Thereafter, the recommendations to

Thereafter, the recommendations to introduce new taxes and rate changes are
forwarded to the Minister for Local Government. The Act requires the Minister to
approve the proposals for new taxes and rate changes before implementation. In
practise, proposals from the councils on tax changes seem to be rarely turned
down by the Ministry.14 The most substantial impact of the Ministry’s
involvement is to delay the process of approving new by-laws. Thus, approvals
may not be granted until well into the financial year in which it was expected to
come into effect.
Criteria for tax design
The Local Government Finance Act is not explicit about the criteria to be
followed when proposing and approving new taxes and rate changes. However,
the criterion of revenue generation can be taken for granted to be central to local
government taxation. Only implicit suggestions can be read in between the lines
with respect to other criteria, including considerations of ability to pay. Provision
for graduated rates allows for considerations as regards ability to pay, and
implicitly emphasises the issue of vertical equity. Furthermore, the Finance Act
encourages horizontal equity across local authorities by providing that residents
who choose to pay taxes in another authority should pay the difference, if the rate
is lower in the authority in which payment is made. No clause in the Finance Act
encourages local authorities to take economic efficiency into consideration.
Neither is there any reference to the administrative costs of the tax system.
However, provision of a uniform rate per capita may implicitly be aimed at
lowering the administrative costs.
We would expect that the various decision-makers involved in tax design pursue
different criteria more rigorously than the others. Therefore, there are inherent
reasons in the local government institutional arrangement to design a tax system
that points in many directions. Differences between the various stakeholders with
respect to tax design seem to be exacerbated by internal and external pressures
that contribute to strengthening or altering their priorities and choices. First,
central government pressure on bureaucrats to raise enough revenue to finance
salaries of council staff will alter the relative importance of the revenue criterion
at the expense of other criteria. For instance, the survey data from Kibaha and
Kilosa District Councils show that the administrative staff, including tax
collectors, put more emphasis on revenue generation than elected councillors who
emphasise the ability-to-pay criterion. Second, taxpayers’ pressure on councillors
to lower taxes will alter the relative weight between the ability-to-pay criterion
and other criteria. Local politicians are interested in securing their political base at
all levels. Thus, politicians most likely are influenced by their constituents when
proposing changes in revenue bases and rates. In some councils this influence is
reflected in the fine-tuning of the tax structure, based on equity considerations.
The large number of sub-bases and rates observed in some councils (e.g., in
Kibaha DC) reflect the influence of local politicians in tax design. This implies
that we may observe large variations in tax design between local authorities
depending on the relative bargaining power of councillors and bureaucrats.

14 In Kibaha DC, we were informed of one case dating a few years back where the Ministry of
Local Government did not approve a proposal to increase the development levy rate. The Ministry
returned the proposal and requested the council to come up with a new proposal based on a lower
rate.
10
Co-ordination between central and local government
The Finance Act requires the Minister for Local Government to consult with the
Minister of Finance in making rules that prescribe limitations and impose
conditions on local authorities’ financial legislation. However, the Minister for
LG has final authority over the proposals. The reasons for incorporating top
ministerial level decisions in the designing of local government taxes are not
explicitly stated in the act. The point may, however, be to ensure that
inconsistencies between local government taxation and central government
policies are avoided. In practise, there has until recently been little or no coordination
between the ministry responsible for local government and the Ministry
of Finance with respect to taxation.15 This has partly to do with lack of capacity at
all levels.
Presently all the relevant decision-making levels lack the required tax expertise
and resources for designing an appropriate tax system.16 At the local level the
serious shortage of qualified staff at the treasury and planning departments has
been noted across almost all councils. Even the available staff lacks expertise on
tax issues. At the ministerial level, experience shows that the main concerns with
respect to local tax design are raised by the Legal Department; the ministry has no
tax experts.17 However, even if it contained any, they would easily be overflooded
by the influx of proposals from more than 100 councils. Due to lack of
capacity and poor co-ordination between the central and local government only
limited questions are raised at the central level on local governments’ tax
proposals. Therefore, the local revenue systems have developed without much
interference from the centre. Furthermore, lack of co-ordination between the
central and local levels has led to duplication of taxes, and inconsistencies
between taxes imposed by local authorities (e.g., high taxes on export crops) and
the national government’s policy to encourage export production.
The gap between the statutory and the effective revenue
system
One major administrative problem for many councils is their inability to realise
fully the revenue due to them. Thus, the ratio between reported and projected
revenues differs significantly both between councils and between areas within the
councils. The following factors provide some explanations for this wedge:
(1) poor administrative capacity to enforce the taxes;

15 In January 1999, a ‘Task Force on Rationalisation of Central and Local Government Taxation’
was established. The Task Force presented its preliminary recommendations to the Government in
March 1999. Some of these suggestions were incorporated into the Minister of Finance’s budget
speech for fiscal year 1999/2000.
16 The necessary skills are knowledge to read, understand and interpret the tax statutes and central
government guidelines, regulations and policy directions; availability of the relevant information
for estimating accurately the budgetary requirements (both revenues and expenditures), tax bases
and rates. They require substantial human resources such as statisticians, tax experts, including
accountants, auditors, lawyers, etc..
17 One recommendation made by the ‘Task Force on Rationalisation of Central and Local
Government Taxation’ is to establish a tax unit within the Ministry of Regional Administration
and Local Government since the Ministry at present does not possess such expertise.
11
(2) explicit and intentional tax evasion and resistance from taxpayers;
(3) corruption, including embezzlement of revenues;
(4) political pressure on the local tax administration to relax on revenue collection;
and
(5) negligence on the part of many government agencies and parastatals to pay taxes.
Poor administrative capacity
In many rural councils there are fewer collectors than the number of major market
centres. In such cases, tax collectors must travel among market sites, making
collection more occasional and difficult to enforce. Lack of reliable transport may
further exacerbate the situation. Given the complicated revenue system, already
discussed above, it is justified to suggest that local governments do not have
adequate collection personnel, and that a substantial strengthening of staff is
needed to administer the present revenue system. However, there are about 110
local authorities in Tanzania, each with a different tax system. To establish
adequate capacity for designing and administering the existing revenue system in
all these councils will require more resources than can be available in the short to
medium term in Tanzania.
There is undoubtedly room for improved tax administration. However, before
considering the issue of capacity a more fundamental issue has to be addressed.
This has to do with the rationale to squeeze additional revenues from poorly
designed taxes. In other words, improved administrative capacity may increase the
negative effects on the economy and society in general, and lead to more inferior
outcomes than the present system. Thus, the major problem may not be lack of
capacity, but the tax structure itself. This reasoning has implications for the
sequencing of the reform activities to be discussed below.
Resistance from taxpayers
Taxes are widely perceived to be unfair. Taxpayers see few tangible benefits in
return for the taxes they pay. Virtually no development activities are undertaken
through councils’ financial sponsorship, and even the existing capacities are not
producing the expected services due to lack of operation and maintenance funds
(Semboja and Therkildsen, 1992). The deterioration and in some cases nonexistence
of public services heighten taxpayers’ perceptions of exploitation from
an unequal contract with government, and this promotes tax resistance (Fjeldstad
and Semboja, 1998). Although most taxpayers are unable to assess the exact value
of what they receive from the government in return for taxes paid, it can be argued
that they have general impressions concerning their terms of trade with the
government.18 In this context, it can be assumed that taxpayers’ behaviour is
influenced by their satisfaction or lack of satisfaction with the terms of trade with
government (Levi, 1988). Thus, if the system of taxes is perceived to be unjust,
tax resistance

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากนั้น เป็นคำแนะนำแนะนำภาษีใหม่ และอัตราการเปลี่ยนแปลงส่งต่อให้รัฐมนตรีในรัฐบาลท้องถิ่น การกระทำต้องการรัฐมนตรีอนุมัติข้อเสนอภาษีใหม่และอัตราการเปลี่ยนแปลงก่อนที่จะนำไปใช้ ในปฏิบัติ ข้อเสนอจากสภาภาษีมีการเปลี่ยนแปลงที่ดูเหมือนจะไม่ค่อยเปิดลง โดย Ministry.14 สำคัญที่สุดผลกระทบของของกระทรวงมีส่วนร่วมคือการ เลื่อนการอนุมัติใหม่ตามกฎหมาย ดังนั้น อนุมัติอาจไม่ได้รับอนุญาตจนเป็นงบการเงินปีที่มันถูกต้องมีผลบังคับใช้เกณฑ์การออกแบบภาษีการกระทำทางรัฐบาลท้องถิ่นไม่ชัดเจนเกี่ยวกับเงื่อนไขที่จะตามเสนอ และอนุมัติภาษีใหม่และเปลี่ยนแปลงอัตรา อย่างไรก็ตามเงื่อนไขของการสร้างรายได้สามารถจะได้รับเป็นศูนย์กลางท้องถิ่นจัดเก็บภาษีของรัฐบาล เพียงนัยคำแนะนำสามารถอ่านระหว่างบรรทัดอิงเกณฑ์ รวมถึงการพิจารณาความสามารถในการชำระค่าจ้าง ส่วนสำรองจบการศึกษาพิเศษให้การพิจารณาเรื่องความสามารถในการชำระเงิน และนัยเน้นเรื่องหุ้นแนวตั้ง นอกจากนี้ ดำเนินการทางการเงินกระตุ้นส่วนแนวนอนข้ามหน่วยงานท้องถิ่น โดยให้คนที่ที่เลือกที่จะชำระภาษีในหน่วยงานอื่นควรจ่ายในส่วนต่าง ถ้าอัตราไม่ต่ำกว่าผู้ที่มีอำนาจในการชำระเงิน ไม่มีส่วนในการกระทำทางการเงินสนับสนุนให้หน่วยงานท้องถิ่นจะมีประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจพิจารณาไม่ได้มีการอ้างอิงใด ๆ ถึงค่าใช้จ่ายของระบบภาษีอย่างไรก็ตาม การจัดอัตราสม่ำเสมอต่อ capita อาจนัยเป็นความมุ่งลดค่าใช้จ่ายเราหวังว่า ติดตามที่ต่าง ๆ ผู้ผลิตตัดสินใจเกี่ยวข้องในการออกแบบภาษีเงื่อนไขต่าง ๆ ทดสอบที่อื่น ๆ ดังนั้น มีแต่กำเนิดเหตุผลในการจัดเรียงสถาบันรัฐบาลท้องถิ่นในการออกแบบระบบภาษีที่ชี้ในทิศทางต่าง ๆ ความแตกต่างระหว่างเสียต่าง ๆ ด้วยกับภาษีออกแบบดูเหมือนจะเลวร้าย โดยความดันภายใน และภายนอกที่มีส่วนเสริมสร้าง หรือการเปลี่ยนแปลงของระดับความสำคัญและเลือก ครั้งแรกรัฐบาลกลางความดัน bureaucrats โก่งพอรายได้การเงินเงินเดือนพนักงานสภาจะเปลี่ยนแปลงความสำคัญของเกณฑ์รายได้ค่าใช้จ่ายเงื่อนไขอื่น ตัวอย่าง แบบสำรวจข้อมูลจาก Kibaha และKilosa อำเภอสภาแสดงว่าการดูแลพนักงานต้อนรับ ภาษีสะสม ใส่มากกว่าเน้นสร้างรายได้กว่าป่าวคนที่ย้ำเกณฑ์ความสามารถในการจ่าย วินาที ความดันของผู้เสียภาษีคนการลดภาษีจะเป็นเปลี่ยนน้ำหนักสัมพัทธ์ระหว่างเกณฑ์ความสามารถในการจ่ายและเงื่อนไขอื่น ๆ นักการเมืองท้องถิ่นมีความสนใจในการรักษาความปลอดภัยของฐานการเมืองที่ระดับทั้งหมด จึง นักการเมืองมักได้รับอิทธิพลจาก constituents ของพวกเขาเมื่อเสนอในฐานรายได้และอัตราการเปลี่ยนแปลง ในบางสภา มีอิทธิพลนี้ผลในการปรับจูนเพื่อของโครงสร้างภาษี ขึ้นอยู่กับการพิจารณาหุ้นสังเกตฐานย่อยและอัตราจำนวนมากในสภาบาง (เช่น ในKibaha DC) สะท้อนให้เห็นถึงอิทธิพลของนักการเมืองท้องถิ่นในการออกแบบภาษี ซึ่งหมายความเราอาจสังเกตความแตกต่างใหญ่ในการออกแบบภาษีระหว่างหน่วยงานท้องถิ่นขึ้นอยู่กับอำนาจต่อรองญาติของคนและ bureaucrats14 ใน Kibaha DC เราได้รับแจ้งของหาคู่กรณีหนึ่ง กี่ปีกลับไปกระทรวงรัฐบาลท้องถิ่นได้อนุมัติข้อเสนอเพื่อเพิ่มการพัฒนาอัตราอัตรา กระทรวงส่งกลับข้อเสนอ และคณะมากับข้อเสนอใหม่ตามต่ำกว่าที่ร้องขออัตรา 10ประสานระหว่างรัฐบาลกลาง และท้องถิ่นพระราชบัญญัติเงินจำเป็นต้องมีรัฐมนตรีในรัฐบาลท้องถิ่นศึกษากับการรัฐมนตรีในการทำให้กฎที่กำหนดข้อจำกัด และกำหนดเงื่อนไขการใช้กฎหมายทางการเงินของหน่วยงานท้องถิ่น อย่างไรก็ตาม รัฐมนตรีว่าการแอลจีมีอำนาจสุดท้ายผ่านข้อเสนอ เหตุผลด้านบนของเพจรัฐมนตรีต่างประเทศระดับการตัดสินใจในการออกแบบของภาษีท้องถิ่นไม่ระบุไว้อย่างชัดเจนในการกระทำ จุดอาจ อย่างไรก็ตาม มั่นใจว่าความขัดแย้งระหว่างรัฐบาลกลางและรัฐบาลท้องถิ่นจัดเก็บภาษีนโยบายสามารถหลีกเลี่ยง ในการฝึก มีจนล่าสุดได้ประสานงานน้อย หรือไม่มีระหว่างกระทรวงที่รับผิดชอบรัฐบาลท้องถิ่นและกระทรวงของเงินกับ taxation.15 นี้ได้บางส่วนที่ขาดกำลังการผลิตที่ระดับทั้งหมดปัจจุบันระดับตัดสินใจที่เกี่ยวข้องทั้งหมดขาดความเชี่ยวชาญโดยทรัพยากรสำหรับการออกแบบเป็น system.16 ภาษีที่เหมาะสมที่ระดับท้องถิ่นและการขาดแคลนพนักงานมีคุณสมบัติในการบริหารการเงินและแผนกวางแผนร้ายแรงได้ได้กล่าวในสภาเกือบทั้งหมด แม้พนักงานว่างขาดความเชี่ยวชาญในปัญหาภาษี ในระดับรัฐมนตรีต่างประเทศ ประสบการณ์แสดงให้เห็นว่าความกังวลหลักด้วยเคารพการออกภาษีท้องถิ่นจะยก โดยฝ่ายกฎหมาย ไม่มีกระทรวงภาษี experts.17 อย่างไรก็ตาม แม้ว่ามันมีอยู่ใด ๆ พวกเขาจะทำให้ overfloodedโดยการหลั่งไหลของข้อเสนอจากสภามากกว่า 100 เนื่องจากการขาดกำลังการผลิตและการประสานที่ดีระหว่างส่วนกลาง และท้องถิ่นรัฐบาลเท่านั้นคำถามที่จำกัดจะยกระดับกลางบนภาษีของรัฐบาลท้องถิ่นข้อเสนอการ ดังนั้น มีพัฒนาระบบรายได้ที่ท้องถิ่นไม่มากสัญญาณรบกวนจากศูนย์กลาง นอกจากนี้ ขาดสมดุลระหว่างการระดับส่วนกลาง และท้องถิ่นได้นำไปทำสำเนาภาษี และไม่สอดคล้องกันระหว่างภาษีที่กำหนด โดยหน่วยงานท้องถิ่น (เช่น สูงภาษีส่งออกพืช) และนโยบายของรัฐบาลแห่งชาติเพื่อส่งเสริมให้ผลิตส่งออกช่องว่างระหว่างการตามกฎหมายและรายได้มีประสิทธิภาพระบบหนึ่งหลักดูแลปัญหาในสภาจะไม่สามารถตระหนักถึงอย่างรายได้เนื่องจากพวกเขา ดังนั้น อัตราส่วนระหว่างรายงาน และคาดการณ์รายได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทั้งสองสภา และ ระหว่างพื้นที่ภายในสภา ปัจจัยต่อไปนี้ให้คำอธิบายบางอย่างสำหรับอุปกรณ์นี้:(1) กำลังยากจนดูแลการบังคับใช้ภาษี15 ในเดือนมกราคมปี 1999 'งานบังคับบน Rationalisation ภาษีรัฐบาลกลาง และท้องถิ่น'ก่อตั้งขึ้น แรงงานนำคำแนะนำเบื้องต้นของรัฐบาลใน1999 มีนาคม บางคำแนะนำเหล่านี้ถูกรวมเป็นรัฐมนตรีเงินงบประมาณคำพูดในปี 1999/200016 จำเป็นมีความรู้อ่าน เข้าใจ และตีความคดีภาษีและเซ็นทรัลแนวทางของรัฐบาล กฎระเบียบ และนโยบายทิศ ทาง ความพร้อมของข้อมูลที่เกี่ยวข้องภาษีฐานสำหรับการประเมินได้อย่างถูกต้องความต้องการงบประมาณ (ทั้งรายได้และค่าใช้จ่าย),และราคา พวกเขาต้องการทรัพยากรมนุษย์ที่พบเช่น statisticians ภาษีผู้เชี่ยวชาญ รวมทั้งบัญชี ผู้สอบบัญชี ทนายความ ฯลฯ ...17 แนะนำหนึ่งโดย ' แรงงาน Rationalisation ส่วนกลางและท้องถิ่นภาษีรัฐบาล ' คือการ สร้างหน่วยภาษีภายในที่กระทรวงของภูมิภาคดูแลและ รัฐบาลท้องถิ่นเนื่องจากกระทรวงในปัจจุบันมีความเชี่ยวชาญดังกล่าว 11(2) หลีกเลี่ยงภาษีชัดเจน และตกและต่อต้านจากผู้เสียภาษี(3) ความเสียหาย รวมทั้งยักยอกรายได้(4) political pressure on the local tax administration to relax on revenue collection;and(5) negligence on the part of many government agencies and parastatals to pay taxes.Poor administrative capacityIn many rural councils there are fewer collectors than the number of major marketcentres. In such cases, tax collectors must travel among market sites, makingcollection more occasional and difficult to enforce. Lack of reliable transport mayfurther exacerbate the situation. Given the complicated revenue system, alreadydiscussed above, it is justified to suggest that local governments do not haveadequate collection personnel, and that a substantial strengthening of staff isneeded to administer the present revenue system. However, there are about 110local authorities in Tanzania, each with a different tax system. To establishadequate capacity for designing and administering the existing revenue system inall these councils will require more resources than can be available in the short tomedium term in Tanzania.There is undoubtedly room for improved tax administration. However, beforeconsidering the issue of capacity a more fundamental issue has to be addressed.This has to do with the rationale to squeeze additional revenues from poorlydesigned taxes. In other words, improved administrative capacity may increase thenegative effects on the economy and society in general, and lead to more inferiorผลลัพธ์กว่าระบบปัจจุบัน ดังนั้น ปัญหาใหญ่ที่ไม่อาจขาดกำลังการผลิต แต่โครงสร้างภาษีเอง เหตุผลนี้มีผลในการลำดับของกิจกรรมปฏิรูปการถูกอธิบายไว้ด้านล่างต่อต้านจากผู้เสียภาษีภาษีมีแพร่หลายถือว่าลำเอียง ผู้เสียภาษีเห็นประโยชน์น้อยในคืนภาษีที่ได้ชำระเงิน ความจริงดำเนินการไม่มีกิจกรรมพัฒนาโดยการสนับสนุนทางการเงินของสภา และแม้กระทั่งไม่มีกำลังการผลิตที่มีอยู่ผลิตบริการที่คาดหวังเนื่องจากขาดเงินทุนดำเนินการและบำรุงรักษา(Semboja และ Therkildsen, 1992) การเสื่อมสภาพและ ในบางกรณี nonexistenceบริการสาธารณะเพื่อเน้นภาพลักษณ์ของผู้เสียภาษีการแสวงหาประโยชน์จากสัญญาไม่เท่ากันกับรัฐบาล นี้ส่งเสริมการต่อต้านภาษี (Fjeldstadและ Semboja, 1998) แม้ว่าผู้เสียภาษีส่วนใหญ่ไม่สามารถประเมินค่าที่แน่นอนของที่ได้รับจากรัฐบาลเพื่อแลกกับจ่ายภาษี มันสามารถโต้เถียงว่า พวกเขามีความประทับใจทั่วไปที่เกี่ยวกับเงื่อนไขของการค้ากับการgovernment.18 ในบริบทนี้ มันสามารถถูกสันนิษฐานว่า เป็นพฤติกรรมของผู้เสียภาษีอิทธิพลของความพึงพอใจหรือขาดความพึงพอใจกับเงื่อนไขทางการค้าด้วยรัฐบาล (Levi, 1988) ดังนั้น ถ้าระบบภาษีถือว่าเป็นการทำลายความต้านทานต่อภาษี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากนั้นคำแนะนำที่จะแนะนำภาษีใหม่และการเปลี่ยนแปลงอัตราส่งต่อไปยังรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการบริหารราชการส่วนท้องถิ่น
พระราชบัญญัติต้องมีรัฐมนตรีว่าการกระทรวงที่จะอนุมัติข้อเสนอสำหรับภาษีใหม่และการเปลี่ยนแปลงอัตราการก่อนการดำเนินการ
ในทางปฏิบัติข้อเสนอจากคณะกรรมการเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงภาษีดูเหมือนจะหันไม่ค่อยลงMinistry.14 ที่ส่งผลกระทบมากที่สุดของกระทรวงการมีส่วนร่วมคือการชะลอกระบวนการอนุมัติใหม่โดยกฎหมาย ดังนั้นการอนุมัติอาจจะไม่ได้รับจนเข้าสู่ปีบัญชีที่ได้รับการคาดหวังว่าจะมีผลบังคับใช้. เกณฑ์สำหรับการออกแบบภาษีพระราชบัญญัติการบริหารราชการส่วนท้องถิ่นการเงินไม่ชัดเจนเกี่ยวกับเกณฑ์ที่จะปฏิบัติตามเมื่อเสนอและอนุมัติภาษีใหม่และการเปลี่ยนแปลงของอัตรา. อย่างไรก็ตามเกณฑ์ของการสร้างรายได้ที่สามารถได้รับอนุญาตให้เป็นศูนย์กลางในการท้องถิ่นการจัดเก็บภาษีของรัฐบาล ข้อเสนอแนะโดยปริยายเท่านั้นที่สามารถอ่านได้ในระหว่างบรรทัดที่เกี่ยวกับเกณฑ์อื่น ๆ รวมถึงการพิจารณาความสามารถในการจ่าย เผื่อสำหรับอัตราการจบการศึกษาช่วยให้การพิจารณาในเรื่องความสามารถในการจ่ายและโดยปริยายเน้นปัญหาของผู้ถือหุ้นในแนวตั้ง นอกจากนี้พระราชบัญญัติการเงินส่งเสริมให้ส่วนแนวนอนเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นโดยการให้การว่าประชาชนที่เลือกที่จะจ่ายภาษีที่อยู่ในอำนาจอีกจะต้องแตกต่างถ้าอัตราต่ำอยู่ในอำนาจในการที่การชำระเงินจะทำ ประโยคหนึ่งในพระราชบัญญัติการเงินไม่สนับสนุนให้หน่วยงานท้องถิ่นที่จะใช้ประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจเข้าสู่การพิจารณา. ทั้งที่มีการอ้างถึงค่าใช้จ่ายในการบริหารของระบบภาษี. อย่างไรก็ตามการให้อัตราที่สม่ำเสมอต่อหัวโดยปริยายอาจจะมุ่งเป้าไปที่การลดค่าใช้จ่ายในการบริหาร. เรา จะคาดหวังว่าผู้มีอำนาจตัดสินใจต่างๆที่เกี่ยวข้องในการออกแบบภาษีไล่ตามหลักเกณฑ์ที่แตกต่างกันอย่างจริงจังมากขึ้นกว่าคนอื่นๆ ดังนั้นจึงมีความเป็นธรรมชาติเหตุผลในการจัดเรียงของรัฐบาลท้องถิ่นสถาบันการออกแบบระบบภาษีที่ชี้ไปในทิศทางที่หลายๆ ความแตกต่างระหว่างผู้มีส่วนได้เสียต่างๆที่มีความเคารพในการออกแบบภาษีดูเหมือนจะเลวร้ายลงโดยแรงกดดันทั้งภายในและภายนอกที่นำไปสู่การสร้างความเข้มแข็งหรือการแก้ไขลำดับความสำคัญและเลือกของพวกเขา ครั้งแรกที่ความดันรัฐบาลกลางในข้าราชการที่จะยกระดับรายได้มากพอที่จะเป็นเงินทุนสำหรับเงินเดือนของพนักงานสภาจะเปลี่ยนความสำคัญของเกณฑ์รายได้ที่ค่าใช้จ่ายของเกณฑ์อื่นๆ ยกตัวอย่างเช่นข้อมูลการสำรวจจาก Kibaha และKilosa เทศบาลตำบลแสดงให้เห็นว่าคณะผู้บริหารรวมทั้งภาษีสะสมให้ความสำคัญกับการสร้างรายได้มากกว่าการเลือกตั้งสมาชิกสภาที่เน้นเกณฑ์ความสามารถในการจ่าย ประการที่สองความดันของผู้เสียภาษีในสภาที่จะลดภาษีจะเปลี่ยนน้ำหนักสัมพัทธ์ระหว่างเกณฑ์ความสามารถในการจ่ายและเกณฑ์อื่นๆ นักการเมืองท้องถิ่นมีความสนใจในการรักษาความปลอดภัยฐานทางการเมืองของตนในทุกระดับ ดังนั้นนักการเมืองส่วนใหญ่จะได้รับอิทธิพลจากองค์ประกอบของพวกเขาเมื่อเสนอการเปลี่ยนแปลงในฐานรายได้และอัตรา ในสภาอิทธิพลนี้จะสะท้อนให้เห็นในการปรับจูนของโครงสร้างภาษีขึ้นอยู่กับการพิจารณาส่วนได้เสีย. จำนวนมากของย่อยฐานและอัตราการตั้งข้อสังเกตในคณะกรรมการบางคน (เช่นในKibaha DC) สะท้อนให้เห็นถึงอิทธิพลของนักการเมืองท้องถิ่นในภาษี ออกแบบ ซึ่งหมายความว่าเราอาจสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ในการออกแบบภาษีระหว่างหน่วยงานท้องถิ่นที่ขึ้นอยู่กับอำนาจการต่อรองที่สัมพันธ์กันของสมาชิกสภาและข้าราชการ. 14 ใน Kibaha ซีเราได้แจ้งให้ทราบถึงกรณีหนึ่งคบไม่กี่ปีที่ผ่านมาที่กระทรวงรัฐบาลท้องถิ่นไม่เห็นด้วยข้อเสนอที่จะเพิ่มการพัฒนาอัตราการจัดเก็บภาษี กระทรวงกลับข้อเสนอและขอสภาจะเกิดขึ้นกับข้อเสนอใหม่ตั้งอยู่บนพื้นฐานที่ต่ำกว่าอัตรา. 10 ประสานงานระหว่างรัฐบาลกลางและท้องถิ่นพระราชบัญญัติการเงินต้องมีรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการบริหารราชการส่วนท้องถิ่นเพื่อให้คำปรึกษากับรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังในการทำกฎระเบียบข้อ จำกัด ที่กำหนดและกำหนดเงื่อนไขในการออกกฎหมายการเงินให้องค์การปกครองส่วนท้องถิ่น อย่างไรก็ตามรัฐมนตรีว่าการกระทรวงLG มีอำนาจครั้งสุดท้ายเหนือข้อเสนอ เหตุผลในการใช้มาตรการด้านบนการตัดสินใจระดับรัฐมนตรีในการออกแบบของภาษีที่รัฐบาลท้องถิ่นไม่ได้ระบุไว้อย่างชัดเจนในการกระทำ อาจจุด แต่เป็นเพื่อให้แน่ใจว่าไม่สอดคล้องกันระหว่างการจัดเก็บภาษีของรัฐบาลท้องถิ่นและรัฐบาลกลางนโยบายจะหลีกเลี่ยง ในทางปฏิบัติได้มีจนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ ได้รับการประสานงานน้อยหรือไม่มีเลยระหว่างกระทรวงที่รับผิดชอบในการบริหารราชการส่วนท้องถิ่นและกระทรวงการคลังเกี่ยวกับการtaxation.15 นี้มีส่วนหนึ่งที่จะทำอย่างไรกับการขาดความสามารถในทุกระดับ. ปัจจุบันทุกการตัดสินใจที่เกี่ยวข้อง ขาดความเชี่ยวชาญระดับภาษีที่จำเป็นและทรัพยากรสำหรับการออกแบบsystem.16 ภาษีที่เหมาะสมในระดับท้องถิ่นขาดแคลนอย่างรุนแรงของพนักงานที่มีคุณภาพที่ซื้อคืนและหน่วยงานวางแผนได้ถูกตั้งข้อสังเกตทั่วเทศบาลเกือบทั้งหมด แม้แต่พนักงานที่มีอยู่ขาดความเชี่ยวชาญเกี่ยวกับปัญหาภาษี ในระดับรัฐมนตรีที่มีประสบการณ์แสดงให้เห็นว่าในความกังวลหลักที่มีความเคารพในการออกแบบภาษีท้องถิ่นเพิ่มขึ้นโดยฝ่ายกฎหมาย; กระทรวงไม่มีexperts.17 ภาษีอย่างไรก็ตามแม้ว่าจะมีใด ๆ พวกเขาได้อย่างง่ายดายจะได้รับการ overflooded โดยไหลบ่าเข้ามาของข้อเสนอจากกว่า 100 เทศบาล เนื่องจากการขาดความสามารถและความยากจนการประสานงานระหว่างรัฐบาลกลางและท้องถิ่นเพียงคำถามที่จำกัด จะยกในระดับกลางเกี่ยวกับภาษีรัฐบาลท้องถิ่น 'ข้อเสนอ ดังนั้นระบบรายได้ในท้องถิ่นได้มีการพัฒนาไม่มากรบกวนจากศูนย์ นอกจากนี้การขาดการประสานงานระหว่างระดับกลางและท้องถิ่นได้นำไปสู่การซ้ำซ้อนของภาษีและไม่สอดคล้องกันระหว่างภาษีที่กำหนดโดยหน่วยงานท้องถิ่น(เช่นภาษีสูงในพืชส่งออก) และนโยบายของรัฐบาลแห่งชาติเพื่อส่งเสริมการผลิตการส่งออก. ช่องว่างระหว่าง ตามกฎหมายและมีรายได้ที่มีประสิทธิภาพระบบหนึ่งปัญหาสำคัญในการบริหารสำหรับคณะกรรมการอีกหลายคนไม่สามารถที่จะตระหนักอย่างเต็มที่เนื่องจากรายได้ให้กับพวกเขา ดังนั้นอัตราส่วนระหว่างรายงานและคาดการณ์รายได้อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างระหว่างทั้งสองสภาและระหว่างพื้นที่ภายในเทศบาล ปัจจัยต่อไปนี้ให้คำอธิบายบางอย่างสำหรับลิ่มนี้: (1) ความสามารถในการบริหารที่ไม่ดีในการบังคับใช้ภาษี; 15 ในเดือนมกราคมปี 1999 'Task Force ใน Rationalisation ของภาคกลางและรัฐบาลท้องถิ่นเก็บภาษี' ก่อตั้งขึ้น กองเรือรบที่นำเสนอคำแนะนำเบื้องต้นให้แก่รัฐบาลใน1999 มีนาคมบางส่วนของคำแนะนำเหล่านี้ถูกรวมเข้าไปรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังงบประมาณการพูดสำหรับปีงบการเงิน1999/2000. 16 ทักษะที่จำเป็นมีความรู้ในการอ่านทำความเข้าใจและตีความกฎเกณฑ์ภาษีและ กลางแนวทางรัฐบาลระเบียบและทิศทางนโยบาย พร้อมใช้งานของข้อมูลที่เกี่ยวข้องสำหรับการประเมินความต้องการได้อย่างถูกต้องงบประมาณ (ทั้งรายได้และค่าใช้จ่าย) ฐานภาษีและอัตรา พวกเขาจำเป็นต้องมีทรัพยากรมนุษย์ที่สำคัญเช่นสถิติ, ผู้เชี่ยวชาญด้านภาษีรวมทั้งบัญชี, ผู้สอบบัญชี, ทนายความ, ฯลฯ .. 17 หนึ่งคำแนะนำที่ทำโดย 'Task Force ใน Rationalisation ของภาคกลางและท้องถิ่นรัฐบาลจัดเก็บภาษี' คือการสร้างหน่วยภาษีภายในกระทรวง การบริหารงานในระดับภูมิภาคและรัฐบาลท้องถิ่นตั้งแต่กระทรวงในปัจจุบันไม่ได้มีความเชี่ยวชาญเช่น. 11 (2) การหลีกเลี่ยงภาษีที่ชัดเจนและเจตนาและการต่อต้านจากผู้เสียภาษี; (3) การทุจริตรวมทั้งยักยอกเงินของรายได้; (4) แรงกดดันทางการเมืองในการบริหารภาษีท้องถิ่น ที่จะผ่อนคลายเกี่ยวกับการเก็บรายได้และ(5) ความประมาทในส่วนของหน่วยงานภาครัฐจำนวนมากและ parastatals ที่จะจ่ายภาษี. น่าสงสารกำลังการผลิตการบริหารในเทศบาลชนบทจำนวนมากมีการสะสมน้อยกว่าจำนวนของตลาดที่สำคัญศูนย์ ในกรณีดังกล่าวเก็บภาษีจะต้องเดินทางในเว็บไซต์ตลาดทำให้คอลเลกชันเป็นครั้งคราวมากขึ้นและยากที่จะบังคับใช้ ขาดการขนส่งที่เชื่อถือได้อาจต่อสถานการณ์รุนแรง ได้รับรายได้ระบบที่มีความซับซ้อนอยู่แล้วกล่าวข้างต้นก็เป็นธรรมที่จะชี้ให้เห็นว่ารัฐบาลท้องถิ่นไม่ได้มีบุคลากรที่มีคอลเลกชันที่เพียงพอและเสริมสร้างความเข้มแข็งที่สำคัญของพนักงานที่จำเป็นในการดูแลระบบรายได้ในปัจจุบัน แต่มีประมาณ 110 หน่วยงานท้องถิ่นในแทนซาเนียแต่ละคนมีระบบภาษีที่แตกต่างกัน เพื่อสร้างความจุที่เพียงพอสำหรับการออกแบบและการบริหารจัดการระบบรายได้ที่มีอยู่ในสภาทั้งหมดเหล่านี้จะต้องใช้ทรัพยากรมากขึ้นกว่าที่สามารถใช้ได้ในระยะสั้นถึงระยะกลางในแทนซาเนีย. นอกจากนี้ไม่ต้องสงสัยห้องพักสำหรับการบริหารภาษีที่ดีขึ้น อย่างไรก็ตามก่อนที่จะพิจารณาปัญหาของความจุเป็นปัญหาพื้นฐานจะต้องมีการแก้ไข. นี้จะทำอย่างไรกับเหตุผลที่จะบีบรายได้ที่เพิ่มขึ้นจากไม่ดีภาษีได้รับการออกแบบ ในคำอื่น ๆ ความสามารถในการบริหารที่ดีขึ้นอาจเพิ่มผลกระทบเชิงลบต่อเศรษฐกิจและสังคมโดยทั่วไปและนำไปสู่การที่ด้อยกว่ามากขึ้นผลกว่าระบบปัจจุบัน ดังนั้นปัญหาสำคัญที่ไม่อาจจะขาดความจุ แต่โครงสร้างภาษีของตัวเอง เหตุผลนี้มีผลกระทบสำหรับการเรียงลำดับของกิจกรรมการปฏิรูปที่จะกล่าวถึงด้านล่าง. ความต้านทานจากผู้เสียภาษีภาษีที่มีการรับรู้อย่างกว้างขวางเป็นธรรม ผู้เสียภาษีเห็นประโยชน์ที่จับต้องไม่กี่คนในทางกลับกันสำหรับภาษีที่พวกเขาจ่าย แทบไม่มีการพัฒนากิจกรรมที่จะดำเนินการผ่านคณะกรรมการ'การให้การสนับสนุนทางการเงินและแม้กระทั่งความสามารถที่มีอยู่จะไม่ได้รับการผลิตการบริการที่คาดว่าจะเกิดจากการขาดการดำเนินงานและการบำรุงรักษาเงิน(Semboja และ Therkildsen, 1992) การเสื่อมสภาพและในบางกรณี nonexistence ของการบริการสาธารณะระดับความรับรู้ของผู้เสียภาษีของการแสวงประโยชน์จากสัญญาที่ไม่เท่ากันกับรัฐบาลและความต้านทานนี้ส่งเสริมภาษี (Fjeldstad และ Semboja, 1998) แม้ว่าผู้เสียภาษีส่วนใหญ่ไม่สามารถที่จะประเมินค่าที่แน่นอนของสิ่งที่พวกเขาได้รับจากรัฐบาลในการตอบแทนสำหรับภาษีที่จ่ายก็สามารถจะแย้งว่าพวกเขามีการแสดงผลทั่วไปเกี่ยวกับเงื่อนไขของการค้ากับgovernment.18 ในบริบทนี้ก็สามารถสันนิษฐาน ว่าพฤติกรรมของผู้เสียภาษีจะได้รับอิทธิพลจากความพึงพอใจหรือขาดความพึงพอใจกับข้อตกลงการค้ากับรัฐบาล(ลีวายส์, 1988) ดังนั้นหากระบบภาษีที่มีการรับรู้ที่จะไม่เป็นธรรม, ความต้านทานภาษี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากนั้นแนะนำให้แนะนำภาษีใหม่และการเปลี่ยนแปลงราคา
ส่งต่อไปยังรัฐมนตรีรัฐบาลท้องถิ่น กฎหมายต้องมีรัฐมนตรี
อนุมัติข้อเสนอภาษีใหม่และการเปลี่ยนแปลงอัตราก่อนการใช้งาน ใน
ฝึกข้อเสนอจากคณะกรรมการในการเปลี่ยนแปลงภาษีดูเหมือนจะไม่ค่อยเปิด
ลงโดย ministry.14 ผลกระทบมากที่สุดของกระทรวง
เกี่ยวข้องกับกระบวนการล่าช้าของการอนุมัติ โดยกฎหมายใหม่ ดังนั้น การอนุมัติ
อาจไม่ได้รับ จนเข้าสู่ปีทางการเงิน ซึ่งคาดว่าจะมีผลบังคับใช้
.
เกณฑ์การออกแบบภาษี
รัฐบาลท้องถิ่นการเงินทำไม่ชัดเจนเกี่ยวกับเกณฑ์ที่จะต้องปฏิบัติตามเมื่อเสนอและอนุมัติ
ภาษีใหม่และการเปลี่ยนแปลงอัตรา อย่างไรก็ตาม
เกณฑ์ของการสร้างรายได้ที่สามารถมองข้ามได้กลางภาษีอากรส่วนท้องถิ่น

เพียงข้อเสนอแนะแนบเนียนสามารถอ่านระหว่างบรรทัด
เทียบกับเกณฑ์อื่น ๆรวมถึงการพิจารณาความสามารถในการจ่าย การจบการศึกษาให้พิจารณา
สำหรับอัตราส่วนความสามารถในการจ่าย และเน้นเรื่องของ
โดยปริยาย ส่วนแนวตั้ง นอกจากนี้พระราชบัญญัติการเงิน
กระตุ้นแนวนอนหุ้นข้ามหน่วยงานท้องถิ่น โดยให้ประชาชน
ที่เลือกที่จะจ่ายภาษีเป็นอำนาจอื่นควรจ่ายส่วนต่าง ถ้าอัตราการลดลงในอำนาจ
ซึ่งชําระเงิน . ไม่มีข้อกำหนดในพระราชบัญญัติการเงิน
กระตุ้นหน่วยงานท้องถิ่นที่จะใช้ประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจพิจารณา .
ไม่มีการอ้างอิงใด ๆ กับการบริหารต้นทุนของระบบภาษี .
แต่จัดชุดราคาต่อหัว อาจจะมุ่งไปโดยปริยาย

ลดต้นทุนการบริหาร เราก็คาดหวังว่า ต่าง ๆที่เกี่ยวข้องในการออกแบบมากกว่าภาษีติดตาม
เกณฑ์ที่แตกต่างกันเพิ่มเติมอย่างจริงจังกว่าคนอื่น ๆ จึงมีโดยธรรมชาติ
เหตุผลในรัฐบาลท้องถิ่นสถาบันการออกแบบระบบภาษี
ที่ชี้ในทิศทางที่หลาย ๆ ความแตกต่างระหว่างผู้มีส่วนได้เสียต่างๆกับ
เคารพการออกแบบภาษีดูเหมือนจะ exacerbated โดยภายในและแรงกดดันภายนอก
ที่สนับสนุนเพิ่ม หรือดัดแปลงสําคัญของพวกเขาและตัวเลือก แรก
รัฐบาลกดดันข้าราชการ เพื่อยกระดับรายได้เพียงพอ การเงิน เงินเดือนของเจ้าหน้าที่สภาจะแก้ไข
ความสำคัญสัมพัทธ์ของเกณฑ์รายได้
ที่ค่าใช้จ่ายของเกณฑ์อื่น ๆ ตัวอย่าง และสำรวจข้อมูลจาก kibaha
สภาตำบล kilosa แสดงให้เห็นว่าเจ้าหน้าที่ธุรการ รวมถึงเก็บภาษี
,เน้นการสร้างรายได้กว่าการเลือกตั้งสมาชิกสภาที่
เน้นความสามารถในการจ่ายของเกณฑ์ ประการที่สอง ผู้เสียภาษี ' กดดันสมาชิกสภา
เพื่อลดภาษีจะปรับเปลี่ยนค่าน้ำหนักสัมพัทธ์ระหว่างความสามารถในการชําระเกณฑ์
และเกณฑ์อื่น ๆ นักการเมืองท้องถิ่นที่สนใจในการรักษาความปลอดภัยฐานทางการเมืองของตนที่
ทุกระดับ ดังนั้น