Employees may change staffing pract

Employees may change staffing practices to control benefits costs. First, because benefits costs are fixed (in that they do not usually go up with hours worked), the benefits cost per hour can be reduce by having employers work more hours. However, there are drawbacks to having employees work more hours. The Fair Labor Standards Act(FLSA), introduced in Chapter 11, requires that nonexempt employees be paid time-and-a-half for hours in excess of 40 per week. Yet the decline is U.S work hours tapered off in the late 1940s; work hours have actually gone up since then. It is estimated that Americans were working the equivalent of one month longer in 1987 that they were in 1969, and these higher levels have continued. Increased benefits were identified as one of the major reasons for this.
A second possible effect of FLSA regulations (though this is more speculative) is that organizations will try to have their employees classified as exempt whenever possible (though such attempts may run afoul of FLSA law). The growth in the number of salaried workers (many of whom are exempt) may also reflect an effort by organizations to limit the benefits cost per hour without having to pay overtime. A third potential effect is the growth in part-time employment and the use of temporary workers. which may be a response to rising benefits costs. Part-time workers are less likely to receive benefits than full-time workers although labor market shortages in recent years have reduced this difference. Benefits for temporary works are also usually quite limited.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พนักงานอาจเปลี่ยนพนักงานปฏิบัติการควบคุมต้นทุนผลประโยชน์ แรก เนื่องจากคงที่ต้นทุนผลประโยชน์ (ที่ไม่ปกติไปขึ้น กับ ชั่วโมง ทำงาน), ต้นทุนผลประโยชน์ต่อชั่วโมงสามารถลดได้ โดยมีนายจ้างทำงานชั่วโมงเพิ่มเติมได้ อย่างไรก็ตาม มีข้อเสียมีพนักงานทำงานหลายชั่วโมง การยุติธรรมแรงงานมาตรฐาน Act(FLSA) ในบทที่ 11 ต้องที่ nonexempt พนักงานจะจ่ายเงินเวลา และครึ่งชั่วโมงเกินกว่า 40 ต่อสัปดาห์ ยัง ปฏิเสธการมีชั่วโมงทำงานของอเมริกาเรียวปิดใน 2483 ชั่วโมงทำงานได้จริงไปตั้งแต่นั้น มีประเมินว่า ชาวอเมริกันกำลังทำงานเทียบเท่ากับ 1 เดือนในปีค.ศ. 1987 ที่พวกใน 1969 และระดับสูงเหล่านี้ได้อย่างต่อเนื่อง ประโยชน์เพิ่มที่ระบุเป็นหนึ่งในสาเหตุสำคัญ ผลได้ที่สองของ FLSA ระเบียบ (แม้ว่านี้มากเก็ง) ได้ว่า องค์กรจะพยายามให้พนักงานของตนจัดเป็นยกเว้นเมื่อใดก็ ตามที่เป็นไปได้ (แม้ว่าความพยายามดังกล่าวอาจวิ่งชนกฎหมาย FLSA) เจริญเติบโตของจำนวนผู้ปฏิบัติงานประจำ (หลายคนที่ยกเว้น) อาจสะท้อนความพยายามที่องค์กรการจำกัดผลประโยชน์ต้นทุนต่อชั่วโมง โดยไม่ต้องจ่ายค่าล่วงเวลา ผลเป็นไปได้สามเป็นการเติบโตในการจ้างงานชั่วคราวและการใช้แรงงานชั่วคราว ซึ่งอาจเป็นการตอบสนองต่อผลประโยชน์ต้นทุนที่เพิ่มขึ้น แรงงานชั่วคราวมีแนวโน้มจะได้รับประโยชน์มากกว่าผู้ปฏิบัติงานเต็มเวลาแต่ขาดแคลนตลาดแรงงานในปีที่ผ่านมาได้ลดความแตกต่างนี้ ประโยชน์สำหรับงานชั่วคราวปกติก็ค่อนข้างจำกัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พนักงานอาจมีการเปลี่ยนแปลงการปฏิบัติของพนักงานในการควบคุมค่าใช้จ่ายผลประโยชน์ ประการแรกเพราะค่าใช้จ่ายผลประโยชน์ที่ได้รับการแก้ไข (ที่พวกเขามักจะไม่ขึ้นไปกับชั่วโมงทำงาน) ผลประโยชน์ที่มีค่าใช้จ่ายต่อชั่วโมงสามารถลดการทำงานโดยมีนายจ้างชั่วโมง แต่มีข้อเสียที่มีพนักงานทำงานชั่วโมง พระราชบัญญัติมาตรฐานแรงงานยุติธรรม (FLSA) เปิดตัวในบทที่ 11 กำหนดให้พนักงาน nonexempt ต้องจ่ายเวลาและครึ่งชั่วโมงในส่วนที่เกินจาก 40 ต่อสัปดาห์ แต่ลดลงอยู่ที่ US ทำงานเป็นเวลาเรียวออกในปลายทศวรรษที่ 1940; ชั่วโมงการทำงานจริงได้ไปขึ้นตั้งแต่นั้นมา มันเป็นที่คาดว่าชาวอเมริกันกำลังทำงานเทียบเท่ากับหนึ่งเดือนอีกต่อไปในปี 1987 ว่าพวกเขาในปี 1969 และสิ่งเหล่านี้ระดับที่สูงขึ้นได้อย่างต่อเนื่อง ผลประโยชน์ที่เพิ่มขึ้นถูกระบุว่าเป็นหนึ่งในสาเหตุสำคัญของการนี้.
ผลที่เป็นไปได้ที่สองของกฎระเบียบ FLSA (แต่นี้คือการเก็งกำไรมากกว่า) คือการที่องค์กรจะพยายามที่จะมีพนักงานของพวกเขาจัดเป็นได้รับการยกเว้นเมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้ (แต่ความพยายามดังกล่าวอาจจะปะทะกันของ FLSA กฎหมาย). การเจริญเติบโตในจำนวนของคนงานเงินเดือน (ที่หลายคนได้รับการยกเว้น) นอกจากนี้ยังสะท้อนให้เห็นถึงความพยายามที่อาจจะโดยองค์กรเพื่อ จำกัด ผลประโยชน์ที่มีค่าใช้จ่ายต่อชั่วโมงโดยไม่ต้องจ่ายค่าล่วงเวลา ผลที่อาจเกิดขึ้นที่สามคือการเจริญเติบโตในการจ้างงานนอกเวลาและการใช้งานของคนงานชั่วคราว ซึ่งอาจจะเป็นค่าใช้จ่ายในการตอบสนองต่อผลประโยชน์เพิ่มขึ้น คนงาน Part-time มีโอกาสน้อยที่จะได้รับผลประโยชน์มากกว่าแรงงานเต็มเวลาการขาดแคลนแม้ว่าตลาดแรงงานในปีที่ผ่านมามีการลดความแตกต่างนี้ ประโยชน์ที่ได้รับสำหรับการทำงานชั่วคราวจะยังมักจะค่อนข้าง จำกัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พนักงานอาจจะเปลี่ยนการปฏิบัติเพื่อควบคุมประโยชน์ต้นทุน ก่อน เพราะผลประโยชน์ต้นทุนคงที่ ( ในที่พวกเขามักจะไม่ขึ้นด้วยชั่วโมงทำงาน ) ผลประโยชน์ต้นทุนต่อชั่วโมง สามารถลดเวลาในการทำงาน โดยมีนายจ้างมากกว่า อย่างไรก็ตาม มีข้อเสียคือมีพนักงานทำงานมากขึ้น มาตรฐานแรงงานยุติธรรมพระราชบัญญัติ ( FLSA ) แนะนำในบทที่ 11ต้องการพนักงาน nonexempt จ่ายครั้ง - และ -- ครึ่งหนึ่งชั่วโมงเกิน 40 ต่อสัปดาห์ แต่ปฏิเสธเป็นชั่วโมงทำงานอเมริกาเรียวออกในปลายทศวรรษที่ 1940 ; ชั่วโมงทำงานจริง ๆ แล้วขึ้นตั้งแต่นั้นมา มันคือประมาณว่า คนอเมริกันทำงานเทียบเท่ากับหนึ่งเดือน อีกต่อไปในปี 1987 พวกเขาในปี 1969 และระดับที่สูงขึ้นเหล่านี้มีอย่างต่อเนื่องเพิ่มผลประโยชน์ที่ถูกระบุว่าเป็นหนึ่งในเหตุผลหลักสำหรับเรื่องนี้
ผลเป็นไปได้ที่สองของกฎระเบียบ FLSA ( แม้ว่านี้อาจมากกว่า ) เป็นองค์กรที่พยายามจะให้พนักงานของพวกเขาจัดเป็นยกเว้นเมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้ ( แม้ว่าความพยายามดังกล่าวอาจเรียกใช้บาดหมางกันของกฎหมาย FLSA )การเจริญเติบโตใน จำนวนคนงานกินเงินเดือน ( หลายคนได้รับการยกเว้น ) อาจสะท้อนให้เห็นถึงความพยายามขององค์กรที่จะ จำกัด ประโยชน์ต้นทุนต่อชั่วโมงโดยไม่ต้องจ่ายค่าล่วงเวลา ที่สามที่มีศักยภาพ ผลคือการเติบโตในการจ้างงานชั่วคราว และใช้แรงงานชั่วคราว ซึ่งอาจเป็นประโยชน์ การลดต้นทุนแรงงานเวลาส่วนหนึ่งมีโอกาสน้อยที่จะได้รับประโยชน์มากกว่าพนักงานเต็มเวลา แม้ว่าตลาดแรงงานขาดแคลน ใน ปี ล่าสุด ได้ลดความแตกต่างนี้ ประโยชน์สำหรับงานชั่วคราว
ยังมักจะค่อนข้าง จำกัด