The security guard industry had two

The security guard industry had two segments: (1) proprietary guards and (2) contract guards. While both types of guards performed similar services, a proprietary guard was an employee on the payroll of a non-security firm. Contract guards were "rented" from specialist suppliers like Pinkerton's, CPP, Wackenhut, and Baker Industries. The historical growth of the contract guard segment of the industry was due in part to companies concluding that they gained operating flexibility by contracting out their security needs as opposed to managing their own security operations. By late 1987, security guard services was a $10 billion industry growing at 6% a year. But the industry was also mature, fragmented and price competitive. As a result there was an ongoing trend toward consolidation at the expense of smaller, local guard companies whose employees were often imperfectly screened and poorly trained.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุตสาหกรรมการรักษาความปลอดภัยมีเซ็กเมนต์ที่สอง: เจ้าหน้าที่ (1) ลิขสิทธิ์และ (2) สัญญายาม ขณะเจ้าหน้าที่ทั้งสองชนิดทำบริการคล้าย รักษากรรมสิทธิ์ถูกพนักงานในค่าจ้างของบริษัทไม่ใช่ความปลอดภัย สัญญายามถูก "เช่า" จากซัพพลายเออร์ผู้เชี่ยวชาญเช่น Pinkerton ของ CPP, Wackenhut และ อุตสาหกรรมเบเกอร์ การเติบโตทางประวัติศาสตร์ของเซกเมนต์รักษาสัญญาของอุตสาหกรรมครบบางส่วนกับบริษัทสรุปว่า พวกเขาได้รับความยืดหยุ่นทำงาน โดยทำสัญญาออกความปลอดภัยตรงข้ามกับการจัดการการดำเนินงานความปลอดภัยของตนเอง โดยปลายปี 1987 บริการรักษาความปลอดภัยถูกอุตสาหกรรมพันล้านการเติบโต 6% ต่อปี แต่อุตสาหกรรมยังเติบโต กระจัดกระจาย และราคาแข่งขัน ดัง มีการโน้มรวมค่าใช้จ่ายของบริษัทยามขนาดเล็ก เครื่องที่พนักงานมักจะไม่ฉาย และงานฝึกอบรมอย่างต่อเนื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุตสาหกรรมการรักษาความปลอดภัยมีสองส่วนคือ (1) ยามเป็นกรรมสิทธิ์และ (2) ยามสัญญา ในขณะที่ทั้งสองประเภทของยามดำเนินการบริการที่คล้ายกันยามที่เป็นกรรมสิทธิ์เป็นพนักงานที่ได้รับเงินเดือนของ บริษัท ที่ไม่มีความปลอดภัย ยามถูกสัญญา "เช่า" จากซัพพลายเออร์ผู้เชี่ยวชาญเช่นพินของ CPP, Wackenhut และเบเกอร์อุตสาหกรรม การเจริญเติบโตทางประวัติศาสตร์ของกลุ่มยามสัญญาของอุตสาหกรรมเนื่องจากในส่วนที่ บริษัท สรุปว่าพวกเขาได้รับความยืดหยุ่นในการดำเนินงานโดยการทำสัญญาออกความต้องการความปลอดภัยของพวกเขาเมื่อเทียบกับการจัดการการดำเนินงานการรักษาความปลอดภัยของตัวเอง ในช่วงปลายปี 1987 บริการรักษาความปลอดภัยได้รับ $ 10000000000 อุตสาหกรรมที่เติบโตที่ 6% ต่อปี แต่อุตสาหกรรมก็ยังเป็นผู้ใหญ่ที่มีการกระจายตัวและราคาที่แข่งขัน เป็นผลให้มีแนวโน้มต่อเนื่องไปสู่​​การรวมค่าใช้จ่ายของขนาดเล็ก, บริษัท ยามท้องถิ่นที่มีพนักงานมักจะถูกคัดกรองไม่สมบูรณ์และการฝึกอบรมไม่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรักษาความปลอดภัยอุตสาหกรรมมีสองส่วน : ( 1 ) และ ( 2 ) ยามยามเจ้าของสัญญา ในขณะที่ทั้งสองประเภทของทหารดำเนินการบริการที่คล้ายกัน ยามที่เป็นกรรมสิทธิ์เป็นลูกจ้างในบัญชีเงินเดือนของ บริษัท รักษาความปลอดภัยที่ไม่ . ยามเซ็นสัญญา " เช่า " จากผู้เชี่ยวชาญด้านซัพพลายเออร์ เช่น พิงเคอร์ตัน , CPP , wackenhut และขนมอุตสาหกรรมการเจริญเติบโตทางประวัติศาสตร์ของสัญญาป้องกันส่วนของอุตสาหกรรมคือเนื่องจากในส่วนของ บริษัท ที่พวกเขาได้รับการปฏิบัติโดยสรุปมีการตั้งครรภ์ความปลอดภัยความต้องการของพวกเขาเป็นนอกคอกการจัดการความมั่นคงของตัวเอง โดยปลายปี 1987 บริการรักษาความปลอดภัยเป็นอุตสาหกรรม $ 10 ล้านบาทเติบโต 6 % ต่อปี แต่อุตสาหกรรมยังเติบโต , การแยกส่วนและราคาที่แข่งขันเป็นผลให้มีการต่อเนื่อง แนวโน้มที่ค่าใช้จ่ายของ บริษัท ท้องถิ่นขนาดเล็กที่มีพนักงานอยู่บ่อยๆ ยามเหนื่อยล้า ร่ม และงานฝึกอบรม