The popularity of the gravity model

The popularity of the gravity model is relatively recent. It was used during the
1960s and 1970s to estimate trade flows but was criticized because it lacks a strong
theoretical foundation. Tinbergen (1962), Poyhonen (1963), and Linneman (1966)
provided initial specifications and estimates of the determinants of trade flows
while Aitken (1973) applied it to RTAs. Anderson (1979) provided a rigorous
economic justification, deriving a reduced-form gravity equation from a general
equilibrium model incorporating the properties of expenditure systems. Bergstrand
(1985) and Deardorff (1997) also provided partial theoretical foundations for the
gravity equation, although none of the models generated exactly the same equation
generally used in empirical work. Due to a revival of interest among economists in
the interconnectedness of economics and geography, the gravity model has again
become popular

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความนิยมของแบบจำลองแรงโน้มถ่วงจะค่อนข้างล่าสุด มันถูกใช้ในระหว่างการ1960s และทศวรรษ 1970 เพื่อประเมินขั้นตอนการทำค้า แต่ถูกวิพากษ์วิจารณ์เนื่องจากขาดความแข็งแรงมูลนิธิทฤษฎี Tinbergen (1962), Poyhonen (1963), และ Linneman (1966)ข้อกำหนดเบื้องต้นและประเมินของดีเทอร์มิแนนต์ของขั้นตอนทางการค้าในขณะที่อะทิเค่นสเปนซ์ (1973) ใช้ได้กับ RTAs แอนเดอร์สัน (1979) ให้ความเข้มงวดเหตุผลทางเศรษฐกิจ บริษัทฯ สมการแบบลดแรงโน้มถ่วงจากทั่วไปเพจคุณสมบัติของระบบรายจ่ายแบบสมดุล Bergstrand(1985) Deardorff (1997) นอกจากนี้ยังมีรากฐานทฤษฎีบางส่วนสำหรับการสมการของแรงโน้มถ่วง แม้ว่าไม่มีรุ่นที่สร้างว่าสมการเดียวกันโดยทั่วไปใช้ในการทำงานรวม เนื่องจากการฟื้นฟูที่น่าสนใจในหมู่นักเศรษฐศาสตร์ในinterconnectedness เศรษฐศาสตร์และภูมิศาสตร์ แบบจำลองแรงโน้มถ่วงได้อีกกลายเป็นที่นิยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความนิยมของรูปแบบแรงโน้มถ่วงค่อนข้างที่ผ่านมา มันถูกใช้ในช่วง
ทศวรรษที่ 1960 และ 1970 ในการประมาณการกระแสการค้า แต่ถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าเป็นเพราะขาดความแข็งแรง
พื้นฐานทางทฤษฎี เบอร์เกน (1962), Poyhonen (1963) และ Linneman (1966)
ให้รายละเอียดเบื้องต้นและการประเมินปัจจัยที่กระแสการค้า
ในขณะที่เอ๊ทเค่น (1973) ใช้มันเพื่อ RTAs เดอร์สัน (1979) ให้เข้มงวด
เหตุผลทางเศรษฐกิจที่ได้รับสมการแรงโน้มถ่วงลดลงแบบฟอร์มจากทั่วไป
สมดุลแบบผสมผสานคุณสมบัติของระบบค่าใช้จ่าย Bergstrand
(1985) และ Deardorff (1997) นอกจากนี้ยังมีทฤษฎีฐานรากบางส่วนสำหรับ
สมการแรงโน้มถ่วงแม้จะไม่มีรูปแบบที่สร้างขึ้นว่าสมการเดียวกัน
ที่ใช้โดยทั่วไปในการทำงานเชิงประจักษ์ เนื่องจากการฟื้นตัวของความสนใจในหมู่นักเศรษฐศาสตร์ใน
interconnectedness ของเศรษฐศาสตร์และภูมิศาสตร์รุ่นแรงโน้มถ่วงได้อีกครั้ง
กลายเป็นที่นิยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความนิยมของแรงโน้มถ่วงแบบค่อนข้างล่าสุด มันถูกใช้ในช่วงทศวรรษที่ 1960 และ 1970 ประมาณ
กระแสการค้าแต่ถูกวิจารณ์ เพราะมันขาดความแข็งแรง
ทฤษฎีฐานราก ทินเบอร์เกน ( 1962 ) , poyhonen ( 1963 ) และ linneman ( 1966 )
ให้ข้อมูลเบื้องต้นและการประเมินปัจจัยของกระแสการค้า
ในขณะที่ ไอต์เคน ( 1973 ) ใช้เพื่อ rtas .แอนเดอร์สัน ( 1979 ) ให้เหตุผลทางเศรษฐกิจอย่างเข้มงวด
ใช้ลดแรงโน้มถ่วงจากรูปแบบสมการทั่วไป
สมดุลแบบผสมผสานคุณสมบัติของ ระบบรายจ่าย เบิร์กสแตรนด์
( 1985 ) และเดียร์ดอร์ฟ ( 1997 ) มีพื้นฐานทางทฤษฎีบางส่วน
แรงโน้มถ่วง สมการ ถึงแม้ว่าจะไม่มีรุ่นที่สร้างขึ้นตรงเดิมๆ
โดยทั่วไปใช้ในงานเชิงประจักษ์เนื่องจากการฟื้นตัวของความสนใจในหมู่นักเศรษฐศาสตร์ใน
interconnectedness ของเศรษฐศาสตร์และภูมิศาสตร์ แรงโน้มถ่วงแบบได้อีก
กลายเป็นที่นิยม