Zhu Yao gently let out a sigh of re

Zhu Yao gently let out a sigh of relief. The moment she entered this space, she recalled everything. Her feelings which had been heavy the entire time, could finally relax a little.

“That’s good. I really wish, that I can see him again.”

With a ‘Ting’ sound, that loading bar finally finished. Zhu Yao instantly felt a ray of light enveloping her entire being.

And inside the black space where Zhu Yao’s figure was no longer there, two final words popped up in the chat window.

Realmspirit: You will.

The moment Zhu Yao woke up, she saw a blue sky. It was so blue, there wasn’t even a single bit of impurity, and not even a single cloud could be seen. Whoever seeing this definitely wouldn’t be able to help but sigh at how great the weather was. There’s definitely a need to stretch her lazy waist…

The hell!?

Why wasn’t she able to move?

No matter how her brain willed herself to get up, she was still lying on the ground, not being able to move a single inch. She wanted to call for help, only to realize that she was unable to let out her voice either. Zhu Yao’s heart skipped a beat. She couldn’t have become a cripple, right?

But, even if she was crippled, why was she unable to move her head either? She couldn’t sense a single thing from her entire body.

What happened to the absolutely unprecedented character that’s beloved by everyone? Zhu Yao suddenly had the urge to pull Realmspirit out and give him a thorough bashing.

Unfortunately, she couldn’t do anything right now, except stare at the unchanging azure-colored sky.

And then…

It rained.

And it was even a huge downpour. However, she, who had completely no senses at all, could not even feel the water or dampness.

The rain poured for more than an hour, and after it stopped, a flood actually happened.

Zhu Yao felt as though the entire world was shaking, and only then did she guess that she was currently being washed away by the water stream. A huge amount of water filled her entire vision, and she understood that she was currently moving about while sinking.

What’s strange was, she did not have the slightest feeling of suffocation. However, the water did not rise for too long either, as after a few minutes, the trembling caused by being washed away finally stopped. The rain stopped as well, and she once again saw that blue and cloudless sky.

Zhu Yao felt that she had to ponder about her life a little.

Unfortunately, before she could finish pondering, a doubtful female voice was suddenly heard.

“Eh? What’s that?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จู้ยาวเบา ๆ ให้ออกถอนหายใจด้วยความโล่งอก ขณะที่เธอเดินเข้าไปในพื้นที่นี้เธอจำได้ทุกอย่าง ความรู้สึกของเธอที่ได้รับหนักตลอดเวลาจนได้ผ่อนคลายเล็ก ๆ น้อย ๆ . "นั่นเป็นสิ่งที่ดี ผมหวังจริงๆว่าผมสามารถมองเห็นเขาอีกครั้ง ". ด้วยเสียง 'ติง' แถบโหลดที่ในที่สุดก็เสร็จ จู้ยาวทันทีรู้สึกว่ารังสีของแสงที่ห่อเป็นอยู่ทั้งหมดของเธอ. และภายในพื้นที่สีดำที่รูปจู้ยาวของก็ไม่ได้มีสองคำพูดสุดท้ายที่โผล่ขึ้นมาในหน้าต่างแชท. Realmspirit:. คุณจะขณะจู้ยาวตื่นขึ้นมาเธอ เห็นท้องฟ้าสีฟ้า มันเป็นสีฟ้ามีไม่แม้แต่นิดเดียวของการปนเปื้อนและไม่ได้มีเมฆเดียวอาจจะเห็น ใครก็ตามที่เห็นนี้แน่นอนจะไม่สามารถที่จะช่วย แต่ถอนหายใจที่วิธีการที่ดีในสภาพอากาศที่ มีแน่นอนจำเป็นต้องยืดเอวขี้เกียจของเธอ ... นรก !? ทำไมเธอไม่สามารถที่จะย้าย? ไม่ว่าสมองของเธอเอาแต่ใจตัวเองที่จะได้รับขึ้นเธอก็ยังคงนอนอยู่บนพื้นดินที่ไม่สามารถที่จะย้ายนิ้วเดียว . เธออยากจะโทรขอความช่วยเหลือเท่านั้นที่จะรู้ว่าเธอก็ไม่สามารถที่จะปล่อยให้เสียงของเธอออกมาอย่างใดอย่างหนึ่ง หัวใจจู้ยาวของข้ามจังหวะ เธออาจจะไม่ได้กลายเป็นคนพิการใช่มั้ย? แต่แม้ถ้าเธอเป็นคนพิการทำไมเธอไม่สามารถที่จะย้ายหัวของเธออย่างใดอย่างหนึ่ง? เธอไม่สามารถรู้สึกถึงสิ่งเดียวจากร่างกายทั้งหมดของเธอ. เกิดอะไรขึ้นกับตัวละครอย่างเป็นประวัติการณ์ที่รักของทุกคนหรือไม่ จู้ยาวจู่ ๆ ก็มีการกระตุ้นที่จะดึง Realmspirit ออกมาและให้เขาทุบตีอย่างละเอียด. แต่น่าเสียดายที่เธอไม่สามารถทำอะไรได้ในขณะนี้ยกเว้นจ้องมองที่ท้องฟ้าสีฟ้าสีที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลง. และแล้ว ... ฝนตก. และมันก็ยิ่งใหญ่ ฝนห่าใหญ่ อย่างไรก็ตามเธอที่มีอย่างสมบูรณ์ไม่มีความรู้สึกที่ทุกคนอาจไม่ได้รู้สึกว่าน้ำหรือความชื้น. ฝนเทลงมานานกว่าหนึ่งชั่วโมงและหลังจากที่มันหยุดน้ำท่วมที่เกิดขึ้นจริง. จู้ยาวรู้สึกราวกับว่าโลกทั้งโลกก็สั่น และเพียงแล้วเธอเดาว่าเธอได้รับในขณะนี้ถูกล้างออกไปด้วยสายน้ำน้ำ เป็นจำนวนมากของน้ำที่เต็มไปด้วยวิสัยทัศน์ที่ทั้งเธอและเธอก็เข้าใจว่าเธอได้รับในปัจจุบันในขณะที่เคลื่อนไหวเกี่ยวกับการจม. มีอะไรที่แปลกคือเธอไม่ได้มีความรู้สึกที่น้อยที่สุดของการขาดอากาศหายใจ แต่น้ำไม่ได้ขึ้นนานเกินไปทั้งเป็นหลังจากไม่กี่นาทีสั่นที่เกิดจากการถูกน้ำพัดหายไปในที่สุดก็หยุด ฝนหยุดเช่นกันและเธออีกครั้งเห็นว่าสีฟ้าและเมฆบนท้องฟ้า. จู้ยาวรู้สึกว่าเธอต้องไตร่ตรองเกี่ยวกับชีวิตของเธอเล็ก ๆ น้อย ๆ . แต่น่าเสียดายที่ก่อนที่เธอจะเสร็จสิ้นการขบคิด, เสียงผู้หญิงหนี้สงสัยจะสูญก็ได้ยินเสียงกึก. "ใช่มั้ย? นั่นอะไร?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Zhu ยาวค่อยๆถอนหายใจโล่งอก ตอนที่เธอเข้ามาในพื้นที่นี้ เธอเล่าทุกอย่าง ความรู้สึกของเธอที่ได้รับหนักทั้งเวลา จะพักผ่อนน้อย" ดีจัง ฉันหวังจริงๆ ว่าผมจะได้เจอกับเขาอีก "กับ " ติ่ง " เสียงที่แถบโหลดเสร็จแล้วในที่สุด Zhu ยาวทันที รู้สึกว่ารังสีของแสงห่อหุ้มถูกทั้งหมดของเธอและภายในสีดำอวกาศที่รูปร่างของ Zhu ยาวก็ไม่มี สอง คำสุดท้ายที่ผุดขึ้นมาในหน้าต่างสนทนาrealmspirit : คุณจะช่วงเวลาที่ Zhu ยาวตื่นขึ้นมา เธอเห็นท้องฟ้าเป็นสีฟ้า มันเป็นสีฟ้าแล้วมีไม่ได้แม้แต่บิตเดียวของความสกปรก และไม่มีเมฆอาจจะเห็น ใครก็ตามที่เห็นนี้คงไม่สามารถช่วย แต่ถอนหายใจที่วิธีการที่ดีอากาศ . มีแน่นอนต้องยืดเอวขี้เกียจของเธอ . . . . . . .นรก ! ! ! ! ?ทำไมเธอถึงไม่สามารถที่จะย้าย ?ไม่ว่าสมองเธอปล่อยให้ตัวเองลุกขึ้น เธอยังคงนอนอยู่ที่พื้น ไม่สามารถขยับนิ้วเดียว เธออยากจะขอความช่วยเหลือเท่านั้นที่จะตระหนักว่าเธอไม่สามารถที่จะปล่อยให้ ออก เสียงของเธอเหมือนกัน หัวใจของ Zhu ยาวข้ามจังหวะ เธอไม่ต้องกลายเป็นคนพิการ ใช่มั้ย ?แต่แม้ว่าเธอจะพิการ ทำให้เธอไม่สามารถขยับหัวเธอด้วย เธอไม่ได้รู้สึกอะไรจากร่างกายทั้งหมดของเธอเกิดอะไรขึ้นกับอย่างคาดไม่ถึงตัวละครที่เป็นที่รักของทุกคน Zhu ยาวก็มีแรงผลักดันที่จะดึง realmspirit ออก และให้เขาทำการทุบตี .แต่น่าเสียดายที่เธอไม่ได้ทำอะไรเลย นอกจากจ้องไม่เปลี่ยนแปลงสีฟ้าสีฟ้าแล้ว . . . . . . .ฝนตกและมันก็เป็นฝนที่ตกหนักมาก อย่างไรก็ตาม เธอ ที่ ได้ ไม่มีความรู้สึกเลย ไม่ได้รู้สึกว่าน้ำหรือความชื้นฝนตกหนักกว่า 1 ชั่วโมง และหลังจากหยุดน้ำท่วมที่เกิดขึ้นจริงๆZhu ยาวรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกำลังตัวสั่น และนั่นทำให้เธอเดาได้ว่าเธอกำลังถูกน้ำพัดพาไปกระแส เป็นจำนวนมาก น้ำเต็มวิสัยทัศน์ของเธอทั้งหมด และเธอเข้าใจว่าเธอกำลังเคลื่อนไหวในขณะที่จมมันแปลกที่เธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับการขาดอากาศหายใจ อย่างไรก็ตาม น้ำไม่ได้เพิ่มขึ้นนานเหมือนกัน หลังจากไม่กี่นาที , สั่นที่เกิดจากการล้าง ก็หยุด ฝนหยุดแล้วเช่นกัน และเธออีกครั้งเห็นสีฟ้าและท้องฟ้าไม่มีเมฆZhu ยาว รู้สึกว่าเธอต้องครุ่นคิดเกี่ยวกับชีวิตของเธอเล็กน้อยแต่น่าเสียดายที่ก่อนที่เธอจะพูดจบขบคิด เป็นเสียงผู้หญิงก็จะได้ยิน" เอ๋ ? นั่นอะไร ? "