The first of April came dark and st

The first of April came dark and stormy, with silver whips of lightning cracking open the lowering clouds that seemed to skim the treetops. My brother Tom and I, recovering from chest colds, tired of reading and listening to the radio, turned to the big living-room window of our house on Syringa Street.

"Here they come, Mother," cried Tom when a big truck drove up in the teeming rain and stopped in front of the empty cottage across the street. Mother hurried in from the kitchen and we three looked out. That truck, we knew, contained the Duvitch family and all their earthly possessions. Mr. Duvitch and the biggest boy carefully helped Mrs. Duvitch from the seat and walked her into the house, supporting her all the way. Another big boy, carrying a well-bundled baby, followed. A stream of young Duvitches, accompanied by a big brown houndlike dog, poured out of the back of the truck and stood in a huddle in the rain.

The barnyard sounds we heard escaped from two crates of hens the Duvitches had fetched along and from a burlap bag in which a small flock of ducks had been stowed. While the livestock made noises according to its kind, the Duvitches were quiet--almost solemn. They showed no elation at finding themselves in a new neighborhood and a very pretty neighborhood at that.

All afternoon Mother, Tom and myself had been watching out for them, with rather mixed emotions. For the Duvitches were immigrants and the first of their nationality to settle in our small smug town. Coming to our obscure part of the state a year before, they had moved into a rotting old farmhouse two miles north of town, long abandoned. After the slashing hurricane of mid-March, the moss-rotten dwelling looked like the house in the fairy tale that remained standing only because it did not know which way to fall and the Duvitches were forced to give it up.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แรกของเดือนเมษายนมามืดและพายุด้วยแส้เงินจากฟ้าผ่าแตกเปิดเมฆลดที่ดูเหมือนจะเรียดยอดไม้ พี่ชายของทอมของฉันและฉัน, ฟื้นตัวจากโรคหวัดหน้าอกเหนื่อยกับการอ่านและการฟังวิทยุหันไปที่หน้าต่างห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ของบ้านของเราบนถนน Syringa.

"ที่นี่พวกเขามา, แม่,"ทอมร้องไห้เมื่อรถบรรทุกขนาดใหญ่ขับรถขึ้นไปในสายฝนให้กำเนิดและหยุดอยู่ด้านหน้าของกระท่อมว่างเปล่าฝั่งตรงข้ามถนน. แม่ก็รีบออกมาจากห้องครัวและเราสามมองออกไปนอก. รถบรรทุกที่เรารู้ว่ามีครอบครัว duvitch และทั้งหมดของพวกเขา สมบัติของโลก. นาย. duvitch และเด็กที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอย่างรอบคอบช่วย mrs. duvitch จากที่นั่งและเดินเข้าไปในบ้านของเธอที่สนับสนุนเธอตลอดทางอีกหนึ่งหนุ่มใหญ่แบกลูกที่ดีรวมตาม กระแสของ duvitches หนุ่มพร้อมด้วยสุนัขใหญ่ houndlike สีน้ำตาลเทออกจากหลังของรถบรรทุกและยืนอยู่ใน Huddle ในสายฝน.

ลานยุ้งข้าวเสียงที่เราได้ยินหนีออกมาจากสองลังไก่ duvitches ได้เรียกพร้อมและ จากกระเป๋าผ้าใบที่ฝูงเล็ก ๆ ของเป็ดได้รับการเก็บไว้ในขณะที่ปศุสัตว์ทำเสียงตามชนิดของมัน duvitches เงียบ - เคร่งขรึมเกือบ พวกเขาแสดงให้เห็นถึงความอิ่มเอมใจที่ไม่ค้นพบตัวเองอยู่ในละแวกใหม่และบ้านใกล้เรือนเคียงที่สวยมากว่า.

แม่บ่ายทอมและตัวผมเองได้รับการดูออกสำหรับพวกเขาด้วยอารมณ์ผสมปนเปกันไปสำหรับ duvitches อพยพเข้ามาและเป็นครั้งแรกของสัญชาติของตนที่ตั้งอยู่ในเมืองของเราพอใจในตัวเองเล็ก ๆ มาเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของเราปิดบังของรัฐหนึ่งปีก่อนที่พวกเขาได้ย้ายเข้ามาอยู่บ้านเก่าที่เน่าเปื่อยสองไมล์ทางเหนือของเมืองที่ถูกทิ้งร้างมานาน หลังจากที่พายุเฮอริเคนอย่างเจ็บแสบจากกลางเดือนมีนาคม,ที่อาศัยอยู่ในมอสเน่าเหมือนบ้านในเทพนิยายที่ยังคงยืนนิ่งเพียงเพราะไม่ทราบวิธีการที่จะตกและ duvitches ถูกบังคับให้ต้องให้มันขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันที่หนึ่งเมษายนมามืด และพายุ กับแส้เงินเปิด cracking วิเชียร เมฆ lowering ที่ประจักษ์ทรีท็อปส์การอ่านอย่างคร่าว ๆ น้องทอมและ การกู้คืนจากอก colds เหนื่อยอ่าน และฟังวิทยุ เปิดหน้าต่างห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ของบ้านเราถนนไลแล็ค

"พวกเขามาที่นี่ แม่"ร้องทอมเมื่อขับรถรถบรรทุกขนาดใหญ่ขึ้นในฝน teeming และหยุดอยู่หน้ากระท่อมว่างเปล่าครับ แม่รีบในจากครัว และสามเรามองออก ที่รถบรรทุก เรารู้ ประกอบด้วยทรัพย์สินทั้งหมดของเอิร์ทลี่และครอบครัว Duvitch นาย Duvitch และเด็กที่ใหญ่ที่สุดอย่างรอบคอบช่วยนาง Duvitch จากนั่ง และเดินเธอเข้าบ้าน สนับสนุนเธอทุกทาง เด็กใหญ่อื่น เด็กห้องพักแบบกลุ่ม การถือครองตาม กระแสของหนุ่ม Duvitches พร้อม ด้วยสุนัขใหญ่ตัวหนึ่งสีน้ำตาล houndlike, poured จากด้านหลังของรถบรรทุก และยืนใน huddle ในฝน

เรายินหลบหนี จากลังสองของ Duvitches ที่ได้นำมาใช้ตามไก่ และพื้นที่เสียงลานยุ้งข้าวถุงในที่ ฝูงเป็ดขนาดเล็กได้รับ stowed การ ขณะที่เสียงดังทำปศุสัตว์ตามชนิด Duvitches เงียบ - บุดเกือบ พวกเขาพบไม่ elation ที่ค้นหาตัวเองในย่านใหม่และพื้นที่ใกล้เคียงมากว่า

ทุกบ่ายแม่ ทอมและตัวเองก็ดูออกสำหรับพวกเขา มีแต่ผสมอารมณ์ สำหรับ Duvitches ถูกอพยพและครั้งแรกของสัญชาติจะชำระในเมือง smug เล็ก ๆ ของเรา ภาครัฐของเราปิดบังมาปีก่อน พวกเขาได้ย้าย rotting เก่าคุณภาพสองไมล์ทางเหนือของเมือง จึงละทิ้ง หลังพายุหมุนของช่วงกลางเดือนมีนาคม slashing ปีติมอสส์เน่าเหมือนบ้านในเทพนิยายที่ยังคงยืน เพราะมันไม่รู้วิธีที่จะลดลง และ Duvitches ถูกบังคับให้มัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งแรกของเดือนเมษายนมาสีเข้มและพายุพร้อมด้วยสีเงินตีของสายฟ้าแลบถอดรหัสเปิดเมฆลดลงที่ดูเหมือนจะแล่น Treetops ที่ ทอมน้องชายของผมและผมกำลังฟื้นตัวจากอาการไข้หวัดหน้าอกเหนื่อยในการอ่านและฟังวิทยุก็หันมาทางหน้าต่างห้องนั่งเล่นห้องที่มีขนาดใหญ่ของบ้านของเราบน syringa Street .

"ที่นี่มันก็จะเข้ามาแม่"ทอมเมื่อรถบรรทุกขนาดใหญ่ที่ขับมาในฝนตกอยู่เต็มและหยุดไปในทางด้านหน้าของกระท่อมขนาดเล็กไม่มีข้อมูลที่อยู่ทางฝั่งด้านตรงข้ามถนน คุณแม่จึงรีบเดินไปในจากห้องครัวและเราสามคนมองออกไปนอก รถบรรทุกที่เรารู้ว่าที่อยู่ในครอบครัว duvitch และ Earthly Possessions ทั้งหมดของตน นาย duvitch และเด็กที่มีขนาดใหญ่ที่สุดอย่างละเอียดช่วยให้คุณนาย duvitch จากที่นั่งมาด้วยและเดินเข้าไปในบ้านที่สนับสนุนเธอไปเด็กน้อยใหญ่อีกแห่งหนึ่งและกระเป๋าสำหรับพกพาลูกน้อยอย่างดีรวมตามด้วย สตรีมของหนุ่ม duvitches ,พร้อมด้วยขนาดใหญ่สีน้ำตาลเข้ม houndlike สุนัข,เทออกจากด้านหลังของรถและยืนอยู่ในที่นั่งเบียดกันอยู่ในที่ฝนตก.

ที่โรงนาเสียงเราได้ยินเสียงหนีออกมาจากสองเก็บของแม่ไก่ duvitches ได้นำเอาไปและจากที่ผ้ากระสอบถุงที่ขนาดเล็กฝูงเป็ดได้รับการไว้.ในขณะที่ปศุสัตว์ทำให้เสียงตาม ประเภท ของโรงแรม duvitches ที่เงียบเกือบจะถวายสัตย์ปฏิญาณ แสดงให้เห็นไม่มีทำให้ร่าเริงเมื่อพบว่าตัวเองอยู่ในเขตพื้นที่ใหม่ที่สวยงามเป็นอย่างมากและเขตพื้นที่ที่ว่า.

แม่ช่วงบ่ายทั้งหมดทอมและตัวผมเองก็มีการรับชมออกมาสำหรับเขาด้วยอารมณ์ความรู้สึกแบบผสมมากสำหรับ duvitches ได้อพยพเข้ามาและเป็นครั้งแรกที่มีสัญชาติของตนในการจัดการในเมืองสบายใจขนาดเล็กของเรา มาเพื่อไปยังส่วนพื้นที่อันคลุมเครือของเราของรัฐในปีที่ก่อนที่เขาจะมีย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านนี่เก่าเน่าที่สองไมล์ทางด้านทิศเหนือของเมืองมานานที่ถูกละทิ้ง หลังจากพายุเฮอริเคนลดของกลางเดือนมีนาคมบ้านมอส - เน่าเฟะที่มองไปคล้ายกับบ้านที่อยู่ในนิทานที่ยังอยู่ในเกณฑ์ดียืนอยู่เพียงเพราะมันไม่ได้รู้ว่าซึ่งทางเพื่อลดลงและ duvitches ที่ถูกบังคับให้มา