We can make a zero conditional sent

We can make a zero conditional sentence with two present simple verbs (one in the 'if clause' and one in the 'main clause'):

If + present simple, .... present simple.
This conditional is used when the result will always happen. So, if water reaches 100 degrees, it always boils. It's a fact. I'm talking in general, not about one particular situation. The result of the 'if clause' is always the main clause.
The 'if' in this conditional can usually be replaced by 'when' without changing the meaning.

For example: If water reaches 100 degrees, it boils. (It is always true, there can't be a different result sometimes). If I eat peanuts, I am sick. (This is true only for me, maybe, not for everyone, but it's still true that I'm sick every time I eat peanuts)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราสามารถทำให้เป็นศูนย์ตามเงื่อนไขประโยค ด้วยคำกริยาง่าย ๆ อยู่สอง (หนึ่งใน ' ถ้าอนุประโยค ' และใน 'อนุประโยคหลัก'):ถ้า + อยู่ ง่าย,...นำเสนอเรื่องการมีเงื่อนไขนี้จะใช้เมื่อผลที่จะเกิดขึ้นเสมอ ดังนั้น ถ้าน้ำถึง 100 องศา เสมอเดือด มันเป็นความจริง ฉันพูดคุยทั่วไป เฉพาะสถานการณ์หนึ่งประมาณไม่ ผลของการ ' ถ้าอนุประโยค ' เป็นส่วนหลัก'ถ้า' ในแบบมีเงื่อนไขนี้สามารถจะถูกแทนที่ด้วย 'เมื่อ' โดยไม่เปลี่ยนความหมายตัวอย่าง: ถ้าน้ำถึง 100 องศา เดือด (เป็นจริง ไม่มีผลแตกต่างกันบางครั้ง) ถ้าฉันกินถั่วลิสง ฉันป่วย (นี้เป็นจริงสำหรับฉัน บางที ไม่ใช่สำหรับทุกคน แต่ก็ยังคงจริงว่า ฉันป่วยทุกครั้งที่ฉันกินถั่วลิสง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราสามารถให้ศูนย์ประโยคเงื่อนไขสองกริยากาล ( หนึ่งในประโยคถ้า ' ' และ ' ' หนึ่งในประโยคหลัก ) :

ถ้าปัจจุบันง่าย . . . . . . . ปัจจุบันง่าย .
นี้เงื่อนไข ใช้เมื่อผลจะเกิดขึ้นได้เสมอ ดังนั้น ถ้าน้ำถึง 100 องศา มันก็เดือด มันคือความจริง ผมพูดโดยทั่วไป ไม่ใช่เรื่องหนึ่งโดยเฉพาะ สถานการณ์ผลของ ' If Clause ' เป็นประโยคหลัก .
' ถ้า ' ในเงื่อนไขนี้มักจะสามารถถูกแทนที่ด้วย ' เวลา ' โดยไม่เปลี่ยนความหมาย

ตัวอย่าง : ถ้าน้ำถึง 100 องศาเดือด ( มันก็จริง ไม่มีผลแตกต่างกัน บางครั้ง ) ถ้าฉันกินถั่ว ผมป่วย ( นี้เป็นจริงสำหรับผม แต่อาจจะไม่สำหรับทุกคนมี it นี้ true นั้นในดีคุณแบบ sick แต่ยัง eat peanuts )