณลักษณะแตกต่างของ salmonids
ฝาก carotenoids ติดเครื่องแล้วในกล้ามเนื้อของพวกเขา ปัจจุบันฟื้นฟูกล้ามเนื้อ
ผิวคล้ำ imparted โดยสาร lipophilic เหล่านี้ได้กลายเป็นการ
เกณฑ์คุณภาพสำคัญสำหรับผู้บริโภค (หน้าและเดวีส์,
2006) Salmonids เหมือนสัตว์อื่น ๆ ไม่สามารถสังเคราะห์ carotenoids เดอ
novo ดังนั้น พวกเขาขึ้นอยู่ในผลิตภัณฑ์เสริมอาหารอาหาร
ให้ผิวคล้ำของธรรมชาติ (Barbosa et al., 1999) .
ประมาณ 90% ของ carotenoids ที่พบในเนื้อเยื่อจะอยู่ในเนื้อในของ
ฟรีฟอร์ม แต่ขนาดใหญ่จะพบในผิวหนังและรังไข่ใน
ใกล้สมบูรณ์:ปลา (Torrissen และ Naevdal, 1988) สีผิวเป็นหลัก
ขึ้นอยู่กับสถานะของ chromatophores ซึ่งมีขนาดใหญ่,
เซลล์ รูปดาว รงควัตถุที่ประกอบด้วยอยู่ในผิวหนัง มีปลา
หลาย chromatophores: melanophores, xanthophores erythrophores,
iridophores, leucophores และ cyanophores สีในสีเหลืองไปสีแดง
ช่วงผลิต โดย xanthophores และ erythrophores (Colihueque,
2010) .
Carotenoids astaxanthin และ canthaxanthin มีบ่อย
ใช้ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเป็นแหล่งผิวคล้ำ (มาร้อยเอ็ด al., 2006) .
อย่างไรก็ตาม ความพยายามล่าสุดรู้สารประกอบธรรมชาติเป็นทางเลือก
การสังเคราะห์ carotenoids เนื่องจากความกังวลเกี่ยวกับการใช้
สารสังเคราะห์และต้นทุนที่สูงของพวกเขา แหล่งธรรมชาติของ carotenoids
เช่น dendrorhous Xanthophyllomyces (Storebakken et al., 2004),
Haematococcus pluvialis (Barbosa et al., 1999), และ annuum พริกหวาน
(มาร้อยเอ็ด al., 2006) ได้รับการทดสอบบนผิวคล้ำของ salmonids;
อย่างไรก็ตาม อาจลดการย่อยอาหารต่ำของเรื่องพืชโดยปลา
พร้อมใช้งานของสีโดยระบบทางเดินอาหารของปลา (Barbosa et al.,
1999) .
ซึ่งแตกต่างจากสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ platensis สาหร่ายเกลียวทองไม่มีเซลลูโลส
ผนังเซลล์ได้ เซลล์มี murein mucopolymer ที่ถูกต้องโดย
secreted โดยปลา (Beresto, 2001) เอนไซม์ย่อยอาหาร เป็น S. platensis เป็น
photosynthetic, filamentous blue–green microalgae และโดยทั่วไปจะ
ถือเป็นแหล่งอุดมไปด้วยวิตามิน กรดอะมิโนที่จำเป็น แร่ ธาตุ,
กรดไขมันจำเป็น (γ-linolenic กรด), และสารต้านอนุมูลอิสระสี
carotenoids และ phycocyanin (Jaime Ceballos et al., 2006) .
S. platensis สามารถเพิ่มชั้น mucous ธรรมชาติของผิวหนังเกิด
ในลักษณะเงาของครีบและผิว (Vasudhevan และเจมส์,
2011) ได้ เป็นแบบผิวคล้ำสามารถ S. platensis พบเพิ่ม
สีของปลานิลแดง (Lu และสแมน 2002), ปลาบึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีสี่กลุ่มเม็ดสีหลักที่ให้สีที่ผิวหนังและ
เนื้อเยื่อของสัตว์และพืช ได้แก่ melanines, พิวรีน, pteridiums
และนอยด์ (เนินและ Durmaz, 2008) carotenoids มีความรับผิดชอบ
สำหรับสีแดง, สีส้มและสีเหลืองของปลาและกุ้ง (เนินและ
Durmaz, 2008) คุณลักษณะที่แตกต่างของ salmonids คือความสามารถของพวกเขา
ในการฝาก carotenoids ติดเครื่องในกล้ามเนื้อของพวกเขา ปัจจุบันกล้ามเนื้อ
สี imparted โดยสารประกอบที่ละลายในไขมันเหล่านี้ได้กลายเป็น
เกณฑ์คุณภาพที่สำคัญสำหรับผู้บริโภค (หน้าและเดวีส์,
2006) salmonids เหมือนสัตว์อื่น ๆ ที่ไม่สามารถสังเคราะห์ carotenoids เดอ
โนโว; ดังนั้นพวกเขาขึ้นอยู่กับผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่จะ
บรรลุสีธรรมชาติของพวกเขา (แป et al, 1999.)
ประมาณ 90 ของนอยด์ที่พบในเนื้อเยื่อ% จะอยู่ในเนื้อหนังของพวกเขาใน
รูปแบบฟรี แต่ จำนวนมากนอกจากนี้ยังมีการค้นพบในผิวหนังและรังไข่ใน
ปลาสุก (Torrissen และ Naevdal, 1988) สีผิวเป็นหลัก
ขึ้นอยู่กับการแสดงตนของ chromatophores ซึ่งมีขนาดใหญ่
รูปดาว, เม็ดสีที่มีอยู่ในเซลล์ผิว ปลามี
chromatophores หลาย melanophores, xanthophores, erythrophores,
iridophores, leucophores และ cyanophores สีเหลืองไปสีแดง
ช่วงที่มีการผลิตโดย xanthophores และ erythrophores (Colihueque,
2010)
Carotenoids เช่นแอสตาแซ canthaxanthin และมักจะถูก
นำมาใช้ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเป็นแหล่งที่มาของสี (โมรา, et al., 2006)
แต่ความพยายามที่ผ่านมาได้มุ่งเน้น สารประกอบธรรมชาติเป็นทางเลือก
ที่จะนอยด์สังเคราะห์เพราะความกังวลเกี่ยวกับการใช้
สารสังเคราะห์และค่าใช้จ่ายสูงของพวกเขา แหล่งที่มาตามธรรมชาติของ carotenoids
เช่น Xanthophyllomyces dendrorhous, (Storebakken et al, 2004.)
Haematococcus pluvialis (แป et al, 1999.) และพริกหยวกพริก
ได้รับการทดสอบเกี่ยวกับสีของ salmonids (โมรา et al, 2006.)
อย่างไรก็ตาม การย่อยอาหารต่ำในเรื่องโรงงานปลาอาจลด
ความพร้อมของเม็ดสีโดยระบบทางเดินอาหารของปลา (แป et al,.
1999)
ซึ่งแตกต่างจากสิ่งมีชีวิตเหล่านี้สาหร่ายเกลียวทอง platensis ไม่ได้มีเซลลูโลส
ผนังเซลล์ เซลล์ของมันมี murein mucopolymer ที่ย่อยสลายได้ง่ายโดย
เอนไซม์ย่อยอาหารที่หลั่งมาจากปลา (Beresto, 2001) S. platensis เป็น
สังเคราะห์ใยสาหร่ายสีเขียวและโดยทั่วไปจะ
ถือได้ว่าเป็นแหล่งอุดมไปด้วยวิตามินและกรดอะมิโน, เกลือแร่,
กรดไขมันจำเป็น (กรดไลโนเลนิγ-) และเม็ดสีสารต้านอนุมูลอิสระ
เช่นนอยด์และ Phycocyanin (ไจ Ceballos-et al,. 2006)
เอส platensis สามารถเพิ่มชั้นเมือกตามธรรมชาติของผิวที่เกิดขึ้น
ในลักษณะที่ปรากฏเงาของครีบและผิวหนัง (Vasudhevan และเจมส์,
2011) เป็นสารเติมแต่งสี, S. platensis พบเพื่อเพิ่ม
สีของปลานิลแดง (Lu และ Takeuchi, 2002), ปลาบึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีหลัก 4 กลุ่มที่ให้เม็ดสีผิวและ
เนื้อเยื่อของสัตว์และพืช ได้แก่ melanines purines pteridiums
, , และ Carotenoids ( กบ และ durmaz , 2008 ) แคโรทีนอยด์เป็นผู้รับผิดชอบ
สำหรับสีแดง , สีส้ม และสีเหลือง ปลาและครัสเตเชีย ( กบและ
durmaz , 2008 ) คุณลักษณะเด่นของ salmonids คือความสามารถของพวกเขาที่จะได้รับเงินฝาก
แคโรทีนอยด์ในกล้ามเนื้อของพวกเขาทุกวันนี้ผิวคล้ำกล้าม
imparted โดยสารประกอบลิโพฟิลิกเหล่านี้ได้กลายเป็น
เกณฑ์คุณภาพที่สำคัญสำหรับผู้บริโภค ( หน้าและเดวีส์
2006 ) salmonids เหมือนสัตว์อื่น ๆไม่สามารถสังเคราะห์แคโรทีนอยด์ de
อีกครั้ง ; ดังนั้นจึงขึ้นอยู่กับอาหารเสริม

ให้ผิวคล้ำธรรมชาติของพวกเขา ( บาร์โบซ่า et al . , 1999 ) .
ประมาณ 90% ของแคโรทีนอยด์ที่พบในเนื้อเยื่ออยู่ในเนื้อในรูปแบบฟรี
แต่ปริมาณมากที่พบในผิวหนังและรังไข่ใน
สุก ปลา ( และ torrissen naevdal , 1988 ) สีผิวเป็นหลัก
ขึ้นอยู่กับสถานะของโชคชะตาราศีที่มีขนาดใหญ่
รูปดาวที่มีเซลล์เม็ดสีที่อยู่ในผิว ปลา
หลายโชคชะตาราศี : เมลาโนโฟร์แซนโทฟ ์ , ,erythrophores
ริโดโฟร์ leucophores , , , และ cyanophores . สีเหลืองช่วงแดง
ผลิตโดยแซนโทฟ ์และ erythrophores ( colihueque

คาโรทีนอยด์ , 2010 ) เช่น การเสริมแอสตาแซนทินและแคนทาแซนทินมักใช้ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเป็นแหล่ง
สี ( โมรา et al . , 2006 ) .
แต่ความพยายามล่าสุดได้เน้นสารประกอบธรรมชาติเป็นทางเลือก
กับแคโรทีนอยด์สังเคราะห์ เพราะความกังวลเกี่ยวกับการใช้สารสังเคราะห์
และค่าใช้จ่ายสูงของพวกเขา แหล่งธรรมชาติของ carotenoids
เช่น xanthophyllomyces dendrorhous ( storebakken et al . , 2004 ) ,
สาหร่ายสีเขียว ( บาบอซ่า et al . , 1999 ) , และพริก annuum
( โมรา et al . , 2006 ) ได้รับการทดสอบในการย้อมสีของ salmonids ;
อย่างไรก็ตามต่ำ ย่อยเรื่องพืชโดยปลาอาจลด
ความพร้อมของเม็ดสี โดยระบบย่อยอาหารของปลา ( บาบอซ่า et al . ,
2542 ) .
ซึ่งแตกต่างจากสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ Spirulina platensis ไม่มีผนังเซลล์เซลลูโลส

เซลล์มี mucopolymer มิวรีนที่ย่อยง่าย โดย
เอนไซม์ย่อยอาหารหลั่งโดยปลา ( beresto , 2001 ) S . platensis เป็น
ที่มีการสังเคราะห์ด้วยแสงสาหร่ายสีเขียว และสีน้ำเงิน ซึ่งโดยทั่วไป
ถือว่าเป็นแหล่งที่อุดมไปด้วยวิตามิน , กรดอะมิโน , แร่ธาตุ ,
กรดไขมันที่จำเป็น ( γ - linolenic Acid ) , และสี เช่น แคโรทีนอยด์ และไฟโคไซยานินสารต้านอนุมูลอิสระ
( เจมี่ ceballos et al . , 2006 ) .
S . platensis สามารถเพิ่มชั้นเมือกธรรมชาติของผิว เป็นผล
ในลักษณะเงาของครีบ และผิว ( vasudhevan และเจมส์
2011 )เป็นสีเสริม , S . platensis ถูกพบเพื่อเพิ่ม
สีของปลานิลสีแดง ( ลู่ และ ทาเคอุจิ , 2002 ) , ปลาบึก