Conclusion—Critical Discussion and

Conclusion—Critical Discussion and Limitations
This paper has reviewed existing literature and case studies in order to highlight the current state of research by taking a broad brush through the definitions of film tourism as well as related concepts and film tourist motivation and typologies, identifying some areas that are still begging for more detailed research. While much investigation into this topic has been carried out recently and is still to follow, current academic literature is yet scattered and currently only one book is available on this topic. The phenomenon is approached from various angles within tourism—mostly focusing on tourist motivation, consumption and behaviour or marketing. It has been highlighted that much focus is still on the tourism side—taking film (and wider communication or media) studies into account in research could shed further light on the issue of understanding this concept. Alternative research disciplines such as geography, sociology, cultural studies and arguably most importantly film studies could further help us with the investigation of film tourism. What this paper has found is that there are still many gaps in the research into film tourism, consequently hindering the successful planning for sustainable film tourism. Film tourism planning has not received much attention, and while film tourism has been treated as the new market opportunity for many (new or existing) destinations, not many have questioned the sustainability of this type of tourism. Does film tourism deserve its own planning agenda? Having identified that films as part of the media are an extension of our individual (and tourists’) worldview but does not create a new one, maybe film tourism should not be considered in its own right. Film could be taken as a trigger for the type of tourism that it stands for. If Braveheart put Scotland’s highlands and Lord of the Rings put New Zealand’s natural scenery on the map, did it just encourage the nature tourist? Slumdog Millionaire attracts slum tourism—if people go to see a social drama (albeit fictional), then their interest in this type of movie is extended through their tourist consumption and behaviour. The primary role that film plays in tourism motivation has been discussed widely, but yet there is no holistic understanding of film tourism. Even if we consider film tourism in its own right, the various roles that stakeholders play in the planning process as highlighted in the preceding discussion show that there is potential for conflicting relationships due to the different levels of power and interest in the
Film Tourism Planning and Development 43
development process. As sustainable tourism planning and development suggests the involvement of all stakeholders, the film industry plays a vital part of this process. However, the film industry is the involuntary stakeholder—it has a different agenda and is not too concerned about the tourism consequences of their filming once they have left the location. As yet there is only limited evidence that the film industry has recognised the potential value of working together with tourism in order to establish a mutual beneficial relationship. To what extent such a relationship would be beneficial or more of a burden is yet to be researched. Finally, the sustainability of film tourism has not been investigated in any detail. If there is evidence to suggest that the film industry is to play a significant part in the tourism planning process, the integration of all stakeholders in the development process could safeguard the sustainable management of the tourism product. Similarly, if we take the argument that films trigger existing types of tourism, then existing good practice from these arenas can be taken into account. With good management practices communities can actively participate and be involved in the process, and impacts on the physical environment can be kept to the minimum. However, there is one variable within the film planning process that is beyond control and which impacts significantly on the economic sustainability and overall success of the film tourism product—the success of the film. Through developing a film tourism product, this tourism product will automatically and intrinsically be linked to the success of the film. Large-scale commercial movies such as Lord of the Rings have shown that the impacts in general are positive and varied. Following Ritchie’s (1984) comparison of films as mega events, the planning process has to be adapted to the event planning process. However, even multiple releases and re-releases cannot guarantee continuous success of the tourism product. Just as tourism, film is for entertainment purposes and within a postmodern world, entertainment is becoming increasingly short-lived and more volatile to consumer behaviour than ever before, thereby challenging film tourism right from the beginning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุป — สนทนาที่สำคัญและข้อจำกัดกระดาษนี้มีทบทวนวรรณกรรมที่มีอยู่และกรณีศึกษาเพื่อเน้นสถานะปัจจุบันของงานวิจัย โดยการใช้แปรงสิ่งผ่านก็ทำได้ง่าย ๆ ของการท่องเที่ยวภาพยนตร์ ตลอดจนแนวคิด และแรงจูงใจในการท่องเที่ยวภาพยนตร์ และ typologies ระบุบางพื้นที่ที่ยังคงมีขอทานสำหรับการวิจัยอย่างละเอียดที่เกี่ยวข้อง ในขณะที่ดำเนินการเมื่อเร็ว ๆ นี้มากสืบสวนเข้าไปในหัวข้อนี้ และยังคงเป็นไป ตาม ปัจจุบันศึกษาวรรณคดีเป็น ยังกระจัดกระจาย และในขณะนี้เพียงเล่มเดียวที่มีอยู่ในหัวข้อนี้ ปรากฏการณ์ถูกทาบทามจากมุมต่าง ๆ ภายในการท่องเที่ยว — ส่วนใหญ่โฟกัสในแรงจูงใจในการท่องเที่ยว การบริโภค และพฤติกรรม หรือการตลาด มันได้รับการเน้นว่า เน้นมากเป็นอยู่ด้านการท่องเที่ยว — ถ่ายภาพยนตร์ (และกว้างกว่าการสื่อสาร หรือสื่อ) ศึกษาร่วมในการวิจัยสามารถหลั่งไฟในเรื่องของการทำความเข้าใจแนวคิดนี้เพิ่มเติมได้ สาขาวิชาวิจัยอื่นเช่นภูมิศาสตร์ สังคมวิทยา วัฒนธรรมศึกษา และเนื้อหาสำคัญที่สุดคือการศึกษาภาพยนตร์สามารถช่วยเรา ด้วยการท่องเที่ยวภาพยนตร์ กระดาษนี้ที่พบได้ว่า ยังมีช่องว่างจำนวนมากในการวิจัยเป็นการท่องเที่ยวภาพยนตร์ ขัดขวางดังนั้น การวางแผนประสบความสำเร็จเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนภาพยนตร์ ภาพยนตร์การวางแผนการท่องเที่ยวได้รับความสนใจมาก และในขณะที่การท่องเที่ยวภาพยนตร์ผ่านการเป็นโอกาสตลาดใหม่สำหรับหลายปลายทาง (ใหม่ หรือที่มีอยู่) หลายคนไม่ได้สอบสวนความยั่งยืนของการท่องเที่ยวชนิดนี้ ภาพยนตร์การท่องเที่ยวสมควรได้รับวาระการประชุมวางแผนของตัวเอง มี identified ว่า films เป็นส่วนหนึ่งของสื่อมีส่วนขยายของแต่ละบุคคล (นัก) โลกทัศน์ แต่ไม่สร้างใหม่ บางทีการท่องเที่ยวภาพยนตร์ควรไม่ถือว่าตนเอง ฟิล์มสามารถนำมาเป็นทริกเกอร์สำหรับชนิดของการท่องเที่ยวที่เป็นตัวแทน ถ้า Braveheart ใส่ไฮแลนด์และแหวนใส่ทิวทัศน์ธรรมชาติของนิวซีแลนด์ในแผนที่ของสกอตแลนด์ มันเพียงสนับสนุนให้นักท่องเที่ยวธรรมชาติ แนร์ดึงดูดการท่องเที่ยวชุมชนแออัด — ถ้าคนไปดูละครสังคม (แม้ว่า fictional), แล้วขยายความสนใจในประเภทของภาพยนตร์นี้ผ่านการบริโภคของนักท่องเที่ยวและพฤติกรรม บทบาทหลักเล่นภาพยนตร์ในแรงจูงใจในการท่องเที่ยวได้มีการหารือกันอย่างแพร่หลาย แต่ยัง มีไม่เข้าใจองค์รวมของการท่องเที่ยวภาพยนตร์ ถ้าเราพิจารณาภาพยนตร์การท่องเที่ยวในสิทธิของตนเอง บทบาทต่าง ๆ ที่เล่นได้เสียในการวางแผนดำเนินการเป็นการเน้นในการแสดงคำอธิบายก่อนหน้านี้ว่ามีศักยภาพสำหรับความสัมพันธ์ conflicting เนื่องจากในระดับต่าง ๆ ของพลังงานและความสนใจในการภาพยนตร์การท่องเที่ยวการวางแผนและพัฒนา 43กระบวนการพัฒนา เป็นการวางแผนการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนและพัฒนาแนะนำการมีส่วนร่วมของทุกกลุ่ม อุตสาหกรรมภาพยนตร์การเล่นเป็นส่วนสำคัญของกระบวนการนี้ อุตสาหกรรมภาพยนตร์ก็ตามดุลยภาพล็ — มีวาระแตกต่างกัน และไม่กังวลเกินไปเกี่ยวกับผลกระทบการท่องเที่ยวของ filming ของพวกเขาเมื่อพวกเขาได้ทิ้งตำแหน่ง ที่ยังเป็นเพียงหลักฐานที่จำกัดว่า อุตสาหกรรมภาพยนตร์ได้รับรู้ค่าศักยภาพการทำงานร่วมกับการท่องเที่ยวเพื่อสร้างความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน beneficial ขอบเขตความสัมพันธ์จะเป็น beneficial หรือมากกว่าภาระที่เป็นยังได้รับการวิจัย ในที่สุด ความยั่งยืนของการท่องเที่ยวภาพยนตร์ได้ไม่ถูกตรวจสอบในรายละเอียด ถ้ามีหลักฐานที่ชี้ให้เห็นว่า อุตสาหกรรมภาพยนตร์จะเล่นงมากส่วนหนึ่งในกระบวนการวางแผนการท่องเที่ยว รวมทุกกลุ่มในกระบวนการพัฒนาสามารถปกป้องผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวที่ยั่งยืน ในทำนองเดียวกัน ถ้าเราใช้อาร์กิวเมนต์ที่ films ทริกเกอร์ประเภทที่มีอยู่ของการท่องเที่ยว แล้วปฏิบัติดีอยู่จากสถานเหล่านี้สามารถนำมาพิจารณา ด้วยการจัดการที่ดี ชุมชนปฏิบัติสามารถขันเข้าร่วม และมีส่วนร่วมในกระบวนการ และผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมทางกายภาพที่สามารถเก็บไว้ให้น้อยที่สุด อย่างไรก็ตาม มีหนึ่งตัวแปรภายในภาพยนตร์ที่อยู่เหนือการควบคุม และที่ผลกระทบต่อความยั่งยืนทางเศรษฐกิจและความสำเร็จของผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวภาพยนตร์ significantly กระบวนการวางแผนซึ่งความสำเร็จของภาพยนตร์ ผ่านการพัฒนาผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวภาพยนตร์ ผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวนี้จะโดยอัตโนมัติ และความเชื่อมโยงความสำเร็จของภาพยนตร์ ภาพยนตร์เชิงพาณิชย์ขนาดใหญ่เช่นแหวนได้แสดงให้เห็นว่า ผลกระทบโดยทั่วไปเป็นบวก และแตกต่างกัน ต่อของริตชี (1984) เปรียบเทียบ films เป็นกิจกรรม mega กระบวนการวางแผนมีการดัดแปลงเป็นกระบวนการวางแผนเหตุการณ์ อย่างไรก็ตาม แม้หลายรุ่น และรุ่นใหม่ไม่สามารถรับประกันความสำเร็จอย่างต่อเนื่องของผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยว เป็นการท่องเที่ยว ภาพยนตร์ เพื่อความบันเทิง และภาย ในโลกหลังสมัยใหม่ ความบันเทิงกลายเป็นมากขึ้นช่วงสั้น ๆ และระเหยกับพฤติกรรมผู้บริโภคกว่าก่อน จึงเคยท้าทายการท่องเที่ยวภาพยนตร์จากจุดเริ่มต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุปการอภิปรายเชิงวิพากษ์และข้อจำกัดบทความนี้มีการตรวจสอบที่มีอยู่ในวรรณกรรมและกรณีศึกษาเพื่อเน้นสถานะปัจจุบันของการวิจัย โดยการใช้แปรงกว้างผ่าน เดอ จึง nitions ของ LM การท่องเที่ยวจึงเป็นแนวคิดที่เกี่ยวข้องและถ่ายทอดโดยนักท่องเที่ยวแรงจูงใจและรูปแบบ การระบุพื้นที่บางส่วนที่ยังคงขอร้องเพื่อรายละเอียดเพิ่มเติม ในขณะที่การสืบสวนในหัวข้อนี้ได้ดำเนินการเมื่อเร็ว ๆนี้ และยังคงตาม นักวิชาการวรรณกรรมปัจจุบันยังกระจัดกระจาย และขณะนี้หนังสือเล่มเดียวที่มีอยู่ในหัวข้อนี้ เป็นปรากฏการณ์เข้าหาจากมุมต่าง ๆภายในการท่องเที่ยวส่วนใหญ่เน้นแรงจูงใจในการท่องเที่ยว การบริโภค และพฤติกรรม หรือการตลาด มันได้รับการเน้นที่เน้นมากยังอยู่ในการท่องเที่ยวด้านการถ่ายทอด LM ( โลกและการสื่อสารหรือสื่อ ) การศึกษาในบัญชีในการวิจัยสามารถหลั่งไฟเพิ่มเติมเกี่ยวกับปัญหาของการเข้าใจแนวคิดนี้ สาขาการวิจัยทางเลือก เช่น ภูมิศาสตร์ สังคม การศึกษา วัฒนธรรม และ arguably ที่สำคัญที่สุดจึง LM การศึกษาต่อไปอาจจะช่วยเราด้วยการถ่ายทอดโดย การท่องเที่ยว สิ่งที่บทความนี้ได้พบว่ายังมีช่องว่างในงานวิจัยหลายจึง LM การท่องเที่ยว จึงเป็นอุปสรรคต่อการวางแผนการท่องเที่ยว อิม จึงประสบความสำเร็จอย่างยั่งยืน การวางแผนการท่องเที่ยวภาพยนตร์ยังไม่ได้รับความสนใจมากและในขณะที่จึง LM การท่องเที่ยวได้รับถือว่าเป็นตลาดใหม่โอกาสหลาย ( ใหม่หรือที่มีอยู่ ) จุดหมายปลายทางไม่ได้หลายคนถามความยั่งยืนของการท่องเที่ยวประเภทนี้ เขาจึงสมควรได้รับการวางแผนการท่องเที่ยวโดยวาระของตัวเอง ? มี identi จึงเอ็ดว่า LMS จึงเป็นส่วนหนึ่งของสื่อที่เป็นนามสกุลของเราแต่ละคน ( นักท่องเที่ยว ) แต่ไม่ได้สร้างโลกทัศน์ใหม่ บางทีการท่องเที่ยว อิม จึงไม่ควรพิจารณาในสิทธิของตนเอง ฟิล์มถูกเป็นทริกเกอร์สำหรับประเภทของการท่องเที่ยวที่ย่อมาจาก ถ้าหัวใจแกร่งใส่สกอตแลนด์และที่ราบสูงแหวนใส่ทิวทัศน์ธรรมชาติของนิวซีแลนด์บนแผนที่ มันเป็นเพียงแค่ส่งเสริมให้ธรรมชาตินักท่องเที่ยว ? Slumdog เศรษฐีดึงดูดนักท่องเที่ยวแออัด ถ้าคนที่ไปดูละครสังคม ( แม้ว่า จึง ctional ) แล้วความสนใจในของหนังประเภทนี้จะขยายผ่านการบริโภคของนักท่องเที่ยวของตน และพฤติกรรม บทบาทหลักที่ผมเล่น จึงมีแรงจูงใจในการท่องเที่ยวที่ได้รับการกล่าวถึงกันอย่างกว้างขวาง แต่ยังไม่มีความเข้าใจแบบองค์รวมจึงสอนการท่องเที่ยว ถ้าเราพิจารณาการท่องเที่ยวโดยถ่ายทอดในด้านขวาของตัวเอง บทบาทต่าง ๆที่เกี่ยวข้องในกระบวนการวางแผนที่เน้นการสนทนาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่ามีศักยภาพในการต่อต้านfl icting ความสัมพันธ์เนื่องจากระดับที่แตกต่างกันของพลังงานและความสนใจในภาพยนตร์การวางแผนการท่องเที่ยวและการพัฒนา 43การพัฒนากระบวนการ การวางแผนการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน และพัฒนาให้เห็นการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้เสีย การถ่ายทอดโดยอุตสาหกรรมเล่นเป็นส่วนสำคัญของกระบวนการนี้ อย่างไรก็ตาม จึงเป็นผู้มีส่วนได้เสียต่างๆ อุตสาหกรรม โดยมีกำหนดการต่าง ๆ และไม่ได้กังวลเกินไปเกี่ยวกับการท่องเที่ยว ผลที่ตามมาจึงของพวกเขา lming เมื่อพวกเขาออกจากตำแหน่ง ยังไม่มีหลักฐานที่ จำกัด เฉพาะจึง LM อุตสาหกรรมได้รับการยอมรับศักยภาพ คุณค่าของการทํางานร่วมกับการท่องเที่ยว เพื่อสร้าง ่ดีร่วมกันถ่ายทอดความสัมพันธ์ สิ่งที่ขอบเขตความสัมพันธ์ดังกล่าวจะดีจึงไร่หรือมากกว่า ภาระก็ยังไม่ได้สนใจ ในที่สุด ความยั่งยืนของการท่องเที่ยวจึง LM ยังไม่ได้ถูกตรวจสอบในรายละเอียดใด ๆ หากมีหลักฐานเพื่อแสดงให้เห็นว่าจึง LM อุตสาหกรรมจะเล่น signi จึงไม่สามารถมีส่วนร่วมในการวางแผนการท่องเที่ยวในกระบวนการบูรณาการของทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องในกระบวนการพัฒนาสามารถป้องกันการจัดการอย่างยั่งยืนของผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยว ในทำนองเดียวกัน ถ้าเราใช้อาร์กิวเมนต์ที่จัดจึงเรียกที่มีอยู่ประเภทการท่องเที่ยวที่มีอยู่แล้วปฏิบัติที่ดีจาก arenas เหล่านี้สามารถนำมาพิจารณา กับแนวทางการจัดการชุมชนสามารถมีส่วนร่วมและมีส่วนร่วมในกระบวนการ และผลกระทบที่มีต่อสภาพแวดล้อมทางกายภาพสามารถเก็บให้น้อยที่สุด อย่างไรก็ตาม มีตัวแปรหนึ่งในกระบวนการวางแผนที่ถ่ายทอดโดยอยู่นอกเหนือการควบคุม ซึ่งผลกระทบ signi จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อบนความยั่งยืนทางเศรษฐกิจและความสำเร็จโดยรวมของจึง LM ผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยว ความสำเร็จจึงอิม ผ่านการพัฒนาจึง LM ผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยว สินค้าการท่องเที่ยวนี้จะโดยอัตโนมัติและการเชื่อมโยงภายในเพื่อความสำเร็จของจึงอิม ภาพยนตร์เชิงพาณิชย์ขนาดใหญ่ เช่น แหวน ได้แสดงให้เห็นว่าผลกระทบโดยทั่วไปเป็นบวก และหลากหลาย ต่อไปนี้ ริตชี ( 1984 ) การเปรียบเทียบจึงจัดเป็นกิจกรรมเด่น กระบวนการวางแผนต้องปรับกระบวนการวางแผนเหตุการณ์ . อย่างไรก็ตาม แม้หลายรุ่น และรุ่นไม่สามารถรับประกันความสำเร็จอย่างต่อเนื่องของผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยว เช่นเดียวกับการท่องเที่ยว จึง LM เป็นเพื่อความบันเทิงในยุคหลังสมัยใหม่ของโลก ความบันเทิง ซึ่งเป็นเพียงช่วงสั้น ๆและระเหยมากขึ้นเพื่อผู้บริโภค กว่าเดิม จึง LM การท่องเที่ยวขวาจากจุดเริ่มต้นที่ท้าทายนั้น