The decade of the nineties witnesse

The decade of the nineties witnessed several bank and currency crises.1 The severity of the crises has motivated researchers to develop early warning systems in order to forestall similar crises. Such early warning systems typically involve some precise denition of a crisis and a mechanism for predicting it. A currency crisis is usually identied as an episode in which there is a sharp depreciation of the currency, a large decline in foreign reserves, a dramatic increase in domestic interest rates or a combination of these elements. This paper studies exchange rate turmoil, that is, we focus on episodes of extensive exchange rate changes, and we analyze which variables trigger the move from a tranquil period to a turbulent time. Since a currency crisis is not necessarily a turbulent period, and vice versa, our approach identies currency crises only when they manifest with large exchange rate devaluations. Our modeling strategy relies on the empirical evidence that i) small exchange rate changes are associated with low volatility (ordinary regime) and large exchange rate movements go together with high volatility (turbulence), and ii) exchange rate volatility is not constant in the two regimes. This calls for a GARCH regime switching approach, in which we furthermore allow the transition probabilities to vary over time as functions of economic and nancial indicators. Switching volatility models have been used for modeling equity markets (Hamilton and Susmel, 1994; Dueker, 1997; Susmel, 2000), short-term interest rates (Cai, 1994; Gray, 1996; Kalimipalli and Susmel, 2006), emerging equity markets (Susmel, 1998), and exchange rates (Klaassen, 2002; Calvet and Fisher, 2004). However, to the best of our knowledge, this paper is the rst application to currency turmoil. The analysis is applied to four Southeast Asian countries: Thailand, Singapore, the Philippines, and Malaysia. Estimation results support our intuition for modeling exchange rate volatilities. Our results, in fact, show that signals of the July 1997 crisis become apparent in Thailand as early as January, and the probability of getting into a crisis jumps to as much as 82 percent in June 1997. The literature on nancial/currency crises is vast, and it mainly focuses on trying to predict crises in developing countries. There are three methods or approaches for predicting currency crises that have been developed in the literature.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทศวรรษของ nineties ที่เห็นหลายธนาคาร และสกุลเงิน crises.1 ความรุนแรงของวิกฤตมีแรงจูงใจนักวิจัยจะพัฒนาระบบแจ้งเตือนภัยล่วงหน้าเพื่อขัดขวางเหมือนวิกฤต ระบบเตือนล่วงหน้ามักจะเกี่ยวข้องกับ denition บางอย่างแม่นยำของวิกฤตและกลไกสำหรับการคาดการณ์ว่า สกุลเงินวิกฤตมักจะมี identied เป็นตอนที่ซึ่งมีค่าเสื่อมราคาที่คมของสกุลเงิน ขนาดใหญ่ลดลงทุนสำรองต่างประเทศ การเพิ่มขึ้นอย่างมากในอัตราดอกเบี้ยภายในประเทศหรือการรวมกันขององค์ประกอบเหล่านี้ นี้กระดาษศึกษาอัตราแลกเปลี่ยนความวุ่นวาย เป็น เราเน้นตอนเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยนอย่างละเอียด และเราวิเคราะห์ตัวแปรที่ทริกเกอร์การย้ายจากระยะสงบเวลาปั่นป่วน เนื่องจากไม่จำเป็นต้องเป็นเพวิกฤตสกุลเงินระยะเวลา และในทางกลับกัน เราวิธี identies สกุลเงินวิกฤตเฉพาะเมื่อพวกเขารายการแลกเปลี่ยนมีขนาดใหญ่อัตรา devaluations กลยุทธ์การสร้างโมเดลของเราอาศัยหลักฐานประจักษ์ว่า การเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยน i) ขนาดเล็กเกี่ยวข้องกับความผันผวนต่ำ (ปกติระบอบ) ขนาดใหญ่อัตราแลกเปลี่ยนเคลื่อนไหวไปพร้อมกับความผันผวน (ความวุ่นวาย), และ ii) อัตราแลกเปลี่ยนผันผวนไม่คงที่ในระบอบสอง สายนี้สำหรับ GARCH ระบอบสลับวิธีการ ซึ่งเรานอกจากนี้ให้กิจกรรมเปลี่ยนแปลงไปเปลี่ยนแปลงเวลาเป็นฟังก์ชันของตัวชี้วัดเศรษฐกิจ และ nancial การใช้แบบจำลองความผันผวนสลับสำหรับตลาดหุ้น (ฮามิลตันและ Susmel, 1994 การสร้างโมเดล Dueker, 1997 Susmel, 2000) ระยะสั้นอัตราดอกเบี้ย (ไก 1994 สีเทา 1996 Kalimipalli และ Susmel, 2006), เกิดขึ้น ตลาดหุ้น (Susmel, 1998) และอัตราแลกเปลี่ยน (Klaassen, 2002 Calvet ก Fisher, 2004) อย่างไรก็ตาม กับความรู้ของเรา กระดาษนี้เป็นแอพลิเคชัน rst สกุลความวุ่นวาย การวิเคราะห์กับ 4 ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้: ประเทศไทย สิงคโปร์ ฟิลิปปินส์ และมาเลเซีย การประเมินผลสนับสนุนสัญชาตญาณของเราสำหรับอัตราแลกเปลี่ยน volatilities การสร้างโมเดล ผลของเรา ในความเป็นจริง แสดงว่า สัญญาณของ 1997 กรกฎาคมวิกฤตการณ์เป็นปรากฏในประเทศไทยก่อนเป็นเดือนมกราคม และน่ารับเข้าวิกฤตข้ามไปถึง 82 เปอร์เซ็นต์ในเดือน 1997 มิถุนายน วรรณคดีบนวิกฤต nancial/สกุล เงินเป็นใหญ่ และส่วนใหญ่เน้นพยายามทำนายวิกฤตในประเทศกำลังพัฒนา มีสามวิธีการหรือแนวทางสำหรับการคาดการณ์วิกฤตสกุลเงินที่ได้รับการพัฒนาในวรรณคดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทศวรรษของยุคร่วมเป็นสักขีพยานหลายธนาคารและสกุลเงิน crises.1 ความรุนแรงของวิกฤตที่มีแรงจูงใจนักวิจัยในการพัฒนาระบบเตือนภัยล่วงหน้าเพื่อที่จะขัดขวางวิกฤตที่คล้ายกัน ระบบเตือนภัยล่วงหน้าดังกล่าวมักจะเกี่ยวข้องกับบาง denition แม่นยำของวิกฤตและกลไกการทำนายมัน วิกฤติสกุลเงินมักจะ identied เป็นตอนที่มีความคมชัดค่าเสื่อมราคาของสกุลเงินลดลงขนาดใหญ่ในทุนสำรองระหว่างประเทศเพิ่มขึ้นอย่างมากในอัตราดอกเบี้ยในประเทศหรือการรวมกันขององค์ประกอบเหล่านี้ การศึกษางานวิจัยนี้ความวุ่นวายของอัตราแลกเปลี่ยนที่เป็นเรามุ่งเน้นตอนของการเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยนที่กว้างขวางและเราวิเคราะห์ตัวแปรที่ก่อให้เกิดการย้ายจากช่วงเวลาที่เงียบสงบเป็นเวลาที่ปั่นป่วน ตั้งแต่วิกฤติสกุลเงินไม่จำเป็นต้องเป็นช่วงเวลาที่วุ่นวายและในทางกลับกันวิธีการของเรา identies วิกฤตสกุลเงินเฉพาะเมื่อพวกเขาแสดงให้เห็นกับอัตราแลกเปลี่ยนที่มีขนาดใหญ่ลดค่าเงิน กลยุทธ์การสร้างแบบจำลองของเราขึ้นอยู่กับหลักฐานเชิงประจักษ์ว่า i) การเปลี่ยนแปลงของอัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศขนาดเล็กที่มีความเกี่ยวข้องกับความผันผวนต่ำ (สามัญระบอบการปกครอง) และการเคลื่อนไหวของอัตราแลกเปลี่ยนที่มีขนาดใหญ่ไปด้วยกันกับความผันผวนสูง (วุ่นวาย) และ ii) ความผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยนไม่คงที่ในสอง ระบอบการปกครอง สายนี้สำหรับวิธีการเปลี่ยนระบอบการปกครอง GARCH ที่เราน่าจะยิ่งช่วยให้การเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างกันในช่วงเวลาที่ฟังก์ชั่นของตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจและการเงิน สวิทช์รุ่นผันผวนได้ถูกนำมาใช้สำหรับการสร้างแบบจำลองตลาดทุน (แฮมิลตันและ Susmel 1994; Dueker 1997; Susmel, 2000) อัตราดอกเบี้ยระยะสั้น (Cai, 1994; สีเทา, 1996; K​​alimipalli และ Susmel, 2006) ที่เกิดขึ้นใหม่ตลาดทุน (Susmel, 1998), และอัตราแลกเปลี่ยน (Klaassen 2002; Calvet และฟิชเชอร์, 2004) แต่ที่ดีที่สุดของความรู้ของเรากระดาษนี้เป็นโปรแกรมแรกวุ่นวายสกุลเงิน การวิเคราะห์นำมาใช้กับสี่ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้: ไทย, สิงคโปร์, ฟิลิปปินส์และมาเลเซีย การประเมินผลการสนับสนุนสัญชาตญาณของเราสำหรับการสร้างแบบจำลองอัตราแลกเปลี่ยนผันผวน ผลของเราในความเป็นจริงแสดงให้เห็นว่าสัญญาณของวิกฤตกรกฎาคม 1997 กลายเป็นที่เห็นได้ชัดในประเทศไทยเป็นช่วงต้นเดือนมกราคมและความน่าจะเป็นของการเป็นวิกฤตกระโดดไปเท่าร้อยละ 82 ในเดือนมิถุนายน 1997 หนังสือที่เกี่ยวกับการเงิน / วิกฤตสกุลเงินคือ กว้างใหญ่และส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่การพยายามที่จะทำนายวิกฤตในประเทศกำลังพัฒนา มีสามวิธีหรือแนวทางในการทำนายวิกฤตสกุลเงินที่ได้รับการพัฒนาในวรรณคดีที่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทศวรรษของ nineties เห็นหลายธนาคารและวิกฤตการณ์แลกเปลี่ยนเงิน 1 . ความรุนแรงของวิกฤตได้กระตุ้นนักวิจัยเพื่อพัฒนาระบบเตือนภัยก่อน เพื่อป้องกันวิกฤตที่คล้ายคลึงกัน ระบบเตือนภัยดังกล่าวมักจะเกี่ยวข้องกับบางชัดเจน เด็กของวิกฤตและกลไกเพื่อทำนายมันเป็นวิกฤตการณ์ค่าเงินมักจะ identied เป็น Episode ซึ่งมีคมค่าเสื่อมราคาของสกุลเงินสำรองลดลงมากในต่างประเทศอย่างมาก ปรับเพิ่มอัตราดอกเบี้ยในประเทศ หรือการรวมกันขององค์ประกอบเหล่านี้ ความยุ่งยากนี้อัตราแลกเปลี่ยนการศึกษากระดาษที่เรามุ่งเน้นในตอนของการเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยนอย่างละเอียดเราวิเคราะห์ซึ่งตัวแปรเรียกย้ายจากช่วงเวลาที่เงียบสงบในเวลาที่วุ่นวาย . เนื่องจากวิกฤตการณ์ค่าเงินไม่จําเป็นต้องในช่วงเวลาที่สับสน และในทางกลับกัน เราเข้าใกล้ตัวตนแลกเปลี่ยนเงินวิกฤตเฉพาะเมื่อพวกเขาปรากฏกับลดค่าเงินอัตราแลกเปลี่ยนเงินขนาดใหญ่กลยุทธ์การสร้างแบบจำลองของเราอาศัยหลักฐานเชิงประจักษ์ว่า การเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยน ) ขนาดเล็กที่เกี่ยวข้องกับความผันผวนต่ำ ( แบบธรรมดา ) และการเคลื่อนไหวของอัตราแลกเปลี่ยนขนาดใหญ่ไปกับความผันผวนสูง ( ความวุ่นวาย ) , และ 2 ) ความผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยนไม่คงที่ใน 2 ระบบ . นี้เรียกร้องให้มีระบอบการปกครองของการเข้าถึงที่เรายังให้การเปลี่ยนสถานะที่แตกต่างกันเมื่อเวลาผ่านไป การทำงานของตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจและ nancial . การสลับผวนรุ่นได้ใช้แบบจำลองตลาดทุน ( แฮมิลตัน และ susmel , 1994 ; dueker , 1997 ; susmel , 2000 ) , อัตราดอกเบี้ยระยะสั้น ( CAI , 1994 ; สีเทา , 1996 ; kalimipalli และ susmel , 2006 ) , ตลาดหุ้นเกิดใหม่ ( susmel , 1998 )และอัตราแลกเปลี่ยน ( klaassen , 2002 ; และ calvet ฟิชเชอร์ , 2004 ) อย่างไรก็ตาม ในการที่ดีที่สุดของความรู้ของเรา กระดาษนี้เป็นโปรแกรมแรกเพื่อแลกเปลี่ยนความวุ่นวาย การวิเคราะห์การใช้ประเทศสี่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ประเทศไทย สิงคโปร์ ฟิลิปปินส์ และมาเลเซีย ผลการประเมินสนับสนุนสัญชาตญาณของเราสำหรับแบบจำลองอัตราแลกเปลี่ยนผันผวน . ผลลัพธ์ ในความเป็นจริงที่แสดงสัญญาณของกรกฎาคม 1997 วิกฤตกลายเป็นชัดเจนในไทยต้นเดือนมกราคม และความน่าจะเป็นของการเข้าสู่วิกฤตทันทีมากที่สุดเท่าที่ร้อยละ 82 ในเดือนมิถุนายน 1997 วรรณกรรม nancial / แลกเปลี่ยนเงินวิกฤติมาก และส่วนใหญ่จะเน้นพยายามทำนายวิกฤตการณ์ในการพัฒนาประเทศมีอยู่สามวิธีหรือแนวทางทำนายวิกฤตการณ์แลกเปลี่ยนเงินที่ได้รับการพัฒนาในวรรณคดี