the school subject it, in a sense,

the school subject it, in a sense, a metastructure; that is, it is pedagogical structure about other structures related to our worldly conception of knowledge. the school subject of chemistry is about the discipline of chemistry; it is not actually thee discipline. setometimes, the subject or metastructure is a close replica of a knowledge structure out in the real world, and sometimes it is not, being obsolete or overly static or no more than a set of responses to urgently felt, real world needs. it has been a matter of considerable debate whether subjects should closely resemble the disciplines, being no more than a minor rearrangement of their content for instructional purposes, as phenix and schwab suggested in the early 1960s, or whether they should represent structures unique to schooling for the educational purposes of society. would it not be reasonable, for example, to ignore the disciplines altogether and deal with the fundamental concepts of science underlying all scientific disciplines? would it not be beneficial to have a subject based on the active involvement of students in governmental activities emulating the involvement we hope they will have as adults? curriculum makers debate such questions all the time. but if we are honest, in the real world of the public schools, one can hardly discern any debate at all.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรงเรียนเรื่อง ในความรู้สึก metastructure กล่าวคือ มันเป็นโครงสร้างการสอนเกี่ยวกับโครงสร้างอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับความคิดของเราทางความรู้ เรื่องโรงเรียนของเคมีคือวินัยของเคมี ไม่เป็นจริง ทั้งหลายสอน setometimes หัวเรื่อง หรือ metastructure แบบจำลองการปิดของโครงสร้างความรู้ออกมาในโลกจริง และบางครั้งมันไม่ การล้าสมัย หรือคงมากเกินไป หรือไม่เกินกว่าชุดของคำตอบอย่างเร่งด่วนรู้สึก โลกต้อง มันมีเรื่องของการอภิปรายมากว่าเรื่องควรใกล้ชิดมีลักษณะสาขาวิชา ถูกไม่มากกว่า rearrangement รองของเนื้อหาสำหรับการเรียนการสอน ฟีนิกซ์และแนะนำในช่วงต้นปี 1960, schwab หรือว่าพวกเขาควรแสดงเฉพาะโครงสร้างการศึกษาสำหรับวัตถุประสงค์ทางการศึกษาของสังคม มันไม่เหมาะสม เช่น ละเว้นการสาขาทั้งหมด และจัดการกับแนวคิดพื้นฐานของวิทยาศาสตร์ทุกสาขาวิทยาศาสตร์ต้นแบบ จะไม่เปล่าประโยชน์มีเรื่องตามงานมีส่วนร่วมของนักเรียนในกิจกรรมที่รัฐบาล emulating มีส่วนร่วมเราหวังว่า จะได้เป็นผู้ใหญ่ หลักสูตรผู้อภิปรายคำถามดังกล่าวตลอดเวลา แต่ถ้าเราไม่ซื่อสัตย์ ในโลกจริงของโรงเรียน หนึ่งสามารถไม่แยกแยะอภิปรายใด ๆ เลย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรงเรียนเรื่องมันในความรู้สึก metastructure; นั่นคือมันเป็นโครงสร้างการเรียนการสอนเกี่ยวกับโครงสร้างอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับความคิดทางโลกของเรามีความรู้ เรื่องโรงเรียนทางเคมีที่เกี่ยวกับระเบียบวินัยของเคมี; มันไม่จริงวินัยเจ้า setometimes วัตถุหรือ metastructure เป็นแบบจำลองที่ใกล้ของโครงสร้างความรู้ออกมาในโลกแห่งความจริงและบางครั้งก็ไม่ได้เป็นความต้องการล้าสมัยหรือคงที่มากเกินไปหรือไม่เกินชุดของการตอบสนองที่จะรู้สึกเร่งด่วนโลกแห่งความจริง จะได้รับเรื่องของการอภิปรายมากไม่ว่าจะเป็นอาสาสมัครอย่างใกล้ชิดควรมีลักษณะสงฆ์เป็นไม่เกินปรับปรุงใหม่เล็กน้อยของเนื้อหาของพวกเขาเพื่อการเรียนการสอนเป็น phenix และ schwab แนะนำในต้นปี 1960 หรือว่าพวกเขาควรจะเป็นตัวแทนของโครงสร้างที่ไม่ซ้ำกันสำหรับการศึกษา เพื่อการศึกษาของสังคม มันจะไม่เป็นที่เหมาะสมสำหรับตัวอย่างเช่นที่จะไม่สนใจสาขาวิชาทั้งหมดและจัดการกับแนวคิดพื้นฐานของวิทยาศาสตร์พื้นฐานสาขาวิชาทางวิทยาศาสตร์ทั้งหมดหรือไม่ มันจะไม่เป็นประโยชน์ที่จะมีเรื่องที่อยู่บนพื้นฐานของการมีส่วนร่วมที่ใช้งานของนักเรียนในกิจกรรมการมีส่วนร่วมของภาครัฐการลอกเลียนแบบเราหวังว่าพวกเขาจะต้องเป็นผู้ใหญ่หรือไม่ ผู้ผลิตหลักสูตรอภิปรายคำถามดังกล่าวตลอดเวลา แต่ถ้าเรามีความซื่อสัตย์สุจริตในโลกจริงของโรงเรียนของรัฐหนึ่งแทบจะไม่สามารถมองเห็นการอภิปรายใด ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรียนวิชานั้น ในความรู้สึก เป็น metastructure ; นั่นคือมันมีโครงสร้างเกี่ยวกับโครงสร้างอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับความคิดของเราทางโลก ความรู้ด้านการสอนของ . เรียนวิชาเคมีเกี่ยวกับวินัยของเคมี ; มันไม่ได้จริง ๆ ท่านวินัย setometimes หัวข้อ หรือ metastructure อยู่ใกล้จำลองโครงสร้างของความรู้ในโลกจริง และบางครั้งก็ไม่ได้ที่ล้าสมัยหรือสุดเหวี่ยงแบบคงที่หรือไม่มากกว่าชุดของการตอบสนองต่อความต้องการเร่งด่วนรู้สึกว่าโลกที่แท้จริง ได้รับเรื่องของการอภิปรายมากว่าคนควรจะคล้ายกับวินัยเป็นมากกว่าการปรับปรุงเล็ก ๆน้อย ๆจากเนื้อหาของพวกเขาเพื่อวัตถุประสงค์ในการสอน เช่น ชวาบ แนะนำและฟีนิกซ์ในต้นปี 1960 ,หรือ ว่าพวกเขาควรเป็นตัวแทนของโครงสร้างที่เป็นเอกลักษณ์ให้ตนเพื่อวัตถุประสงค์ทางการศึกษาของสังคม มันจะไม่เป็นที่เหมาะสม ตัวอย่างเช่น ละเลยวินัยทั้งหมด และจัดการกับแนวคิดพื้นฐานของวิทยาศาสตร์พื้นฐานสาขาวิชาทางวิทยาศาสตร์ทั้งหมดมันเป็นประโยชน์ที่จะมีเรื่องขึ้นอยู่กับการมีส่วนร่วมที่ใช้งานของนักเรียนในกิจกรรมการมีส่วนร่วมของเลียนแบบเราหวังว่าพวกเขาจะต้องเป็นผู้ใหญ่ ผลิตหลักสูตรการอภิปรายคำถามตลอดเวลา แต่ถ้าเราซื่อสัตย์ ในโลกจริงของโรงเรียนรัฐ หนึ่งแทบจะไม่สามารถมองเห็นการอภิปรายใด ๆที่ทั้งหมด