Another interesting example is the

Another interesting example is the political appeal of austerity. After the credit crunch, there was a strong economic case for expansionary fiscal policy to fill in the gap of aggregate demand. Yet, politically, it can be hard to push a policy which results in more government debt. There may be an economic logic to Keynesian demand management in a recession – but a politician appealing to the need to ‘tighten belts’ and ‘get on top of debt’ can be easier slogans to sell the general public, rather than slightly more obtuse ‘multiplier theories of Keynes’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อีกตัวอย่างที่น่าสนใจคือ ความเข้มงวดของพรรค กรณีเศรษฐกิจแข็งแกร่งสำหรับนโยบายการคลังคลังขยายตัวเพื่อเติมในช่องว่างของอุปสงค์รวมได้หลังกระทืบเครดิต ยัง ทางการเมือง มันอาจจะยากที่จะผลักดันนโยบายซึ่งส่งผลให้หนี้ภาครัฐเพิ่มเติม อาจจะมีตรรกะเศรษฐกิจการจัดการอุปสงค์สำนักเคนส์ในถดถอย – แต่นักการเมืองที่ดึงดูดความต้องการ 'กระชับเข็มขัด' และ 'ได้รับด้านบนของตราสารหนี้' สามารถสโลแกนง่ายขายประชาชนทั่วไป แทนมากขึ้นเล็กน้อย obtuse 'คูณทฤษฎีของ Keynes'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีกตัวอย่างหนึ่งที่น่าสนใจคือการอุทธรณ์ทางการเมืองของความเข้มงวด หลังจากกระทืบเครดิตมีกรณีทางเศรษฐกิจที่แข็งแกร่งสำหรับนโยบายการคลังแบบขยายตัวเพื่อเติมเต็มช่องว่างของความต้องการรวม แต่ในทางการเมืองก็อาจจะยากที่จะผลักดันนโยบายที่มีผลในการชำระหนี้ของรัฐบาลมากขึ้น อาจจะมีตรรกะทางเศรษฐกิจให้กับการจัดการความต้องการของเคนส์ในภาวะถดถอย - แต่เป็นนักการเมืองที่น่าสนใจให้กับความจำเป็นที่จะ 'กระชับเข็มขัด' และ 'รับที่ด้านบนของหนี้' สามารถคำขวัญง่ายต่อการขายประชาชนทั่วไปมากกว่าเล็กน้อยป้านเพิ่มเติม ' ทฤษฎีคูณของเคนส์