Abstract In this chapter, we contex

Abstract In this chapter, we contextualize and discuss the issue of defining corruption,
endorsing a definition that focuses on the abuse of power. We also discuss how
limiting the scope of corruption to the public sector contradicts the understanding
that is common in the public and also in the economic science. Furthermore, we
show how policies that are based on a concept of corruption that narrowly ascribes
the phenomenon to the public sector, can reach simplistic conclusions such as that
the extent of the public sector is invariably positively correlated with the occurrence
of corruption. Such conclusions might drive policies that cannot satisfactorily
address the problem of corruption, are conceptually flawed and are not backed by
empirical analysis that enquired into the relation between the public sector and corruption.
In this context, we also scrutinize the proposition that there is an evident
trade-off between market failures and corruption. On the contrary, anticipating one
of the main conclusions of this book, we argue that corruption is one of the causes of
the persistence of market failures. The abuse of power for private gains in the case
of environmental policies is an egregious example of how public institutions fail in
dealing with issues that cannot be solved solely by market mechanisms because of
corruption. Finally, the chapter also contains a discussion of basic concepts used
throughout the book and of issues related to the measurement of corruption.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อในบทนี้ เรา contextualize และหารือเกี่ยวกับปัญหาการทุจริต การกำหนดendorsing คำนิยามที่เน้นการใช้อำนาจตามอำเภอใจ เรายังกล่าวถึงวิธีจำกัดขอบเขตของความเสียหายให้ภาครัฐทุกความเข้าใจที่มีทั่วไป ในสาธารณะ และ ในวิทยาศาสตร์เศรษฐกิจ นอกจากนี้ เราแสดงว่านโยบายที่ใช้แนวคิดของการทุจริตที่แคบๆ ascribesปรากฏการณ์การภาครัฐ สามารถเข้าถึงบทสรุปง่าย ๆ เช่นขอบเขตของภาครัฐจะคงเส้นคงวาบวก correlated กับการเกิดขึ้นของความเสียหาย บทสรุปดังกล่าวอาจขับนโยบายที่ไม่ผ่านปัญหาของการทุจริต flawed ถูกทางแนวคิด และไม่ได้รับการสนับสนุนโดยผลการวิเคราะห์ที่กันในความสัมพันธ์ระหว่างภาครัฐและความเสียหายในบริบทนี้ เรายัง scrutinize เสนอว่ามีความชัดtrade-off ระหว่างความล้มเหลวของตลาดและความเสียหาย ดอก สนองหนึ่งของบทสรุปหลักของหนังสือเล่มนี้ เราโต้เถียงว่า ความเสียหายเป็นสาเหตุของการคงอยู่ของความล้มเหลวของตลาด ละเมิดอำนาจสำหรับกำไรส่วนตัวในกรณีนโยบายสิ่งแวดล้อมเป็นตัวอย่าง egregious ของสถาบันภาครัฐว่าล้มเหลวในจัดการกับปัญหาที่ไม่สามารถแก้ไขได้ตามกลไกตลาดเนื่องจากความเสียหาย สุดท้าย บทประกอบด้วยคำอธิบายเกี่ยวกับแนวคิดพื้นฐานที่ใช้ตลอดเล่ม และปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการวัดความเสียหาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อในบทนี้เราบริบทและหารือเกี่ยวกับปัญหาของการกำหนดทุจริต
รับรองความหมายที่มุ่งเน้นในการละเมิดอำนาจ นอกจากนี้เรายังหารือถึงวิธี
การ จำกัด ขอบเขตของความเสียหายให้กับประชาชนภาคขัดแย้งเข้าใจ
ว่าเป็นเรื่องธรรมดาในที่สาธารณะและยังอยู่ในวิทยาศาสตร์ทางเศรษฐกิจ นอกจากนี้เรา
แสดงให้เห็นว่านโยบายที่จะขึ้นอยู่กับแนวคิดของการทุจริตที่แคบ ascribes
ปรากฏการณ์ให้กับภาครัฐสามารถเข้าถึงข้อสรุปง่าย ๆ เช่น
ขอบเขตของภาครัฐที่มีการเสมอมีความสัมพันธ์กับการเกิดขึ้น
ของการทุจริต ข้อสรุปดังกล่าวอาจผลักดันนโยบายที่ไม่พอใจ
การแก้ไขปัญหาของการทุจริตที่มีข้อบกพร่องแนวคิดและไม่ได้รับการสนับสนุนจาก
การวิเคราะห์เชิงประจักษ์ที่ได้สอบถามเข้ามาในความสัมพันธ์ระหว่างภาครัฐและการทุจริต.
ในบริบทนี้เรายังกลั่นกรองเรื่องที่มีความชัดเจน
การออกระหว่างความล้มเหลวของตลาดและการทุจริต ในทางตรงกันข้ามกับที่คาดการณ์ไว้หนึ่ง
ของข้อสรุปหลักของหนังสือเล่มนี้เรายืนยันว่าการทุจริตเป็นหนึ่งในสาเหตุของการ
คงอยู่ของความล้มเหลวของตลาด ใช้อำนาจเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวในกรณี
ของนโยบายด้านสิ่งแวดล้อมเป็นตัวอย่างของวิธีการอย่างมหันต์สถาบันของรัฐล้มเหลวในการ
จัดการกับปัญหาที่ไม่สามารถแก้ไขได้ แต่เพียงผู้เดียวโดยกลไกตลาดเพราะ
การทุจริต สุดท้ายบทนี้ยังมีการอภิปรายของแนวคิดพื้นฐานที่ใช้
ตลอดทั้งเล่มและประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการวัดของการทุจริต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อ ในบทนี้ เรา contextualize และหารือเกี่ยวกับปัญหาของการทุจริต
รับรองนิยามที่เน้นการใช้อำนาจในทางที่ผิด นอกจากนี้เรายังหารือเกี่ยวกับวิธีการ จำกัด ขอบเขตของ
การทุจริตภาคประชาชนขัดแย้งกับความเข้าใจ
ที่มีทั่วไปในที่สาธารณะและในวิชาเศรษฐศาสตร์ . นอกจากนี้เรา
แสดงให้เห็นว่านโยบายที่อยู่บนพื้นฐานของแนวคิดของการทุจริตที่จวนคุณลักษณะ
ปรากฏการณ์ให้ภาคประชาชนสามารถเข้าถึงข้อสรุปที่ง่ายเกินไป เช่น
ขอบเขตของภาครัฐจะต้องมีความสัมพันธ์กับการเกิด
ของการทุจริต สรุปนโยบายดังกล่าวอาจไดรฟ์ที่ไม่น่าพอใจ
ที่อยู่ปัญหาของการทุจริตเป็นแนวคิดที่สมบูรณ์ และจะไม่ได้รับการสนับสนุนโดยการวิเคราะห์เชิงประจักษ์ใน
สอบถามความสัมพันธ์ระหว่างภาครัฐและการทุจริต .
ในบริบทนี้เรายังงครับว่ามีการแลกเปลี่ยนเห็นได้ชัด
ระหว่างความล้มเหลวของตลาด และการคอรัปชั่น ในทางตรงกันข้าม คาดหมายถึง
ของข้อสรุปหลักของหนังสือเล่มนี้ เรายืนยันว่า การทุจริตเป็นหนึ่งในสาเหตุของ
การคงอยู่ของความล้มเหลวของตลาด การใช้อำนาจเพื่อผลประโยชน์ส่วนตนในกรณี
ของนโยบายด้านสิ่งแวดล้อมเป็นตัวอย่างมหันต์ว่าสถาบันของรัฐล้มเหลวในการจัดการกับปัญหา
ที่ไม่สามารถแก้ไขได้ แต่เพียงผู้เดียว โดยกลไกตลาดเพราะ
การทุจริต สุดท้าย บทยังประกอบด้วยการอภิปรายแนวคิดพื้นฐานที่ใช้
ตลอดทั้งหนังสือและประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการวัดผลของการคอรัปชั่น