Geography (from Greek γεωγραφία, ge

Geography (from Greek γεωγραφία, geographia, literally "earth description"[1]) is a field of science devoted to the study of the lands, the features, the inhabitants, and the phenomena of Earth.[2] The first person to use the word "γεωγραφία" was Eratosthenes (276–194 BC).[3] Four historical traditions in geographical research are spatial analysis of the natural and the human phenomena (geography as the study of distribution), area studies (places and regions), study of the human-land relationship, and research in the Earth sciences.[4] Nonetheless, modern geography is an all-encompassing discipline that foremost seeks to understand the Earth and all of its human and natural complexities—not merely where objects are, but how they have changed and come to be. Geography has been called "the world discipline" and "the bridge between the human and the physical science". Geography is divided into two main branches: human geography and physical geography.[5][6][7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภูมิศาสตร์ (จากภาษากรีกγεωγραφία geographia อักษร "description"[1]) โลกคือ เขตของวิทยาศาสตร์ศึกษาดินแดน คุณสมบัติ อาศัยอยู่ และปรากฏการณ์ของโลก [2] คนแรกที่ใช้คำว่า "γεωγραφία" ถูก Eratosthenes (276 – 194 BC) [3] ประเพณีประวัติศาสตร์สี่ในการวิจัยทางภูมิศาสตร์เป็นการวิเคราะห์เชิงพื้นที่ของธรรมชาติและปรากฏการณ์ของมนุษย์ (ภูมิศาสตร์เป็นการศึกษาการกระจาย), พื้นที่ศึกษา (สถานและภูมิภาค), การศึกษาความสัมพันธ์มนุษย์ที่ดิน และวิจัยวิทยาศาสตร์โลก [4] กระนั้น ภูมิศาสตร์สมัยใหม่เป็นวินัยทั้งที่สำคัญที่สุดพยายามทำความเข้าใจโลกและความซับซ้อนของมนุษย์ และธรรมชาติทั้งหมด — ไม่เพียงวัตถุที่จะ แต่ว่ามีการเปลี่ยนแปลง และมาจะ ภูมิศาสตร์มีการเรียก "วินัยโลก" และ "สะพานระหว่างมนุษย์และวิทยาศาสตร์กายภาพ" ภูมิประเทศแบ่งออกเป็นสองสาขาหลัก: ภูมิศาสตร์กายภาพและภูมิศาสตร์มนุษย์ [5] [6] [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภูมิศาสตร์ (จากγεωγραφίαกรีก Geographia อักษร "คำอธิบายแผ่นดิน" [1]) เป็นสาขาวิทยาศาสตร์การอุทิศเพื่อการศึกษาของดินแดนคุณสมบัติพลเมืองและปรากฏการณ์ของโลก. [2] คนแรกที่ใช้ คำว่า "γεωγραφία" เป็นไอออน (276-194 BC). [3] สี่ประเพณีประวัติศาสตร์ในการวิจัยทางภูมิศาสตร์ที่มีการวิเคราะห์เชิงพื้นที่ของธรรมชาติและปรากฏการณ์ของมนุษย์ (ภูมิศาสตร์การศึกษาของการกระจาย) พื้นที่การศึกษา (สถานที่และภูมิภาค) การศึกษาความสัมพันธ์ของมนุษย์ที่ดินและการวิจัยวิทยาศาสตร์โลก. [4] อย่างไรก็ตามภูมิศาสตร์ที่ทันสมัย​​เป็นวินัยที่ครอบคลุมทั้งหมดที่สำคัญพยายามที่จะเข้าใจโลกและทั้งหมดของความซับซ้อนไม่มนุษย์และธรรมชาติของมันเพียงวัตถุที่มี แต่วิธีการที่พวกเขามีการเปลี่ยนแปลงและมาเป็น ภูมิศาสตร์ได้รับการเรียกว่า "วินัยโลก" และ "สะพานเชื่อมระหว่างมนุษย์และวิทยาศาสตร์ทางกายภาพ" ภูมิศาสตร์แบ่งออกเป็นสองสาขาหลัก:. ภูมิศาสตร์มนุษย์และสภาพทางภูมิศาสตร์ทางกายภาพ [5] [6] [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภูมิศาสตร์ ( จากγεωγραφία , กรีก geographia อักษร " รายละเอียด " โลก [ 1 ] ) เป็นสาขาวิชาหนึ่งของวิทยาศาสตร์ อุทิศเพื่อการศึกษาของที่ดิน , ลักษณะ , ชาว , และปรากฏการณ์ของโลก [ 2 ] บุคคลแรกที่ใช้คำว่า " γεωγραφία " คือเอราทอสเทนีส ( 276 ) 194 BC ) [ 3 ] สี่ประวัติศาสตร์ประเพณีในการวิจัยทางภูมิศาสตร์การวิเคราะห์เชิงพื้นที่ของธรรมชาติและปรากฏการณ์ของมนุษย์ ( ภูมิศาสตร์ เช่น การศึกษา การกระจาย ) , พื้นที่การศึกษา ( สถานที่และภูมิภาค ) ศึกษาความสัมพันธ์ของที่ดินของมนุษย์และการวิจัยในวิทยาศาสตร์ โลก [ 4 ] อย่างไรก็ตาม ภูมิศาสตร์สมัยใหม่จะครอบคลุมทั้งหมดวินัยชั้นดี พยายามที่จะเข้าใจโลกและทั้งหมดของมนุษย์และธรรมชาติที่ซับซ้อนไม่เพียง แต่วัตถุเป็น แต่วิธีที่พวกเขามีการเปลี่ยนแปลง และมาเป็น ภูมิศาสตร์ถูกเรียกว่าโลก " วินัย " และ " สะพานเชื่อมระหว่างมนุษย์และวิทยาศาสตร์กายภาพ " ภูมิศาสตร์แบ่งออกเป็นสองสาขาหลักของภูมิศาสตร์มนุษย์ภูมิศาสตร์ทางกายภาพ . [ 5 ] [ 6 ] [ 7 ]