The C/N ratio of the biomass is oft

The C/N ratio of the biomass is often used to describe the structure and conditions of the microbial community (Moore et al., 2000). This ratio indicates the potential for N mineralization and alterations in microbial composition, with values above 10 indicating predominance of fungi, and below 10 predominance of bacteria (Campbell et al., 1991; Li et al., 2004). In our study there were no significant differences in the biomass C/N ratio between the managements with or without burning. However, the soil under native forest exhibited a higher biomass C/N ratio, possibly due to the lower decomposition rate (Table 3). In a study conducted by Moreira and MA lavolta (2004) on a soil subjected to a succession of plant covers and management systems in Western Amazonia, the primary forest also exhibited a higher biomass C/N ratio and similar results are available in literature. The microbial quotient (qMic, MB-C/TOC) expresses the efficiency of the microbial community in immobilizing C in organic residues in the soil (Sparling, 1992; Gama-Rodrigues et al., 2008a). Furthermore, it indicates how much of the microbial biomass represents a labile reservoir in the dynamics of the organic matter (Gama-Rodrigues et al., 2008b), and this is why it is used to relate microbial biomass to the availability of organic C in the soil (Ferreira et al., 2007). The dramatic impact of soil management on qMic was demonstrated by Franchini et al. (2007), in the state of Paraná, Brazil, where, in a conservationist system with crop rotation the qMic was 5.2%, whereas in a tillage system and with soybean and wheat (Triticum aestivum L.) cropped serially, this quotient was of only 1.7%. In regard to the effects of the treatments on the qMic, the soil under native vegetation and the sugarcane without burn system exhibited values of2.64% and 2.61%, respectively, significantly higher than the value for the sugarcane with burn system (2.01%) (Table 3). As it has been discussed before (Anderson and Domsch, 1986, 1993; Ferreira et al., 2007; Maluche-Baretta et al., 2007), higher q Mic figures indicate higher availability of substrates for microorganisms, having a positive influence on microbial biomass. We can therefore infer that, in our study, native forest and the sugarcane without burning are the most favorable to maintain and increase the soil microbial biomass (Table 3). However, it was clear that there was a greater balance in the microbial biomass under native forest from the analysis of the MB-C/MB-N ratio, which was statistically higher than those of the cultivated areas. As concluding remarks, we may say that the results reported in our study show that by eliminating the burning management at the sugarcane harvesting there is an improvement in soil fertility—mainly in terms of organic matter—and soil microbial biomass. However, it is still possible to improve soil quality in comparison to the conditions under native forest. TOC levels under native forest and sugarcane without burn were higher than those under sugarcane with burn by 148% and 54%, respectively, and the soil TN, L-C and R-C parameters were also better. By comparison with the sugarcane with burn, the native forest and the sugarcane without burn also resulted in higher values for MB-C (222% and 102%, respectively) and MB-N (45% and 34%, respectively). The higher sensitivity of microbiological parameters in response to different sugarcane harvesting systems also shows the potential of
using these parameters as indicators of soil quality

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตราส่วน C / N ชีวมวลมักจะถูกใช้ในการอธิบายโครงสร้างและเงื่อนไขของกลุ่มจุลินทรีย์ (มัวร์ et al., 2000) อัตราส่วนนี้แสดงให้เห็นศักยภาพในการหา N แร่และการเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบของจุลินทรีย์ที่มีค่าสูงกว่า 10 แสดงให้เห็นความเด่นของเชื้อราและต่ำกว่า 10 เด่นของเชื้อแบคทีเรีย (แคมป์เบล et al, 1991;.. หลี่, et al, 2004) ในการศึกษาของเราไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในชีวมวล C อัตราส่วน / N ระหว่างผู้บริหารที่มีหรือไม่มีการเผาไหม้ อย่างไรก็ตามดินภายใต้ป่าพื้นเมืองแสดงอัตราส่วนชีวมวลสูง C / N, อาจจะเป็นเพราะอัตราการสลายตัวลดลง (ตารางที่ 3) ในการศึกษาที่ดำเนินการโดยอิซาชูเซตส์และ lavolta (2004) บนดินภายใต้การสืบทอดของพืชครอบคลุมและระบบการจัดการในเวสเทิ Amazonia ป่าหลักยังแสดงชีวมวลสูง C / N ratio มีและผลที่คล้ายกันที่มีอยู่ในวรรณคดี ความฉลาดทางจุลินทรีย์ (qMic, MB-C / TOC) เป็นการแสดงออกถึงความมีประสิทธิภาพของกลุ่มจุลินทรีย์ตรึงในซีในตกค้างอินทรีย์ในดิน (Sparling 1992. Gama-Rodrigues, et al, 2008a) นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นเท่าใดของปริมาณจุลินทรีย์หมายถึงอ่างเก็บน้ำ labile ในการเปลี่ยนแปลงของสารอินทรีย์ (Gama-Rodrigues et al., 2008b) และนี่คือเหตุผลที่จะใช้ในการเกี่ยวข้องกับชีวมวลจุลินทรีย์ที่ว่างของอินทรีย์ C ใน ดิน (Ferreira et al., 2007) ผลกระทบอย่างมากของการจัดการดินใน qMic ถูกแสดงให้เห็นโดย Franchini et al, (2007) ในรัฐปารานา, บราซิล, ที่อยู่ในระบบอนุรักษ์ที่มีการปลูกพืชหมุนเวียน qMic เป็น 5.2% ในขณะที่ในระบบการเตรียมดินและกับถั่วเหลืองและข้าวสาลี (Triticum aestivum L. ) ถูกตัดเป็นลำดับที่เชาวน์นี้เป็นของ เพียง 1.7% ในเรื่องผลกระทบของการรักษาใน qMic ที่ดินภายใต้พืชพื้นเมืองและอ้อยไม่มีระบบการเผาไหม้แสดงค่า of2.64% และ 2.61% ตามลำดับอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าค่าสำหรับอ้อยที่มีระบบการเผาไหม้ (2.01%) (ตารางที่ 3) ตามที่ได้รับการกล่าวถึงก่อน (แอนเดอ Domsch 1986 1993. Ferreira et al, 2007;. Maluche-Baretta et al, 2007), Q สูงกว่าตัวเลข Mic บ่งบอกถึงความพร้อมใช้งานสูงของพื้นผิวสำหรับจุลินทรีย์ที่มีอิทธิพลเชิงบวกเกี่ยวกับจุลินทรีย์ ชีวมวล ดังนั้นเราจึงสามารถสรุปได้ว่าในการศึกษาของเรา, ป่าพื้นเมืองและอ้อยโดยไม่ต้องเผาเป็นที่ดีที่สุดในการรักษาและเพิ่มมวลชีวภาพของจุลินทรีย์ดิน (ตารางที่ 3) แต่ก็เป็นที่ชัดเจนว่ามีความสมดุลมากขึ้นในปริมาณจุลินทรีย์ภายใต้ป่าพื้นเมืองจากการวิเคราะห์ MB-C / อัตราส่วน MB-N ซึ่งเป็นสถิติที่สูงกว่าพื้นที่เพาะปลูก ในฐานะที่เป็นสรุปหมายเหตุเราอาจพูดได้ว่ารายงานผลการศึกษาในการแสดงของเราที่โดยการกำจัดการจัดการการเผาไหม้ที่เก็บเกี่ยวอ้อยมีการปรับปรุงในดินอุดมสมบูรณ์ส่วนใหญ่ในแง่ของสารอินทรีย์และจุลินทรีย์ดินชีวมวล แต่ก็ยังคงเป็นไปในการปรับปรุงคุณภาพของดินในการเปรียบเทียบกับเงื่อนไขตามป่าพื้นเมือง ระดับ TOC ภายใต้ป่าพื้นเมืองและอ้อยโดยไม่ต้องเผาไหม้สูงกว่าภายใต้อ้อยที่มีการเผาไหม้โดย 148% และ 54% ตามลำดับและเทนเนสซีดิน LC และ RC พารามิเตอร์ก็ยังดีกว่า โดยเปรียบเทียบกับอ้อยที่มีการเผาไหม้ป่าพื้นเมืองและอ้อยโดยไม่ต้องเผาไหม้ยังส่งผลให้ค่าที่สูงขึ้นสำหรับ MB-C (222% และ 102% ตามลำดับ) และ MB-N (45% และ 34% ตามลำดับ) ความไวแสงที่สูงขึ้นของพารามิเตอร์ทางจุลชีววิทยาในการตอบสนองต่อระบบการเก็บเกี่ยวอ้อยที่แตกต่างกันนอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นถึงศักยภาพของ
การใช้พารามิเตอร์เหล่านี้เป็นตัวชี้วัดคุณภาพดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

C / N ratio ของชีวมวลคือมักจะใช้เพื่ออธิบายโครงสร้างและเงื่อนไขของชุมชนจุลินทรีย์ ( Moore et al . , 2000 ) อัตราส่วนนี้แสดงให้เห็นศักยภาพสำหรับสารอินทรีย์ไนโตรเจนและการเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบของจุลินทรีย์ ที่มีค่าสูงกว่า 10 แสดงความเด่นของเชื้อรา และด้านล่าง 10 ความเด่นของแบคทีเรีย ( Campbell et al . , 1991 ; Li et al . , 2004 ) ในการศึกษาครั้งนี้ไม่พบความแตกต่างในการกำหนดอัตราส่วนระหว่างผู้บริหารหรือโดยไม่ต้องเผา อย่างไรก็ตาม ดินใต้ป่าพื้นเมืองมีมวลชีวภาพสูงกว่าอัตราส่วน อาจจะเนื่องจากการลดอัตราการสลายตัว ( ตารางที่ 3 ) ในการศึกษาที่ดำเนินการโดย โมเรรา และมา lavolta ( 2004 ) ในดินภายใต้บัลลังก์ของพืชคลุมและระบบการจัดการในตะวันตก Amazonia ป่าปฐมภูมิ ยังมีมวลชีวภาพสูงกว่าอัตราส่วนและผลลัพธ์ที่คล้ายกันมีอยู่ในวรรณคดี ผลหารของจุลินทรีย์ ( qmic mb-c , / TOC ) แสดงถึงประสิทธิภาพของชุมชนจุลินทรีย์ในตรึง C ในอินทรีย์ในดิน ( สปาร์ลิ่ง , 1992 ; กามา Rodrigues et al . , 2008a ) นอกจากนี้ยังแสดงวิธีการมากของจุลินทรีย์หมายถึงที่อ่างเก็บน้ำในพลวัตของอินทรีย์ ( กามา Rodrigues et al . , 2008b ) และนี้คือเหตุผลว่าทำไมมันถูกใช้เพื่อเกี่ยวข้องกับจุลินทรีย์เพื่อความพร้อมของอินทรีย์ในดิน ( ซีร่า et al . , 2007 ) ผลกระทบที่น่าทึ่งของการจัดการดินใน qmic ) โดยฟรานชินี et al . ( 2007 ) ในรัฐของรัฐอามาปา บราซิล ซึ่งในระบบการปลูกพืชหมุนเวียนที่นักอนุรักษ์ด้วย qmic เป็น 5.2% ขณะที่ในระบบการไถพรวนและถั่วเหลืองและข้าวสาลี ( ข้าวสาลี L . ) เป็นพืช ผลหารเป็นเพียง 1.7 ล้านบาท ในเรื่องผลของการรักษาใน qmic ดินภายใต้พืชพื้นเมืองและระบบเผาอ้อยโดยไม่มีค่า of2.64 ร้อยละ 2.61 ตามลำดับ สูงกว่าค่าอ้อย ด้วยระบบเผาผลาญ ( 2.01 % ) ( ตารางที่ 3 ) มันได้รับการกล่าวก่อน ( Anderson และ domsch , 1986 , 1993 ; เฟร์ et al . , 2007 ; maluche บาเร็ตต้า et al . , 2007 ) สูงกว่าตัวเลขบ่งบอกถึงความพร้อมของ Q MIC สูงกว่าจำนวนจุลินทรีย์ที่มีอิทธิพลในเชิงบวกต่อจุลินทรีย์ . ดังนั้นเราสามารถสรุปได้ว่า ในการศึกษาของเรา , ป่าพื้นเมืองและอ้อยโดยไม่ต้องเผาเป็นส่วนใหญ่ที่ดีเพื่อรักษาและเพิ่มจุลินทรีย์ในดิน ชีวมวล ( ตารางที่ 3 ) อย่างไรก็ตาม มันชัดเจนว่ามีการสมดุลมากขึ้นในจุลินทรีย์ใต้ป่าพื้นเมืองจากการวิเคราะห์อัตราส่วน mb-c / mb-n ซึ่งสูงกว่าผู้ที่ปลูกในพื้นที่ เป็นสรุปข้อคิดเห็น เราอาจพูดได้ว่า ผลรายงานในการศึกษาของเราที่แสดงโดยการขจัดการจัดการเขียนในการเก็บเกี่ยวอ้อยมีการปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์ของดินส่วนใหญ่ในแง่ของอินทรีย์วัตถุและจุลินทรีย์ในดินชีวมวล อย่างไรก็ตาม มันยังสามารถปรับปรุงคุณภาพของดินในการเปรียบเทียบกับเงื่อนไขภายใต้ป่าพื้นเมือง . ข้อมูลระดับภายใต้ป่าพื้นเมืองและอ้อยโดยไม่ต้องเผาสูงกว่าอ้อยที่มีการเผาไหม้ภายใต้โดย 148 ล้านบาท และ 54 ตามลำดับ และดิน TN , LC r-c พารามิเตอร์และยังดีกว่า โดยเปรียบเทียบกับอ้อยกับเผาป่าพื้นเมืองและอ้อยโดยไม่ต้องเผา และก่อให้เกิดคุณค่าสูง mb-c ( 222 ) และ 102 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ) และ mb-n ( 45% และ 34% ตามลำดับ ) ที่สูงขึ้นในการตอบสนองต่อความไวของ 22.05 แตกต่างกันการเก็บเกี่ยวอ้อยยังแสดงให้เห็นศักยภาพของระบบการใช้พารามิเตอร์เหล่านี้เป็นตัวบ่งชี้คุณภาพของดิน