The present Palace of Westminster i

The present Palace of Westminster is home to the two Houses of Parliament that serve the United Kingdom. It dates from 1838, when the complex designed by Sir Charles Barry was completed. Barry won a competition for its design, which was held after the original 11th century royal palace was destroyed by fire on 16th October 1834.
A second disaster was to befall the palace in World War II, when the House of Commons (not visible from the exterior) was destroyed by incendiary bombs dropped on London. It was rebuilt to look very like the original.
The Thames-side site posed several engineering problems, such as the foundations, the need for a fire-resistant structure, the desire to use reclaimed land for the terrace and the provision of building services such as heating, ventilation and drainage.
It has been said that the Houses of Parliament is the first building in which the services provision materially affected the design.
To deal with the foundations and terrace, a 920ft long cofferdam was constructed in the river to the design of Walker & Burgess. It remained in position until 1849. The outer wall was made of a double row of piles with puddled clay between.
The river wall is 7ft 6in thick at the base and 5ft thick at the top. The terrace is made of 26,000 cubic yards of mass concrete. The building sits on yet more concrete — a 7 acre raft with an average thickness of 5ft and thicker under the towers.
The three vertical elements — Victoria Tower, Central Spire and Clock Tower (housing Big Ben) — were governed by ventilation considerations.
The basement is constructed in brick and feature groyned vaulting. The floor and seating in both Houses is supported on cast iron columns and raking girders. The pitched roofs are constructed with cast iron plate-clad trusses screwed to the rafters.
The House of Commons was destroyed by incendiary bombs in May 1941. The chamber was re-built after the war under the direction of Sir Giles Gilbert Scott, with heating and ventilation by engineer Oscar Faber and structural work by Faber's partner Stanley Vaughan.
The one surviving part of the Palace of Westminster — Westminster Hall, originally built at the end of the C11th and rebuilt in 1394 — forms part of Barry's complex.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจุบันวังเวสต์มินสเตอร์เป็นบ้านสองบ้านของรัฐสภาให้สหราชอาณาจักร มันวันจาก 1838 ที่ซับซ้อนออกแบบ โดยเซอร์ชาร์ล Barry เสร็จ Barry ได้รับรางวัลการแข่งขันสำหรับการออกแบบ ซึ่งจัดขึ้นหลังจากศตวรรษ 11 เดิมพระราชวังถูกทำลาย ด้วยไฟบน 16 1834 ตุลาคมภัยพิบัติที่สองเพื่อ befall พาเลซในสงครามโลก เมื่อการสภา (ไม่สามารถมองเห็นได้จากภายนอก) ถูกทำลาย โดยระเบิดที่ตกอยู่ลอนดอนไม่สงบได้ มันถูกสร้างให้มากเหมือนเดิมไซต์เทมส์ข้างอึ้งหลายปัญหาวิศวกรรม มูลนิธิ จำเป็นสำหรับโครงสร้างทนไฟ ความปรารถนาที่จะใช้คืนที่ดินระเบียงและจัดสร้างบริการเครื่องทำความร้อน ระบายอากาศ และระบายน้ำมันได้กล่าวว่า บ้านของรัฐสภาเป็นอาคารแรกในซึ่งเงินสำรองบริการกล้าผลการออกแบบการจัดการกับรากฐานและระเบียง cofferdam ความยาว 920 ฟุตถูกสร้างในแม่แบบของวอล์คเกอร์และแอ มันอยู่ในตำแหน่งจนถึง 1849 ผนังภายนอกที่ทำการของกองกับดิน puddled ระหว่างแถวคู่7 ฟุต 6 ในหนาที่ฐานและ 5 ฟุตหนาที่ด้านบนกำแพงแม่น้ำได้ 26,000 ลูกบาศก์หลาของมวลคอนกรีตทำระเบียง อาคารตั้งอยู่บน แต่คอนกรีตเพิ่มเติม — เอเคอร์ 7 ล่องแพ มีความหนาเฉลี่ยที่ 5 ฟุต และหนาภายใต้อาคารที่องค์ประกอบแนวตั้งสาม — ทาว เวอร์วิคตอเรีย สไปร์กลาง และหอนาฬิกา (บ้านบิ๊กเบน) ซึ่งถูกควบคุม โดยพิจารณาการระบายอากาศชั้นใต้ดินถูกสร้างขึ้นในอิฐและคุณลักษณะ groyned vaulting ชั้นและที่นั่งในบ้านทั้งสองสนับสนุนคอลัมน์เหล็กและ raking girders หลังคาทำให้เกิดมโนภาพสร้างขึ้น ด้วยเหล็ก trusses ห่มแผ่นเรื่องการ raftersเฮาส์ออฟคอมมอนส์ถูกทำลาย โดยระเบิดไม่สงบพฤษภาคม 1941 หอการค้าได้สร้างขึ้นมาใหม่หลังจากสงครามภายใต้ทิศทางของรัก Giles กิลเบิร์ตสก็อต ความร้อนและระบายอากาศ โดยวิศวกร Oscar เฟเบอร์และงานโครงสร้าง โดยคู่ค้าของบริษัทฟาเบอร์แฟลกส์สแตนลีย์วอนรอดตายส่วนหนึ่งของวังเวสต์มินสเตอร์ – เวสต์มินสเตอร์ฮอลล์ สร้างท้าย C11th เดิม และสร้างใหม่ใน 1394 — เป็นส่วนหนึ่งของ Barry ของซับซ้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พระราชวังเวสต์มินสเตอร์เป็นที่ตั้งปัจจุบันของบ้านทั้งสองของรัฐสภาให้สหราชอาณาจักร มันวันที่จาก 1838 เมื่อซับซ้อนที่ออกแบบโดยเซอร์ ชาร์ล อยู่สมบูรณ์ แบร์รี่รางวัลการแข่งขันการออกแบบ ซึ่งจัดขึ้นหลังพระราชวังศตวรรษที่เดิมถูกทำลายด้วยไฟ เมื่อวันที่ 16 ตุลาคม 1834 .
ภัยพิบัติที่สองกับพระราชวังในสงครามโลกครั้งที่สองเมื่อสภา ( มองไม่เห็นจากภายนอก ) ถูกทำลายโดยระเบิดก่อความไม่สงบลดลงในลอนดอน มันถูกสร้างขึ้นมาใหม่จะดูมากเช่นเดิม
ด้านเทมส์เว็บไซต์ถูกวางปัญหาวิศวกรรมต่างๆเช่นรากฐานความต้องการโครงสร้างทนไฟ ต้องการใช้ที่ดิน reclaimed สำหรับระเบียงและการให้บริการของอาคาร เช่น ความร้อนการระบายอากาศและการระบายน้ำ
มีการกล่าวว่า รัฐสภาเป็นอาคารแรกในการให้บริการ ( ซึ่งมีผลต่อการออกแบบ
เพื่อจัดการกับพื้นฐานและระเบียง , หีบลม 920ft ยาวถูกสร้างขึ้นในแม่น้ำเพื่อการออกแบบของวอล์คเกอร์& เบอร์เกส มันยังคงอยู่ในตำแหน่งจนถึง 1849ผนังด้านนอกทำจากแถวสองของเสาเข็มกับดินระหว่าง puddled .
แม่น้ำผนังหนา 7ft 6in ที่ฐานและ 5 ฟุตหนาอยู่ด้านบน ระเบียงเป็น 26 , 000 ลูกบาศก์หลาของมวลคอนกรีต อาคารตั้งอยู่บนคอนกรีต - แพอีก 7 ไร่ มีความหนาเฉลี่ย 5 ฟุต และหนา ใต้อาคาร
3 แนวตั้ง องค์ประกอบ - Victoria Towerยอดแหลมของตึกกลาง และหอนาฬิกา ที่อยู่อาศัย ( Big Ben ) ถูกควบคุม โดยการพิจารณาระบาย .
ใต้ดินถูกสร้างในอิฐและคุณลักษณะ groyned หลังคาโค้ง . พื้นและที่นั่งในบ้านทั้งสองหลังได้รับการสนับสนุนบนหล่อเสาเหล็กและ raking คาน . มีหลังคาแหลม ถูกสร้างขึ้นจากแผ่นเหล็กหุ้มโครงหล่อ เมาเพื่อ rafters .
สภาถูกเพลิงระเบิดในเดือนพฤษภาคม 1941 . ห้องก็ถูกสร้างหลังสงครามภายใต้ทิศทางของ เซอร์ ไจลส์ กิลเบิร์ต สก๊อต กับความร้อนและการระบายอากาศ โดยวิศวกร และงานโครงสร้าง โดย ออสการ์ เฟเฟเป็นคู่หู Stanley Vaughan .
หนึ่งที่รอดตายเป็นส่วนหนึ่งของพระราชวังเวสต์มินสเตอร์ - Westminster ฮอลล์