That practical aspect of ethics is

That practical aspect of ethics is much closer to people than Platon's demand that we reach what is good in itself (the idea of Goodness). Aristotle’s ethics includes notions characteristic of a stratified class society. Not all persons within one society hold the same position, nor are they equal in power, and therefore one cannot insist on equal ethical norms for all people. Each person is allotted his virtues according to his social rank and nature. Women should obey different rules than men; slaves in turn follow different rules than free men. People are equal only within the same rank (just distribution, iustitia distributiva), and in their rights and honours stand above people of lower ranks (?). However, a state should be founded on justice (formal equality of men and women) and should focus on the activities of men and women rather than on individuals. Only a just state can ensure the life of the whole, and these issues have already been stated in Aristotle's politics." (Bošnjak, 1956)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ด้านจริยธรรมที่ปฏิบัติได้ใกล้ชิดมากคนกว่าอุปสงค์ของ Platon ว่า เราเข้าถึงสิ่งดีในตัวเอง (คิดกลม ๆ) จริยธรรมของอาริสโตเติลมีความเข้าใจลักษณะของสังคมชั้น stratified ไม่ทุกคนภายในสังคมหนึ่งถือว่าตำแหน่ง หรือจะพวกเขาเท่ากับอำนาจ และดังนั้น หนึ่งไม่สามารถยืนยันในบรรทัดฐานจริยธรรมเท่ากันสำหรับทุกคน แต่ละคนจะพูดความประเสริฐของเขาตามตำแหน่งทางสังคมและธรรมชาติของเขา ผู้หญิงควรปฎิบัติตามกฎที่แตกต่างกว่าผู้ชาย ทาสจะทำตามกฎที่แตกต่างกว่าผู้ชายฟรี คนมีเท่ากันเฉพาะภาย ในตำแหน่งเดียวกัน (เพียงกระจาย iustitia distributiva), และตั้งตนเองเกียรติและสิทธิเหนือคนยศต่ำ (?) อย่างไรก็ตาม รัฐควรก่อตั้งบนความยุติธรรม (ทางความเสมอภาคของชายและหญิง) และควรเน้นกิจกรรมของชายและหญิง มากกว่าบุคคล รัฐเพียงเท่านั้นสามารถทำให้ชีวิตของทั้งหมด และได้มีการระบุประเด็นทางการเมืองของอริสโตเติล" (Bošnjak, 1956)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ปฏิบัติด้านจริยธรรมเป็นเรื่องที่ใกล้ชิดกับคนกว่าความต้องการ Platon ที่เราไปถึงสิ่งที่เป็นสิ่งที่ดีในตัวเอง (ความคิดของความดี) จริยธรรมของอริสโตเติลมีความคิดลักษณะของสังคมระดับแบ่งชั้น ไม่ทุกคนภายในหนึ่งสังคมดำรงตำแหน่งเดียวกันหรือเท่ากับที่พวกเขาอยู่ในอำนาจและดังนั้นจึงไม่สามารถยืนยันในบรรทัดฐานทางจริยธรรมที่เท่าเทียมกันสำหรับทุกคน แต่ละคนจะได้รับการจัดสรรคุณธรรมของเขาตามตำแหน่งทางสังคมของเขาและธรรมชาติ ผู้หญิงควรปฏิบัติตามกฎที่แตกต่างกันมากกว่าผู้ชาย; ทาสในทางกลับกันปฏ​​ิบัติตามกฎระเบียบที่แตกต่างกันมากกว่าผู้ชายฟรี คนมีค่าเท่ากันเฉพาะภายในตำแหน่งเดียวกัน (เพียงกระจาย iustitia distributiva) และในสิทธิและเกียรติยศของพวกเขายืนเหนือคนอันดับที่ต่ำกว่า (?) แต่รัฐควรจะตั้งอยู่บนพื้นฐานความยุติธรรม (ความเท่าเทียมกันอย่างเป็นทางการของทั้งชายและหญิง) และควรมุ่งเน้นไปที่กิจกรรมของผู้ชายและผู้หญิงมากกว่าบุคคล เพียง แต่รัฐก็สามารถให้แน่ใจว่าชีวิตของทั้งและปัญหาเหล​​่านี้ได้รับการระบุไว้ในการเมืองของอริสโตเติล. "(Bosnjak, 1956)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้านการปฏิบัติของจริยธรรมมากใกล้กว่า พลาต ความต้องการที่เราเข้าถึงสิ่งที่ดีในตัวเอง ( ความคิดของพระเจ้า ) อริสโตเติลเป็นจริยธรรมประกอบด้วยความคิดลักษณะของสังคมชั้นชั้น . ไม่ใช่ทุกคนในสังคมหนึ่ง ไว้ในตำแหน่งเดียวกันหรือมีความเท่าเทียมกันในอำนาจและดังนั้นหนึ่งไม่สามารถยืนยันในบรรทัดฐานทางจริยธรรมที่เท่าเทียมกันสำหรับทุกคนแต่ละคนจะจัดสรรคุณธรรมของเขาตามตำแหน่งทางสังคมและธรรมชาติ ผู้หญิงควรปฏิบัติตามกฎที่แตกต่างกันมากกว่าผู้ชาย ; ทาสจะปฏิบัติตามกฎที่แตกต่างกันมากกว่าผู้ชายฟรี ทุกคนเท่าเทียมกัน เท่านั้นภายในตำแหน่งเดียวกัน ( แค่กระจาย iustitia distributiva ) และในสิทธิและเกียรติยศของพวกเขายืนอยู่เหนือคนล่างๆ ( ? ) อย่างไรก็ตามรัฐควรก่อตั้งขึ้นในความยุติธรรม ( ความเสมอภาคทางการของชายและหญิง ) และควรมุ่งเน้นกิจกรรมของผู้ชายและผู้หญิงมากกว่าบุคคล เพียงแค่รัฐสามารถมั่นใจได้ว่าชีวิตของทั้งหมด และปัญหาเหล่านี้ได้ถูกระบุไว้ในการเมืองของอริสโตเติล " ( โบš njak 1956 )