Relative Importance of Growth and I

Relative Importance of Growth and Inequality in Reducing Poverty
It is now clear that income distribution and economic growth both matter for poverty reduction. But what is their relative importance (i.e. links A and C in Figure 1)? This has been the subject of much recent research. Some stylised facts are emerging:
• Overall the growth effect dominates. However, this is not true in all cases or for all groups of countries. Inequality has been more important in reducing poverty than growth in a quarter of the case studies cited in White and Anderson (2001). The dominance of growth overall may also be partly due to the growth focus of policies over the last 20 years and the weight given to cross-country studies looking at average effects across countries (the lack of time-series analysis has largely been due to insufficient data over time). Arguably there is unused potential for reducing poverty in implementing distribution policies.
• Growth is less effective in reducing poverty in high inequality countries (McKay, 1997; and, Hanmer and Naschold, 2000). This should come as no surprise as what matters for poverty reduction is not the rate of growth, but the distribution-corrected rate of growth (Ravallion, 2001).3 In some high inequality countries, particularly those with low rates of growth, this means that changes in income distribution may be more effective in reducing poverty than growth (Hanmer and Naschold, 2000).
• Growth is less effective in reducing poverty in the least developed countries than in other developing countries (Naschold, forthcoming). This may be because the effect of growth on poverty reduction increases with average income (Heltberg, 2001). As the effect of inequality does not vary with the level of income, the relative importance of inequality for reducing poverty is greater in the poorest countries.
• Sub-Saharan Africa and least developed countries will not be able to get close to meeting the income poverty MDG through growth alone (Hanmer and Naschold, 2000; and, Naschold, forthcoming). Improvements in distribution are needed in addition.
• The effects of income distribution on increases in poverty in Africa may have been understated. Overall in sub-Saharan Africa, greater inequality may have increased poverty more than the lack of growth.
• There is also some evidence that growth has a larger effect in rural areas, while distribution has a larger effect in urban areas (Ali and Thorbecke, 2000).
The relative effects of growth and distribution also vary depending on what measure of poverty is used. Distribution effects are much larger when using relative poverty indicators (Ali and Thorbecke, 2000), whereas growth effects tend to dominate changes in absolute poverty. Also, constant poverty lines overstate the growth effect and inflation adjusted ones understate it. As a result using different poverty measures can radically change policy conclusions. Hence, this should serve as a reminder for any analysis to be clear and explicit about the poverty measure used. (See Inequality Briefing No 1).
This guide is meant to provide a basic understanding of poverty and development. It has the following sections:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสำคัญของการเจริญเติบโตและความไม่เท่าเทียมกันในการลดความยากจนก็ตอนนี้ชัดเจนว่า การกระจายรายได้และการเติบโตทางเศรษฐกิจทั้งเรื่องการลดความยากจน แต่สิ่งสำคัญที่เกี่ยวข้อง (เช่นเชื่อม A และ C ในรูปที่ 1) นี้ได้หัวข้อวิจัยมากล่าสุด ข้อเท็จจริงบางอย่าง stylised เกิดขึ้นใหม่: •โดยรวมผลเติบโตกุมอำนาจ อย่างไรก็ตาม นี้ไม่ได้จริง ในทุกกรณี หรือกลุ่มทั้งหมดของประเทศ อสมการมีสำคัญในการลดความยากจนกว่าการเจริญเติบโตในไตรมาสของกรณีศึกษาอ้างในไวท์และแอนเดอร์สัน (2001) ครอบงำของการเติบโตโดยรวมยังได้บางส่วนเนื่องจากความเจริญเติบโตของช่วงสุดท้าย 20 ปี และน้ำหนักให้ดูที่ผลเฉลี่ยทั่วประเทศ (ขาดการวิเคราะห์เวลาชุดใหญ่ได้เนื่องจากข้อมูลไม่เพียงพอช่วงเวลา) การศึกษาครอสคันทรี ว่าจะไม่ได้ใช้ศักยภาพในการลดความยากจนในการดำเนินนโยบายการกระจาย •เจริญเติบโตมีประสิทธิภาพน้อยในการลดความยากจนในประเทศไม่เท่าเทียมกันสูง (McKay, 1997 และ แฮมเมอร์ และ Naschold, 2000) นี้ควรมาเป็นแปลกใจเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการลดความยากจนไม่ได้อัตราการเจริญเติบโต แต่แจกจ่ายแก้ไขอัตราการเจริญเติบโต (Ravallion, 2001) .3 บางประเทศไม่เท่าเทียมกันสูง โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ มีราคาต่ำเจริญเติบโต ซึ่งหมายความ ว่า การเปลี่ยนแปลงในการกระจายรายได้อาจจะเพิ่มประสิทธิภาพในการลดความยากจนกว่าการเจริญเติบโต (แฮมเมอร์และ Naschold, 2000) •เจริญเติบโตมีประสิทธิภาพน้อยในการลดความยากจนในประเทศที่พัฒนาน้อยกว่าในประเทศกำลังพัฒนาอื่น ๆ (Naschold ชมรม) นี้อาจเป็น เพราะผลของการเจริญเติบโตในการลดความยากจนเพิ่มขึ้นกับรายได้ (Heltberg, 2001) เป็นผลของความไม่เท่าเทียมกันแตกต่างกับระดับของรายได้ ความสำคัญของความไม่เท่าเทียมกันในการลดความยากจนได้มากขึ้นในประเทศยากจนที่สุด •แอฟริกาใต้ซาฮาราและประเทศพัฒนาน้อยที่สุดจะไม่สามารถเขาประชุมความยากจนรายได้ MDG ผ่านเติบโตเพียงอย่างเดียว (แฮมเมอร์ และ Naschold, 2000 และ Naschold หน้า) ปรับปรุงในการแจกแจงมีความจำเป็นแห่ง •ผลกระทบของการกระจายรายได้บนเพิ่มความยากจนในแอฟริกาอาจได้นั้น โดยรวม ในแอฟริกาใต้ซาฮารา ความไม่เท่าเทียมกันมากขึ้นอาจมีเพิ่มขึ้นความยากจนมากกว่าขาดการเจริญเติบโต •เป็นหลักฐานบางอย่างที่เจริญเติบโตมีผลใหญ่ในชนบท ในขณะที่การกระจายมีผลขนาดใหญ่ในพื้นที่เมือง (อาลีและ Thorbecke, 2000)ผลเจริญเติบโตและการกระจายสัมพัทธ์ยังแตกใช้อะไรวัดความยากจน กระจายผลมีขนาดใหญ่กว่าเมื่อใช้ตัวชี้วัดความยากจนสัมพัทธ์ (อาลีและ Thorbecke, 2000), ในขณะที่ผลเจริญเติบโตมีแนวโน้มครองเปลี่ยนแปลงในความยากจนสัมบูรณ์ เส้นความยากจนคง overstate ผลเจริญเติบโต และเงินเฟ้อปรับคนยัง understate มัน ใช้วัดความยากจนที่แตกต่างกันดังนั้น ก็สามารถเปลี่ยนบทสรุปนโยบาย ดังนั้น นี้ควรใช้เป็นตัวเตือนสำหรับการวิเคราะห์ให้ชัดเจน และชัดแจ้งเกี่ยวกับการวัดความยากจนที่ใช้ (ดูอสมการ Briefing No 1)คำแนะนำนี้จะหมายถึงให้ความเข้าใจพื้นฐานของความยากจนและการพัฒนา มีส่วนต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสำคัญของการเจริญเติบโตและความไม่เท่าเทียมกันในการลดความยากจนตอนนี้มันเป็นที่ชัดเจนว่าการกระจายรายได้และการเติบโตทางเศรษฐกิจทั้งในเรื่องการลดความยากจน แต่สิ่งที่สำคัญญาติของพวกเขา (การเชื่อมโยงคือ A และ C ในรูปที่ 1) นี้ได้รับเรื่องของการวิจัยที่ผ่านมามาก ข้อเท็จจริงบางอย่างที่เกิดขึ้นใหม่เก๋:
•ผลการเจริญเติบโตโดยรวมครอบงำ แต่นี้ไม่เป็นความจริงในทุกกรณีหรือสำหรับกลุ่มทั้งหมดของประเทศ ความไม่เท่าเทียมกันมีความสำคัญมากขึ้นในการลดความยากจนกว่าการเติบโตในไตรมาสของกรณีศึกษาที่อ้างถึงในสีขาวและเดอร์สัน (2001) การปกครองของภาพรวมการเติบโตก็อาจจะเป็นส่วนหนึ่งเนื่องจากการมุ่งเน้นการเจริญเติบโตของนโยบายในช่วง 20 ปีที่ผ่านมาและน้ำหนักที่ได้รับการศึกษาข้ามประเทศมองไปที่ผลกระทบเฉลี่ยทั่วประเทศ (ขาดการวิเคราะห์อนุกรมเวลาที่ได้รับส่วนใหญ่เนื่องจากการไม่เพียงพอ ข้อมูลในช่วงเวลา) เนื้อหาที่มีศักยภาพที่ไม่ได้ใช้ในการลดความยากจนในการดำเนินนโยบายการกระจาย.
•การเจริญเติบโตที่มีประสิทธิภาพน้อยกว่าในการลดความยากจนในประเทศที่ไม่เท่าเทียมกันสูง (แม็คเคย์, 1997; และ Hanmer และ Naschold, 2000) นี้ควรมาเป็นแปลกใจเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับการลดความยากจนไม่ได้เป็นอัตราการเจริญเติบโต แต่อัตราการกระจายการแก้ไขของการเจริญเติบโต (Ravallion, 2001) 0.3 ในบางประเทศไม่เท่าเทียมกันสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีอัตราที่ต่ำของการเจริญเติบโตที่นี้หมายถึง ว่าการเปลี่ยนแปลงในการกระจายรายได้อาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการลดความยากจนกว่าการเติบโต (Hanmer และ Naschold, 2000).
•การเจริญเติบโตที่มีประสิทธิภาพน้อยกว่าในการลดความยากจนในประเทศที่พัฒนาน้อยกว่าในประเทศกำลังพัฒนาอื่น ๆ (Naschold, อนาคต) ซึ่งอาจเป็นเพราะผลของการเจริญเติบโตในการลดความยากจนที่มีรายได้เพิ่มขึ้นเฉลี่ย (Heltberg, 2001) ในฐานะที่เป็นผลของความไม่เท่าเทียมกันไม่แตกต่างกันกับระดับของรายได้, ความสำคัญของความไม่เท่าเทียมกันในการลดความยากจนมากขึ้นในประเทศที่ยากจนที่สุด.
•ทะเลทรายซาฮาราและน้อยกว่าประเทศที่พัฒนาแล้วจะไม่สามารถที่จะได้ใกล้ชิดกับการประชุมความยากจนรายได้ MDG ผ่านการเจริญเติบโตเพียงอย่างเดียว (Hanmer และ Naschold, 2000 และ Naschold, อนาคต) การปรับปรุงในการจัดจำหน่ายที่มีความจำเป็นนอกเหนือ.
•ผลของการกระจายรายได้ในการเพิ่มขึ้นของความยากจนในแอฟริกาอาจจะได้รับภาพลักษณ์ โดยรวมใน sub-Saharan Africa, ความไม่เท่าเทียมกันมากขึ้นอาจจะมีการเพิ่มความยากจนมากกว่าการขาดของการเจริญเติบโต.
•นอกจากนี้ยังมีหลักฐานบางอย่างที่การเจริญเติบโตมีผลขนาดใหญ่ในพื้นที่ชนบทในขณะที่การจัดจำหน่ายที่มีผลขนาดใหญ่ในเขตเมือง (อาลีและ Thorbecke, 2000).
ผลญาติของการเจริญเติบโตและการจัดจำหน่ายยังแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับสิ่งที่ตัวชี้วัดของความยากจนถูกนำมาใช้ ผลกระทบการแพร่กระจายมีขนาดใหญ่เมื่อใช้ตัวชี้วัดความยากจน (อาลีและ Thorbecke, 2000) ในขณะที่ผลกระทบต่อการเจริญเติบโตมีแนวโน้มที่จะครองการเปลี่ยนแปลงในความยากจนแน่นอน นอกจากนี้เส้นความยากจนคงคุยโวผลการเจริญเติบโตและอัตราเงินเฟ้อปรับคนที่พูดมัน อันเป็นผลมาจากการใช้มาตรการแก้ไขปัญหาความยากจนอย่างรุนแรงที่แตกต่างกันสามารถเปลี่ยนข้อสรุปนโยบาย ดังนั้นนี้ควรทำหน้าที่เป็นตัวเตือนสำหรับการวิเคราะห์ใด ๆ ที่จะมีความชัดเจนและชัดเจนเกี่ยวกับการวัดความยากจนที่ใช้ (ดูที่ความไม่เท่าเทียมกันไม่มีการบรรยายสรุป 1).
คู่มือนี้จะหมายถึงการให้ความเข้าใจพื้นฐานของความยากจนและการพัฒนา แต่ก็มีส่วนต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสําคัญของการเจริญเติบโตและความไม่เท่าเทียมกันในการลดความยากจน
ก็คือตอนนี้ชัดเจนว่า การกระจายรายได้และการเติบโตทางเศรษฐกิจ ทั้งเรื่องการลดความยากจน แต่อะไรคือความสำคัญสัมพัทธ์ของพวกเขา ( เช่นการเชื่อมโยงและ C ในรูปที่ 1 ) นี้ได้รับเรื่องของการวิจัยล่าสุดมาก ข้อเท็จจริงบางอย่าง stylised นวย :
- โดยรวมผลของพนักงาน . อย่างไรก็ตามนี้ไม่เป็นจริงในทุกกรณี หรือกลุ่มประเทศ ความไม่เท่าเทียมกันได้รับการสำคัญในการลดความยากจน มากกว่าการเติบโตในส่วนของกรณีศึกษาที่อ้างถึงในสีขาวและแอนเดอร์สัน ( 2001 )การปกครองของการเจริญเติบโตโดยรวมอาจจะเนื่องจากการเน้นนโยบายมากกว่า 20 ปี และน้ำหนักให้กับการศึกษาข้ามประเทศมองเฉลี่ยผลข้ามประเทศ ( ขาดการวิเคราะห์อนุกรมเวลาส่วนใหญ่ได้ถูกเนื่องจากมีข้อมูลไม่เพียงพอในช่วงเวลา ) อย่างมีศักยภาพที่ไม่ได้ใช้สำหรับการลดความยากจนในการดําเนินนโยบายการกระจาย
- เพิ่มประสิทธิภาพน้อยในการลดความยากจนในประเทศไม่สูง ( แม็คเคย์ , 1997 ; และ , แฮมเมอร์ และ naschold , 2000 ) นี้ควรจะมาเป็นแปลกใจเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับการลดความยากจน ไม่ใช่อัตราการเติบโต แต่การแก้ไขอัตราการเจริญเติบโต ราวาเลี่ยน , 2001 ) 3 . ในบางประเทศ ความไม่เท่าเทียมกันสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีอัตราต่ำของการเจริญเติบโตซึ่งหมายความว่าการเปลี่ยนแปลงในการกระจายรายได้ อาจมีประสิทธิภาพในการลดปัญหาความยากจนกว่าการเจริญเติบโต ( แฮมเมอร์ และ naschold , 2000 )
- การเจริญเติบโตมีประสิทธิภาพน้อยกว่าในการลดความยากจนในประเทศที่พัฒนาน้อยที่สุดกว่าในประเทศพัฒนาอื่น ๆ ( naschold เตรียมพร้อม , ) นี้อาจเป็นเพราะผลของการเติบโตในการลดความยากจน เพิ่มรายได้เฉลี่ย ( heltberg , 2001 )เป็น ผลของความไม่เท่าเทียมกันไม่แตกต่างกันกับระดับรายได้ เทียบกับความสำคัญของความไม่เท่าเทียมกันสำหรับการลดความยากจน มากกว่าในประเทศที่ยากจน . เกี่ยวกับทะเลทรายซาฮาราแอฟริกาย่อย -
ประเทศพัฒนาน้อยที่สุดและจะไม่สามารถที่จะได้ใกล้ชิดกับการประชุม MDG ความยากจนรายได้ผ่านการอยู่คนเดียว ( และประเทศนิวซีแลนด์ naschold , 2000 ; และ naschold เตรียมพร้อม , )