Doctor Teesdale visited the condemned man in prison once or twice duri การแปล - Doctor Teesdale visited the condemned man in prison once or twice duri ไทย วิธีการพูด

Doctor Teesdale visited the condemn

Doctor Teesdale visited the condemned man in prison once or twice during the week before he was
put to death. Condemned men often find a strange peace as the hour of their death comes closer.
Linkworth was like this. While there was still hope of saving his life, Linkworth had experienced
horrible doubts and fears. When all hope had gone, he seemed to accept that his death was certain, and
he became calm and quiet. The murder had been a particularly horrible one, and no one felt sympathetic
towards the murderer. The condemned man owned a small paper shop in Sheffield, in the north of
England. He lived there with his wife and his mother. The old lady was not rich, but she had five
hundred pounds, and Linkworth knew this. Linkworth himself needed money because he owed a
hundred pounds, and he simply killed his mother for her money. While his wife was away from home
visiting some relations, Link− worth strangled his mother.
He and his mother had had many arguments and disagreements over the past few years. She had
often threatened to take her money and go and live somewhere else. In fact, during his wife's absence,
Linkworth and his mother had another violent argument. The old lady took all her money out of the
bank and made plans to leave Sheffield the next day. She told her son that she was going to live with
friends in London. He saw his chance, and that evening he strangled her. During the night he buried thebody in the small back garden behind the shop.
His next step, before his wife's return, was a very sensible one. The next morning he packed up all
his mother's clothes. He took them down to the station and sent them off to London by passenger train.
In the evening he invited several friends to supper, and told them about his mother's departure. He
openly admitted that he and his mother had never really agreed with each other. He said that he was not
sorry that she had left. He added that she had not given him her London address. That too seemed quite
natural, but it was a clever idea all the same. Linkworth did not want his wife to write to the old lady.
When his wife returned, Linkworth told her the same believable story and she accepted it
completely. Indeed, this is not surprising, for there was nothing strange or unusual about it. And for a
while everything went very well. At first Linkworth was clever. He did not pay the money he owed
immediately. Instead, he took a paying guest into his house. This young man rented the old lady's room.
At the same time Linkworth mentioned to everyone how he was making money from his little shop. It
was a month before he used any of the money from the locked drawer in his mother's room. Then he
changed two fifty−pound notes and paid back the money that he owed.
At that point, however, he became careless. Instead of being patient, he paid another two hundred
pounds into the bank. And he began to worry about the body in the garden. Was it buried deeply
enough? He bought some rocks and stones, and spent the long summer evenings building a rock garden
over the grave. The flowers grew, and he began to feel safer and more confident.
But then something quite unexpected happened. His mother's luggage had arrived at Kings Cross
Station in London, and of course nobody collected it. It was sent to the lost−luggage office to wait for
its owner. It waited and waited − until there was a fire at the office. The old lady's luggage was partly
destroyed, and the railway company wrote to her about it at her Sheffield address.
The letter was of course addressed to Mrs Linkworth, and naturally Linkworth's wife opened it.
That letter was the beginning of the end for Linkworth. Why was his mother's luggage still in the
lost−luggage office? He could give no reasonable explanation. Of course he had to call the police and
tell them his mother was missing. Then the silent, slow machinery of English law began to move. Quiet
men in dark suits visited Linkworth's shop. They enquired at his bank, and inspected the rock garden
behind his shop. Then came the arrest, and the trial, which did not last very long.
Finally, the last day of the trial arrived. Well−dressed ladies in large hats came along to hear the
judgement, and the room was bright with colour. No one in the crowd felt sorry for the young man who
was condemned. Many of the audience were mothers themselves. The prisoner's crime, they felt, was a
crime against motherhood. They felt pleased when the judge put on his black hat. They understood what
the black hat meant, and they agreed with the judge. The man was a murderer, and the judge was right
to condemn him to death.
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
แพทย์ Teesdale เยี่ยมชมผู้ชายคนเกือบติดคุกครั้งเดียวหรือสองครั้งในช่วงสัปดาห์ก่อนที่เขาทำให้ตาย ผู้ชายคนเกือบหาสันติภาพแปลกมักจะเป็นชั่วโมงของการเสียชีวิตของพวกเขามาใกล้ชิดLinkworth ได้ดังนี้ ในขณะที่ยังมีความหวังของบันทึกชีวิต มีประสบการณ์ Linkworthข้อสงสัยที่น่ากลัวและความกลัว เมื่อหมดหวังแล้ว เขาดูเหมือนจะยอมรับว่า ความตายของเขาคือบาง และเขากลายเป็นความสงบ และเงียบสงบ คดีฆาตกรรมได้หนึ่งน่ากลัวโดยเฉพาะอย่างยิ่ง และไม่รู้สึกเห็นอกเห็นใจต่อฆาตกร คนคนเกือบเป็นเจ้าของร้านขนาดเล็กกระดาษในเชฟฟิลด์ ทางเหนือของอังกฤษ เขาอาศัยอยู่มีภรรยาและแม่ของเขา ผู้หญิงอายุไม่รวย แต่เธอมีห้าร้อยปอนด์ และ Linkworth รู้นี้ Linkworth ตัวเองเนื่องจากเขาเป็นหนี้เงินต้องการร้อยปอนด์ และเขาก็ฆ่าแม่ของเขาเงินของเธอ ขณะที่ภรรยาอยู่พักเข้าชมความสัมพันธ์บางอย่าง Link− น่ารัดแม่ของเขา เขาและแม่ของเขาเคยมีอาร์กิวเมนต์และความขัดแย้งในอดีตไม่กี่ปี เธอมี-มักจะขู่ว่า จะใช้เงินของเธอ และไปอยู่ที่ใดบ้าง ในความเป็นจริง ระหว่างการขาดงานของภรรยาLinkworth และแม่ของเขามีอาร์กิวเมนต์รุนแรงอีก เลดี้เก่าเอาเงินของเธอทั้งหมดของการธนาคารและทำแผนไปเชฟฟิลด์ถัดไปวันนั้น เธอบอกลูกชายว่า เธอไปอยู่กับเพื่อนในลอนดอน เขาเห็นโอกาสของเขา และเย็นที่เขาเชือดคอเธอ ในตอนกลางคืน เขาฝังแสดงในสวนหลังเล็ก ๆ อยู่หลังร้าน เขาขั้นตอนถัดไป ก่อนส่งคืนของภรรยาของเขา หนึ่งที่เหมาะสมมาก เช้าวันถัดไปที่เขาบรรจุค่าทั้งหมดเสื้อผ้าที่แม่ของเขา เขาเอาไปลงสถานี และส่งพวกเขาออกไปลอนดอน โดยรถไฟโดยสารในตอนเย็น เขาเชิญเพื่อนหลายไปซุปเปอร์ และบอกพวกเขาเกี่ยวกับแม่ของเขาออก เขายอมรับอย่างเปิดเผยว่า เขาและแม่ของเขาได้เคยตกลงกัน เขากล่าวว่า เขาไม่ใช่ขอให้เธอได้ทิ้ง เขาเสริมว่า เธอก็ไม่ให้เขาอยู่เธอลอนดอน ที่เกินไปลำบากมากธรรมชาติ แต่มันเป็นความคิดที่ฉลาดเหมือน Linkworth ไม่ต้องการภรรยาเขียนหญิง เมื่อภรรยาของเขากลับ Linkworth บอกว่า เธอเชื่อเรื่องเดียวกัน และเธอยอมรับมันทั้งหมด แน่นอน นี้ไม่ได้รู้สึกประหลาดใจ ไม่มีอะไรแปลก หรือผิดปกติเกี่ยวกับ และสำหรับการในขณะที่ทุกอย่างก็ดี ที่แรก Linkworth ไม่ฉลาด เขาไม่ได้จ่ายเงินคงค้างชำระทันที แทน เขาเอาลูกค้าชำระเงินเข้าไปในบ้านของเขา หนุ่มคนนี้เช่าเก่าห้องพักในเวลาเดียวกัน Linkworth ที่กล่าวถึงทุกคนว่า เขาได้ทำเงินจากร้านของเขาเล็กน้อย มันเดือนก่อนเคยมีเงินจากลิ้นชักล็อคในห้องของลูกได้ แล้วเขาfifty−pound เปลี่ยนแปลงสองบันทึก และชำระคืนเงินที่คงค้างชำระ ในจุดนั้น อย่างไรก็ตาม เขาเป็นสะเพร่า แทนที่จะถูกผู้ป่วย เขาจ่ายอีกสองร้อยปอนด์ เป็นธนาคาร และเริ่มกังวลเกี่ยวกับร่างกายในสวน มันถูกฝังอยู่ลึกหรือไม่เพียงพอหรือไม่ เขาซื้อบางหินและก้อนหิน และใช้เวลาฤดูร้อนยาว evenings สร้างสวนหินกว่าศพ ดอกไม้เติบโต และเขาก็เริ่มรู้สึกปลอดภัย และมั่นใจมากขึ้น แต่แล้ว สิ่งไม่คาดคิดค่อนข้างเกิดขึ้น กระเป๋าแม่ของเขามาถึงที่คิงส์ครอสสถานีในลอนดอน และแน่นอนไม่มีใครรวบรวมได้ มันถูกส่งไปยังสำนักงาน lost−luggage เพื่อรอเจ้าของ จะรอ และรอ−จนกว่ามีไฟที่สำนักงาน กระเป๋าของผู้หญิงเก่าถูกบางส่วนทำลาย และบริษัทรถไฟเขียนเธอเลยที่เธออยู่เชฟฟิลด์ จดหมายถูกส่งถึงนาง Linkworth แน่นอน และธรรมชาติของ Linkworth ภรรยาเปิดมันอักษรที่เป็นจุดเริ่มต้นของการสิ้นสุดสำหรับ Linkworth เหตุกระเป๋าของแม่ของเขายังคงในการสำนักงาน lost−luggage เขาสามารถให้คำอธิบายที่ไม่สมเหตุสมผล แน่นอนเขาต้องโทรแจ้งตำรวจ และบอกให้แม่ของเขาได้หายไป แล้ว เครื่องเงียบ ช้าของกฎหมายอังกฤษเริ่มที่จะย้าย เงียบสงบชายชุดดำเข้าเยี่ยมชมร้านค้าของ Linkworth พวกเขากันที่ธนาคารของเขา และตรวจสอบสวนหินหลังร้านของเขา จากนั้น มาการจับกุม และทดลอง ซึ่งก็ไม่นานมาก สุดท้าย วันสุดท้ายของการทดลองมา Well−dressed ผู้หญิงในหมวกมาพร้อมฟังการตัดสิน และห้องที่ มีสีสดใส ไม่มีใครในฝูงชนรู้สึกเสียใจสำหรับหนุ่มสาวคนที่มีคนเกือบ ผู้ชมมากมายถูกแม่ตัวเอง ของนักโทษอาชญากรรม ที่พวกเขารู้สึก ไม่มีอาชญากรรมที่กระทำต่อมารดา พวกเขารู้สึกยินดีเมื่อผู้พิพากษาใส่หมวกสีดำของเขา พวกเขาเข้าใจสิ่งหมวกสีดำหมายถึง และพวกเขาตกลงกับผู้พิพากษา คนที่ถูกฆาตกร และผู้พิพากษาไม่ถูกต้องเหมารวมเขาตาย
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
หมอ Teesdale เข้าเยี่ยมชมคนที่เคราะห์ร้ายในคุกครั้งหรือสองครั้งในช่วงสัปดาห์ก่อนที่เขาจะ
นำไปสู่ความตาย ชายเคราะห์ร้ายมักจะพบความสงบสุขแปลกที่ชั่วโมงของการเสียชีวิตของพวกเขามาใกล้ชิด.
Linkworth เป็นเช่นนี้ ในขณะที่ยังคงมีความหวังของการช่วยชีวิตของเขา Linkworth เคยมีประสบการณ์
ที่น่ากลัวความสงสัยและความกลัว เมื่อความหวังได้ไปดูเหมือนว่าเขาจะยอมรับว่าการตายของเขาเป็นบางอย่างและ
เขาก็กลายเป็นความสงบและเงียบสงบ การฆาตกรรมที่ได้รับการอย่างใดอย่างหนึ่งที่น่ากลัวโดยเฉพาะอย่างยิ่งและไม่มีใครรู้สึกเห็นอกเห็นใจ
ต่อฆาตกร ชายเคราะห์ร้ายที่เป็นเจ้าของร้านค้ากระดาษขนาดเล็กในเชฟฟิลด์ในภาคเหนือของ
ประเทศอังกฤษ เขาอาศัยอยู่กับภรรยาและมารดาของตน หญิงชราก็ไม่รวย แต่เธอมีห้า
ร้อยปอนด์และ Linkworth รู้อย่างนี้ Linkworth ตัวเองต้องการเงินเพราะเขาเป็นหนี้
£ 100 และเขาก็ฆ่าแม่ของเขาสำหรับเงินของเธอ ในขณะที่ภรรยาของเขาออกจากบ้าน
ไปเยือนความสัมพันธ์บางอย่างคุ้มค่า Link- รัดคอแม่ของเขา.
เขาและแม่ของเขาได้มีข้อโต้แย้งมากมายและความขัดแย้งในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เธอ
มักจะขู่ว่าจะใช้เงินของเธอและไปอาศัยอยู่ที่อื่น ในความเป็นจริงในช่วงที่ภรรยาของเขา
Linkworth และแม่ของเขาได้อีกโต้แย้งรุนแรง หญิงชราเอาเงินของเธอออกมาจาก
ธนาคารและวางแผนที่จะออกจากเชฟฟีลด์ในวันถัดไป เธอบอกลูกชายของเธอว่าเธอกำลังจะไปอาศัยอยู่กับ
เพื่อน ๆ ในลอนดอน เขาเห็นโอกาสของเขาและในเย็นวันนั้นเขารัดคอเธอ ในช่วงคืนที่เขาถูกฝังอยู่ thebody ในสวนหลังบ้านขนาดเล็กด้านหลังร้าน.
ขั้นตอนต่อไปของเขาก่อนที่จะกลับมาภรรยาของเขาเป็นคนที่เหมาะสมมาก เช้าวันรุ่งขึ้นเขาแน่นขึ้นทุก
เสื้อผ้าของแม่ของเขา เขาเอาพวกเขาลงไปยังสถานีและส่งพวกเขาออกไปกรุงลอนดอนโดยรถไฟโดยสาร.
ในตอนเย็นเขาเชิญเพื่อนอีกหลายคนที่จะรับประทานอาหารเย็นและบอกพวกเขาเกี่ยวกับการเดินทางของแม่ของเขา เขา
ยอมรับอย่างเปิดเผยว่าเขาและแม่ของเขาไม่เคยตกลงกันจริงๆกับแต่ละอื่น ๆ เขาบอกว่าเขาไม่ได้
เสียใจที่เธอทิ้ง เขาเสริมว่าเธอไม่เคยให้เขาอยู่ในกรุงลอนดอนของเธอ ที่ดูเหมือนเกินไปค่อนข้าง
ธรรมชาติ แต่มันเป็นความคิดที่ฉลาดเหมือนกันทั้งหมด Linkworth ไม่ต้องการภรรยาของเขาที่จะเขียนถึงหญิงชรา.
เมื่อภรรยาของเขากลับ Linkworth บอกเธอเรื่องเชื่อเดียวกันและเธอยอมรับมัน
อย่างสมบูรณ์ แท้จริงนี้ไม่น่าแปลกใจเพราะมีอะไรที่แปลกหรือผิดปกติเกี่ยวกับเรื่องนี้ และสำหรับ
ในขณะที่ทุกอย่างไปได้ดีมาก ตอนแรก Linkworth ฉลาด เขาไม่ได้จ่ายเงินที่เขาเป็นหนี้
ทันที แต่เขาเอาแขกจ่ายเงินเข้าไปในบ้านของเขา ชายหนุ่มคนนี้เช่าห้องพักของหญิงชรา.
ในขณะเดียวกัน Linkworth กล่าวถึงกับทุกคนว่าเขาทำเงินจากร้านค้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขา มัน
ถูกเดือนก่อนที่เขาจะใช้ใด ๆ ของเงินจากลิ้นชักถูกขังอยู่ในห้องของแม่ของเขา จากนั้นเขาก็
เปลี่ยนสองบันทึกห้าสิบปอนด์และจ่ายคืนเงินที่เขาเป็นหนี้.
ณ จุดนั้น แต่เขาก็กลายเป็นประมาท แทนที่จะเป็นผู้ป่วยที่เขาจ่ายอีกสองร้อย
ปอนด์เข้าไปในธนาคาร และเขาก็เริ่มกังวลเกี่ยวกับร่างกายในสวน คือมันฝังลึก
เพียงพอหรือไม่ เขาซื้อบางหินและหินและใช้เวลาช่วงเย็นฤดูร้อนที่ยาวนานสร้างสวนหิน
เหนือหลุมฝังศพ ดอกไม้เติบโตและเขาก็เริ่มที่จะรู้สึกปลอดภัยและมั่นใจมากขึ้น.
แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นค่อนข้าง กระเป๋าแม่ของเขาได้เดินทางมาถึงที่คิงส์ครอ
สเตชั่นในกรุงลอนดอนและแน่นอนไม่มีใครเก็บมัน มันถูกส่งไปยังสำนักงานหายกระเป๋ารอให้
เจ้าของ มันรอและรอคอย - จนกว่ามีไฟที่สำนักงาน กระเป๋าหญิงชราถูกบางส่วน
ถูกทำลายและ บริษัท รถไฟเขียนถึงเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ที่อยู่ที่เชฟฟีลด์ของเธอ.
ตัวอักษรที่เป็นของหลักสูตรที่ส่งไปยังนาง Linkworth และธรรมชาติภรรยา Linkworth เปิดมัน.
จดหมายนั่นคือจุดเริ่มต้นของจุดจบสำหรับ Linkworth ทำไมกระเป๋าของแม่ของเขายังคงอยู่ใน
สำนักงานหายกระเป๋า? เขาอาจจะไม่ให้คำอธิบายที่เหมาะสม แน่นอนว่าเขามีการเรียกตำรวจและ
บอกพวกเขาแม่ของเขาหายไป จากนั้นก็เงียบเครื่องจักรช้าของกฎหมายอังกฤษเริ่มที่จะย้าย เงียบ
ผู้ชายในชุดสูทสีเข้มเข้าเยี่ยมชมร้านค้าของ Linkworth พวกเขาถามที่ธนาคารของเขาและการตรวจสอบสวนหิน
ที่อยู่เบื้องหลังร้านของเขา จากนั้นก็มาถูกจับกุมและการพิจารณาคดีซึ่งไม่นานมาก.
สุดท้ายในวันสุดท้ายของการพิจารณาคดีมาถึง ผู้หญิงแต่งตัวดีในหมวกขนาดใหญ่มาพร้อมที่จะได้ยิน
การตัดสินและห้องสดใสด้วยสี หนึ่งในฝูงชนไม่รู้สึกเสียใจสำหรับคนหนุ่มสาวที่
จะถูกประณาม หลายของผู้ชมเป็นแม่ตัวเอง อาชญากรรมของนักโทษพวกเขารู้สึกว่าเป็น
อาชญากรรมต่อแม่ พวกเขารู้สึกยินดีเมื่อผู้พิพากษาใส่หมวกสีดำของเขา พวกเขาเข้าใจสิ่งที่
หมวกสีดำหมายและพวกเขาเห็นด้วยกับผู้พิพากษา คนที่เป็นฆาตกรและผู้พิพากษาที่ถูกต้อง
ที่จะปรับโทษท่านถึงตาย
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
หมอ teesdale เยี่ยมผู้ต้องหาชายในคุกครั้งหรือสองครั้งในระหว่างสัปดาห์ก่อนเขา
ถึงตาย ประณามผู้ชายมักจะพบความแปลกเหมือนวันตายของตนเข้ามาใกล้ๆ .
linkworth เป็นแบบนี้ ในขณะที่ยังคงมีความหวังของการประหยัดชีวิตของเขา linkworth มีประสบการณ์
สงสัยน่ากลัวและความกลัว เมื่อหมดหวังไปแล้ว ดูเหมือนเขาจะยอมรับความตายของเขาถูกบางอย่างและ
เขากลายเป็นความสงบและเงียบ ฆาตกรรมได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งน่ากลัว และไม่มีใครที่รู้สึกสงสาร
ต่อฆาตกร ชายผู้ถูกเป็นเจ้าของร้านขายกระดาษขนาดเล็กในเชฟฟิลด์ในภาคเหนือของ
อังกฤษ เขาอาศัยอยู่กับภรรยาของเขาและแม่ของเขา หญิงชราไม่ได้รวย แต่เธอมีห้า
100 ปอนด์ และ linkworth รู้เรื่องนี้ linkworth เองต้องการเงินเพราะเขาเป็นหนี้
100 ปอนด์ และเขาก็ฆ่าแม่ของเขา เพราะเงินของเธอ ขณะที่ภรรยาของเขาอยู่ห่างจากบ้าน
เยี่ยมความสัมพันธ์เชื่อมโยง−น่าบีบคอแม่
เขาและแม่ของเขามีข้อโต้แย้งมากมาย และความขัดแย้งในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เธอมักจะขู่เอาเงิน
เธอและไปอยู่ที่อื่น ในความเป็นจริงในระหว่างการขาดภรรยาของเขา
linkworth และแม่ของเขามีความรุนแรง การโต้แย้ง หญิงชรา เอาเงินออกมาจากธนาคาร และวางแผนที่จะออกจาก
เชฟฟิลด์ ในวันถัดไป เธอบอกว่าลูกชายของเธอว่า เธอกำลังอยู่กับ
เพื่อนในลอนดอน เขาเห็นโอกาส และเย็นวันนั้นเขาบีบคอเธอ คืนนั้นเขาถูกฝังอยู่ใน thebody เล็กกลับสวนหลังร้าน
ขั้นตอนต่อไปของเขา ก่อนที่จะกลับมาของภรรยาของเขาเป็นมีเหตุผลหนึ่ง เช้าวันรุ่งขึ้น เขาเก็บของทั้งหมด
แม่เสื้อผ้า เขาเอามันไปที่สถานีและส่งพวกเขาไปลอนดอนโดยรถไฟผู้โดยสาร .
ในตอนเย็น เขาเชิญเพื่อน ๆ หลายมื้อ และบอกพวกเขาเกี่ยวกับการจากไปของแม่ของเขา เขา
ยอมรับอย่างเปิดเผยว่าเขาและแม่ของเขาก็ไม่เคยเห็นด้วยกับแต่ละอื่น ๆ เขากล่าวว่าเขาไม่ได้
ขอโทษที่เธอเหลืออยู่เขาเสริมว่าเธอไม่ได้ให้เขาที่อยู่ในกรุงลอนดอนของเธอ ไปดู
ธรรมชาติ แต่มันฉลาดคิดเหมือนกันหมด linkworth ไม่ต้องการภรรยาของเขาเขียนจดหมายถึงหญิงชรา .
เมื่อภรรยากลับมา linkworth บอกเรื่องราวน่าเชื่อถือเหมือนกัน และเธอยอมรับ
อย่างสมบูรณ์ แน่นอน ไม่น่าประหลาดใจ เพราะไม่มีอะไรแปลกหรือผิดปกติ เกี่ยวกับมัน และสำหรับ
ในขณะที่ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ตอนแรก linkworth ฉลาด เขาไม่ได้จ่ายเงินที่เขาเป็นหนี้
ทันที แทน เขาหยิบจ่ายแขกเข้ามาในบ้านเขา ชายหนุ่มคนนี้ในห้องเช่าเก่าสุภาพสตรี .
ในเวลาเดียวกัน linkworth กล่าวกับทุกคนว่า เขาทำเงินจากร้านเล็กๆ ของเขา มัน
เป็นเดือนก่อนที่เขาจะใช้ใด ๆของเงินจากลิ้นชักในห้องของแม่ของเขา แล้วเขา
เปลี่ยนห้าสิบสองบันทึกปอนด์−และจ่ายกลับเงินที่เขาเป็นหนี้ .
ที่จุดนั้น แต่เขาก็ไม่สนใจ แทนที่จะต้องอดทน เขาจ่ายอีกสองร้อย
ปอนด์เข้ามาในธนาคาร และเขาเริ่มกังวลกับร่างกายในสวน มันฝังลึก
พอ ? เขาซื้อหินและหินและใช้เวลาตอนเย็นของฤดูร้อนยาวสร้างสวนหิน
เหนือหลุมฝังศพ ดอกโตและเขาเริ่มที่จะรู้สึกปลอดภัย และมั่นใจกว่า
แต่บางอย่างก็ค่อนข้างไม่คาดคิดเกิดขึ้น แม่ของเขาที่เก็บได้เดินทางมาถึงที่สถานีคิงส์ครอส
ในลอนดอน และแน่นอนไม่มีใครเก็บรวบรวม มันถูกส่งไปที่สูญเสีย−ที่เก็บสำนักงานรอ
เจ้าของ ก็ได้แต่รอ รอ รอ บริษัท เวสเทิร์น จนมีไฟไหม้ที่สำนักงาน กระเป๋าเลดี้เก่า
บางส่วนถูกทำลายและบริษัทรถไฟเขียนเรื่องที่เธอเชฟฟิลด์ที่อยู่ .
จดหมายถูกส่งถึงคุณแน่นอน linkworth และเป็นธรรมชาติ linkworth ภรรยาเปิดมัน .
จดหมายนั่นคือจุดเริ่มต้นของจุดจบของ linkworth . ทำไมแม่ของเขาที่เก็บอยู่ใน
สูญหายสำนักงานที่เก็บ− ? เขาอาจไม่สมเหตุสมผล อธิบาย แน่นอน เขาต้องโทรเรียกตำรวจและ
บอกเขาว่าแม่ของเขาหายตัวไป แล้วเงียบ เครื่องจักรช้าของกฎหมายอังกฤษเริ่มที่จะย้าย ผู้ชายใส่สูทดำ linkworth เงียบ
เข้าของร้าน พวกเขาตรวจสอบที่ธนาคาร และตรวจสอบสวนหิน
หลังร้านของเขา จากนั้นก็จับกุม และสอบสวน ซึ่งไม่ได้สุดท้ายนานมาก .
ในที่สุด วันสุดท้ายของการพิจารณาคดีแล้ว คือ−แต่งตัวผู้หญิงในหมวกขนาดใหญ่เข้ามาได้ยิน
การตัดสิน และห้องก็สดใสด้วยสี หนึ่งในฝูงชนรู้สึกสงสารชายหนุ่มที่
ถูกลงโทษ . หลายของผู้ชมเป็นแม่ตัวเอง ความผิดของนักโทษ พวกเขารู้สึกเป็น
อาชญากรรมกับความเป็นแม่ พวกเขารู้สึกยินดีเมื่อผู้พิพากษาใส่หมวกสีดำของเขา พวกเขาเข้าใจสิ่งที่
หมวกสีดำหมายถึง และพวกเขาเห็นด้วยกับผู้พิพากษา เขาเป็นฆาตกรและผู้พิพากษาถูก

ประณามเขาจนตาย
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2025 I Love Translation. All reserved.

E-mail: