Since you’re here,” Meng Hao said w

Since you’re here,” Meng Hao said with a laugh, “there’s no need to rush off.”

These words immediately caused Gu La to begin to quiver. He slowly turned, forcing a smile onto his face that made it look almost like he was crying. His body began to shake violently, and his mind roared. A roar of frustration and rage echoed out within his heart.

“How could it be…?” he thought. “This is the Western Desert…. It’s not the Black Lands…. How could he be here…? I, I, I….” Images began to flicker through his mind. That of the first moment he had met Meng Hao, to all the research he had been subjected to, and finally his recent happy days. Now, however, the good times had evaporated into a nightmare that would never go away.

“How could it be…?” Gu La felt grief and indignation, but he had no choice but turn blinking to look at Meng Hao and pretend that he had just noticed him. His expression was one of happiness, although all ability to think or even speak had left him.

Before he had a chance to say anything to Meng Hao, Gu La’s Third apprentice noted the fact that his Master was turning around and then let out an inward sigh of relief. The he turned to glare viciously at Meng Hao.

“You’re dead! You provoked a rank 7 Dragoneer. Even if you are from the Crow Scout Tribe, they won’t protect you now!” The young man was growing even more aggressive. At the moment, he wasn’t paying any attention to the two neo-demons next to Meng Hao. In his mind, few people in the five Tribes of the Crow Divinity would possibly dare to enrage his Master.

Gu La’s expression changed, and his heart began to pound.

—–

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื่องจากคุณอยู่ที่นี่ "เม้งเฮากล่าวพร้อมกับหัวเราะ" มีความจำเป็นที่จะรีบวิ่งออก. " คำพูดเหล่านี้ทันทีที่เกิด Gu ลาเพื่อเริ่มต้นการสั่น เขาค่อย ๆ หันมาบังคับให้รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาที่ทำให้มันดูเกือบจะเป็นเหมือนเขาก็ร้องไห้ ร่างกายของเขาเริ่มสั่นอย่างรุนแรงและความคิดของเขาคำราม เสียงคำรามของแห้วและความโกรธสะท้อนออกภายในหัวใจของเขา. "วิธีการที่มันอาจจะ ... ?" เขาคิดว่า "นี่เป็นทะเลทรายตะวันตก ... มันไม่ได้เป็นที่ดินดำ ... ว่าเขาจะอยู่ที่นี่ ... ? ผมผมผม ... . "ภาพเริ่มสั่นไหวผ่านความคิดของเขา ว่าครั้งแรกที่เขาได้พบกับเม้งเฮาทุกงานวิจัยที่เขาถูกยัดเยียดให้และในที่สุดวันที่มีความสุขของเขาที่ผ่านมา แต่ตอนนี้เวลาที่ดีได้ระเหยเป็นฝันร้ายที่ไม่เคยจะหายไป. "วิธีการที่มันอาจจะ ... ?" Gu La รู้สึกเศร้าโศกและความไม่พอใจ แต่เขาไม่มีทางเลือก แต่เลี้ยวกระพริบเพื่อดูเม้ง Hao และหลอกว่าเขา ได้สังเกตเห็นเพียงแค่เขา การแสดงออกของเขาเป็นหนึ่งในความสุขแม้ว่าความสามารถของทุกคนที่จะคิดหรือแม้กระทั่งพูดได้ทิ้งเขา. ก่อนที่เขาจะมีโอกาสที่จะพูดอะไรกับเม้งเฮาเป็น Gu ลาฝึกงานที่สามตั้งข้อสังเกตความจริงที่ว่าโทของเขากำลังหันไปรอบ ๆ และแล้วให้ออกขาเข้า ถอนหายใจโล่ง เขาหันไปจ้องที่เลวทรามต่ำช้าเม้งเฮา. "คุณตาย! คุณเจ็บใจอันดับ 7 Dragoneer แม้ว่าคุณจะจากอีกาลูกเสือเผ่าพวกเขาจะไม่ปกป้องคุณในขณะนี้! "ชายหนุ่มที่กำลังเติบโตแม้ก้าวร้าวมากขึ้น ในขณะที่เขาก็ไม่ได้ให้ความสนใจใด ๆ กับสอง Neo-ปีศาจติดกับเม้งเฮา ในใจของเขาไม่กี่คนในห้าชนเผ่าของอีกาเทพอาจจะกล้าที่จะโกรธโทของเขา. แสดงออก Gu ลาเปลี่ยนแปลงและหัวใจของเขาเริ่มที่จะปอนด์. -