When two years ago. I went to the e

When two years ago. I went to the exhibition of the pantomime. I was impressed very much. Decorative lighting, sound, scenery and very elegant. I'm surprised that. how long performers practice. It makes me keep imprinted into memory. I'll never forget it. And of course the greatest Exhibition. People need to be a lot as well. When I'm out of the hall. They crowded walking until I lost with school friends. but I remember that where is school bus. Because the bus had a distinctive identity and can look out from a distance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อสองปีที่ผ่านมา ผมไปจัดแสดง pantomime ผมประทับใจมาก แสงสว่าง เสียง สวยงาม และสง่างามมากขึ้น ฉันประหลาดใจที่ ระยะฝึกนักแสดง มันทำให้ฉันเก็บ imprinted ลงในหน่วยความจำ ฉันจะไม่ลืมมัน และนิทรรศการยิ่งใหญ่แน่นอน คนจำเป็นต้อง มากมายเช่น เมื่อฉันออกจากห้องโถง จะแออัดเดินจนกว่าหายไปกับเพื่อนที่โรงเรียน แต่ผมจำได้ว่า ที่ใดที่มีรถโรงเรียน เนื่องจากรถที่มีเอกลักษณ์โดดเด่น และสามารถมองออกไปจากระยะไกล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อสองปีที่ผ่านมา ผมไปจัดแสดงโขนที่ ผมรู้สึกประทับใจมาก ไฟตกแต่งเสียงทิวทัศน์และสง่างามมาก ฉันประหลาดใจว่า วิธีการแสดงนานปฏิบัติ มันทำให้ฉันให้ตราตรึงใจในหน่วยความจำ ฉันจะไม่มีวันลืมมัน และแน่นอนนิทรรศการที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คนต้องเป็นจำนวนมากเช่นกัน เมื่อฉันออกจากห้องโถง พวกเขาเดินแออัดจนผมหายไปกับเพื่อนที่โรงเรียน แต่ผมจำได้ว่าที่เป็นรถโรงเรียน เพราะรถบัสที่มีความเป็นเอกลักษณ์ที่โดดเด่นและสามารถมองออกได้จากระยะไกล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อสองปีก่อน ฉันไปที่นิทรรศการของละครใบ้ ผมประทับใจมากครับ ระบบแสง เสียง ตกแต่งฉากและสง่างามมาก ฉันประหลาดใจที่ ระยะเวลาการแสดงการปฏิบัติ มันทำให้ฉันยังตราตรึงในความทรงจำ ฉันจะไม่ลืมมัน และแน่นอนว่านิทรรศการที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คนต้องเยอะเช่นกัน เมื่อฉันออกมาจากห้องโถงมันแออัด เดินจนผมหายไปกับเพื่อนที่โรงเรียน แต่ผมจำได้ว่าที่เป็นรถโรงเรียน เพราะรถเมล์มีเอกลักษณ์ที่โดดเด่น และสามารถดูได้จากระยะไกล