#1306: Disappointedly changes wild

#1306: Disappointedly changes wild with joy

0 Report ENZN

Previous Table of Contents Next
„Brother Chu Feng, you” saw that Chu Feng pur­sues him to come un­ex­pect­edly, Li Xiang feels help­less very much.
He re­ally can­not think through, when cop­per bam­boo for­est and iron bam­boo for­est Elder, in­vited Chu Feng per­son­ally, and pro­posed after that many ex­cel­lent con­di­tions, Chu Feng will choose un­ex­pect­edly also to join his waste bam­boo for­est, this re­ally did not con­form to the com­mon sense.
After all, first did not say the waste bam­boo for­est strength, is in­fe­rior to iron bam­boo for­est and cop­per bam­boo for­est, and waste bam­boo for­est any­thing could not give Chu Feng, com­pared with iron bam­boo for­est and cop­per bam­boo for­est, sim­ply did not have any su­pe­ri­or­ity.
„Brother Li Xiang, you are not will­ing to make me join waste bam­boo for­est, be­came en­rolls dis­ci­ple?” Say­ing that Chu Feng smiles.
„Wants, nat­u­rally wants.” Al­though is very puz­zled, but Li Xiang is tight­en­ing the nod, is very afraid to miss Chu Feng this kind of good seedling.
„That my name, writes about in the waste bam­boo for­est en­rolling dis­ci­ple reg­is­ter of names.” Chu Feng has aimed in Li Xiang hand the reel, so long as writes the Chu Feng name, that Chu Feng of­fi­cially will be­come waste bam­boo for­est en­rolling dis­ci­ple.
„Well good, this writes.” But Li Xiang nat­u­rally with­out hes­i­ta­tion, takes pen in hand to write.
„Stop.” May at this mo­ment, that cop­per bam­boo for­est Elder, ac­tu­ally sud­denly ex­plode drinks one, at the same time, ar­rives at the Chu Feng near once again, doing best to con­vince urged to Chu Feng:
„The Chu Feng lit­tle friend, waste for­est that is the place that the waste treats, there Elder is the waste, their any­thing could not give you, you went to there, sim­ply was the self-de­struc­tion fu­ture.”
„Yes, the Chu Feng lit­tle friend, you may prob­a­bly con­sider, do not delay them­selves.” Mean­while, other Elder also close, they do not want to miss Chu Feng such tal­ent, doing best to con­vince was urg­ing.
„This was not firm you to take the trou­ble.” Re­gard­ing their con­sol­ing, Chu Feng is but light smiles, was dis­in­clined to say in­clud­ing the words, in­dif­fer­ent.
After speak­ing these words, Chu Feng has snatched the reel and pen in Li Xiang hand un­ex­pect­edly di­rectly, one­self on that have writ­ten down their name.
Re­gard­ing this, the per­son of pres­ence is dumb­founded, can­not think that Chu Feng so will be firm, joins waste bam­boo for­est, that is the place that the waste does not want to go.
„Brother Li Xiang, Let's go.”
How­ever, re­gard­ing peo­ple's re­sponse, Chu Feng ac­tu­ally does not pay at­ten­tion, but said to Li Xiang with a smile.
„Vol­ume is good” at this mo­ment, Li Xiang has also been shocked, after hear­ing the Chu Feng words, slow the god has come, turn­ing around is Chu Feng guides.
Then, Chu Feng and Li Xiang leave here, goes to waste bam­boo for­est, has only left be­hind one crowd of over the face puz­zled dis­ci­ple, as well as over the face ugly Elder.
But under Li loud guid­ing, Chu Feng ex­pe­ri­enced fi­nally, this in­clud­ing waste bam­boo for­est that the waste de­spised, was ac­tu­ally what place.
Here is ac­tu­ally very big, is vast lands, but the scenery is re­ally not much, here sim­ply does not have the mys­tery of Holy Land of Mar­tial­ism, does not have the De­fo­li­a­tion Bam­boo For­est mar­velous sight.
De­fo­li­a­tion Bam­boo For­est bam­boo, not only ray twin­kle, can reach as high as the di­rect ac­cess to the high­est au­thor­i­ties, but this waste bam­boo for­est bam­boo, is not sturdy, is un­fea­tured, even also the with­ered and yel­low piece, likely ex­tremely lacks the nu­tri­tion, must be dried up gen­eral until death.
But in fact, here in­deed is got­ten rid lands, com­pared with dis­tant place that beau­ti­ful bam­boo for­est, here is sim­ply hor­ri­ble to look, is sim­i­lar to the ruins.
Not only does not have the pleas­ant nat­ural scenery, con­structs , is in dis­re­pair after many years total wreck.
Walks, Chu Feng is links a per­son's shadow not to see, as if this bleak lands, have Chu Feng and Li Xiang two peo­ple.
„Brother Li Xiang, this waste bam­boo for­est, should not only then our two?” Chu Feng cu­ri­ous ask­ing.
„Nat­u­rally is not, al­though my waste bam­boo for­est the human are few, but also has dozens fel­low ap­pren­tice fel­lows.” Li Xiang re­turns to say with a smile.
„Dozens?” Chu Feng had al­ready re­al­ized any­thing.
„Is dozens, waited for you to know.” Li Xiang nod­ded with a smile.
Af­ter­ward, Chu Feng also no longer asked any­thing, after ar­riv­ing at an an­cient palace, after Li Xiang has sent out a sig­nal, this waste bam­boo for­est fel­low ap­pren­tice fel­lows, then one after an­other ap­peared in the Chu Feng front.
Be­sides Li Xiang, al­to­gether has 59 peo­ple, their ages, from young

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

#1306: disappointedly เปลี่ยนแปลงป่าที่ มีความสุข รายงาน 0 ENZN สารบัญก่อนหน้าถัดไป "พี่ชูฮ คุณ" เห็นว่า ชูฮ pursues เขามาโดยไม่คาดคิด หลี่เซียงรู้สึกหมดหนทางมากขึ้นเขาจริง ๆ ไม่คิดว่า ผ่าน เมื่อป่าไผ่ทองแดงและป่าไผ่เหล็กผู้สูงอายุ ได้รับเชิญชูฮส่วนตัว และเสนอเงื่อนไขดีมาก หลังจากนั้นชูฮจะเลือกโดยไม่คาดคิดยังเข้าร่วมเขาป่าไผ่เสีย นี้จริง ๆ ไม่สอดคล้องกับความรู้สึกร่วมกันหลังจากที่ทุก แรกไม่บอกความแรงของป่าไม้ไผ่เสีย เป็นเหล็กป่าไผ่ และป่าไผ่ทองแดง และป่าไผ่เสียอะไรทำให้ฮองชู เมื่อเทียบกับเหล็กป่าไผ่และป่าไผ่ทองแดง เพียงแค่ไม่มีใดเหนือกว่ากัน"พี่ชาย Li Xiang คุณไม่เต็มใจที่จะทำให้ฉันร่วมป่าไผ่เสีย กลายเป็นลงทะเบียนศิษย์? " บอกว่า ยิ้มชูฮ"อยาก ต้องการตามธรรมชาติ" แต่แปลกใจมาก แต่ Li Xiang เป็นขันพยักหน้า มากกลัวพลาดฮชูชนิดนี้ต้นกล้าที่ดี"ว่า ฉันชื่อ เขียนเกี่ยวกับในป่าไผ่ที่เสียที่ลงทะเบียนลงทะเบียนศิษย์ชื่อนี้" ชู Feng ได้มุ่ง Li Xiang มือม้วน ตราบใดที่เขียนชื่อชูฮ ฮชูที่เป็นทางจะกลายเป็นเสียป่าไผ่ลงทะเบียนศิษย์"ดีดี นี้เขียน" แต่ Li Xiang ตามธรรมชาติโดยไม่ลังเล ใช้ปากกาในการเขียน"หยุด" อาจขณะนี้ ที่ป่าไผ่พี่ทองแดง จริงก็ระเบิดเครื่องดื่มหนึ่ง ในเวลาเดียวกัน มาถึงที่ชูใกล้อีกครั้ง ทำดีที่สุดเพื่อโน้มน้าวเข้าไปชูฮ:"ชูฮที่เพื่อนน้อย เสียป่านั่นคือสถานที่ที่ถือว่าของเสีย มีพี่จะเสีย อะไรของพวกเขาไม่สามารถบอกคุณ คุณ เพียงแค่มีการทำลายตัวเองในอนาคต""ใช่ ฮองชูเพื่อนน้อย คุณอาจพิจารณาอาจ ไม่เลื่อนเอง" ในขณะเดียวกัน ผู้สูงอายุอื่น ๆ อีก ไม่ต้องพลาดฮชูรับการกระตุ้นให้บุคลากรดังกล่าว ทำดีที่สุดเพื่อโน้มน้าว"ไม่ยืนยันคุณต้องใช้ปัญหา" เกี่ยวกับของพวกเขา consoling ฮชู แต่แสงยิ้ม ถูก disinclined พูดรวมทั้งคำพูด ไม่แยแสหลังจากการพูดคำเหล่านี้ ฮองชูมีกระชากม้วนท่อ และปากกาในมือหลี่เซียงโดยตรงโดยไม่คาดคิด ตัวเองที่ได้เขียนลงชื่อเกี่ยวกับเรื่องนี้ คนมีสถานะเป็นมหาศาล ไม่คิดว่า ชูฮดังนั้นจะมั่นคง ป่าไผ่ ที่เป็นสถานที่ที่ของเสียไม่ต้องไป เสียรวม"พี่ชาย Li Xiang ขอไป"อย่างไรก็ตาม เกี่ยวกับการตอบสนองของผู้คน ฮชูจริงไม่สนใจ แต่ว่า เซียงหลี่ ด้วยรอยยิ้ม"เสียงหาย" ขณะนี้ หลี่เซียงได้ยัง ตกใจ หลังจากได้ยินคำว่าเฟิงชู ช้าพระมา หมุนรอบคือ คู่มือชูฮแล้ว ฮองชูและหลี่เซียงออกจากที่นี่ พยายามทิ้งป่าไผ่ มีเพียงทิ้งฝูงหนึ่ง เหนือศิษย์งงของใบหน้า เช่นเดียว กับใบหน้าน่าเกลียดพี่แต่ภายใต้หลี่ดังมัคคุเทศก์ ฮองชูประสบการณ์ป่าไผ่เสียนี้รวมทั้งที่เสียดูหมิ่น จริง อะไรทำในที่สุดที่นี่เป็นจริง ๆ ใหญ่มาก เป็นดินแดนที่กว้างใหญ่ แต่ทิวทัศน์ไม่จริง ๆ มาก นี่ก็ไม่ได้มีความลึกลับของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของ Martialism ไม่มีสายตายิ่งใหญ่ป่าไผ่ Defoliationไม้ไผ่ป่าไผ่ defoliation ไม่เพียงกระพริบตาเรย์ สามารถเข้าถึงสูงเป็นถึงอำนาจสูง แต่นี้ไม้ไผ่ป่าไม้ไผ่เสียโดยตรง ไม่แข็งแรง เป็น unfeatured แม้ยังเหี่ยว และเหลืองชิ้น มีแนวโน้มมากขาดสารอาหาร ต้องแห้งขึ้นทั่วไปจนตายแต่ในความเป็นจริง ที่นี่แน่นอนจะมากำจัดที่ดิน เมื่อเทียบกับสถานที่ห่างไกลที่ไม้ไผ่งาม ป่าที่นี่จะน่ากลัวแค่ดู คล้ายกับซากไม่เพียงแต่มีทิวทัศน์ธรรมชาติพอใจ สร้าง อยู่ในสภาพทรุดโทรมหลังจากหลายปีรวมซากเดิน ฮองชูจะเชื่อมโยงเงาของคนไม่ให้เห็น ว่าดินแดนนี้เยือกเย็น มีชู Feng Li Xiang สองคน"พี่หลี่เซียง ไผ่เสียนี้ควรแล้วไม่เท่าสองเรา ป่า? " ชูฮอยากรู้ถาม"เป็นธรรมชาติไม่ได้ แม้ว่าป่าไผ่เสียของมนุษย์มีไม่กี่ แต่ยัง มีหลายสิบคบกับเพื่อนฝึกงาน" หลี่เซียงกลับไปพูด ด้วยรอยยิ้ม"หลายสิบ" ชูฮได้แล้วรู้อะไร"เป็นหลายสิบ รอคุณรู้" หลี่เซียงเลยต้อง ด้วยรอยยิ้มหลังจากนั้น ฮองชูยังไม่ถามอะไร มาพระราชวังโบราณ หลังจากหลี่เซียงได้ส่งสัญญาณ นี้คบกับเด็กฝึกงานเพื่อนป่าไผ่เสีย แล้วหนึ่งปรากฏในหน้าชูฮนอกจากนี้หลี่เซียง มีทั้งหมด 59 คน อายุ จากหนุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

# 1306: Disappointedly เปลี่ยนแปลงป่าที่มีความสุข0 รายงาน ENZN ตารางก่อนหน้าสารบัญถัดไป"บราเดอร์จือฮคุณ" เห็นว่าจือฮแสวงหาเขามาโดยไม่คาดคิด Li Xiang รู้สึกหมดหนทางมาก. เขาจริงๆไม่สามารถคิดว่าผ่านเมื่อป่าไผ่ทองแดง และพี่ป่าไผ่เหล็กเชิญชูฮส่วนตัวและนำเสนอหลังจากที่เงื่อนไขที่ดีเยี่ยมหลายจือฮจะเลือกโดยไม่คาดคิดยังที่จะเข้าร่วมป่าไผ่เสียของเขานี้จริงๆไม่ได้เป็นไปตามสามัญสำนึก. หลังจากที่ทุกคนแรกไม่ได้บอกว่า ความแรงของป่าไผ่เสีย, รองลงมาคือป่าเหล็กไม้ไผ่และป่าไผ่ทองแดงและสิ่งป่าไผ่เสียไม่สามารถให้จือฮเมื่อเทียบกับป่าไม้เหล็กไม้ไผ่และป่าไผ่ทองแดงก็ไม่ได้มีความเหนือกว่าใด ๆ . "บราเดอร์ Li Xiang คุณ ไม่เต็มใจที่จะทำให้ฉันเข้าร่วมป่าไผ่เสียกลายเป็นโรคศิษย์? "บอกว่าจือฮยิ้ม. " ต้องการตามธรรมชาติต้องการ. "แม้ว่าจะเป็นงงมาก แต่ Li Xiang คือการทำให้แน่นพยักหน้ากลัวมากที่จะพลาดจือฮวงนี้ ชนิดของต้นกล้าที่ดี. "นั่นคือชื่อของฉันเขียนเกี่ยวกับในป่าไผ่เสียลงทะเบียนสมัครสมาชิกศิษย์ของชื่อ." จือฮได้เล็ง Li Xiang มือรีลตราบใดที่เขียนชื่อจือฮว่าจือฮวงอย่างเป็นทางการจะกลายเป็น ป่าไผ่เสียลงทะเบียนศิษย์. "ดีดีนี้เขียน." แต่ Li Xiang ตามธรรมชาติโดยไม่ลังเลใช้ปากกาในมือที่จะเขียน. "หยุด." พฤษภาคมที่ขณะนี้ว่าพี่ป่าไผ่ทองแดงจริงจู่ ๆ ก็เกิดการระเบิดเครื่องดื่มหนึ่งที่ ในเวลาเดียวกันมาถึงที่จือฮใกล้อีกครั้งทำอย่างดีที่สุดที่จะโน้มน้าวกระตุ้นให้จือฮ: "จือฮเพื่อนตัวน้อยของป่าเสียที่เป็นสถานที่ที่มีการบำบัดของเสียที่มีผู้สูงอายุเป็นของเสียสิ่งที่พวกเขาทำไม่ได้ ให้คุณไปที่นั่นก็เป็นอนาคตของการทำลายตนเอง. " " ใช่เพื่อนน้อยจือฮคุณอาจอาจจะพิจารณาไม่ล่าช้าตัวเอง. "ในขณะเดียวกันผู้สูงอายุอื่น ๆ ยังอยู่ใกล้พวกเขาไม่ต้องการที่จะพลาด จือฮความสามารถดังกล่าวทำอย่างดีที่สุดที่จะโน้มน้าวให้ได้รับการกระตุ้นให้. "นี้ไม่ได้กระชับให้คุณใช้ปัญหา." เกี่ยวกับปลอบใจของพวกเขาจือฮ แต่รอยยิ้มเบาก็อิดออดที่จะพูดรวมทั้งคำพูดที่ไม่แยแส. หลังจากที่พูดคำเหล่านี้ จือฮได้คว้ารีลและปากกาในมือ Li Xiang โดยไม่คาดคิดโดยตรงของตัวเองในการที่มีการเขียนลงชื่อของพวกเขา. เกี่ยวกับเรื่องนี้คนของการแสดงตนเป็นตะลึงไม่สามารถคิดว่าจือฮนั้นจะเป็น บริษัท ร่วมป่าไผ่เสียไปเปล่า ๆ เป็นสถานที่ที่เสียไม่ได้ต้องการที่จะไป. "บราเดอร์หลี่เซียง, Let 's go." อย่างไรก็ตามเกี่ยวกับการตอบสนองของผู้คน, จือฮจริงไม่ได้ให้ความสนใจ แต่กล่าวว่าหลี่เซียงด้วยรอยยิ้ม. "ระดับเสียงเป็นสิ่งที่ดี" ที่ ขณะนี้หลี่เซียงยังได้รับตกใจหลังจากที่ได้ยินคำจือฮช้าพระเจ้าที่มีมาเปลี่ยนรอบจือฮแนะนำ. จากนั้นจือฮและหลี่เซียงออกจากที่นี่ไปเสียป่าไผ่ได้ออกจากที่อยู่เบื้องหลังเท่านั้น หนึ่งในฝูงชนของทั่วใบหน้างงศิษย์เช่นเดียวกับทั่วใบหน้าพี่น่าเกลียด. แต่ภายใต้ Li แนวทางดังจือฮประสบการณ์ในที่สุดนี้ป่าไผ่เสียรวมทั้งของเสียดูหมิ่นเป็นจริงสิ่งที่เกิดขึ้น. นี่คือจริงใหญ่มาก เป็นดินแดนที่กว้างใหญ่ แต่ฉากมันไม่มากที่นี่ก็ไม่ได้มีความลึกลับของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของ Martialism ที่ไม่ได้มีการผลัดใบป่าไผ่สายตาที่ยิ่งใหญ่. ไผ่ผลัดใบป่าไผ่ไม่เพียงกระพริบตาเรย์สามารถเข้าถึงสูงถึง เข้าถึงโดยตรงไปยังเจ้าหน้าที่ที่สูงสุด แต่ไผ่ป่าไผ่เสียนี้ไม่ได้มีความทนทานเป็น unfeatured แม้ยังชิ้นเหี่ยวและสีเหลืองมีแนวโน้มอย่างมากที่ขาดสารอาหารที่จะต้องแห้งขึ้นทั่วไปจนตาย. แต่ในความเป็นจริงที่นี่แน่นอน อยู่ในอากาศดินแดนกำจัดเมื่อเทียบกับสถานที่ที่ห่างไกลที่ป่าไผ่ที่สวยงามที่นี่เป็นเพียงที่น่ากลัวที่จะมองคล้ายกับซากปรักหักพัง. ไม่เพียง แต่ไม่ได้มีทิวทัศน์ธรรมชาติที่น่ารื่นรมย์สร้างอยู่ในสภาพทรุดโทรมหลังจากหลายปีซากทั้งหมด. เดิน จือฮคือการเชื่อมโยงเงาของคนที่จะไม่เห็นเช่นถ้าดินแดนเยือกเย็นนี้มีจือฮและหลี่เซียงคนสองคน. "บราเดอร์หลี่เซียง, ป่าไผ่เสียนี้ไม่ควรเพียงแล้วสอง? ของเรา" จือฮอยากถาม. " ธรรมชาติไม่ได้แม้ว่าป่าไผ่เสียของฉันมนุษย์มีน้อย แต่ยังมีหลายสิบเพื่อนเพื่อนฝึกงาน. "Li Xiang กลับไปพูดด้วยรอยยิ้ม. " นับสิบ? "จือฮได้ตระหนักแล้วอะไร. " เป็นหลายสิบรอสำหรับคุณ ที่จะรู้ว่า. "Li Xiang พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม. ต่อจากนั้นชูฮยังไม่ได้ถามอะไรหลังจากที่เดินทางมาถึงพระราชวังโบราณหลังจาก Li Xiang ได้ส่งออกสัญญาณนี้เสียป่าไผ่เพื่อนเพื่อนฝึกงานแล้วหลังจากนั้นอีกหนึ่งปรากฏตัวขึ้น ในด้านหน้าจือฮ. นอกจาก Li Xiang, ทั้งหมดมี 59 คนทุกเพศทุกวัยของพวกเขาจากหนุ่ม