The Stapleton of Mirripit HouseA br

The Stapleton of Mirripit House
A breakfast next morning, i asked Sir Henry, Did you hear a woman crying in the night?
I heard a sound like crying; said Sir Henry. But i thought it was the wind on the moor.
Sir Henry had many papers to read. I left him sitting at his desk and went of a walk on the moor.
I walked for two or three miles across the empty moor.
Then, behind me, I heard a voice call, Dr Mortimer. But I saw a stranger walking towards me.
My name is Stapleton; said the man. How do you do, Dr Watson. I saw Dr Mortimer this morning and he told me your name. I have heard about you. You are the friend of the famous detective, Sherlock Holmes, aren't you?
Yes, Mr. Stapleton, I am I said
And is Mr. Holmer staying at Baskerville Hall too? Asked Stapleton. Is he interested in Dartmoor?
Mr. Holmer is in London; I said He is a busy man
Of course said Stapleton. Please come and see my house. It's very near here. I live with my sister.
Stapleton led me along a narrow path across a wide, flat part of the moor. The land around us was a strange, green color. We are in the Great Grimpen Mire, There is a sea of soft mud underneath the grass. If you fall in, you will never get out again.
Thank you for telling me. I said. But why do you live here? It is a dangerous and lonely place.
I am a naturalist. I study nature; said Stapleton. There are many interesting flowers and birds on the Great Grimpen Mire.
And there are some unusual animals in Dartmoor.
At that moment we heard a strange sound. It was a deep howling sound-the sound of a large dog. It came from some distance away.
Stapleton! I a that the sound of a dog? I asked.
It is only the sound of the wind; said Stapleton. The wind blows through the rocks and makes strange sounds. But here is my house - Meredith house on the moor. He pointed to the along low farmhouse which we could see near the hill. And my sister is coming of meet us.
Miss Stapleton was a very attractive woman. She was slim and tall. with beautify dark eyes. I thought she looked very different for her brother. She had dark hair, but her brother had fair hair. There were both about thirty years old. Stapleton looked a little older. He was a small, thin clean-shaven man with along face.
How do you do, Miss Stapleton I said Your brother has told me about the Great Grimpen Mire and the unusual flowers and birds. Did you hear that strange sound a moment ago? Dose the wind often make this sound
I heard nothing. Miss Stapleton said quickly. She looked at her brother and i saw fear in her eyes.
Her brother looked at her angrily. Let us show Dr Watson our house. he said.
I stayed for a short time. Stapleton showed me his collection of flowers and butterflies.
I will come to Baskerville Hall to visit Sir Henry this afternoon said Stapleton. Will you tell him?
of course; I replied. l Now, if you will excuse me, I must go back to Baskerville Hall. I hope to see you again soon. Stay on the path; said Stapleton. Remember the Great Grimpen Mire. Many men have died in it.
Miss Stapleton walked outside with me. She spoke quickly in a quit voice. Dr Watson, I want to tell you about the strange sound you heard. The people here say that it is the sound of the Hound of the Baskerville. They say it killed Sir Charles and now it will kill Sir Henry. But please, do not tell my brother that I spoke to you Now, go back to London. Go back today!.
She went into the house quickly I walked along the narrow path slowly, thinking about what she had said.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Stapleton Mirripit บ้านเช้าวันรุ่ง ถาม Sir Henry คุณได้ยินผู้หญิงร้องไห้ในคืนผมได้ยินเสียงเหมือนร้องไห้ พระเจ้าเฮนรีที่รักดังกล่าว แต่ผมคิดว่า มันเป็นลมบนมัวร์เซอร์เฮนรี่มีเอกสารมากมายในการอ่าน ผมเหลือเขานั่งอยู่ที่โต๊ะของเขา และไปเดินในมัวร์ผมเดินไปสอง หรือสามไมล์ข้ามมัวร์ว่างเปล่าแล้ว ข้างหลัง ผมได้ยินเสียงโทร Dr Mortimer แต่ผมเห็นคนแปลกหน้าเดินต่อผมชื่อของฉันคือ Stapleton กล่าวว่า ชายคนนั้น วิธีทำ Dr Watson เห็น Dr Mortimer เช้านี้ และเขาบอกชื่อของคุณ ผมเคยได้ยินเกี่ยวกับคุณ คุณเป็นเพื่อนของนักสืบชื่อดัง เชอร์ล็อกโฮล์มส์ ไม่ได้ใช่ไหมใช่ นาย Stapleton ฉันฉันกล่าวว่าและนาย Holmer เข้าฮอลล์ Baskerville เกินไป ถาม Stapleton เขามีความสนใจในชาติดาร์ทมัวร์นาย Holmer อยู่ในลอนดอน ผมบอกว่า เขาเป็นคนไม่ว่างแน่นอนว่า Stapleton กรุณามา และดูบ้าน มันอยู่ใกล้ที่นี่ ฉันอาศัยอยู่กับพี่สาวStapleton นำฉันไปตามเส้นทางแคบในมัวร์หนึ่งกว้าง แบน ที่ดินรอบ ๆ เป็นสีแปลก สีเขียว เราอยู่ในไมร์ Grimpen ดี มีทะเลโคลนนุ่มใต้หญ้า ถ้าคุณตกอยู่ใน คุณจะไม่ได้ออกอีกขอบคุณสำหรับการแจ้ง ฉันเคยพูด แต่ทำไมคุณอยู่ที่นี่ มันเป็นสถานอันตราย และโดดเดี่ยวผมเป็นธรรมชาตินิยม เรียนธรรมชาติ Stapleton ดังกล่าว มีดอกไม้และนกในไมร์ Grimpen ดีน่าสนใจและมีสัตว์ที่ผิดปกติบางอย่างในชาติดาร์ทมัวร์ในขณะ ที่เราได้ยินเสียงประหลาด ลึกยิ่งใหญ่เสียงเสียงของสุนัขขนาดใหญ่ได้ มันมาจากไกลออกไปStapleton ผมที่เสียงของสุนัข ถามมันเป็นเพียงเสียงของลม Stapleton ดังกล่าว ลมพัดผ่านหิน และทำเสียงแปลก แต่นี่คือบ้านของฉัน - Meredith บ้านมัวร์ เขาชี้ไปไปตามไร่ต่ำซึ่งเราสามารถมองเห็นใกล้เขา และน้องมีมาพบเรานางสาว Stapleton ถูกผู้หญิงน่าสนใจมาก เธอสูง และเพรียวบาง พร้อมตกแต่งตามืด ผมคิดว่า เธอมองแตกต่างกันมากสำหรับพี่ชายของเธอ เธอมีผมสีเข้ม แต่พี่มียุติธรรมผม มีทั้งสามสิบปี Stapleton ดูเก่าเล็กน้อย พระองค์เล็ก บาง clean-shaven คนที่มีไปตามใบหน้าวิธีทำ นางสาว Stapleton ผมบอกว่า พี่ชายของคุณบอกฉันเกี่ยวกับ ไมร์ Grimpen ดี และปกติดอกไม้ และนก คุณได้ยินเสียงประหลาดที่เมื่อครู่ ยาลมมักจะทำให้เสียงได้ยินอะไร นางสาว Stapleton กล่าวอย่างรวดเร็ว เธอมองไปที่พี่ชายของเธอ และผมเห็นความกลัวในดวงตาของเธอพี่ชายของเธอมองเธอด้วยความโกรธ ขอให้เราแสดง Dr Watson บ้านเรา เขากล่าวว่าพักเป็นเวลาสั้น ๆ Stapleton สอนเก็บดอกไม้และผีเสื้อฉันจะมาหอ Baskerville ไปเซอร์เฮนรี่ Stapleton กล่าวว่าช่วงบ่ายนี้ คุณจะบอกเขาแน่นอน ผมตอบ l ตอนนี้ ถ้าคุณจะโทษ ต้องกลับ Baskerville ฮอลล์ ฉันหวังว่าจะพบกันอีก อยู่บนเส้นทาง Stapleton ดังกล่าว จำไมร์ Grimpen ดี ผู้ชายหลายคนได้เสียชีวิตในนั้นนางสาว Stapleton เดินอยู่กับฉัน เธอพูดได้อย่างรวดเร็วในเสียงออกจาก Dr Watson อยากจะบอกว่า คุณคุณได้ยินเสียงแปลก คนที่นี่บอกว่า มันเป็นเสียงของการ Baskerville พวกเขากล่าวว่า มันฆ่าเซอร์ชาร์ลส์ และตอนนี้ มันจะฆ่าเซอร์เฮนรี แต่กรุณา ไม่บอกพี่ว่า ฉันได้พูดกับคุณตอนนี้ กลับไปลอนดอน กลับไปวันนี้เธอไปเข้าบ้านอย่างรวดเร็วผมเดินไปตามทางแคบช้า คิดเกี่ยวกับสิ่งที่เธอกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เตเปิลตันของ Mirripit บ้าน
? มีอาหารเช้าเช้าวันรุ่งขึ้นผมถามเซอร์เฮนรี่, คุณได้ยินผู้หญิงร้องไห้ในเวลากลางคืน
ผมได้ยินเสียงเหมือนร้องไห้; เซอร์เฮนรี่กล่าวว่า แต่ฉันคิดว่ามันเป็นลมทุ่ง.
เซอร์เฮนรี่มีเอกสารจำนวนมากที่จะอ่าน ฉันทิ้งเขานั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของเขาและเดินไปเดินในทุ่งได้.
ฉันเดินสองหรือสามไมล์ข้ามทุ่งว่าง.
แล้วหลังฉันได้ยินเสียงเรียกดร Mortimer แต่ผมเห็นคนแปลกหน้าเดินมาหาผม.
ชื่อของฉันคือสเตเปิล; ชายคนดังกล่าว คุณจะทำอย่างไร Dr Watson ผมเห็นดร Mortimer เช้านี้และเขาบอกชื่อของคุณ ผมเคยได้ยินเกี่ยวกับคุณ. คุณเป็นเพื่อนของนักสืบชื่อดังเชอร์ล็อกโฮล์มส์จะไม่ได้คุณ?
ใช่นายเตเปิลตัน, I am ฉันกล่าว
และนาย Holmer เข้าพักที่ฮอลล์ Baskerville เกินไป? ถามสเตเปิล เขาสนใจในดาร์ทมัว?
นาย Holmer อยู่ในลอนดอน; ผมบอกว่าเขาเป็นคนที่ยุ่ง
แน่นอนกล่าวว่าสเตเปิล กรุณามาดูบ้านของฉัน มันใกล้มากที่นี่ ฉันอยู่กับน้องสาวของฉัน.
เตเปิลตันนำฉันไปตามเส้นทางแคบข้ามกว้างส่วนแบนของทุ่ง ที่ดินรอบ ๆ ตัวเราเป็นที่แปลกประหลาดสีเขียว เราอยู่ในที่ดี Grimpen Mire, มีน้ำทะเลโคลนนุ่มอยู่ภายใต้พื้นหญ้า ถ้าคุณตกอยู่ในที่คุณจะไม่เคยได้รับออกมาอีกครั้ง.
ขอขอบคุณสำหรับการบอกฉัน ฉันพูดว่า. แต่ทำไมคุณอาศัยอยู่ที่นี่? มันเป็นสถานที่ที่อันตรายและโดดเดี่ยว.
ผมธรรมชาติวิทยา ผมศึกษาธรรมชาติ กล่าวว่าสเตเปิล มีดอกไม้ที่น่าสนใจมากมายและนกในมหาราช Grimpen Mire มี.
และมีบางส่วนสัตว์ที่ผิดปกติในดาร์ทมัว.
ในขณะที่เราได้ยินเสียงแปลก ๆ มันเป็นเสียงเสียงลึกหอนของสุนัขที่มีขนาดใหญ่ มันมาจากห่างออกไป.
เตเปิลตัน! ผมว่าเสียงของสุนัข? ฉันถาม.
มันเป็นเพียงเสียงของลม; กล่าวว่าสเตเปิล ลมพัดผ่านโขดหินและทำให้เสียงแปลก แต่ที่นี่คือบ้านของฉัน - เมเรดิ ธ บ้านบนทุ่ง เขาชี้ไปที่บ้านไร่ต่ำตามที่เราจะได้เห็นที่อยู่ใกล้เนินเขา และน้องสาวของฉันคือการมาของเราตอบสนอง.
มิสเตเปิลตันเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจมาก เธอเป็นคนที่บางและสูง กับดวงตาสีเข้มสวยงาม ฉันคิดว่าเธอมองที่แตกต่างกันมากสำหรับพี่ชายของเธอ เธอมีผมสีเข้ม แต่พี่ชายของเธอมีผมที่เป็นธรรม มีทั้งประมาณสามสิบปี สเตเปิลมองเพียงเล็กน้อยเก่า เขาเป็นคนที่มีขนาดเล็กชายโล้นทำความสะอาดบาง ๆ พร้อมใบหน้า.
คุณจะทำอย่างไรมิสเตเปิลตันผมบอกว่าพี่ชายของคุณได้บอกฉันเกี่ยวกับมหาราช Grimpen Mire และดอกไม้ที่ผิดปกติและนก คุณได้ยินเสียงแปลก ๆ สักครู่ที่ผ่านมา? ปริมาณลมมักจะทำให้เสียงนี้
ผมได้ยินอะไร มิสเตเปิลตันกล่าวได้อย่างรวดเร็ว เธอมองที่พี่ชายของเธอและฉันเห็นความกลัวในดวงตาของเธอ.
พี่ชายของเธอมองไปที่เธอด้วยความโกรธ ขอให้เราแสดง Dr Watson บ้านของเรา เขากล่าวว่า.
ผมอยู่ในช่วงเวลาสั้น เตเปิลตันแสดงให้ฉันเห็นของสะสมของดอกไม้และผีเสื้อ.
เราจะมาหา Baskerville ฮอลล์ที่จะเยี่ยมชมเซอร์เฮนรี่กล่าวว่าช่วงบ่ายวันนี้สเตเปิล คุณจะบอกเขา?
แน่นอน; ผมตอบ L ตอนนี้ถ้าคุณจะขอโทษผมต้องกลับไป Baskerville ฮอลล์ ฉันหวังว่าจะได้พบคุณอีกเร็ว ๆ นี้. อยู่บนเส้นทาง; กล่าวว่าสเตเปิล โปรดจำไว้ว่ายิ่งใหญ่ Grimpen Mire ผู้ชายหลายคนมีผู้เสียชีวิตอยู่ในนั้น.
มิสเตเปิลตันเดินออกไปข้างนอกกับฉัน เธอพูดอย่างรวดเร็วในเสียงเลิก Dr Watson ผมอยากจะบอกคุณเกี่ยวกับเสียงแปลก ๆ ที่คุณเคยได้ยิน คนที่นี่บอกว่ามันเป็นเสียงของหมาล่าเนื้อแห่ง Baskerville พวกเขาบอกว่ามันฆ่าเซอร์ชาร์ลส์และตอนนี้มันจะฆ่าเซอร์เฮนรี่ แต่โปรดอย่าบอกพี่ชายของฉันที่ฉันพูดกับคุณตอนนี้กลับไปที่ลอนดอน ย้อนกลับไปในวันนี้ !.
เธอเดินเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็วผมเดินไปตามเส้นทางแคบช้าคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เธอได้กล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บ้าน mirripit ที่สเตเปิลเช้าเช้าวันถัดไป ผมถามท่านเฮนรี่ ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้ในเวลากลางคืน ?ฉันได้ยินเสียงเหมือนร้องไห้ บอกเซอร์ เฮนรี่ แต่ผมคิดว่า มันเป็นสายลมในมัวร์ท่านเฮนรี่มีหลายพิมพ์ให้อ่าน ฉันทิ้งเขาไปนั่งที่โต๊ะของเขา และไปเดินในทุ่ง .ผมเดิน สอง หรือ สามไมล์ข้ามทุ่งว่างเปล่าแล้วข้างหลังฉัน ฉันได้ยินเสียงเรียก ดร. มอร์ติเมอร์ แต่ผมเห็นคนแปลกหน้าเดินมาหาฉันชื่อของฉันคือสเตเปิล ; บอกเพื่อน สวัสดีครับ ดร. วัตสัน ผมเห็น ดร. มอร์ติเมอร์ เมื่อเช้าเขาบอกว่าชื่อ ผมเคยได้ยินเกี่ยวกับคุณ คุณเป็นเพื่อนของนักสืบ Sherlock Holmes ที่มีชื่อเสียงไม่ใช่เหรอครับ คุณสเตเปิล ผมบอกว่าและนายโฮลเมอร์อยู่ที่วิลฮอลล์ด้วย ถาม Stapleton . เขาสนใจในดาร์ทมัวร์ ?นายโฮลเมอร์อยู่ในลอนดอน ฉันว่าเขาเป็นผู้ชายที่ยุ่งแน่นอนว่า Stapleton . โปรดมาและดูบ้าน มันใกล้มากค่ะ ผมอาศัยอยู่กับพี่สาวสเตเปิลนำผมตามเส้นทางที่แคบไปกว้าง ส่วนแบนของมัวร์ ที่ดินรอบเราประหลาดสีเขียวสี เราอยู่ในโคลนตม grimpen ที่ดี มีทะเลนุ่มโคลนใต้หญ้า ถ้าคุณล้ม คุณจะไม่มีวันได้ออกไปอีกขอบคุณที่บอกฉัน ฉันพูด แต่ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่ ? มันเป็นสถานที่ที่อันตรายมากฉันเป็นนักธรรมชาตินิยม ผมศึกษาธรรมชาติ บอกว่า สเตเปิล . มีน่าสนใจหลายดอกไม้และนกในโคลน grimpen เยี่ยมและมีบางอย่างผิดปกติ สัตว์ในดาร์ทมัวร์ .ตอนนั้นเราได้ยินเสียงแปลกๆ มันเป็นเสียงหอนเสียงลึกเสียงสุนัขขนาดใหญ่ มันมาจากที่ระยะห่างออกไปสเตเปิล ! ฉันว่าเสียงสุนัข ? ฉันถามมันเป็นเพียงเสียงของลม ว่าสเตเปิล . ลมพัดผ่านหินและทำให้เสียงแปลก แต่ที่นี่คือบ้านของฉัน เมเรดิธ บ้านบึง เขาชี้ไปตามบ้านไร่น้อย ซึ่งเราสามารถมองเห็นใกล้เนินเขา และน้องสาวจะมาเจอเรานางสาวสเตเปิล เป็นผู้หญิงมีเสน่ห์มาก เธอผอมและสูง กับแต่งตามืด ฉันคิดว่าเธอดูต่างไปมากจากพี่ชายของเธอ เธอมีผมสีดำ แต่พี่ชายเธอมีผมที่ยุติธรรม มีทั้งสามสิบปี สเตเปิลดูเก่านิดหน่อย เขาเป็นผู้ชายที่มีขนาดเล็กบางโกนสะอาดตามใบหน้าสวัสดีครับ คุณสเตเปิลบอกว่าพี่ชายของเธอได้บอกเรื่องดี grimpen ตมและดอกไม้แปลกตา และนก คุณเคยได้ยินเสียงแปลกๆ เมื่อกี้มั้ย ปริมาณลมมักจะทำเสียงนี้ฉันไม่ได้ยินอะไรเลย นางสาวสเตเปิลพูดอย่างรวดเร็ว เธอมองหน้าพี่ชายและผมเห็นความหวาดกลัวในแววตาของเธอพี่ชายมองเธอด้วยความโมโห ให้เราแสดงดร. วัตสันบ้านเรา เขากล่าวว่าฉันอยู่ในเวลาอันสั้น สเตเปิลแสดงคอลเลกชันของดอกไม้และผีเสื้อผม จะ มา ถึง วิล ฮอลล์ เยี่ยมครับ เฮนรี่ ตอนบ่ายบอกว่า Stapleton . คุณจะบอกอะไรกับเขา ?แน่นอน ผมตอบ ผมตอนนี้ถ้าคุณจะขอโทษฉัน ฉันต้องกลับไปที่วิล Hall ฉันหวังที่จะเห็นคุณเร็ว ๆนี้ อยู่บนเส้นทางบอกว่า Stapleton . จำเลน grimpen เยี่ยม ผู้ชายหลายคนตายในนั้นนางสาวสเตเปิลเดินออกไปข้างนอกกับฉัน เธอพูดอย่างรวดเร็ว ปิดเสียง ดร. วัตสัน ฉันต้องการที่จะบอกคุณเกี่ยวกับเสียงประหลาดที่ท่านได้ยิน คนที่นี่บอกว่า มันเป็นเสียงของหมาของวิล . พวกเขาบอกว่ามันฆ่าเซอร์ชาร์ลส์และตอนนี้มันจะฆ่าท่านเฮนรี่ แต่อย่าบอกพี่ชายของฉันที่ฉันพูดกับคุณตอนนี้ กลับไปลอนดอน กลับวันนี้ ! .เธอเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว ฉันเดินไปตามทางเดินอย่างช้าๆ คิดเกี่ยวกับสิ่งที่เธอพูด