There were thirty or so palace buil

There were thirty or so palace buildings which retained their original appearance. However, the other seventy or more had become nothing more than empty frames…..

Completely clean; spick-and-span.

Demoness Zhixiang stared in shock, and began to murmur to herself subconsciously, “Is the Heavenly Hound from Planet East Victory here? Or the Locust Immortal of Planet North Reed?”

Everything was too bare, as if it had been licked clean by a dog, or swept over by an army of locusts.

Even as Zhao Youlan and Zhixiang were struck motionless from shock, they saw Meng Hao standing in front of an intact palace building, viciously prying up a floor tile with a flying sword. The sword was broken and twisted, and seemed to emit shrieks of humiliation.

A bang could be heard as the floor tile popped up. Meng Hao waved his sleeve to collect it up. Licking his lips, he used the same techniques he had picked up while dismantling the other seventy buildings to continue his work. The floor tiles were sturdy, but once you got one up, collecting the rest was simple.

Meng Hao had long since caught sight of Zhao Youlan and Zhixiang. However, he didn’t spend any effort paying attention to them. He was immersed in his work of prying up the floor tiles. The two women watched on, stupefied.

Zhao Youlan was breathing heavily, her phoenix-like eyes filled with disbelief. It was as if this was her first time ever seeing Meng Hao. How could she ever have imagined that the cold, astute, vicious, and merciless Meng Hao, would do something like this?

“This guy really might have some Heavenly Hound blood in him. Or maybe he really has practiced some of the cultivation of the Locust Immortal. Dammit, he doesn’t even leave the floor tiles behind.” Zhixiang was panting. She could see the concentration in Meng Hao’s eyes, which caused her to feel a bit suspicious. “Isn’t he afraid of the curse?”

Zhao Youlan stared at the strange scene and suddenly started to think that this new Meng Hao was actually more terrifying than the usual Meng Hao. The fervor with which he was dismantling the palace buildings was beyond her comprehension. Because of that, she found the situation even more horrifying.

This was even more the case when Meng Hao finished with the floor tiles and then took away the guardian lions. After that, he cut down the pillars and then started to pull off the wall decorations. Zhao Youlan took a deep breath.

She almost couldn’t believe it. In fact, she was certain that if Meng Hao somehow found his way to the Five Poisons Tribe, something completely terrifying would occur. It would probably only take a few hours for the entire Tribe to be uprooted and wiped clean.

Zhixiang was filled with misgivings and hesitated for a moment. Finally, she called out, “Um, hey… Fellow Daoist….”

“Stop bothering me!” said Meng Hao, not even turning his head. He ripped a wall decoration off, then pulled out a flying sword to continue his work.

“You know,” replied Zhixiang immediately, “the big main hall in the center is made from even better material. That Celestial soil is even more refined.”

Her words caused Meng Hao to suddenly pause in the middle of pulling off a wall decoration. He turned to look over at Zhao Youlan and Zhixiang.

Zhixiang immediately continued, “Compared to the main hall, all the other materials in this place are like trash. The Celestial soil over there… um, the floor tiles over there are worth a hundred times more than the ones over here!

“Fellow Daoist, you’re clearly innately skilled and beyond ordinary. You have unique hobbies and are obviously a great man, an amazing hero! I think we really need to cooperate one more time, what do you think?

“You dismantle the main hall, and I’ll open the restrictive spells. That way, your dismantling work will go even faster. Then, we can split the treasures inside fifty-fifty. What do you say?”

When Zhao Youlan heard Zhixiang’s words, her face grew taciturn. There was no way she could associate the terms ‘great man’ and ‘amazing hero,’ with Meng Hao. The only thing she could see was a monster of dismantling.

Meng Hao’s eyes glittered, and he said nothing for the space of a few breaths, and then said, “Just wait a moment.”

“No problem,” replied Zhixiang excitedly. “Fellow Daoist, I understand that you need to meditate for a moment to rest yourself. No problem at all. As for me I can….” Suddenly, her eyes went wide with disbelief. As soon as Meng Hao finished speaking, he went back to ripping the wall decorations off. Only, this time, he went at it even faster than before.

Zhixiang was breathing heavily as she watched Meng Hao sweep over the palace building, and then moved onto the next one. In the following hour, the rest of the thirty or so remaining palace buildings were completely swept clean. Finally, he looked over at the nearly hundred palaces in the area Zhao Youlan and Zhixiang had come from, and a look of regret appeared on his face.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาคารพระราชวังสามสิบ หรือมากกว่านั้นซึ่งรักษาลักษณะเดิมของพวกเขาได้ อย่างไรก็ตาม อื่น ๆ เจ็ดสิบหรือมากกว่าได้เป็นอะไรมากไปกว่าเฟรมที่ว่างเปล่า...สะอาดสมบูรณ์ spick และช่วงนี้Demoness Zhixiang จ้องในช็อต และเริ่มเมอร์เมอร์เพื่อตัวเองไม่รู้ตัว "เป็นหมาสวรรค์จากโลกตะวันออกชัยชนะที่นี่ หรืออมตะตั๊กแตนของกกเหนือโลก"เสร็จเปลือยเกินไป เช่นถ้ามันมีการเลีย โดยสุนัขสะอาด หรือกวาด โดยกองทัพของฝูงตั๊กแตนแม้เป็น Zhao Youlan และ Zhixiang ถูกหลงนิ่งจากช็อต พวกเขาเห็นเมงเฮายืนอยู่ด้านหน้าเป็นอาคารพระราชวังเดิม หฤโหด prying ค่ากระเบื้องพื้นกับดาบบิน ดาบหัก และบิด และดูเหมือนจะ ปล่อย shrieks ของความอัปยศอดสูบางอาจจะได้ยินเป็นกระเบื้องพื้นที่โผล่ขึ้นมา เฮา เมงโบกแขนของเขาจะเก็บค่า เลียริมฝีปากของเขา เขาใช้เทคนิคเดียวกับที่เขาได้รับขณะรื้ออีกเจ็ดสิบอาคารการทำงานของเขา กระเบื้องปูพื้นถูกทน แต่เมื่อคุณได้หนึ่งค่า การรวบรวมส่วนเหลือได้ง่ายเมงเฮามียาวตั้งแต่จับสายตาของ Zhao Youlan และ Zhixiang อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ใช้ความพยายามใด ๆ สนใจกับพวกเขา เขาถูกแช่อยู่ในงานของเขาของ prying ค่ากระเบื้องปูพื้น ผู้หญิงสองคนเฝ้าดู รตเทสต์แทกZhao Youlan ถูกหายใจหนัก ฟีนิกซ์เหมือนตาของเธอเต็มไป ด้วยศรัทธา ว่า นี่เป็นครั้งแรกของเธอที่เคยเห็นเมงเฮาได้ วิธีอาจเธอเคยมีจินตนาการว่า เย็น ชาญฉลาด หิน และปรานีเมงเฮา จะทำสิ่งนี้"ผู้ชายคนนี้จริง ๆ อาจมีบางหมาสวรรค์เลือดในตัวเขา หรือบางทีเขาจริง ๆ มีประสบการณ์ของการเพาะปลูกของตั๊กแตนอมตะ Dammit เขาไม่ได้ทิ้งกระเบื้องปูพื้น" Zhixiang เป็นหอบ เธอเห็นความเข้มข้นในตาเมงเฮา ซึ่งทำให้เธอต้องรู้สึกสงสัยบิต "ไม่เขากลัวคำสาป"Zhao Youlan จ้องไปที่ฉากแปลก และก็เริ่มคิดว่า เฮานี้เมงใหม่น่ากลัวจริงมากขึ้นกว่าเฮาเมงปกติ ความร้อนที่เขาถูกรื้ออาคารพระราชวังถูกเกินความเข้าใจของเธอ จากนั้น เธอพบสถานการณ์ยิ่งหงุดหงิดนี้เป็นมากขึ้นในกรณีเมื่องเฮาด้วยกระเบื้องปูพื้น และเอาไปแล้ว สิงโตผู้ปกครอง หลังจากนั้น เขาลดลงหลัก และจากนั้น เริ่มดึงปิด wall ตกแต่ง Zhao Youlan เอาลมหายใจลึกเธอแทบไม่เชื่อว่ามัน ในความเป็นจริง เธอได้แน่นอนว่า ถ้าเฮาเมงพบทางของเขาเผ่าใครห้าอย่างใด สิ่งที่น่ากลัวอย่างสมบูรณ์จะเกิดขึ้น มันอาจจะเอากี่ชั่วโมงสำหรับเผ่าทั้งหมดจะถูกถอน และเช็ดทำความสะอาดZhixiang เต็มไป ด้วยที่น่าเคลือบแคลง และลังเลครู่หนึ่ง ในที่สุด เธอเรียกว่า " Um เฮ้... เพื่อน Daoist...""หยุดฉัน" กล่าวว่า เฮาเมง ไม่ได้เปลี่ยนหัวของเขา เขาฉีกตกแต่งผนัง แล้วดึงออกดาบบินต้องการทำงานของเขา"คุณรู้ว่า ตอบกลับ Zhixiang ทันที "อาคารใหญ่ในศูนย์ที่ทำจากวัสดุยิ่ง ให้ฟ้าดินเป็นกลั่นยิ่ง"คำพูดของเธอเกิดเมงเฮาก็หยุดชั่วคราวกลางดึงออกตกแต่งผนัง เขาหันไปมองผ่าน Zhao Youlan และ ZhixiangZhixiang ทันทีอย่างต่อเนื่อง "เมื่อเทียบกับห้องโถงใหญ่ วัสดุทั้งหมดอื่น ๆ ในนี้ได้เช่นถังขยะ ดินฟ้าโน่น... um กระเบื้องนั่นมีค่าร้อยครั้งมากกว่าคนมากกว่าที่นี่"เพื่อน Daoist คุณฝีมือแต่กำเนิดอย่างชัดเจน และนอกเหนือ จากหุ้นสามัญ คุณมีงานอดิเรกที่ไม่ซ้ำกัน และเห็นได้ชัดว่าเป็นคนที่ดี เป็นพระเอกตื่นตาตื่นใจ ผมคิดว่า จริง ๆ เราต้องให้ความร่วมมืออีกครั้งหนึ่ง อะไรที่คุณคิด"คุณรื้อห้องโถงใหญ่ แล้วฉันจะเปิดสกิลจำกัด วิธี งานรื้อของคุณจะไปได้เร็วขึ้น จากนั้น เราสามารถแบ่งสมบัติภายใน fifty-fifty อะไรที่คุณพูด"เมื่อ Zhao Youlan ได้ยินคำพูดของ Zhixiang ใบหน้าของเธอเติบโตขรึมอย่างประหลาด ก็ไม่มีทางที่เธออาจเชื่อมโยงเงื่อนไข 'คนดี' และ 'น่าทึ่งฮีโร่ กับเฮาเมง สิ่งเดียวที่เธอเห็นคือ มอนสเตอร์ของการรื้อเมงเฮาตาแวววาว และเขากล่าวว่า ไม่มีอะไรสำหรับพื้นที่ของกี่ลมหายใจ และ ว่า "เพียงรอสักครู่""ไม่มีปัญหา ตอบกลับ Zhixiang ขึ้ง "เพื่อน Daoist ฉันเข้าใจว่า คุณต้องนั่งสมาธิช่วงที่เหลือตัวเอง ไม่มีปัญหาเลย ส่วนฉัน ที่ฉันสามารถ. ... " ทันใดนั้น ดวงตาของเธอไป ด้วยศรัทธาความกว้าง เป็นเมงเฮาพูดจบ เขากลับริฝาผนังปิด เท่านั้น เวลานี้ เขาก็มันได้เร็วขึ้นกว่าก่อนZhixiang หายใจหนักเป็นเธอดูห้าวเมงกวาดผ่านอาคารพา และจากนั้น ย้ายไปยังถัดไป ในชั่วโมงต่อไปนี้ ส่วนเหลือของสามสิบหรือดังนั้น อาคารพระราชวังที่เหลือทั้งหมดถูกกวาดสะอาด ในที่สุด เขามองไปที่พระราชวังเกือบร้อยในพื้นที่ Zhao Youlan และ Zhixiang มาจาก และดูเสียใจปรากฏบนใบหน้าของเขา