ResultsA total of 476 individuals b

Results
A total of 476 individuals belonging to 26 species of ferns were recorded in all the 24 plots, of which
10 species were terrestrials and 16 were epiphytes (Table 1). There were 15 species of ferns in the
primary forest (PF), 18 species in the secondary forest (SF) of high biomass, and 11 species in
secondary forest of low biomass (Figure 1). Altogether there were 11 families of fern and the
Polypodiaceae had the most species (7), while family Tectariaceae, Aspleniaceae and Dryopteridaceae
only consisted of one species each. Shannon-Wiener diversity indices (H’) also showed that the
secondary forest of high biomass was more diverse (H’= 2.496) as compared to the secondary forest
of low biomass (H’ = 2.0797) and the primary forest (H’ = 2.0297). Based on family classification,
Tectariaceae had the highest number of individual count (103) followed by Pteridaceae (95) and
Polypodiaceae (75) (Table 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์จำนวน 476 คนเป็น 26 พันธุ์เฟิร์นของบันทึกในทั้งหมด 24 ผืน ซึ่ง10 สายพันธุ์ terrestrials และ 16 มีเก่า (ตารางที่ 1) มี 15 สายพันธุ์เฟิร์นในการหลักป่า (PF), 18 ชนิดในป่ารอง (SF) ชีวมวลสูง และ 11 ชนิดในป่ารองของชีวมวลต่ำ (รูปที่ 1) ทั้งหมด มี 11 ครอบครัวของเฟิร์นและPolypodiaceae มีสายพันธุ์มากที่สุด (7), ในขณะที่ครอบครัว Tectariaceae, Aspleniaceae และ Dryopteridaceaeประกอบด้วยเพียง หนึ่งชนิด ดัชนีความหลากหลาย Wiener แชนนอน (H') ยัง พบว่าการชีวมวลสูงป่ารองรับหลากหลายมากขึ้น (H'= 2.496) เมื่อเทียบกับป่ารองชีวมวลต่ำ (H' = 2.0797) และหลักป่า (H' = 2.0297) อิงจากครอบครัวประเภทTectariaceae มีหมายเลขสูงสุดของแต่ละจำนวน (103) ตาม ด้วย Pteridaceae (95) และPolypodiaceae (75) (ตาราง 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการค้นหา
ทั้งหมด 476 บุคคลที่อยู่ใน 26 ชนิดของเฟิร์นถูกบันทึกไว้ในทั้งหมด 24 แปลงซึ่ง
10 ชนิดเป็นแน่นขนัดและ 16 เป็น epiphytes (ตารางที่ 1) มี 15 ชนิดของเฟิร์นในเป็น
ป่าหลัก (PF) 18 ชนิดในป่ารอง (SF) ชีวมวลสูงและ 11 ชนิดใน
ป่ารองจากชีวมวลในระดับต่ำ (รูปที่ 1) พรึบมี 11 ครอบครัวของเฟิร์นและ
Polypodiaceae มีสายพันธุ์มากที่สุด (7) ขณะที่ครอบครัว Tectariaceae, Aspleniaceae และ Dryopteridaceae
เท่านั้นประกอบด้วยแต่ละชนิดหนึ่ง Shannon-Wiener ดัชนีความหลากหลาย (H ') นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่า
รองป่าชีวมวลสูงเป็นความหลากหลายมากขึ้น (H' = 2.496) เมื่อเทียบกับรองป่า
ชีวมวลต่ำ (H '= 2.0797) และป่าหลัก (H' = 2.0297) ขึ้นอยู่กับการจัดหมวดหมู่ครอบครัว
Tectariaceae มีจำนวนมากที่สุดของการนับของแต่ละบุคคล (103) ตามด้วย Pteridaceae (95) และ
Polypodiaceae (75) (ตารางที่ 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์ทั้งหมด 476 บุคคลเป็นของ 26 ชนิดของเฟินที่ถูกบันทึกไว้ในทั้งหมด 24 แปลง ซึ่ง10 ชนิด และได้อาศัย terrestrials 16 ( ตารางที่ 1 ) มี 15 ชนิดของเฟินในป่าปฐมภูมิ ( PF ) 18 ชนิดในป่าทุติยภูมิ ( SF ) มวลชีวภาพสูงและ 11 ชนิดในป่าไม้ทุติยภูมิของปริมาณต่ำ ( รูปที่ 1 ) ทั้งหมดมี 11 ครอบครัวของเฟิร์นและสันทนาการมีสปีชีส์มากที่สุด ( 7 ) ในขณะที่ tectariaceae aspleniaceae dryopteridaceae และครอบครัวเพียงจำนวนหนึ่ง ชนิดแต่ละ แชนน่อน วีเนอร์ ค่าดัชนีความหลากหลาย ( H ) และยังพบว่าป่าไม้ทุติยภูมิของมวลชีวภาพสูงหลากหลายมากขึ้น ( H " = 2.496 ) เมื่อเทียบกับป่าทุติยภูมิปริมาณต่ำ ( H " = 2.0797 ) และป่าปฐมภูมิ ( H " = 2.0297 ) ตามประเภทครอบครัวtectariaceae มีจำนวนสูงสุดของแต่ละบุคคล ( 103 ) นับตาม pteridaceae ( 95 )สันทนาการ ( 75 ) ( ตารางที่ 1 )