Thank-you Mr Harris {The Principal}

Thank-you Mr Harris {The Principal} for your wonderful introduction.

Have I really been here 25 years? That sounds like a long time ... about the same length as a double spell of English grammar on a Friday afternoon when the sun is shining. That too can seem to go on and on.

Fortunately for you I don't plan to.

I remember coming here with my brand new teacher kit. I was full of ideas, things to do to make a difference. I thought I was the teacher and you, the students were my pupils. How wrong I was.

It took a while to understand for I was a reluctant learner. My head was so full of how things 'should be', there was very little room for how things 'were'. The gap in those early days between what I thought I needed to teach and what the students actually needed to learn was wide. There were times when bridging it was difficult. There were even times when it seemed impossible and I wanted to give up.

Mr Harris has been kind in saying I gave a gift of myself; my energy, enthusiasm, honesty, respect and love, to you. But I want to turn that around and give it back, for this is precisely what I feel you have given me.

I have been privileged to have had in my classroom many, many fine young people. 25 years ago some of them began to teach me how to teach.

They helped me build the first bridges. From them I learned true teaching is a special partnership. It only really works when the teacher reaches beyond the outer image, looks into the heart, understands and respects what they see. The student's role is to allow themselves to be seen, not just for who they are, or have been, but also for who they could be.

Over the years fashion has had skirts short, long and short again. Under wear has become over wear. Hair has come, gone, been big, cropped, technicolored, bleached, curled, straightened, extended and dreadlocked. Names have not been exempt. They too reflect changing times; charting the rise of new influences whether they be pop, TV, film or sport stars, or perhaps an inspirational leader capturing hearts and minds.

Despite the altering of outward appearance and what people are called, there has always been and always will be a constant. That is the inner need to strive for what is true and right.

It is with gratitude that I look back. I entered a profession dedicated to assisting young people achieve their potential, to revealing or finding their best selves. As I leave it, I am taking many of you with me. You will live on in my memories. I'll always remember the things we achieved together: the many successful plays we put on, the speeches you gave, the debates and end of year concerts.

I've been asked what I'm going to do now. I'm going to do a lot of things and very few of them conform to the notion of retirement as a time of waiting for the inevitable end. Helen Hayes, put it this way: 'People who refuse to rest honorably on their laurels when they reach “retirement” age seem very admirable to me.'

I am going to travel to places I've always wanted to go to and haven't been. I am going to read books that have been waiting on my 'must read' list for years. I will garden, learn new skills, play with my grandchildren, visit art galleries, enjoy being around friends... In short, I plan to LIVE.

I want to pay tribute to my colleagues for their support, friendship and exemplars of what it is to serve faithfully and with humility. I will always remember our shared laughter, our joys as well as our struggles. Thank-you for the never-ending supply of black coffee in the staff-room to keep me awake and alert. Thank-you too, for the notes of appreciation, words of encouragement, sharing of resources, and time but mostly for your sincerity and trust.

And lastly, I leave you with this thought. There is only ever one of each us: one Jane Smith or one Mr Harris. We are unique. We are neither better nor less than anybody else but rather the best or least of ourselves. I am still working on finding the best of me. It is an exciting on-going journey. Thank-you for being my traveling companions along a large and important part of my way. I am forever grateful for your stimulating company and the enormous collection of shared experiences indelibly printed on my mind.

Thank-you. Happy holidays!

Thank-you Mr Harris {The Principal} for your wonderful introduction.

Have I really been here 25 years? That sounds like a long time ... about the same length as a double spell of English grammar on a Friday afternoon when the sun is shining. That too can seem to go on and on.

Fortunately for you I don't plan to.

I remember coming here with my brand new teacher kit. I was full of ideas, things to do to make a difference. I thought I was the teacher and you, the students were my pupils. How wrong I was.

It took a while to understand for I was a reluctant learner. My head was so full of how things 'should be', there was very little room for how things 'were'. The gap in those early days between what I thought I needed to teach and what the students actually needed to learn was wide. There were times when bridging it was difficult. There were even times when it seemed impossible and I wanted to give up.

Mr Harris has been kind in saying I gave a gift of myself; my energy, enthusiasm, honesty, respect and love, to you. But I want to turn that around and give it back, for this is precisely what I feel you have given me.

I have been privileged to have had in my classroom many, many fine young people. 25 years ago some of them began to teach me how to teach.

They helped me build the first bridges. From them I learned true teaching is a special partnership. It only really works when the teacher reaches beyond the outer image, looks into the heart, understands and respects what they see. The student's role is to allow themselves to be seen, not just for who they are, or have been, but also for who they could be.

Over the years fashion has had skirts short, long and short again. Under wear has become over wear. Hair has come, gone, been big, cropped, technicolored, bleached, curled, straightened, extended and dreadlocked. Names have not been exempt. They too reflect changing times; charting the rise of new influences whether they be pop, TV, film or sport stars, or perhaps an inspirational leader capturing hearts and minds.

Despite the altering of outward appearance and what people are called, there has always been and always will be a constant. That is the inner need to strive for what is true and right.

It is with gratitude that I look back. I entered a profession dedicated to assisting young people achieve their potential, to revealing or finding their best selves. As I leave it, I am taking many of you with me. You will live on in my memories. I'll always remember the things we achieved together: the many successful plays we put on, the speeches you gave, the debates and end of year concerts.

I've been asked what I'm going to do now. I'm going to do a lot of things and very few of them conform to the notion of retirement as a time of waiting for the inevitable end. Helen Hayes, put it this way: 'People who refuse to rest honorably on their laurels when they reach “retirement” age seem very admirable to me.'

I am going to travel to places I've always wanted to go to and haven't been. I am going to read books that have been waiting on my 'must read' list for years. I will garden, learn new skills, play with my grandchildren, visit art galleries, enjoy being around friends... In short, I plan to LIVE.

I want to pay tribute to my colleagues for their support, friendship and exemplars of what it is to serve faithfully and with humility. I will always remember our shared laughter, our joys as well as our struggles. Thank-you for the never-ending supply of black coffee in the staff-room to keep me awake and alert. Thank-you too, for the notes of appreciation, words of encouragement, sharing of resources, and time but mostly for your sincerity and trust.

And lastly, I leave you with this thought. There is only ever one of each us: one Jane Smith or one Mr Harris. We are unique. We are neither better nor less than anybody else but rather the best or least of ourselves. I am still working on finding the best of me. It is an exciting on-going journey. Thank-you for being my traveling companions along a large and important part of my way. I am forever grateful for your stimulating company and the enormous collection of shared experiences indelibly printed on my mind.

Thank-you. Happy holidays!

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

ขอบคุณนายแฮ {สำคัญ} สำหรับแนะนำที่ยอดเยี่ยมของคุณจริง ๆ ได้ที่นี่ 25 ปี ว่าเสียงเหมือนนาน...เกี่ยวกับความยาวเป็นสะกดคู่ของไวยากรณ์ภาษาอังกฤษในบ่ายวันศุกร์ที่เมื่อดวงอาทิตย์จะส่องแสง ที่เกินไปสามารถดูเหมือนจะไปบน และบนโชคดีสำหรับคุณ ผมไม่จะผมจำได้ว่า มาที่นี่ ด้วยชุดครูของฉันใหม่ ผมเต็มไปด้วยความคิด สิ่งที่ทำให้ ฉันคิดว่า ฉันถูกครู และนักเรียนของฉันมีคุณ นักเรียน ผิดวิธีผมใช้ในขณะที่ทำความเข้าใจสำหรับผู้เรียนไม่ได้ หัวของฉันมีเต็มวิธีสิ่ง 'ควรจะ' มีห้องสำหรับวิธีสิ่งที่ 'ถูก' น้อยมาก ช่องว่างในช่วงระหว่างสิ่งที่ฉันคิดว่า ฉันจำเป็นต้องสอนและสิ่งที่นักเรียนจริงต้องเรียนรู้หลากหลาย มีเวลาเมื่อกาลมันเป็นเรื่องที่ยาก มีเวลาแม้แต่เมื่อมันดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ และอยากจะให้ขึ้นนายแฮร์ริสได้รับชนิดในบอกผมให้เป็นของขวัญของตัวเอง ฉันพลังงาน ความกระตือรือร้น ความซื่อสัตย์ ความเคารพ และความ รัก คุณ แต่อยากจะเปิดที่รอบ และให้กลับมา สำหรับการนี้เป็นสิ่งที่ฉันรู้สึกว่า คุณให้ฉันฉันได้รับสิทธิพิเศษที่มีได้ในห้องเรียนของฉันหลายคน หลายดีเยาวชน 25 ปีที่ผ่านมาบางส่วนของพวกเขาเริ่มสอนเราสอนพวกเขาช่วยให้ฉันสร้างสะพานแรก จากนั้น ฉันเรียนรู้สอนจริงเป็นหุ้นส่วนพิเศษ เท่านั้นจริง ๆ ทำงานเมื่อครูถึงนอกเหนือจากภาพลักษณ์ภายนอก ค้นหาหัวใจ เข้าใจ และเคารพสิ่งที่พวกเขาเห็น บทบาทของนักเรียนให้ตัวเองได้ ไม่เพียงแต่ สำหรับคน มี หรือได้รับ แต่ยัง สำหรับผู้ที่พวกเขาอาจจะได้ปี แฟชั่นได้มีกระโปรง สั้น ยาว และสั้นอีกครั้ง ภายใต้เครื่องแต่งกายได้เป็นมากกว่าเครื่องแต่งกาย ผมมา ไป ถูกบิ๊ก ครอบตัด technicolored เซล โค้ง straightened ขยาย และ dreadlocked ชื่อไม่มียกเว้น พวกเขาสะท้อนถึงเวลาเปลี่ยนแปลง เกินไป สร้างแผนภูมิขึ้นของอิทธิพลใหม่ไม่ว่าจะเป็นป๊อป โทรทัศน์ ภาพยนตร์หรือกีฬาดาว หรืออาจจะเป็นผู้นำสร้างแรงบันดาลใจจับหัวใจและจิตใจแม้ มีการเปลี่ยนแปลงของรูปลักษณ์ภายนอกและสิ่งที่ผู้คนเรียกว่า มีได้เสมอ และก็จะเป็นค่าคง ที่อยู่ภายในต้องมุ่งมั่นจริง และขวาคืออะไรก็ ด้วยความกตัญญูที่ผมมองย้อนกลับ ฉันป้อนอาชีพการให้ความช่วยเหลือยังคนให้บรรลุศักยภาพของพวกเขา การเปิดเผย หรือหาตัวที่ดีที่สุดของพวกเขา จะ ฉันกำลังถ่ายของคุณกับฉัน คุณจะอยู่ในในความทรงจำของฉัน ฉันจะจำสิ่งที่เราทำกันเสมอ: บทละครประสบความสำเร็จมากเราใส่ สุนทรพจน์คุณให้ การดำเนินการสิ้นสุดคอนเสิร์ตปีเคยถูกถามอะไรฉันจะทำตอนนี้ ฉันจะทำสิ่งต่าง ๆ มากมาย และมากสะดวกสอดคล้องกับแนวคิดของการเกษียณอายุเป็นช่วงเวลาของการรอให้สิ้นสุดหลีกเลี่ยงไม่ได้ เฮเลนเฮยส์ ใส่วิธีนี้: 'ผู้ปฏิเสธที่จะวางตัว honorably บนขื่อว่าของพวกเขาเมื่อพวกเขาบรรลุวัย "เกษียณ" ดูน่าประทับใจมากกับฉัน'ฉันจะเดินทางไปยังสถานฉันต้องได้เสมอไป และยังไม่ได้ ฉันจะอ่านหนังสือที่ได้รับการรอในรายการของฉัน 'ต้องอ่าน' ปี ฉันจะสวน เรียนรู้ทักษะใหม่ เล่นกับหลานของฉัน ชมศิลป์ ความรอบเพื่อน... ในระยะสั้น ฉันวางแผนจะสดอยากจะจ่ายส่วยให้เพื่อนร่วมงานสนับสนุน มิตรภาพ และ exemplars ของอะไรที่มันจะ faithfully และ มีบท ฉันจะจดจำเสียงหัวเราะของเราร่วม สุขของเรา รวมทั้งการต่อสู้ของเรา ขอบคุณสำหรับการจัดหาผืนกาแฟดำในห้องพนักงานจะทำให้ฉันตื่น และแจ้งเตือน ขอบคุณมากเกินไป สำหรับตั๋วราคาที่เพิ่มขึ้น คำของให้กำลังใจ การร่วมกัน ของทรัพยากร และเวลา แต่ เพื่อความจริงใจและความน่าเชื่อถือของคุณและสุดท้ายนี้ ฉันทำให้คุณ มีความคิดนี้ มีเพียงเคยของเรา: หนึ่ง Jane Smith หรือแฮนายหนึ่ง ไม่ซ้ำกัน เรามีทั้งดีและ ไม่น้อยกว่าใครอื่นแต่เป็นสุด หรือน้อยที่สุดของตนเอง ฉันยังคงทำงานในการค้นหาของฉัน การเดินทางการตื่นเต้นได้ ขอบคุณสำหรับการเป็นสหายของฉันเดินตามเป็นส่วนใหญ่ และสำคัญของวิธีของฉัน ฉันตลอดไปขอบคุณสำหรับบริษัทของคุณกระตุ้นและคอลเลกชันมหาศาลของประสบการณ์ร่วมที่ indelibly พิมพ์ในใจของฉันขอบคุณ สุขสันต์วันหยุด!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

ขอขอบคุณที่คุณนายแฮร์ริส {} หลักสำหรับการแนะนำที่ยอดเยี่ยมของคุณ. มีผมอยู่ที่นี่มา 25 ปี? ที่เสียงเหมือนเป็นเวลานานเกี่ยวกับ ... ยาวเช่นเดียวกับคาถาที่สองของไวยากรณ์ภาษาอังกฤษในวันศุกร์ช่วงบ่ายเมื่อดวงอาทิตย์จะส่องแสง ที่มากเกินไปสามารถดูเหมือนจะไปบนและบน. โชคดีสำหรับคุณผมไม่ได้วางแผนที่จะ. ผมจำได้ว่ามาที่นี่กับตราสินค้าของฉันชุดครูคนใหม่ ผมเป็นคนที่เต็มไปด้วยความคิดสิ่งที่ต้องทำเพื่อสร้างความแตกต่าง ฉันคิดว่าฉันเป็นครูและคุณและนักศึกษามีนักเรียนของฉัน วิธีที่ไม่ถูกต้องผมก็. มันต้องใช้เวลาในขณะที่จะเข้าใจสำหรับผมก็เรียนไม่เต็มใจ หัวของฉันคือเต็มไปด้วยสิ่งที่ 'ควรจะ' มีห้องพักน้อยมากสำหรับการว่าสิ่งที่ 'มี' ช่องว่างในวันแรกนั้นระหว่างสิ่งที่ฉันคิดว่าฉันต้องการที่จะสอนและสิ่งที่นักเรียนจำเป็นจริงที่จะเรียนรู้กว้าง มีบางครั้งที่การแก้มันเป็นเรื่องยาก มีหลายครั้งแม้ในขณะที่ดูเหมือนว่ามันจะเป็นไปไม่ได้และฉันต้องการที่จะให้ขึ้น. นายแฮร์ริสได้รับชนิดในการบอกฉันให้ของขวัญของตัวเอง; พลังงานของฉัน, ความกระตือรือร้น, ความซื่อสัตย์สุจริตความเคารพและความรักให้กับคุณ แต่ผมต้องการที่จะเปิดที่รอบ ๆ และให้มันกลับมาเพราะนี่เป็นสิ่งที่ผมรู้สึกว่าคุณมีให้ฉัน. ฉันได้รับสิทธิพิเศษที่จะมีในห้องเรียนของฉันหลายคนหนุ่มที่ดี 25 ปีที่ผ่านมาบางส่วนของพวกเขาเริ่มที่จะสอนฉันวิธีการสอน. พวกเขาช่วยให้ผมสร้างสะพานแรก จากพวกเขาผมได้เรียนรู้การเรียนการสอนจริงเป็นหุ้นส่วนพิเศษ มันได้ผลจริงๆเมื่อครูเกินถึงภาพนอกมองเข้าไปในหัวใจเข้าใจและเคารพในสิ่งที่พวกเขาเห็น บทบาทของนักเรียนคือการให้ตัวเองที่จะเห็นไม่เพียง แต่สำหรับพวกเขาเป็นใครหรือได้รับ แต่ยังสำหรับผู้ที่พวกเขาอาจจะเป็น. กว่าแฟชั่นปีมีกระโปรงสั้น, ยาวและระยะสั้นอีกครั้ง ภายใต้การสวมใส่ได้กลายเป็นมากกว่าการสวมใส่ ผมได้มาไปรับใหญ่, ตัด, technicolored ฟอกขด, ยืดขยายและ dreadlocked ชื่อยังไม่ได้รับการยกเว้น พวกเขาก็สะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงครั้ง; แผนภูมิการเพิ่มขึ้นของอิทธิพลใหม่ไม่ว่าจะเป็นป๊อปภาพยนตร์โทรทัศน์หรือดาวกีฬาหรือบางทีอาจจะเป็นผู้นำสร้างแรงบันดาลใจจับหัวใจและจิตใจ. แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงของรูปลักษณ์ภายนอกและสิ่งที่ผู้คนจะเรียกว่ามีได้เสมอและมักจะคงที่ . นั่นคือความต้องการด้านที่จะมุ่งมั่นในสิ่งที่เป็นความจริงและขวา. มันขึ้นอยู่กับความกตัญญูที่ผมมองย้อนกลับไป ฉันป้อนอาชีพที่ทุ่มเทให้กับการให้ความช่วยเหลือคนหนุ่มสาวบรรลุศักยภาพของพวกเขาที่จะเผยให้เห็นหรือหาตัวที่ดีที่สุดของพวกเขา ขณะที่ผมปล่อยให้มัน, ฉันกินจำนวนมากของคุณกับฉัน คุณจะมีชีวิตอยู่ในความทรงจำของฉัน ฉันมักจะจำสิ่งที่เราประสบความสำเร็จด้วยกัน. บทละครที่ประสบความสำเร็จจำนวนมากเราใส่ในสุนทรพจน์ที่คุณให้การอภิปรายและจุดสิ้นสุดของการแสดงคอนเสิร์ตปีที่ฉันได้รับการถามว่าสิ่งที่ผมจะทำตอนนี้ ฉันจะทำสิ่งต่างๆมากมายและมากน้อยของพวกเขาสอดคล้องกับความคิดของการเกษียณอายุเป็นช่วงเวลาของการรอคอยสิ้นสุดหลีกเลี่ยงไม่ได้ เฮเลนเฮย์ใส่มันด้วยวิธีนี้: 'คนที่ปฏิเสธที่จะตรงไปตรงมาส่วนที่เหลือใน laurels ของพวกเขาเมื่อพวกเขามาถึง "เกษียณอายุ" ยุคดูเหมือนน่าชื่นชมมากกับผม.' ฉันกำลังจะเดินทางไปยังสถานที่ฉันอยากจะไปและสวรรค์ ' ทีได้รับ ฉันจะอ่านหนังสือที่ได้รับการรอคอยของฉัน 'จะต้องอ่าน' รายการมานานหลายปี ผมจะสวน, เรียนรู้ทักษะใหม่เล่นกับลูกหลานของฉัน, เยี่ยมชมหอศิลป์ชอบอยู่กับเพื่อน ... ในระยะสั้นผมวางแผนที่จะมีชีวิตอยู่. ผมต้องการที่จะจ่ายส่วยให้เพื่อนร่วมงานของฉันสำหรับการสนับสนุนของพวกเขามิตรภาพและโคลงของสิ่งที่มัน คือการทำหน้าที่อย่างซื่อสัตย์และมีความอ่อนน้อมถ่อมตน ฉันมักจะจำเสียงหัวเราะร่วมกันของเรา, ความสุขของเราเช่นเดียวกับการต่อสู้ของเรา ขอบคุณสำหรับการจัดหาที่ไม่มีที่สิ้นสุดของกาแฟดำในห้องพักพนักงานเพื่อให้ฉันตื่นขึ้นมาและการแจ้งเตือน ขอขอบคุณที่คุณเกินไปสำหรับการบันทึกของความชื่นชมคำของการให้กำลังใจร่วมกันของทรัพยากรและเวลา แต่ส่วนใหญ่สำหรับความจริงใจและความไว้วางใจของคุณ. และสุดท้ายฉันทำให้คุณมีความคิดนี้ มีเพียงที่เคยเป็นหนึ่งในแต่ละเรา: หนึ่งเจนสมิ ธ หรือหนึ่งนายแฮร์ริส เราจะไม่ซ้ำกัน เราจะไม่ดีกว่าหรือน้อยกว่าคนอื่น แต่ที่ดีที่สุดหรือน้อยที่สุดของตัวเอง ฉันยังคงทำงานในการหาที่ดีที่สุดของฉัน มันเป็นที่น่าตื่นเต้นการเดินทางที่กำลัง ขอบคุณสำหรับการเป็นสหายเดินทางของฉันพร้อมเป็นส่วนใหญ่และมีความสำคัญทางของฉัน ฉันตลอดไปขอบคุณสำหรับ บริษัท ของคุณและกระตุ้นคอลเลกชันมหาศาลของประสบการณ์ร่วมกันพิมพ์เตือนใจในใจของฉัน. ขอขอบคุณที่คุณ วันหยุดมีความสุข!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

ขอบคุณคุณแฮริส { ต้น } แนะนำที่ยอดเยี่ยมของคุณ .

ฉันมา 25 ปี ฟังดูเหมือนนาน . . . . . . . เกี่ยวกับความยาวเหมือนสะกดคู่ของไวยากรณ์ภาษาอังกฤษในบ่ายวันศุกร์ เมื่อพระอาทิตย์ส่องแสง มันก็เหมือนจะไปบนและบน .

โชคดีสำหรับคุณ ฉันยังไม่คิด

ฉันจำได้ว่าฉันมาที่นี่ กับแบรนด์ใหม่ครูชุด ผมเต็มไปด้วยความคิดสิ่งที่ต้องทำเพื่อสร้างความแตกต่าง ฉันคิดว่า ฉันเป็นครู และ นักเรียน นักเรียนของฉัน ว่ามันผิดยังไง

มันเอาในขณะที่จะเข้าใจฉันเป็นผู้เรียนอึกอัก ในหัวฉันมีแต่เรื่อง ' ต้อง ' มีห้องน้อยมากสำหรับเรื่อง ' 'ช่องว่างในวันแรกนั้น ระหว่างที่ฉันคิดว่าฉันต้องการที่จะสอนและสิ่งที่นักเรียนจริง ๆ ต้องเรียนรู้คือกว้าง มีเวลาเมื่อธุรกิจมันก็ยาก มีครั้งเมื่อมันเป็นไปไม่ได้ และผมก็ต้องการที่จะให้ขึ้น

นายแฮร์ริสได้ถูกชนิด บอกฉันให้ขวัญเอง ของฉัน พลังงาน , ความกระตือรือร้น , ความซื่อสัตย์ , ความรักและความเคารพให้กับคุณแต่ฉันต้องการที่จะปิดมัน และให้มันกลับมา นี้คือสิ่งที่ผมรู้สึกว่า คุณได้ให้ฉัน

ผมได้รับสิทธิพิเศษให้มีห้องเรียนมากมาย คนดีๆ มากมาย 25 ปีที่ผ่านมาบางส่วนของพวกเขาเริ่มที่จะสอนฉันวิธีการสอน

พวกเขาช่วยให้ฉันสร้างสะพานแรก ผมได้เรียนรู้จากพวกเขา สอนจริงเป็นหุ้นส่วนพิเศษมันได้ผลจริงๆเมื่อครูมาถึง นอกเหนือจากภาพด้านนอก มองเข้าไปในหัวใจ เข้าใจและเคารพในสิ่งที่พวกเขาเห็น บทบาทของนักเรียนคือการอนุญาตให้ตัวเองที่จะเห็น ไม่เพียง แต่ที่พวกเขาเป็นหรือได้รับ แต่ยังที่พวกเขาสามารถ

ปีแฟชั่นมีกระโปรงยีนส์สั้น สั้นยาวได้อีก ภายใต้เครื่องแต่งกายได้กลายเป็นมากกว่าใส่ ผมได้มาแล้ว ได้ใหญ่ครอบตัด technicolored , ฟอก , ดัด , ยืด , ขยาย และ dreadlocked . ชื่อยังไม่ได้รับยกเว้น พวกเขาสะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงครั้ง ; บันทึกการเพิ่มขึ้นของอิทธิพลใหม่ไม่ว่าจะเป็นป็อป , ทีวี , ภาพยนตร์หรือกีฬาดาว หรือบางทีมีผู้นำสร้างแรงบันดาลใจจับหัวใจและจิตใจ

แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงของรูปลักษณ์ภายนอกและสิ่งที่ผู้คนเรียกว่า

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.