A dyssomnia is a primary disorder o

A dyssomnia is a primary disorder of sleep or wakefulness
characterized by inability to sleep (ie, insomnia) or
excessive sleepiness (ie, hypersomnia). Dyssomnias are
disorders of duration, quality, and timing of sleep. The
prevalence of sleep-related problems in the general
population is estimated to be around 30%, affecting
between 50 and 70 million Americans of all ages.1
The
incidence and prevalence of sleep disorders are even
higher in the psychiatric population. Ford and Kamerow2
revealed that 40% of patients with insomnia and
46.5% of patients with hypersomnia had a psychiatric
disorder compared with only 16.4% of patients with no
sleep complaints.
Normal sleep is divided between rapid eye movement
(REM) and non-REM cycles. Non-REM sleep is
separated into 4 stages based on increasing depth of
sleep, which can be observed through polysomnography
(PSG). Sleep latency (ie, the time spent trying
to fall asleep) is normally 10 to 20 minutes. In stage 1
sleep, the occipital dominant rhythm decreases, and
the 8 to 13 Hz alpha waves seen in the awake state
diminish. Alpha waves are replaced by 3 to 7 Hz theta
waves, and larger vertex transients can be seen. In
stage 2, bursts of 12 to 15 Hz waves known as sleep
spindles occur, along with high voltage waves of positive
and negative polarity known as K complexes. In stage 3,
slow wave activity of 1 to 3 Hz known as delta waves are
observed, which comprise 20% to 49% of the stage 3
sleep period. Stage 4 consists of over 50% delta waves.
Stages 3 and 4 of non-REM sleep are more prominent
in the first half of normal sleep (Figure 1).3
REM accounts for 20% to 25% of sleep and is associated
with vivid dreaming. All muscles except for ocular
and respiratory muscles are paralyzed during REM to
prevent acting out dreams. REM normally starts around
60 to 90 minutes after sleep onset and is most prominent
in the latter half of sleep. REM and non-REM
usually occur in 90- to 110-minute cycles.4
Age-related
degenerative changes occur in the sleep cycles that lead
to a reduction of sleep efficiency (Table 1); however,
the overall need for sleep does not decrease with age.5

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Dyssomnia เป็นโรคหลักของโหมดสลีปหรือ wakefulnessโดยไม่สามารถนอนหลับ (ie นอนไม่หลับ) หรือเกิน sleepiness (ie, hypersomnia) มี Dyssomniasความผิดปกติของระยะเวลา คุณภาพ และช่วงเวลาของการนอนหลับ ที่ส่วนปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการนอนหลับในทั่วไปประชากรคือประมาณประมาณ 30% ผลกระทบต่อระหว่าง 50 และ 70 ล้านชาวอเมริกันของ ages.1 ทั้งหมด ที่อุบัติการณ์และความชุกของโรคนอนหลับได้แม้สูงกว่าในประชากรทางจิตเวช ฟอร์ดและ Kamerow2 เปิดเผยว่า 40% ของผู้ป่วยนอนไม่หลับ และ46.5% ของผู้ป่วยที่มี hypersomnia ได้เป็นจิตแพทย์เมื่อเทียบกับเพียง 16.4% ของผู้ป่วยที่ไม่มีโรคนอนร้องเรียนนอนหลับที่ปกติจะถูกแบ่งระหว่างการเคลื่อนไหวของตาอย่างรวดเร็ว(REM) และวงจร REM ไม่ โหมดสลี Non REMแบ่งออกเป็น 4 ระยะตามการเพิ่มความลึกของนอน ซึ่งสามารถสังเกตผ่าน polysomnography(PSG) นอนเวลาแฝง (ie เวลาที่ใช้ในการพยายามการหลับ) ได้ปกติ 10-20 นาที ในระยะ 1การนอนหลับ ลดจังหวะหลักท้ายทอย และคลื่นอัลฟา 8-13 Hz ในสถานะตื่นตัวหรอ คลื่นอัลฟ่าจะถูกแทนที่ โดยทีตา Hz 3-7คลื่น และจุดใหญ่ที่แม้แต่ผู้ที่สามารถมองเห็น ในขั้น 2, bursts ของ 12 ถึง 15 Hz คลื่นเรียกว่าโหมดสลีปแกนที่เกิดขึ้น รวมทั้งคลื่นไฟฟ้าแรงสูงของบวกและขั้วลบที่เรียกว่า K คอมเพล็กซ์ ในขั้นตอนที่ 3มีคลื่นช้ากิจกรรมของ 1-3 Hz เรียกว่าคลื่นเดลต้าสังเกต ซึ่งประกอบด้วย 20% 49% ของขั้นตอนที่ 3sleep period. Stage 4 consists of over 50% delta waves.Stages 3 and 4 of non-REM sleep are more prominentin the first half of normal sleep (Figure 1).3REM accounts for 20% to 25% of sleep and is associatedwith vivid dreaming. All muscles except for ocularand respiratory muscles are paralyzed during REM toprevent acting out dreams. REM normally starts around60 to 90 minutes after sleep onset and is most prominentin the latter half of sleep. REM and non-REMusually occur in 90- to 110-minute cycles.4 Age-relateddegenerative changes occur in the sleep cycles that leadto a reduction of sleep efficiency (Table 1); however,the overall need for sleep does not decrease with age.5

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

dyssomnia
เป็นโรคหลักของการนอนหลับหรือตื่นโดดเด่นด้วยการไม่สามารถที่จะนอนหลับ(เช่นนอนไม่หลับ)
หรือง่วงนอนมากเกินไป(เช่น hypersomnia) Dyssomnias
มีความผิดปกติของระยะเวลาที่มีคุณภาพและระยะเวลาของการนอนหลับ
ความชุกของปัญหาการนอนหลับที่เกี่ยวข้องในทั่วไปประชากรที่คาดว่าจะอยู่ที่ประมาณ 30% ส่งผลกระทบต่อระหว่าง50 และ 70 ล้านคนอเมริกันทุก ages.1 อุบัติการณ์และความชุกของโรคนอนจะยิ่งสูงขึ้นในประชากรจิตเวช ฟอร์ดและ Kamerow2 เปิดเผยว่า 40% ของผู้ป่วยที่มีอาการนอนไม่หลับและ46.5% ของผู้ป่วยที่มี hypersomnia ได้จิตเวชความผิดปกติเมื่อเทียบกับเพียง16.4% ของผู้ป่วยที่ไม่มีการร้องเรียนการนอนหลับ. ปกติการนอนหลับเป็นตัวแบ่งแยกระหว่างตาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว(REM) และรอบที่ไม่ REM . นอนหลับที่ไม่ REM จะแยกออกเป็น4 ขั้นตอนขึ้นอยู่กับความลึกที่เพิ่มขึ้นของการนอนหลับซึ่งสามารถสังเกตได้ผ่านการตรวจนอนกร(PSG) แฝงการนอนหลับ (เช่นเวลาที่ใช้ในการพยายามที่จะหลับ) เป็นปกติ 10 ถึง 20 นาที ในขั้นตอนที่ 1 การนอนหลับจังหวะที่โดดเด่นท้ายทอยลดลงและ8-13 เฮิร์ตซ์คลื่นอัลฟาที่เห็นในรัฐตื่นตัวลดการ คลื่นอัลฟาจะถูกแทนที่ด้วย 3-7 ทีเฮิร์ตซ์คลื่นและมีขนาดใหญ่ชั่วคราวจุดสุดยอดสามารถมองเห็นได้ ในขั้นตอนที่ 2 ระเบิดของ 12-15 เฮิร์ตซ์คลื่นที่รู้จักกันว่าการนอนหลับแกนเกิดขึ้นพร้อมกับคลื่นแรงดันสูงบวกขั้วและลบที่รู้จักกันเป็นคอมเพล็กซ์K ในขั้นตอนที่ 3 คลื่นช้า 1-3 เฮิร์ตซ์ที่รู้จักกันเป็นคลื่นเดลต้าจะสังเกตซึ่งประกอบด้วย20% ถึง 49% ของขั้นตอนที่ 3 ระยะเวลาการนอนหลับ ขั้นที่ 4 ประกอบด้วยมากกว่า 50% คลื่นเดลต้า. ขั้นตอนที่ 3 และ 4 ของการนอนหลับที่ไม่ REM มีความโดดเด่นมากขึ้นในช่วงครึ่งแรกของการนอนหลับปกติ(รูปที่ 1) 0.3 บัญชี REM 20% ถึง 25% ของการนอนหลับและมีความเกี่ยวข้องกับการที่สดใสการฝัน กล้ามเนื้อทั้งหมดยกเว้นตากล้ามเนื้อและระบบทางเดินหายใจเป็นอัมพาตในช่วง REM ที่จะป้องกันไม่ให้ทำหน้าที่ออกความฝัน REM ปกติจะเริ่มต้นรอบ60-90 นาทีหลังจากเริ่มมีอาการนอนหลับและเป็นที่โดดเด่นที่สุดในครึ่งหลังของการนอนหลับ REM และไม่ REM มักจะเกิดขึ้นใน 90 ถึง 110 นาที cycles.4 ที่เกี่ยวข้องกับอายุการเปลี่ยนแปลงความเสื่อมเกิดขึ้นในรอบการนอนหลับที่นำไปสู่การลดลงของประสิทธิภาพการนอนหลับ(ตารางที่ 1); แต่ความต้องการโดยรวมสำหรับการนอนหลับไม่ได้ลดลงด้วย age.5

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็น dyssomnia เป็นความผิดปกติของการนอนหลับหรือการตื่นตัว
ลักษณะไม่สามารถที่จะนอน ( ไม่หลับ IE ) หรือ
ง่วงนอนมากเกินไป ( เช่น hypersomnia ) dyssomnias เป็น
ความผิดปกติของเวลา คุณภาพ และเวลาของการนอนหลับ
ความชุกของปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการนอนหลับในประชากรทั่วไป
คาดว่าจะอยู่ที่ประมาณ 30 เปอร์เซ็นต์ มีผลต่อ
ระหว่าง 50 และ 70 ล้านคนอเมริกันทุกเพศทุกวัย ที่ 1

อุบัติการณ์และความชุกของความผิดปกติของการนอนหลับแม้
สูงกว่าในประชากรของจิตเวช ฟอร์ดและ kamerow2
พบว่า 40% ของผู้ป่วยที่มีอาการนอนไม่หลับและ
46.5 % ของผู้ป่วย hypersomnia เป็นโรคจิตเวช
เมื่อเทียบกับเพียง 16.4 % ของผู้ป่วยที่ไม่มี

นอนบ่นนอน ปกติจะแบ่งระหว่างอย่างรวดเร็วตาเคลื่อนไหว
( REM ) และวงจร REM ไม่ ที่ไม่ใช่การนอนหลับ REM คือ
แบ่งออกเป็น 4 ระยะ ตามการเพิ่มความลึกของ
นอน ซึ่งสามารถสังเกตได้ผ่านการตรวจการนอนหลับ
( PSG ) นอนเร็ว ( เช่น เวลาที่ใช้ในการพยายาม
หลับ ) คือปกติ 10 ถึง 20 นาที ในขั้นที่ 1
หลับ ท้ายทอยเด่นจังหวะลดลงและ
8 ถึง 13 เฮิรตซ์ คลื่นอัลฟาที่เห็นใน
รัฐตื่นตัวลดลง คลื่นอัลฟาจะถูกแทนที่โดย 3 ถึง 7 Hz theta
คลื่นชั่วคราวและจุดยอดที่มีขนาดใหญ่สามารถเห็นได้ ใน
2 เวทีระเบิด 12 ถึง 15 Hz คลื่นเรียกว่า spindles นอน
เกิดขึ้นพร้อมกับคลื่นแรงดันสูงบวก
และขั้วลบ เรียกว่า เค คอมเพล็กซ์ ในขั้นตอนที่ 3
ช้าคลื่นกิจกรรม 1 Hz เป็นคลื่นเดลต้าเป็น
สังเกตซึ่งประกอบด้วย 20% ถึง 49 % ของระยะเวลาการนอนหลับระยะที่ 3

ขั้นตอนที่ 4 ประกอบด้วยมากกว่า 50 %
คลื่นเดลต้าขั้นตอนที่ 3 และ 4 ของ Non REM การนอนหลับจะโดดเด่นมากขึ้น
ในครึ่งแรกของการนอนหลับปกติ ( รูปที่ 1 ) 3
เรมบัญชีสำหรับ 20% ถึง 25% ของการนอนหลับและเกี่ยวข้อง
กับสดใส ฝัน กล้ามเนื้อทั้งหมดยกเว้นตา
และกล้ามเนื้อหายใจเป็นอัมพาตระหว่างเรม

ป้องกันแสดงความฝัน เรมโดยปกติเริ่มรอบ
60 ถึง 90 นาทีหลังจากนอนการโจมตีและโดดเด่นที่สุด
ในครึ่งหลังของปREM และไม่ใช่ REM
มักจะเกิดขึ้นในรอบ 90 - 110 นาที 4

เสื่อมสภาพอายุที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในรอบการนอนหลับที่รอคอย
ให้ลดประสิทธิภาพของการนอนหลับ ( ตารางที่ 1 ) อย่างไรก็ตาม โดยรวมที่จำเป็นสำหรับนอน
5 ไม่ลดลงตามอายุ