Objective: Most research on constip

Objective: Most research on constipation has focused on dietary fiber intake. Here, we examined the intake of water and magnesium, nutrients possibly associated with constipation, as well as that of dietary fiber in relation to constipation.
Design: Cross-sectional study.
Subjects: A total of 3835 female Japanese dietetic students aged 18–20 years from 53 institutions in Japan.
Methods: Dietary intake was estimated with a validated, self-administered diet history questionnaire. Functional constipation was defined using the Rome I criteria.
Results: The prevalence of functional constipation was 26.2%. Neither dietary fiber intake (mean=6.4 g/4186 kJ) nor intakes of total water and water from fluids were associated with constipation. Conversely, low intake of water from foods was associated with an increasing prevalence of constipation. In comparison with women in the first (lowest) quintile, the multivariate adjusted odds ratio (OR) (95% confidence interval (CI)) for women in the second, third, fourth, and fifth quintiles were 0.72 (0.57, 0.90), 0.78 (0.62, 0.98), 0.71 (0.56, 0.89), and 0.77 (0.61, 0.97), respectively (P for trend=0.04). Additionally, low magnesium intake was associated with increasing prevalence of constipation. Compared with women in the first quintile, the multivariate adjusted OR (95% CI) for women in the second, third, fourth and fifth quintiles were 0.70 (0.56, 0.88), 0.75 (0.60, 0.95), 0.73 (0.58, 0.92) and 0.79 (0.63, 0.996), respectively (P for trend=0.09).
Conclusions: Low intakes of water from foods and magnesium are independently associated with an increasing prevalence of functional constipation among a population whose dietary fiber intake is relatively low.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์: การวิจัยมากที่สุดในอาการท้องผูกได้มุ่งเน้นในการบริโภคใยอาหาร ที่นี่เราจะตรวจสอบปริมาณของน้ำและแมกนีเซียมสารอาหารที่เกี่ยวข้องอาจมีอาการท้องผูกเช่นเดียวกับที่ของใยอาหารในความสัมพันธ์กับอาการท้องผูก.
ออกแบบ: การศึกษาแบบตัดขวาง.
วิชา: รวมของ 3835 นักเรียนหญิงเกี่ยวกับอาหารญี่ปุ่นมีอายุ 18-20 ปีนับจาก 53 สถาบันการศึกษาในประเทศญี่ปุ่น.
วิธีการ: การรับประทานอาหารเป็นที่คาดกันกับการตรวจสอบแบบสอบถามประวัติศาสตร์อาหารที่ตัวเองบริหารงาน ท้องผูกฟังก์ชั่นได้รับการกำหนดโดยใช้เกณฑ์ที่กรุงโรมฉัน.
ผลการศึกษา: ความชุกของอาการท้องผูกทำงานเป็น 26.2% ทั้งการบริโภคใยอาหาร (เฉลี่ย = 6.4 กรัม / 4,186 กิโลจูล) หรือการบริโภคน้ำรวมและน้ำจากของเหลวที่มีความสัมพันธ์กับอาการท้องผูก ในทางกลับกันการบริโภคต่ำของน้ำจากอาหารที่มีความสัมพันธ์กับความชุกที่เพิ่มขึ้นของอาการท้องผูก ในการเปรียบเทียบกับผู้หญิงในครั้งแรก (ต่ำสุด) quintile อัตราส่วนราคาต่อรองปรับหลายตัวแปร (OR) (95% confidence interval (CI)) สำหรับผู้หญิงในครั้งที่สองสามสี่และครัวเรือนที่ห้าเป็น 0.72 (0.57, 0.90) 0.78 (0.62, 0.98) 0.71 (0.56, 0.89) และ 0.77 (0.61, 0.97) ตามลำดับ (P สำหรับแนวโน้ม = 0.04) นอกจากนี้การรับประทานแมกนีเซียมต่ำมีความสัมพันธ์กับความชุกที่เพิ่มขึ้นของอาการท้องผูก เมื่อเทียบกับผู้หญิงใน quintile แรกหลายตัวแปร adjusted OR (95% CI) สำหรับผู้หญิงในสองสามครัวเรือนที่สี่และห้าเป็น 0.70 (0.56, 0.88) 0.75 (0.60, 0.95) 0.73 (0.58, 0.92) และ 0.79 (0.63, 0.996) ตามลำดับ (P สำหรับแนวโน้ม = 0.09).
สรุป: การบริโภคต่ำของน้ำจากอาหารและแมกนีเซียมมีความเกี่ยวข้องอย่างอิสระที่มีความชุกเพิ่มขึ้นของอาการท้องผูกการทำงานของประชากรที่มีการบริโภคใยอาหารค่อนข้างต่ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : เพื่อที่สุดบนท้องผูกได้เน้นการบริโภคใยอาหาร . ที่นี่ เราตรวจสอบปริมาณน้ำ และแมกนีเซียม สารอาหารที่อาจเกี่ยวข้องกับอาการท้องผูก รวมทั้งใยอาหารในความสัมพันธ์กับอาการท้องผูก .
ออกแบบ : การศึกษาภาคตัดขวาง .
2 : รวม 3835 หญิงญี่ปุ่นถือนักเรียนอายุ 18 - 20 ปี จาก 53 สถาบันในญี่ปุ่น .
วิธีการ :การบริโภคอาหารถูกประเมินด้วยแบบสอบถามเพื่อสำรวจตรวจสอบอาหาร , ประวัติศาสตร์ การขัดขวางการทำงานถูกกำหนดโดยใช้เกณฑ์โรมฉัน .
ผลลัพธ์ : ความชุกของการขัดขวางการทำงานเป็น 26.2 % หรือเส้นใยอาหาร ( ค่าเฉลี่ย = 6.4 กรัม / 4186 kJ ) หรือภาคของน้ำทั้งหมด และน้ำจากของเหลวที่ถูกเชื่อมโยงกับท้องผูก ในทางกลับกันการบริโภคต่ำของน้ำจากอาหารมีความสัมพันธ์กับความชุกที่เพิ่มขึ้นของโรคท้องผูก ในการเปรียบเทียบกับผู้หญิงครั้งแรก ( ต่ำสุด ) quintile , หลายตัวแปร Adjusted Odds Ratio ( หรือ ) ( ช่วงความเชื่อมั่น 95% ( CI ) สำหรับผู้หญิงในปีที่สอง สาม สี่ และห้า ควินไทลส์ เท่ากับ 0.72 ( 0.57 , 0.90 ) 0.78 ( 0.62 , 0.98 ) ) ( ( 0.89 ) และ 0.77 ( 0.61 , 0.97 ) สำหรับแนวโน้ม ตามลำดับ ( p = 004 ) นอกจากนี้ ปริมาณแมกนีเซียมต่ำมีความสัมพันธ์กับความชุกที่เพิ่มขึ้นของโรคท้องผูก เมื่อเทียบกับผู้หญิงใน quintile ครั้งแรก แบบปรับ หรือ ( 95% CI ) สำหรับ ผู้หญิง ใน ที่สอง สาม สี่ และห้า ควินไทลส์ เท่ากับ 0.70 ( ( 0.88 ) 0.75 ( 0.60 , 0.95 , 0.73 ( 0.58 , 0.92 และ 0.79 ( 0.63 โดย ) ตามลำดับ ( P = แนวโน้ม
สรุป : 0.09 )การบริโภคต่ำของน้ำจากอาหารและแมกนีเซียมเป็นอิสระที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มความชุกของการขัดขวางการทำงานของประชากรที่มีเส้นใยอาหารในปริมาณค่อนข้างน้อย