THE CLINICAL PROBLEMLate-life depre

THE CLINICAL PROBLEM
Late-life depression is the occurrence of major depressive disorder in adults 60 years of age or older. Major depressive disorder occurs in up to 5% of community-dwelling older adults, and 8 to 16% of older adults have clinically significant depressive symptoms.1 Rates of major depressive disorder rise with increasing medical morbidity, with reported rates of 5 to 10% in primary care2 and as high as 37% after critical care hospitalizations.3
Patients with late-life depression are heterogeneous in terms of clinical history and coexisting medical conditions. As compared with older adults reporting an initial depressive episode early in life, those with late-onset depression are more likely to have neurologic abnormalities, including deficits on neuropsychological tests and age-related changes on neuroimaging that are greater than normal; they are also at higher risk for subsequent dementia. 4 Such observations informed the hypothesis that vascular disease may contribute to depression in some older adults

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาทางคลินิกภาวะซึมเศร้าช่วงปลายของชีวิตจะเกิดเศร้าในผู้ใหญ่ 60 ปี ขึ้นไป ซึมเศร้าเกิดขึ้นในค่า 5% ของผู้ใหญ่มากกว่าชุมชนที่อยู่อาศัย และ 8-16% ของผู้ใหญ่รุ่นเก่า มี depressive symptoms.1 อย่างมีนัยสำคัญทางคลินิกของเศร้ากับเพิ่ม morbidity แพทย์ รายงานอัตราอัตรา 5-10% ใน care2 หลัก และสูงถึง 37% หลังจากดูแลสำคัญ hospitalizations.3ผู้ป่วยที่ มีภาวะซึมเศร้าช่วงปลายของชีวิตแตกต่างกันในประวัติศาสตร์ทางคลินิกและ coexisting โรค ตกรายงานตอน depressive เป็นครั้งแรกในชีวิตช่วงผู้ใหญ่สูงอายุ ผู้ที่ มีภาวะซึมเศร้าช่วงปลายเริ่มมีแนวโน้มที่จะมีความผิดปกติ neurologic การขาดดุลในการทดสอบ neuropsychological และยุคเปลี่ยนแปลงใน neuroimaging ที่สูงกว่าปกติ พวกเขาจะยังเสี่ยงสูงสำหรับสมองเสื่อมตามมา 4 สังเกตเช่นทราบสมมติฐานที่โรคหลอดเลือดอาจนำไปสู่ภาวะซึมเศร้าในผู้ใหญ่บางเก่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาเรื่องคลินิกภาวะซึมเศร้าในช่วงปลายชีวิตคือการเกิดขึ้นของโรคซึมเศร้าในผู้ใหญ่อายุ 60 ปีหรือมีอายุมากกว่า
โรคซึมเศร้าที่เกิดขึ้นในไม่เกิน 5% ของชุมชนที่อยู่อาศัยผู้สูงอายุและ 8-16% ของผู้สูงอายุที่มีนัยสำคัญทางคลินิกซึมเศร้า symptoms.1 อัตราการเพิ่มขึ้นที่สำคัญโรคซึมเศร้าที่เพิ่มขึ้นผิดปกติทางการแพทย์ที่มีอัตราการรายงาน 5 ถึง 10% ใน Care2 ประถมศึกษาและสูงถึง 37% หลังจากที่การดูแลที่สำคัญ hospitalizations.3
ผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้าในช่วงปลายชีวิตที่แตกต่างกันในแง่ของประวัติศาสตร์ทางคลินิกและการอยู่ร่วมกันเงื่อนไขทางการแพทย์ เมื่อเทียบกับผู้สูงอายุที่รายงานเหตุการณ์เศร้าสลดครั้งแรกในช่วงต้นชีวิตผู้ที่มีภาวะซึมเศร้าในช่วงปลายที่เริ่มมีอาการมีแนวโน้มที่จะมีความผิดปกติทางระบบประสาทรวมทั้งการขาดดุลในการทดสอบวิทยาและการเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องกับอายุใน neuroimaging ที่มากกว่าปกติ พวกเขายังมีความเสี่ยงที่สูงขึ้นสำหรับภาวะสมองเสื่อมตามมา 4 ข้อสังเกตดังกล่าวแจ้งสมมติฐานที่ว่าโรคหลอดเลือดอาจนำไปสู่ภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุบาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาทางคลินิก
สายชีวิตตกต่ำคือการเกิดโรคซึมเศร้าในผู้ใหญ่อายุ 60 ปีหรือมากกว่า โรคซึมเศร้าที่เกิดขึ้นถึง 5% ของ community-dwelling ผู้ใหญ่รุ่นเก่า และ 8 ถึง 16 % ของผู้สูงอายุที่มีภาวะซึมเศร้าทางคลินิกที่สำคัญ 1 อัตรา โรคซึมเศร้าเพิ่มขึ้นหลักด้วยการเพิ่มการเจ็บป่วยทางการแพทย์มีรายงานอัตรา 5 - 10 % ในหลัก - Care2.com และสูงเป็น 37% หลัง ซึ่งการดูแลผู้ป่วยวิกฤต 3
สายชีวิตตกต่ำจะแตกต่างกันในแง่ของประวัติศาสตร์ทางคลินิกและการเงื่อนไขทางการแพทย์ เมื่อเทียบกับผู้สูงอายุรายงานตอนซึมเศร้าเริ่มต้นในช่วงต้นชีวิต มี late-onset ภาวะซึมเศร้าจะมีประสาทผิดปกติรวมทั้งการขาดดุลในการทดสอบการทดสอบและจุดการเปลี่ยนแปลงในระบบประสาทที่มากกว่าปกติ พวกเขายังมีความเสี่ยงสูงต่อภาวะสมองเสื่อม 4 ข้อสังเกตดังกล่าว แจ้งไว้ว่า โรคอาจนำไปสู่ภาวะซึมเศร้าในบางเก่า