The influence of position during sl

The influence of position during sleep on central apnoeas during Cheyne-Stokes respiration has not previously been studied systematically. The current authors aimed to study the effect of body position and sleep stages on central sleep apnoeas during Cheyne-Stokes respiration. A total of 20 consecutive patients with cardiovascular diseases and central sleep apnoea during Cheyne-Stokes respiration were investigated using nocturnal polysomnography, including a body position sensor mounted on the patient's sternum. The mean central apnoea-hypopnoea index was significantly higher in the supine position than in nonsupine positions (41+/-13 versus 26+/-12). The central apnoea-hypopnoea index was highest in sleep stages 1 and 2, and lowest in slow-wave sleep and rapid eye movement sleep. In every sleep stage, central apnoeas and hypopnoeas were more prevalent in the supine position compared with nonsupine positions. In conclusion, sleep in the supine body position increases the frequency of apnoeas and hypopnoeas in patients with Cheyne-Stokes respiration.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อิทธิพลของตำแหน่งระหว่างการนอนหลับในกลาง apnoeas ระหว่าง Cheyne – Stokes หายใจยังไม่เคยได้ศึกษาอย่างเป็นระบบ ปัจจุบันผู้เขียนมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของตำแหน่งของร่างกาย และนอนหลับขั้นตอนนอนหลับกลาง apnoeas ระหว่าง Cheyne – Stokes หายใจ รวม 20 ติดต่อกันผู้ป่วยโรคหัวใจและหลับกลาง apnoea Cheyne – Stokes หายใจในระหว่างถูกสอบสวนใช้กลางคืน polysomnography รวมทั้งเซ็นเซอร์ตำแหน่งร่างกายติดตั้งอยู่บนกระดูกสันอกของผู้ป่วย ดัชนีหมายถึงเซ็นทรัล apnoea hypopnoea เป็นนัยในหงายกว่าในตำแหน่ง nonsupine (41 +/-13 และ 26 +/-12) ดัชนีกลาง apnoea-hypopnoea เป็นนอนหลับระยะที่ 1 และ 2 และสูงสุดในคลื่นช้านอนหลับและนอนหลับตาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ในทุกขั้นตอนนอนหลับ เซ็นทรัล apnoeas และ hypopnoeas ถูกพบในหงายเมื่อเทียบกับตำแหน่ง nonsupine ในบทสรุป นอนในตำแหน่งร่างกายหงายเพิ่มความถี่ของ apnoeas และ hypopnoeas ในผู้ป่วยที่หายใจ Cheyne – Stokes

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อิทธิพลของตำแหน่งในระหว่างการนอนหลับ apnoeas วอล์กกลางในช่วง-Stokes หายใจยังไม่ได้รับการศึกษาก่อนหน้านี้อย่างเป็นระบบ ผู้เขียนในปัจจุบันมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลกระทบของตำแหน่งและการนอนหลับร่างกายขั้นตอนในการนอนหลับ apnoeas วอล์กกลางในช่วง-Stokes หายใจ รวมของผู้ป่วยที่ 20 ติดต่อกันที่มีโรคหัวใจและหลอดเลือดและหยุดหายใจขณะหลับกลางในช่วงวอล์ก-Stokes หายใจถูกตรวจสอบโดยใช้ polysomnography ออกหากินเวลากลางคืนรวมทั้งเซ็นเซอร์ตำแหน่งของร่างกายติดตั้งอยู่บนกระดูกของผู้ป่วย ดัชนีกลางหยุดหายใจขณะ-hypopnoea เฉลี่ยที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในท่านอนหงายกว่าในตำแหน่ง nonsupine (41 +/- 13 เมื่อเทียบกับ 26 +/- 12) ดัชนีภาวะหยุดหายใจขณะ-hypopnoea กลางสูงสุดในการนอนหลับขั้นตอนที่ 1 และ 2 และต่ำสุดในนอนหลับช้าคลื่นและรวดเร็วตาเคลื่อนไหวการนอนหลับ ในขั้นตอนการนอนหลับทุก apnoeas กลางและ hypopnoeas มีแพร่หลายมากขึ้นในท่านอนหงายเมื่อเทียบกับตำแหน่ง nonsupine สรุปได้ว่าการนอนหลับอยู่ในตำแหน่งที่ร่างกายหงายเพิ่มความถี่ของ apnoeas และ hypopnoeas ในผู้ป่วยที่มีวอล์ก-Stokes หายใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อิทธิพลของตำแหน่งในช่วงนอนกลาง apnoeas ระหว่างเชนสโตการหายใจไม่ได้รับก่อนหน้านี้ศึกษาอย่างเป็นระบบ ผู้เขียนในปัจจุบัน มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของร่างกายตำแหน่งและระยะนอนบน apnoeas นอนกลางระหว่างเชนสโตการหายใจ ทั้งหมด 20 ติดต่อกัน ผู้ป่วยด้วยโรคภาวะหยุดหายใจชั่วคราวและนอนกลางระหว่างเชนสโตการหายใจและทำการศึกษาโดยใช้การตรวจการนอนหลับเวลากลางคืน รวมทั้งร่างกายตำแหน่งเซนเซอร์ ติดที่หน้าอกของคนไข้ ค่าเฉลี่ยอุทารพุทธมนต์ดัชนีสูงกว่าในท่านอนราบมากกว่าในตำแหน่ง nonsupine ( 41 + / - 13 กับ 26 + / - 12 ) อุทารพุทธมนต์ที่ดัชนีสูงสุดในการนอนหลับระยะที่ 1 และ 2 และถูกที่สุดในคลื่นสมองช้าอย่างรวดเร็วและการเคลื่อนไหวของตาหลับ ทุกเวทีนอน apnoeas กลางและ hypopnoeas กำลังแพร่หลายมากขึ้นในท่านอนราบ เทียบกับตำแหน่ง nonsupine . สรุป นอนในตำแหน่งร่างกายท่านอนหงายเพิ่มความถี่ของ apnoeas และ hypopnoeas ผู้ป่วยเชนสโตการหายใจ