During the post-war period, economi

During the post-war period, economic growth was concentrated in Midtown Manhattan, in part stimulated by the Rockefeller Center, which was developed in the 1930s. Meanwhile, Lower Manhattan was left out of the economic boom. One exception was the construction of One Chase Manhattan Plaza in the Financial District by David Rockefeller, who led urban renewal efforts in Lower Manhattan.[5] In 1958, Rockefeller established the Downtown-Lower Manhattan Association (DLMA), which commissioned Skidmore, Owings and Merrill to draw up plans for revitalizing Lower Manhattan. The plans, made public in 1960, called for a World Trade Center to be built on a 13-acre (53,000 m2) site along the East River, from Old Slip to Fulton Street and between Water Street and South Street.[6][7] The complex would include a 900-foot (275 m) long exhibition hall, and a 50–70 story building, with some of its upper floors used as a hotel.[8] Other amenities would include a theater, shops, and restaurants.[9] The plan also called for a new securities exchange building, which the Downtown-Lower Manhattan Association hoped would house the New York Stock Exchange.[7]

David Rockefeller suggested that the Port Authority would be a logical choice for taking on the project,[7] and argued that the Trade Center would provide great benefits in facilitating and increasing volume of international commerce coming through the Port of New York.[9] Given the importance of New York City in global commerce, Port Authority director Austin J. Tobin remarked that the proposed project should be the World Trade Center, and not just a "world trade center."[10] After a year-long review of the proposal, the Port Authority formally backed the project on March 11, 1961

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช่วงหลังสงคราม เจริญเติบโตทางเศรษฐกิจเข้มข้นในมิดทาวน์แมนฮัตตัน บางส่วนขาวกระตุ้น โดยร็อคกี้เฟลเลอร์เซ็นเตอร์ ซึ่งได้รับการพัฒนาในช่วงทศวรรษ 1930 ในขณะเดียวกัน แมนฮัตตันล่างถูกทิ้งออกจากบูมเศรษฐกิจ ยกเว้นถูกสร้างหนึ่งเชสแมนฮัตตันพลาซ่าในย่านการเงินโดยเดวิดร็อคกี้เฟลเลอร์ ผู้เออร์ต่อความพยายามในแมนฮัตตันต่ำ [5] ใน 1958 ร็อคกี้เฟลเลอร์ก่อตั้งต่ำกว่าเมืองแมนฮัตตันสมาคม (DLMA), ซึ่งมอบหมายอำนาจหน้าที่ Skidmore, Owings และเมอร์ริลให้วาดแผนสำหรับหน้าที่ช่วยแก้ไขปัญหาลดลงแมนฮัตตัน เรียกแผน สาธารณใน 1960 เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ที่ถูกสร้างขึ้นบนไซต์ (53,000 m2) 13 เอเคอร์ริมแม่น้ำตะวันออก จากใบเก่า ถนนฟุลตัน และ ระหว่างห้องน้ำและถนนใต้ [6] [7] ซับซ้อนจะมีหอประชุมนิทรรศการยาว 900 ฟุต (275 เมตร) และเรื่องราว 50 – 70 อาคาร มีบางส่วนของชั้นใช้เป็นโรงแรม [8] หนังสือจะประกอบด้วยโรงละคร ร้านอาหาร และร้านอาหาร [9] แผนเรียกว่าหลักทรัพย์แลกเปลี่ยนอาคารใหม่ ซึ่งสมาคมแมนฮัตตันเมืองล่างหวังจะบ้านทรัพย์นิวยอร์ก [7]ร็อคกี้เฟลเลอร์ดาแนะนำว่า การท่าเรือจะเลือกตรรกะสำหรับใช้ในโครงการ, [7] และโต้เถียงว่า ศูนย์การค้าจะมีประโยชน์มากในการอำนวยความสะดวก และเพิ่มปริมาณการค้าระหว่างประเทศมาถึงท่าเรือนิวยอร์ก [9] ให้ความสำคัญของนิวยอร์กซิตี้ในโลกพาณิชย์ ท่ากรรมการออสติน J. Tobin กล่าวว่า ควรจะเสนอโครงการเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ และไม่เพียงเป็น "เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์" [10] หลังจากปีที่ยาวนานการทบทวนข้อเสนอ การท่าเรืออย่างเป็นทางสนับสนุนโครงการบน 11 มีนาคม 1961

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงระยะเวลาหลังสงครามการเติบโตทางเศรษฐกิจได้รับความเข้มข้นใน Midtown แมนฮัตตันในส่วนของการกระตุ้นโดยศูนย์กี้เฟลเลอร์ซึ่งได้รับการพัฒนาขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1930 ในขณะที่แมนฮัตตันที่ถูกปล่อยออกมาจากเศรษฐกิจบูม ข้อยกเว้นหนึ่งคือการก่อสร้างของหนึ่ง Chase Manhattan พลาซ่าในย่านการเงินโดยเดวิดเฟลเลอร์ที่นำความพยายามในการฟื้นฟูเมืองแมนฮัตตัน. [5] ในปี 1958, กี้เฟลเลอร์ก่อตั้งขึ้นในดาวน์ทาวน์แมนฮัตตันตอนล่างสมาคม (DLMA) ซึ่งรับหน้าที่สกิดมอร์วิงส์ และเมอร์ที่จะวาดขึ้นแผนฟื้นฟูแมนฮัตตัน แผนการทำให้ประชาชนในปี 1960 เรียกเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ที่จะถูกสร้างขึ้นบน 13 เอเคอร์ (53,000 m2) สถานที่พร้อมอีสต์ริเวอร์จากใบเก่าไปถนนฟุลตันและระหว่างน้ำและถนนเซาท์สตรีท. [6] [ 7] ที่ซับซ้อนจะรวมถึง 900 ฟุต (275 เมตร) ห้องโถงนิทรรศการนานและอาคารชั้น 50-70 มีบางส่วนของชั้นบนของโรงแรมที่ใช้เป็น. [8] สิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ จะรวมถึงโรงภาพยนตร์ร้านค้าและ ร้านอาหาร. [9] แผนเรียกว่าสำหรับหลักทรัพย์ที่ออกใหม่อาคารแลกเปลี่ยนซึ่งดาวน์ทาวน์แมนฮัตตันตอนล่างสมาคมหวังว่าจะบ้านตลาดหลักทรัพย์นิวยอร์ก. [7] เดวิดเฟลเลอร์ชี้ให้เห็นว่าการท่าเรือจะเป็นทางเลือกที่เหมาะสมสำหรับการที่ โครงการ [7] และถกเถียงกันอยู่ว่าเซ็นเตอร์จะให้ผลประโยชน์ที่ดีในการอำนวยความสะดวกและปริมาณที่เพิ่มขึ้นของการค้าระหว่างประเทศที่ผ่านมาทางท่าเรือนิวยอร์ก. [9] ให้ความสำคัญของนิวยอร์กซิตี้ในการค้าระดับโลกที่ผู้อำนวยการการท่าเรือออสติน เจโทบินตั้งข้อสังเกตว่าโครงการที่เสนอควรจะเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์และไม่เพียง แต่เป็น "ศูนย์กลางการค้าโลก." [10] หลังจากการตรวจสอบระยะยาวรายปีของข้อเสนอการท่าเรืออย่างเป็นทางการได้รับการสนับสนุนโครงการใน 11 มีนาคม 1961

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระหว่างช่วงสงคราม - ที่ทำการไปรษณีย์ การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจมีความเข้มข้นในมิดทาวน์ แมนฮัตตัน ในส่วนกระตุ้นโดยศูนย์กี้เฟลเลอร์ซึ่งถูกพัฒนาขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1930 ในขณะที่ลดแมนฮัตตันถูกปล่อยออกจากบูม ข้อยกเว้นหนึ่งคือการก่อสร้างของเชสแมนฮัตตันพลาซ่าในย่านการเงินโดยเดวิด ร็อคกี้เฟลเลอร์ ที่นำความพยายามในการฟื้นฟูเมืองในแมนฮัตตันตอนล่าง [ 5 ] ใน 1958ร็อคกี้เฟลเลอร์ก่อตั้งขึ้นในเมืองลดแมนฮัตตันสมาคม ( dlma ) ซึ่งรับหน้าที่ฟิสิกส์เชิงคำนวณเพื่อวางแผนสำหรับการฟื้นฟูแมนฮัตตันตอนล่าง โครงการ เผยแพร่ในปี 1960 , เรียกว่าเป็น World Trade Center ถูกสร้างขึ้นบน 13 ไร่ ( ร้อยละ 2 ) เว็บไซต์ตามแม่น้ำตะวันออกจากใบเก่าไปถนนฟุลตันและระหว่างถนนน้ำและถนนใต้[ 6 ] [ 7 ] ซับซ้อนจะรวม 900 ฟุต ( 275 ) นิทรรศการยาว , และ 50 – 70 เรื่องอาคาร บางส่วนของชั้นบนใช้เป็นโรงแรม . [ 8 ] สิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆรวมถึงโรงภาพยนตร์ ร้านค้า และร้านอาหาร . [ 9 ] แผนนี้ยังเรียกร้องให้ อาคารหลักทรัพย์ใหม่ ซึ่งตัวเมืองแมนฮัตตันล่าง สมาคมหวังบ้าน New York Stock Exchange [ 7 ]

เดวิด ร็อคกี้เฟลเลอร์พบว่าท่าเรือจะเป็นทางเลือกเชิงตรรกะเพื่อใช้ในโครงการ , [ 7 ] และโต้แย้งว่า ศูนย์การค้าจะให้ประโยชน์ที่ดีในการส่งเสริมและเพิ่มปริมาณการค้าระหว่างประเทศ มาถึงท่าเรือนิวยอร์ก . [ 9 ] ให้ความสำคัญของนครนิวยอร์กในการค้าทั่วโลก , การท่าเรือ ผู้อำนวยการ Austin Jเขากล่าวว่าโครงการที่เสนอควรเป็นศูนย์การค้าโลก และไม่ได้เป็นเพียง " เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ " [ 10 ] หลังจากปีที่ยาวนานทบทวนข้อเสนอของ การท่าเรือ ได้รับการสนับสนุน โครงการอย่างเป็นทางการ ในวันที่ 11 มีนาคม ปี 1961